دربارۀ ما  | تماس |   آرشيو صفحه اول  |  جستجو |   فيلترشکن  |   کوتاه و گويا   |   عکس و مکث  |  عکس انتخابی    ويدئوها  |   کتابخانه  |   فهرست کليهء مقالات

درباره سکولاريسم   |       سال سوم ـ  شماره 811 و 812 جمعه 7 و شنبه 8 اسفند 1388 ـ 26 و 27 فوريه 2010       | English Section

با صد هزار اسلحه ات آمدی که من

با صد هزار قهقهه حاشا کنم تو را

سبز پرچم آبی شود؛ به ما چه؟!

ف. م. سخن

"روز گذشته در نشست خبری رئيس دولت حاضر برای بار سوم رنگ سبز پرچم جمهوری اسلامی ايران «آبی» شد. به گزارش کلمه، نخستين بار اين تغيير عجيب رنگ سبز پرچم ايران در مراسم توديع و معارفه مديرعامل ايرنا رخ داد. برای بار دوم در مراسم ديدار اعضای ستاد دهه فجر با محمود احمدی نژاد، بنر نصب شده در دکور برنامه به شکل غيرمتعارفی پرچم کشورمان را به تصوير کشيد که رنگ سبز از آن با ظرافت خاصی حذف شده و رنگ آبی آسمان بر آن غلبه کرده بود و بار سوم هم در برنامه ای خبری که رئيس دولت در آن حضور داشت اين اتفاق تکرار شد..."«خبرنامه گويا»

نه والله! دروغ می گويم بگوييد دروغ می گويی. اين پرچم چی‌چی‌اش پرچم ايران است که نگران آبی شدن سبز آن شويم. اصلا سبز را آبی کنند، بعد هم سفيد را بردارند ببرند بالا و آبی را بياورند وسط؛ يعنی پرچم ما را بکنند پرچم روسيه. چه فرقی به حال ما می کند؟ مگر اين پرچم پرچم ماست که داريم خودمان را هلاک می کنيم که آی! مردم ايران! بياييد ببينيد دولت احمدی نژاد چه بلايی دارد سر پرچم ما که نشانه هویّت ملی ماست می آورد. انتظار داريد مردم در مقابل اين پرچمِ بلا نسبت شتر گاو پلنگِ خرچنگ نشان چه بگويند؟ اگر مثلا بگويند، داداش، اين قدر حرص نخور، واسه قلبت خوب نيست. اين ها پرچم ما را آبی نکرده اند؛ پرچم خودشان را آبی کرده اند! و شما هاج و واج به آن ها نگاه کنيد که يعنی چه؟ و آن ها بگويند که اين چيزی که وسط مثلا پرچم ماست و بعضی ها می گويند شبيه خرچنگ است يعنی چه؟ سابقه تاريخی و ملی اش چيست؟ از کجا آمده؟ از کی آمده؟ در کدام ماخذ تاريخی، در کدام کتيبه و سنگ‌نوشته و لوح باستانی اثری از آن هست؟ اين الله اکبرهايی که دور تا دورش را پوشانده، چه ربطی به پرچم ملی ما دارد؟ شما چه جوابی خواهيد داد؟ مثل آن ها نخواهيد گفت که اين ها را جمهوری اسلامی روی پرچمی که مثل پرچم ايتاليا سه رنگ سبز و سفيد و قرمز دارد گذاشته و برای خودش پرچم درست کرده؟ نخواهيد گفت اين پرچم جمهوری اسلامی ست و نه پرچم ايران و به ما و شما و کشورمان ايران مربوط نيست پس بگذار هر غلطی می خواهند بکنند و حالا هم که جمهوری اسلامی تبديل به جمهوری احمدی نژاد شده بگذار رنگ پرچم روسيه را روی پرچم خودش بگذارد و مراتب نوکری و حلقه به گوشی اش را با اين کار به استحضار اربابْ پوتين برساند و شما که در مقابل استدلال مردم در مانده ايد بدو بدو برويد کتاب های "تاريخچۀ شير و خورشيد" احمد کسروی و "شير و خورشيد؛ نشان سه هزار ساله" ی دکتر ناصر انقطاع را از قفسه ی کتاب خانه تان بيرون بکشيد و در به در دنبال آن علامت مقدسه ای که امروز وسطِ پرچمِ مثلا ايران قرار گرفته بگرديد و چيزی نه در آن جا و نه در کتاب های تاريخی و آثار باستانی و سنگ‌نوشته ها و گِل‌نوشته ها و لوح های مفرغی و غيرذلک پيدا نکنيد و هر چه بيشتر بگرديد بيشتر نااميد شويد و دست آخر در صفحات اينترنت با نشان سيک های هندی که مشابه اين علامت است برخورد کنيد، خب نتيجه اش همين می شود که الان می بينيد و اين مطلبی که می خوانيد. دروغ می گويم بگوييد دروغ می گويی! نه والله!

(آرشيو)

درسی كه باید گرفت

رامین كامران

آنچه در مبارزه اهم مسائل است انتخاب درست و معقول هدف است، رهبری و استراتژی بعد از این یكی میاید و تابع آن است. تنها راه معقول مبارزه هم رفتن به سوی خروج از نظام اسلامی است و رهبر درست كسی است كه استراتژی مناسبی برای این كار ارائه بدهد. تا به حال مشكل مردم این بود كه تاكتیك انقلابی پیشه كرده بودند ولی به دلیل افتادن دنبال دوقلوهای اصلاحاتی در عمل تابع استراتژی رفرمیستی شده بودند كه با در نظر گرفتن موقعیت از اصل و بن بی معنا بود ولی لااقل تا وقتی رفتار تاكتیكی را خودشان معین میكردند پیش رفتند. در عوض به محض اینكه از این بابت هم گوش به حرف این دو نفر دادند و تاكتیكشان هم اصلاحاتی شد گرفتار مصیبتی شدند كه دیدیم. >>>

دگرديسي جنبش سبز

كاوه مظفري

تمركز بر مطالبات هر قشر يا طبقه اجتماعي از مشاركت ساير بخش‌هاي جامعه خواهد كاست؛ به همين دليل بايد تلاش كرد تا الگوي كنش جبهه‌اي و ائتلافي تقويت شود. به عبارت ديگر، بر الگوي فعاليت افقي و شبكه‌اي تاكيد شود. اگر جنبش سبز بخواهد بر اساس كليشه‌هاي سياسي به سمت رهبري و سازماندهي متمركز حركت كند به سرعت از قدرت فراگيري اش كاسته شده و به يك حزب سياسي بدون تكثر تنزل مي‌يابد. اما همانطور كه گفته شد، جنبش سبز جنبشي متكثر است كه تنها با لحاظ اين تكثر منافع مي‌تواند به سرانجام برسد. اگر تكثر كنشگران آن فداي تمركز رهبري شود، ظرفيت قابل توجهي را از دست خواهد داد.  >>>

در خدمت و خیانت روحانیان

مطلب وارده

از زمانی که جلال آل احمد کتاب "در خدمت و خیانت روشنفکران" را نوشت طبقه روحانیت که با هرگونه اندیشه تجدد خصومت می ورزید و آموختن هر علمی غیر از آموزش های رایج در حوزه های علمیه را برنمی تافت از این کتاب به عنوان "سندی از درون" و اعتراف علنی جامعهء روشنفکری ایران سود جست. البته روحانیت به پشتوانه سنت و همراهی عموم جامعه چندان هم نیازمند این "اعتراف" نبود و بنا به پایگاه اجتماعی خود زحمت نقد و بررسی علمی همین نوشته را هم به خود نداد. با این همه در نبرد "معمم و مکلا" چه قبل از انقلاب و چه در سال های آغازین حیات جمهوری اسلامی بارها معممین ـ چه بسا نخوانده ـ به آن استناد کردند.  >>>

اعلام موجوديت نخستين «انجمن سکولارهای سبز» در تورنتوی کانادا

جهانگردی در يک شهر

پا به «تورنتو» که می گذاری می بينی به جهانی رنگارنگ وارد شده ای که هزارگونه ايرانی خود را به آن رسانده و در آن متوطن شده اند؛ از يکسو شايد بخاطر سهولتی که دولت کانادا در صدور ويزای اقامت و کار و پناهندگی ايجاد کرده است؛ و از سوئی شايد برای اينکه حکومت اسلامی، در جستجوی پناهگاهی برای روز مبادا آدم ها و سرمايه هايش را بيشتر به آنجا منتقل کرده و دانشجويان بورسيه اش راحت تر در دانشگاه های اين شهر جا خوش کرده اند. در نتيجه، تورنتو شهر درهم پيچيده ای است که همه نوع آدم ايرانی را می توانی در آن بيابی، بخصوص وقتی که قرار است با آنها به گفتگو بنشينی... >>>

تناقضات فکری آقای عبدالکریم سروش در عرصهء سیاسی

فریدون احمدی

آنگاه که آقای سروش در نامه به علی خامنه ای با خشم و قلمی شورانگیز از شکست استبداد دینی و استقرار حکومت فرادینی سخن گفت، تصور برخی ناظران بر این قرار گرفت که ایشان استقرار نظامی غیردینی و دموکراتیک براساس معیارهای شناخته شده جهانی را آماج خود قرار داده است، اما مصاحبه اخیر با خانم فرزانه بذرپور و مطالبی که در دفاع از بیانیه 5 روشنفکر دینی ابراز کرد، نشان داد که هدف وی استقرار "دموکراسی دینی" است که "مسئولیتش بر عهده دینداران است." و اینکه آقای سروش هنوز با مفاهیم جهانی و جا افتاده دموکراسی و سکولاریسم فاصله بسیار دارد. >>>

غذا خوردن دکتر سروش

ف. م. سخن

قربان ما يک کلمه ی سکولاريسم داريم که با آن می توانيم بگوييم ما بی خدا و لامذهب نيستيم ولی می خواهيم حکومتْ از دين و دين از حکومت جدا باشد، آن وقت شما می روی از لابه لای کتاب های فلسفی، يک سکولاريسم ديگر به نام سکولاريسم فلسفی پيدا می کنی می چسبانی به سکولاريسم خشک و خالی که بعله، اين نوع سکولاريسم به معنای بی خدايی و بی دينی هم هست، و ما را می اندازی گير آقايان روحانيان که فردا بگويند "بفرماييد! اين ها - يعنی سکولاريست ها (سياسی و فلسفی اش را ناقلا ها نمی گويند) - طبق گفته ی دکتر سروش که مورد قبول خودشان هم هست، بی خدا و لامذهب هستند".  >>>

طرحی بيست و هفت ساله برای برقراری حکومتی سکولار در ايران

ارسال کننده: دکتر کريم قصيم، عضو شورای ملی مقاومت

سه هفته پيش مقاله ای از آقای کريم قصيم، عضو شورای ملی مقاومت (به رهبری آقای مسعود رجوی)، در سکولاريسم نو منتشر شد که در آن به طرحی از اين شورا در مورد جدائی دين از دولت اشاره شده بود که در 25 سال پيش به تصويب رسيده است. سکولاريسم نو در حاشيهء آن مقاله از ايشان دعوت کرد که اگر واقعاً چنين طرحی وجود دارد آن را برای انتشار در اختيار ما بگذارند... سه روز پيش آقای قصيم اين متن را به اضافهء طرحی به امضاء آقای مسعود رجوی و گفتاوردی از يک سخنرانی خانم مريم رجوی برای ما فرستاده اند که می خوانيد. آنچه هنوز برای گردانندگان سکولاريسم نو روشن نيست مسئلهء نام حکومتی است که شورا آن را برای آيندهء ايران تعبيه کرده و خانم مريم رجوی را رئيس جمهور موقت آن خوانده است: «جمهوری دموکراتيک اسلامی ايران». اميد ما آن است که آقای قصيم و يا آيت الله جلال گنجه ای، و يا سخنگوی ديگری از شورا، توضيح دهند که چگونه «جمهوری دموکراتيک اسلامی ِ» آنها با لزوم جدائی مذهب از حکومت و سکولار بودن حکومت آيندهء ايران همخوانی دارد.   >>>

مشکل مشروعیت رژیم‌های استبدادی

منوچهر صالحی

رژیم‌های دمکراتیک آزادی‌های مدنی مردم خود را تضمین می‌کنند، در حالی که رژیم های استبدادی آن حقوق را پایمال می‌سازند. در رژیم‌های دمکراتیک مردم خود را خادم مردم می‌داند، در حالی که در رژیم‌های استبدادی خود را مالک جان و مال مردم می‌پندارند. در رژیم‌های دمکراتیک مردم از طریق رسانه‌ها و دیگر نهادهای جامعه مدنی حکومت‌ها را کنترل می‌کنند، اما در رژیم‌های استبدادی حکومت‌ها مردم را کنترل می‌کنند. سرانجام آن که در رژیم‌های دمکراتیک هیچ‌کس به «رهبر» و «فرا انسان» بدل نمی‌شود، اما در رژیم‌های دیکتاتوری رهبران حکومت‌ها حتی هیبت فرعونی به‌خود می‌گیرند و اجسادشان هم‌چون لنین مومیائی می‌شود و یا هم‌چون خمینی برایشان آرامگاه‌ هائی چون عبادتگاه ‌ها ساخته می‌شود تا این مردگان بتوانند تا «ابد» بر زندگان سلطه داشته باشند.   >>>

دموکراسی، سکولاریسم و دشمنان آن

سعید سلامی

بصرف اینکه دین و دین سالاران در امر سیاست (حکومت، دولت)، نقشی بازی نمیکنند، نمیتوان آن جامعه را جامعه ی سکولار قلمداد کرد. از این نظر، ایرانِ عصر پهلوی ها را نمیتوان جامعه ی سکولار نامید؛ تنها هُبوط ـ نزولِ ـ امر عمومی از آسمان به زمین و یا تنها دُنیوی شدن و زمینی شدن سیاست (دولت، حکومت) جامعه را سکولار نمیکند ، بلکه چگونه دنیوی و زمینی شدن هم باید مورد توّجه قرار بگیرد. چرا که "دُنیوی شدن نیز میتواند مطلق، دین خوی، مقّدس، و خدائی شود." سکولاریسم را نمیتوان در غیاب دموکراسی در جامعه بمرحله ی عمل درآورد. در حکومت های غیر دینی اما تمامیت خواه هم راه مشارکتِ مردم (دمو) با موانع جدّی روبرو است. سکولاریسم در جوامع غربی هم با دموکراسی پدیدار شده و قوام یافته است. تصور جامعه ی سکولار بدون دموکراسی و عکس آن، همچون تصور موج است در نبود دریا، و یا ترسیم جنگل است بدون بود درختان.  >>>

سخنان سيد محمد خاتمی در مورد دموکراسی

آرشيو روزانهء مقالات يک هفتهء گذشته:

 

شماره 808 و  809 ـ  سه شنبه و چهار شنبه 4 و 5 اسفند 1388 ـ  23 و 24 فوريه 2010 

 

صفحهء اول

 

بدحجابی؛ مشکلی فرهنگی است یا امنیتی؟

الناز محمدی

 

جنبش زنان و مشروعيت زدایی از حکومت اسلامی

شکوه میرزادگی

 

ايرانيان خارج از کشور و جنبش سبز

مسعود نقره‌کار

 

چشم هایتان را باز کنید!

داریوش آرائی

 

درس هائی از آنچه در بيست و دوم بهمن گذشت

نامه ای از تهران

 

مکتوبات فدوی

چهار قطعهء پرسشی

حميد رضا رحيمی

 

در یکی دو سال آینده تحولی بنیادین در ایران صورت می‌گیرد

عبدالکريم سروش

 

شماره 806 و  807 ـ  يکشنبه و دو شنبه 2 و 3 اسفند 1388 ـ  21 و 22 فوريه 2010 

 

صفحهء اول

 

نسبت رنگ سبز با جنبش

امین حصوری

 

ايران و تنش‌های آينده: چگونه از فاجعه جلوگيری كنيم؟

ش. ك.

 

مبارزه در خارج

جهانشاه رشيديان

 

جنبش سبز، خاستگاه ها و خلاء رهبری

علی فرهادزاده

 

بازندگان پایان جنگ سرد

الاهه بقراط

 

پُلی به سیاست: آیا حکومتِ ایران حکومتی دینی است؟

بحثی در بابِ سکولاریسم با دینداران و بی دینان و از دین بریدگان

صدرا عمادی

 

پنج پيام 22 بهمن

آيت الله احمد خاتمی، امام جمعهء تهران

 

شماره 804 و  805 ـ  جمعه و شنبه 30 بهمن و 1 اسفند 1388 ـ  19 و 20 فوريه 2010 

 

صفحهء اول

 

جوانهء سبز سکولاريسم در سرمای سپيد تورنتو

جمعه گردی های اسماعيل نوری علا

 

ما امضاکنندگان بيانيه همگی سکولار سياسی هستيم

گفت‌وگو با عبدالکريم سروش

گفتگوگر: فرزانه بذرپور

 

خوش‌خيالی سبز، درس‌هايی از بيست ‌ودو بهمن

بهرام حسين‌زاده

 

بیانیه جمعی از روشنفکران و فعالین سیاسی ترکمن

 

اقتدار و عرصه نا خود آگاه

كريم قصيم

 

شماره 803 ـ  پنج شنبه  29 بهمن 1388 ـ  18 فوريه 2010 

 

صفحهء اول

 

نگاهی به عریضهء نیم بند خانم عبادی

به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد

افسانه خاکپور

 

فرصت سوزی!

شهباز نخعی

 

استراتژی محکوم به روزمرگی ؛ استراتژی محکوم به مرگ است

تقی روزبه

 

گسترش گفتمان دمکراسی لیبرال وظیفهء جدی جنبش است

گفتگو با داریوش همایون

 

شماره 801 و  802 ـ  سه شنبه و چهارشنبه 27 و 28 بهمن 1388 ـ  16 و 17 فوريه 2010 

 

صفحهء اول

 

تبعيض در ايران 31 ساله شد

عبدالله سهرابی

 

جنگ تصویرها، جدال ارزیابی ها

مهرنوش موسوی

 

ناسیونالیسم قلابی، ابزاری در دست رژيم الهام علی اف

داریوش آرائی

 

قانون ارث اقلیت های مذهبی بر مبنای فقه اسلامی

فصل پنجم از کتاب «درد اهل ذمه»

يوسف شريفی

 

مکتوبات فدوی

سلمانی در 23 بهمن و حديث شبکهء باد

حميد رضا رحيمی

 

شماره 799 و  800 ـ  يکشنبه و دوشنبه 25 و 26 بهمن 1388 ـ  14 و 15 فوريه 2010 

 

صفحهء اول

 

در فردای بیست و دوی بهمنی که گذشت

افشین بابازاده

 

این بار انقلاب پیروز می‌شود

الاهه بقراط

 

نبرد آینده بر سر روح اصلاحات است

گفتگو با رضا سياوشی

 

چه کسی از جمهوری ایرانی می‌ترسد؟

مزدک بامدادان

 

شماره 797  و 798ـ  جمعه و شنبه 23 و 24 بهمن 1388 ـ  12 و 13 فوريه 2010 

 

صفحهء اول

 

گذشته ای که در حال گم شدن است

جمعه گردی های اسماعيل نوری علا

 

جمهوریخواهانِ لائیک، سکولار و دمکرات ایران، متحد شوید!

فرهنگ قاسمی

 

چشم انداز انقلابی دیگر

در سی و یک سالگی سرکوب انقلاب 57

بهرام رحمانی

 

حفظ یا حذف نظام!

شهباز نخعی

 

من پيش بينی می کنم که رژیم احمدی نژاد را ترور خواهند کرد!

(تحلیلی بر یک خبر غیر واقعی)

داریوش سعدین

 

آرشيو کلی مقالات گذشته>>>

گفتگوهای اختصاصی ما

پيوند به نسخهء رايگان اينترنتی>>>>

پيوند به کتاب «ترک های امروز»

کتاب «درد اهل ذمه»

حقوق خود را بيشتر بدانيد

مجموعه ای از مقالات دربارهء

قتل علم زندانيان سياسی

اعلاميه حقوق بشر

اعلاميه ها

و ميثاق های بين المللی

پويشگران

===========

بنياد ميراث پاسارگاد

=============

کميته بين المللی  نجات پاسارگاد

===========

سکولاريسم برای ايران

===========

نژادپرستی و تبعيض

(حاوی پيوندها)

===========

مجموعهء فعالان حقوق بشر

در ايران

===========

ريشه کنی تبعيض

=============

خبرنامهء گويا

==========

ايرانيان دات کام

===========

آژانس خبری کورش

===========

نيلگون

===========

آسمان ديلی نيوز

===========

رضا پهلوی

===========

مقالات سياسی

===========

ايرانسکوپ

===========

پارس ديلی نيوز

===========

مردانی نيوز

===========

خواندنیها

===========

پشتيبانان

===========

بلاگ نيوز

===========

اصغر آقا

===========

الفبا

=============

اخبار روز

===========

ايران امروز

=============

خبرنگاران ايران

=============

انقلاب مشروطيت ايران

=============

اتحاد جمهوریخواهان ايران

============

تارنمای جمهوريخواهان

دموکراتيک و لائيک

===========

حزب مشروطهء ايران

===========

جبههء ملی ـ شاخه آمريکا

==========

جنبش آذربايجان

برای يکپارچگی ايران

=============

لج ور

===========

 سامان نو

===========

آينده نگری

===========

گفتگو

============

هزل (وبلاگ حميدرضا رحيمی)

===========

پيام دانشجو

وبلاگ مهندس طبرزدی

===========

وبلاگ کورش زعيم

===========

تغيير برای برابری

===========

شبکه سراسری

همکاری زنان ايرانی

===========

شبکه همبستگی

 با مبارزات زنان ايران

===========

تريبون ايران

===========

گزيده هائی از

سخنان امام خمينی

مخالفان خود را بشناسيم

آيت الله خامنه ای

دولت نهم روند بسيار خطرناک غربزدگی و گرايش های سکولاريستی را که متأسفانه در حال نفوذ در بدنه مديريتی کشور بود، سد کرده است.

آيت‌الله علم‌الهدي

سکولارها در ایران جایگاهی ندارند! حضور پر شور ملت ایران در بيست و دوم بهمن عامل شکست کامل سکولارها در کشور است.

آيت الله صافى گلپايگانى

اسلام با فرهنگ لائيك و بى دينى مخالف است. دشمنان با استفاده از ترويج فرهنگ لائيك درصدند تا زنان را از خط عفاف و حجاب و كرامت منحرف كرده و سنت هاى اصيل اسلامى را از بين ببرند.

آيت‌الله مکارم شيرازی

نقش تلويزيون در ايجاد تحولات سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي بسيار مهم است. هر چند که در ساليان اخير برنامه‌هاي ديني و مذهبي در تلويزيون گسترش يافته ولي کساني در آنجا لانه کرده‌اند تلويزيون را به سوي سکولاريسم سوق مي دهند».

سيد محمد خاتمی:

راندن همهء منتقدان با

 چوب سکولاريسم، خود

 مروج اين انديشه است!

 

محمود احمدی نژاد:

  نظام آموزشی ايران

150 سال تحت نفوذ سکولاريسم

 بوده است!

© 2009 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fax: 509-352-9630

صصص