فهرست مقالات    |    صفحات اول    |    دربارهء سکولاريسم نو    |     دربارهء نشريهء ما     |     تماس    |   جستجو    |    فيلترشکن    |    English Section  

گفتگوهای اختصاصی   |   عکس و کاريکاتور   |   عکس و مکث   |  کوتاه و گويا   |    جمعه گردی ها 

پيوندها

فهرست مطالب

سال پنجم ـ  شماره 1110 ـ  جمعه 6 بهمن 1390 ـ  27 ژانويه 2012

سايت شبکهء سکولارهای سبز>>>

دو کتاب از

اسماعيل نوری علا

مبانی سکولاريسم نو

سکولاريسم نو برای ايران

نحوهء سفارش و خريد >>>

پيوند به نسخهء رايگان اينترنتی>>>>

اعلاميهء جهانی حقوق بشر>>>

و پيوند به يک ويدئو>>>

اعلاميه ها

و ميثاق های بين المللی

حقوق خود را بيشتر بدانيد

گزيده هائی از

سخنان خمينی

رنگين کمان

برای آزادی، دموکراسی،

جمهوری و لائيسيته

===========

خبرنامهء گويا

==========

مردانی نيوز

==========

دانشجو نيوز

==========

آژانس خبری کورش

===========

نيلگون

===========

آسمان ديلی نيوز

===========

رضا پهلوی

===========

مقالات سياسی

===========

ايرانسکوپ

===========

پارس ديلی نيوز

===========

خواندنیها

===========

اصغر آقا

===========

الفبا

=============

اخبار روز

===========

گفتگو

============

هزل (وبلاگ حميدرضا رحيمی)

===========

تريبون ايران

===========

تغيير برای برابری

===========

شبکه سراسری

همکاری زنان ايرانی

===========

شبکه همبستگی

 با مبارزات زنان ايران

آیت الله خامنه‌ای و مدل فروپاشی شوروی

اکبر گنجی

آذربایجان به دو پیمان خود افتخار می‌کند

امین موحدی

آیا روح اولاف پالمه

اپوزیسیون ایرانی را متحد می‌کند؟

خودنویس

اوضاح وخیم ایران از دریچه آمارها!

بهرام رحمانی

نظام سیاسی - اداری متناسب با

دمکراسی و کارآمد در ایران

کاظم ایزدی

جاي چپ در اين توفان اقتصادي کجا ست؟

سرژ حليمی

برگردان: باقر جهانباني

آنچه زندگی می طلبد شهامت است...

ديلما هوسف

شریعت را خدا ننوشت، مردها نوشتند

مارتین گلن

برگردان: اکبر فلاح‌زاده

ملاحظاتی در رابطه با مقوله ی «آشتی ملّی و عفو عمومی»

داریوش افشار

پشت بیانیه‌‌ء «کرکس‌ها متحد می‌شوند»

ایرج مصداقی

توپ یکپارچگی ایران در میدان سیاستمداران دلسوز فارس

رحمت عزيزی

نامهء وارده

عسگر کردستانی

نظری به مقالهء آقای رامين کامران

خشایار رُخسانی

چرا این همه هیاهو

بر سر لخت شدن ِ گلشیفته فراهانی؟!

بهرام رحمانی

خانه خراب و ديگر مسائل

حمیدرضا رحیمی

من غلامرضا نوری علا هستم

از وبلاگی به همين نام>>>

از نقد تا اتهام زنی

جمعه گردی های اسماعيل نوری علا

جدایی ج. ا. از سوریه!

شهباز نخعی

از چه می ترسید؟! آمدن پادشاهی یا رفتن جمهوری اسلامی؟!

الاهه بقراط

کشتی نوح

رامین کامران

جايگزين يک ارتجاع با ارتجاعي ديگر؟

س- سعيدی

غرب در جنگ تمام عیار اقتصادی

با جمهوری اسلامی

گفتگو با محمد رضا سبزعلیپور،

رئيس مرکز تجارت جهانی ایران

گفتگوگر: سایت دیپلماسی ایرانی

دروغ پایه هر خیانتی است

سامان

اتوبوسِ سرگردانِ سکولاريسم

درباره نظرات اسماعيل نوری علا در برنامه پرگار بی بی سی

مهرداد رفيعی

به شعورت بر نمیخوره؟

نامهء وارده

یک سناریوی محتمل

و چند سوال از «الیت» ایران زمین

شهرام فریدونی

پیش نیازهای تشکیل

ائتلاف مخالفان جمهوری اسلامی

مجید محمدی

ضرورتی تاریخی و حیاتی:

تشکیل جبهه‌ای حقوقمدار و لائیک

علی صدارت

جامعهء سنتی ایران و امکان سکولاریته

داریوش ایزدیار

استبداد دینی و دین استبدادی

مهدی مظفری

در بارهء یک پلاتفرم مشترک

جهانشاه رشيديان

عدم ‌تمرکز فدرالیسم نیست

بهمن زاهدی

نامه سرگشاده به آقای محمد نوری زاد

ايرج مصداقی

پرسش و پاسخی علمی ـ حوزوی

کوتاه و گويا

وقت فراموشی نيست

اینترنت دولتی يا فاجعه ای انسانی در ايران

شکوه ميرزادگی

چهار عامل عقب ماندگی خاورمیانه

و جهان اسلام

مهدی مظفری

جغد جنگ: فرایند و پیامد های آن

شاهین فاطمی

شرح حال ايرج گرگين>>>

مصاحبه با ایرج گرگین در برنامهء پارازيت

شهریور 1390>>>

در ستايش استادم، ايرج گرگين

کیوان حسینی>>>

چه باید کرد؟

مهران سیرانی

بخش پنجم و آخر:

تشکیل اتحاد عمل؛ امروز یا شاید هرگز!>>>

پای درد دل مردم دارالخُرافه و...

حمیدرضا رحیمی

اوباما هنوز با آنها است

در «گزارش وضعيت اتحاديه»ی امسال آقای اوباما ديگر اشاره ای به وضعيت حقوق بشر در ايران، سرکوب مخالفان، و محروم کردن شهروندان ايرانی از حقوق روزمرهء خود وجود نداشت و کل مسئلهء امريکا با رژيم به ماجرای اتمی تقليل يافته بود. اين دو نکته را که کنار هم بگذاريم روشن می شود که آقای اوباما معتقد است که اولويت «منافع ملی» و خواست های امريکا از حکومت اسلامی با مسئلهء اتمی ارتباط دارد و اگر «همهء گزينه ها روی ميز باشد» اشارهء سخن اش به همهء گزينه هائی است که می توانند رژيم را از رسيدن به سلاح اتمی بازدارند و، لذا، اگر رژيم از اين ماجراجوئی دست بردارد قادر خواهد بود که «به جمع خانوادهء ملل» برگردد.>>>

(پيوند به آرشيو جمعه گردی ها)

افسارگسیختگی اقتصاد!

افزایش مداوم و سرسام آور قيمت سکه و دلار از روز به روز و ساعت به ساعت گذشته و به دقیقه به دقیقه رسیده است. آژانس خبری "پارسیان" روز دوشنبه 3 بهمن از قول یک صراف می نویسد: «این بازی که شروع شده دیگر تمام نمی شود. پایین آوردن دلار کار حضرت فیل است. ازطرفی کاسه و کوزه سر ما می شکند. مردم می خواهند برای خانواده شان پول حواله کنند، نمی توانند، فحش را ما می خوریم.  در همین چند روز من چند مشتری چندین ساله ام را از دست داده ام... تعدادی از دلالان ارز برای موسسات انصار، مهر و قوامین که مال نیروهای انتظامی و امنیتی است ارز را از بازار جمع می کنند آنوقت مارا اذیت می کنند». چه اتفاقی افتاده است؟>>>

آزادی «من» یا آزادی دیگران؟!

برای معترضان خودی رژیم، دیگر «من» و آزادی‌اش در کار نیست. همه «من»ها یا حذف شده یا در آستانه حذف قرار گرفته‌اند. امروز فقط این «دیگران» هستند که از داخل تا خارج حضور دارند و برای آزادی آنانی که در رژیم خود گرفتار می‌آیند، از هیچ کوششی فروگذار نمی‌کنند. هر گاه آنان اما این فضیلت را داشته باشند که برای آزادی این «دیگران» بایستند و برای نجات ایران از این نظام عبور کنند، آنگاه می‌توانند به آزادی خود امیدوار باشند. وگرنه باید شاهد غرق شدن کشتی شکسته نظام‌شان شوند و دیگر اهمیتی هم ندارد که آنان سرنشین این کشتی باشند یا نباشند.>>>

فیلمی مصلحت اندیش و آلوده به قدرت

یادداشتی بر"جدائی نادر از سیمین"

پرتو نوری علا

گرچه اصغر فرهادی از مطالبات به حق زنان به عنوان دستمایه کارش استفاده می کند، اما برای گرفتن حمایت مالی و عبور از خط قرمزهای رژیم اسلامی، در این فیلم به همه چیز می پردازد تا به همان مطالبات زنان نپردازد. اما گریز او از پرداختن به خواست زنان (که در رژیم اسلامی امری سیاسی تلقی شده) فیلم را به اثری مصلحت اندیش و مخدوش بدل کرده که در غایت سئوالات متعددی را بی پاسخ می گذارد...>>>

گلشیفته و کشتی تایتانیک نظام

مجید محمدی

جامعه ایران از موضوعات فوق به عنوان "اسمشو نبر" گذر کرده است. خانواده‌ها، حتی سنتی ترین آنها با این موضوعات راحت تر و بازتر از گذشته برخورد می کنند و تلاش می کنند راهی برای مصالحه و همزیستی پیدا کنند. اما حکومت و برخورداران از قدرت و ثروت آن بعد از ارتکاب هر عمل غیر قانونی و غیر اخلاقی ممکن در سه دهه گذشته، تنها تظاهر به اخلاق جنسی را راه نجات خود می دانند. تصاویر گلشیفته تنها نوک کوه یخی را نشان می دهند که چشمان بسته در ایران از آن می گریزند. کشتی تایتانیک نظام با این کوه یخ که هر روز بزرگ تر نیز می شود برخورد کرده، اما مقامات کشتی نمی خواهند وضعیت در حال غرق شدن آن را بپذیرند.>>>

گفتگوی سياسی کاظم علمداری ـ  نوری علا ـ و نيری در برنامهء عليرضا ميبدی>>>

از مجموعهء تلويزيونی «در پيشگاه فرهنگ»

تفاوت دولت های متمرکز و نامتمرکز  اسماعيل نوری علا>>>

فايل کوچک صدا برای دانلود>>>

ماندن جمهوری‌اسلامی بسا بهتر از آلترناتو‌سازی آقای نوری‌علا ست

بهمن زاهدی، سردبير سامانهء حزب مشروطه ايران (ليبرال دموکرات)

[از من می پرسند:] «چرا تمامی مقالات آقای نوری‌علا در سامانه حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) درج نمی‌شود؟» پاسخ دادن به این سوال بسیار آسان است. آقای نوری‌علا در تعریف مفاهیم علوم انسانی می‌خواهند تغییر بوجود آورند. آنچه را که ایشان از یک واژه برداشت می‌کند را می‌خواهند برای رسیدن به اهداف خود به مردم القا کنند. ایشان بخوبی دریافته‌اند که که غرب بعد ار حملات نظامی به عراق و افغانستان با کمک نیروی‌های مسلح جدائی‌خواه (تجزیه‌طلب) دولت‌های مرکزی آن کشورها را از بین برده و سیستم فدرال را برای تضعیف دولت‌های مرکزی جانشین کرده‌اند. آلترناتیو‌سازی ایشان برای بعد از حمله نظامی بیگانگان به ایران طراحی شده است و نه برای ملت ایران و کشور ایران. همکاری کردن با نیروهای مسلح ضد ایرانی افتخار نیست. فدرالیسمی که ایشان می‌خواهد بیافریند برای مردم ایران دموکراسی نخواهد آورد. تمامی کشتارهای که پیش‌مرگان در آینده انجام خواهند داد به پای آقای نوری‌علا نوشته خواهد شد. هر چند ایشان برای موجودیت انسان ارزشی قائل نیستند، چون حقوق بشر را هم می‌خواهند برای مردم ایران به تعریقی جدید بکشند. به نظر من ماندن جمهوری‌اسلامی بسا بهتر از آلترناتو‌سازی آقای نوری‌علا می‌باشد... (بقيه در آرشيو)

يک گروه ايرانی قصد برپا داشتن کنگرهء ملی دارند

جان ايريش ـ خبرگزاری رويترز>>>

ترجمه مهرداد رهسپار

خبرگزاری رويترز ـ پاريس ـ دوشنبه 9 ژانويهء 2012 ـ يک گروه از مخالفين ايرانی در روز شنبهء گذشته اعلام داشت که قصد دارد تا ماه مارس آينده يک شورای ملی را بوجود آورد که در بر گيرندهء گروه های مختلفی در داخلی ايران است و خواهد توانست نقش يک «آلترناتيو معتبر» را در برابر دولت فعلی بازی کند. اين گروه که «کنگرهء دموکرات های سبز (IGDC) نام دارد و در ماه آوريل 2011 ايجاد شده است و سر فرماندهی اش در پاريس قرار داشته و خواستار يک حکومت پادشاهی سکولار می باشد، چنين توضيح می دهد که يک سال گذشته را سرگرم گرد هم آوردن گروه های مختلف جمهوريخواه و پادشاهی طلب و نيز گروه های قومی آذری و بلوچ و عرب کرده است. رضا پيرزاده، پرزيدنت اين گروه، می گويد: «پس از تظاهرات ضد دولتی سال 2009، بسيار از خط قرمرهای بين گروه ها برداشته شده و امکان ايجاد گفتگو در ميان گروه های مختلف اپوزيسيون آسان تر شده است. هم اکنون جنبشی در سطح داخلی، منطقه ای و بين المللی در جريان است. لذا ما اميدواريم که بتوانيم سريعاً اقدام کرده و يک شورای ملی معتبر و يک آلترناتيو دموکراتيک را قبل از فرارسيدن نوروز راه اندازی کنيم».

پيوند به يک خبر قبلی>>>

آیا روح اولاف پالمه اپوزیسیون ایرانی را متحد می‌کند؟

محسن سازگارا ـ شهريار آهی ـ عليرضا نوری زاده ـ محسن مخلمباف

در کنفرانس استکهلم

برگرفته از سايت «خودنويس»>>>

آرشيو

© 2007 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fax: 509-352-9630