فهرست مقالات    |    صفحات اول    |    دربارهء سکولاريسم نو    |     دربارهء نشريهء ما     |     تماس    |   جستجو    |    فيلترشکن    |    English Section  

گفتگوهای اختصاصی   |   عکس و کاريکاتور   |   عکس و مکث   |  کوتاه و گويا   |    جمعه گردی ها 

پيوندها

فهرست مطالب

سال پنجم ـ  شماره 1111 ـ  دوشنبه 10 بهمن 1390 ـ  30 ژانويه 2012

سايت شبکهء سکولارهای سبز>>>

دو کتاب از

اسماعيل نوری علا

مبانی سکولاريسم نو

سکولاريسم نو برای ايران

نحوهء سفارش و خريد >>>

پيوند به نسخهء رايگان اينترنتی>>>>

اعلاميهء جهانی حقوق بشر>>>

و پيوند به يک ويدئو>>>

اعلاميه ها

و ميثاق های بين المللی

حقوق خود را بيشتر بدانيد

گزيده هائی از

سخنان خمينی

رنگين کمان

برای آزادی، دموکراسی،

جمهوری و لائيسيته

===========

خبرنامهء گويا

==========

مردانی نيوز

==========

دانشجو نيوز

==========

آژانس خبری کورش

===========

نيلگون

===========

آسمان ديلی نيوز

===========

رضا پهلوی

===========

مقالات سياسی

===========

ايرانسکوپ

===========

پارس ديلی نيوز

===========

خواندنیها

===========

اصغر آقا

===========

الفبا

=============

اخبار روز

===========

گفتگو

============

هزل (وبلاگ حميدرضا رحيمی)

===========

تريبون ايران

===========

تغيير برای برابری

===========

شبکه سراسری

همکاری زنان ايرانی

===========

شبکه همبستگی

 با مبارزات زنان ايران

اوباما هنوز با آنها است

جمعه گردی های اسماعيل نوری علا

افسارگسیختگی اقتصاد!

شهباز نخعی

آزادی «من» یا آزادی دیگران؟!

الاهه بقراط

فیلمی مصلحت اندیش و آلوده به قدرت

یادداشتی بر"جدائی نادر از سیمین"

پرتو نوری علا

گلشیفته و کشتی تایتانیک نظام

مجید محمدی

ماندن جمهوری‌اسلامی بسا بهتر

از آلترناتو‌سازی آقای نوری‌علا ست

بهمن زاهدی، سردبير سامانهء

حزب مشروطه ايران (ليبرال دموکرات)

يک گروه ايرانی

قصد برپا داشتن کنگرهء ملی دارند

جان ايريش ـ خبرگزاری رويترز>>>

ترجمه مهرداد رهسپار

آیت الله خامنه‌ای و مدل فروپاشی شوروی

اکبر گنجی

آذربایجان به دو پیمان خود افتخار می‌کند

امین موحدی

آیا روح اولاف پالمه

اپوزیسیون ایرانی را متحد می‌کند؟

خودنویس

اوضاح وخیم ایران از دریچه آمارها!

بهرام رحمانی

نظام سیاسی - اداری متناسب با

دمکراسی و کارآمد در ایران

کاظم ایزدی

جاي چپ در اين توفان اقتصادي کجا ست؟

سرژ حليمی

برگردان: باقر جهانباني

آنچه زندگی می طلبد شهامت است...

ديلما هوسف

شریعت را خدا ننوشت، مردها نوشتند

مارتین گلن

برگردان: اکبر فلاح‌زاده

ملاحظاتی در رابطه با مقوله ی «آشتی ملّی و عفو عمومی»

داریوش افشار

پشت بیانیه‌‌ء «کرکس‌ها متحد می‌شوند»

ایرج مصداقی

توپ یکپارچگی ایران در میدان سیاستمداران دلسوز فارس

رحمت عزيزی

نامهء وارده

عسگر کردستانی

نظری به مقالهء آقای رامين کامران

خشایار رُخسانی

چرا این همه هیاهو

بر سر لخت شدن ِ گلشیفته فراهانی؟!

بهرام رحمانی

خانه خراب و ديگر مسائل

حمیدرضا رحیمی

من غلامرضا نوری علا هستم

از وبلاگی به همين نام>>>

از نقد تا اتهام زنی

جمعه گردی های اسماعيل نوری علا

جدایی ج. ا. از سوریه!

شهباز نخعی

از چه می ترسید؟! آمدن پادشاهی یا رفتن جمهوری اسلامی؟!

الاهه بقراط

کشتی نوح

رامین کامران

جايگزين يک ارتجاع با ارتجاعي ديگر؟

س- سعيدی

غرب در جنگ تمام عیار اقتصادی

با جمهوری اسلامی

گفتگو با محمد رضا سبزعلیپور،

رئيس مرکز تجارت جهانی ایران

گفتگوگر: سایت دیپلماسی ایرانی

دروغ پایه هر خیانتی است

سامان

اتوبوسِ سرگردانِ سکولاريسم

درباره نظرات اسماعيل نوری علا در برنامه پرگار بی بی سی

مهرداد رفيعی

به شعورت بر نمیخوره؟

نامهء وارده

یک سناریوی محتمل

و چند سوال از «الیت» ایران زمین

شهرام فریدونی

پیش نیازهای تشکیل

ائتلاف مخالفان جمهوری اسلامی

مجید محمدی

ضرورتی تاریخی و حیاتی:

تشکیل جبهه‌ای حقوقمدار و لائیک

علی صدارت

جامعهء سنتی ایران و امکان سکولاریته

داریوش ایزدیار

استبداد دینی و دین استبدادی

مهدی مظفری

در بارهء یک پلاتفرم مشترک

جهانشاه رشيديان

عدم ‌تمرکز فدرالیسم نیست

بهمن زاهدی

نامه سرگشاده به آقای محمد نوری زاد

ايرج مصداقی

پرسش و پاسخی علمی ـ حوزوی

کوتاه و گويا

خاورمیانه آبستن دموکراسی پارلمانی است

گفت‌وگو با آصف بیات

گفت‌وگوگر: مهدی تاجیک

قیام‌های مردم عرب باعث شده چهار دیکتاتور (مبارک، بن علی، قذافی و علی صالح) برکنار شوند. در این کشورها بسیاری از قوانین محدود کننده مشارکت سیاسی ملغی شده‌اند. جوامع مدنی از آزادی قابل توجهی برخوردار شده‌اند. گروه های مختلف خود را سازمان داده‌اند. احزاب متعددی ظهور کرده-رسانه‌ها متکثر و نسبتا آزاد هستند. در تونس و مصر انتخابات سالمی برگزار شده است. در عین حال دو کشور پادشاهی یعنی مراکش و اردن مقداری اصلاحات سیاسی را به عمل آورده‌اند که به گسترش مشارکت سیاسی و آزادی‌های دموکراتیک کمک کرده، اگرچه ساخت قدرت هنوز تغییری نکرده است. می‌شود گفت که انقلاب‌های عربی شاید برای همیشه به ریاست جمهوری مادام العمر و موروثی پایان داده‌اند. ولی جای نگرانی هنوز هم باقی است.>>>

اول نقاط اشتراک و تمایز را شفاف کنیم

گفتگو با بیژن حکمت

گفتگوگر: یوحنا نجدی

فکر می‌کنم باید نخست بر سر بهترین سیاست ها به گفتگو پرداخت و امکان داد تا نقاط اشتراک و تمایز آشکار و شفاف شود و دست‌کم چند بلوک سیاسی اصلی بوجود بیاید که با آگاهی از تفاوت ها برای همسویی در مشترکات برنامه ریزی کنند. کنفرانس واشنگتن [در ماه مارس آينده] تا جایی که می‌دانم با دیدگاه مشابهی برگزار می‌شود و امیدوارم دوستانی هم که در اروپا جمع می‌شوند از همین زاویه به گفتگوها بنگرند. هر کوششی برای اتحاد، ایجاد جبهه یا “کنگره ملی” پیش از آنکه سیاست ها و مرزها در عرصه عمومی روشن شده و مبنای تفاهم و همدستی رقم خورده باشد، بی‌سرانجام خواهد ماند. ما نمونه اخیر آنرا در کنفرانس کلن برای “همبستگی و حقوق بشر” ناظر بودیم.>>>

حکومت را وادار کنیم به دنیا بپیوندد

گفتگو با امیرحسین گنج بخش

گفتگوگر: سايت چراغ آزادی

نقض حقوق بشر یکی ‌از پایه‌های یک ائتلاف نانوشته میان مخالفان است، و موفقیت در این مبارزه به نفع همه تمام می‌شود. به عبارتی مثلثی  به وجود می‌آید که دو راس آن حکومت و آزادی‌خواهان هستند و راس سوم نیروی خارجی‌ است که کمک ا‌ش به آزادی خواهان، گروه خاصی‌ را شامل نمی‌شود و سود آن به همه می‌رسد. ترجمه این حرف در حوزه سیاست این می‌شود که ائتلاف بزرگی ‌از مخالفین پدید بیاید که با اتکا به  مشروعیتی که از  جنبش مردمی گرفته است در مقابل حکومت قرار بگیرد، مثل جنبش سبز، یا جنبش در لیبی‌، و سوریه. اما اگر فردی، گروهی یا حزبی بخواهد این تصویر را ارایه دهد که مورد تایید کشور‌های خارجی‌است، و بدون ایجاد این ائتلاف بزرگ، و بدون پشتوانه مردمی، مسئله کمک خارجی ‌را عرضه کند، به جای اینکه در مقابل حکومت قرار بگیرد، در رقابت با بقیه نیروهای اپوزیسیون قرار خواهد گرفت، و تاثیرش ایجاد تفرقه، و بدبینی ‌در میان اپوزیسیون است.>>>

جایگاه نیروی انسانی در اقتصاد استان ها
 محمد حسین یحیایی

قدرت مرکزی و نظام استبدادی حاکم بر کشور مانع از رشد و توسعه پایدار، موزون و متعادل در همه مناطق کشور شده است. مرکزگرایی با بینش سیاسی و استبدادی حاکم بر آن همخوانی و همسویی دارد. تعیین مقامات ادرای با دیدگاه های مشخصی از مرکز مانع از مشارکت توده های مردمی بویژه دگراندیشان و اقوام گوناگون در امور سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در مناطق مختلف می شود. برای برون رفت از بحران کنونی و رشد سریع و پایدار اقتصادی، اجتماعی و سیاسی قدرت متمرکز، مطلقه و بسته ی کنونی باید دگرگون و پراکنده شود. هر نظامی زیر هر نامی بخواهد قدرت سیاسی و اقتصادی را در مرکز متمرکز کند به استبداد منتهی خواهد شد زیرا هر جنبشی را مغایر با موقعیت ممتازخود تفسیر خواهد کرد و به نام حفظ تمامیت ارضی به هر جنایتی دست خواهد زد.>>>

رؤیاهای دست نیافتنی

اسفندیار منفردزاده

برآیند مشارکتِ گسترده در همآیش «آزادی دگر انديش خواهان» می تواند تشکیل شورائی با شرکت نمایندگان همه بینش ها باشد. این شورا هنگامی مقبول همگان خواهد بود، که هرکس- غیرازخواستاران انواع حکومت های اسلامی ـ بتواند شاهد حضور نماینده بینش خود دراین مجموعه بزرگ- مثلن صد نفره- باشد. بجای انتخاب رهبری افراد به شیوه سنتی، حضور بیشتر داوطلب عضویت در این شورا، بی تردید می تواند نتیجه بهتری در راستای مطالبات مردم داشته باشد. تأمین فضای باز و آزادی های سیاسی برای همگان آغاز وظیفه این«شورا»ست که با نظارت برانتخابات و تشکیل «مجلس مؤسسان» تا انتقال کامل قدرت به مردم ادامه خواهد یافت.>>>

ما عاشقان چادر و سينه

هوشنگ اسدی

سوار بر موجيم. نشسته بر بادبان چادر سياه، پرچم سينهء برهنه در دست داريم و می رويم و می رويم تا بازجويان روزنامه نويس در تهران همهء پلشتی خو درا در فيلمی خلاصه کنند که قربانی آن قهرمان ماست: بازيگر جوانی که برای فيلم در فيلم نقشی کمتر از يک ثانيه ايفاء کرد. شمقدری ها خيلی بسرعت و صراحت و وقاحت نشان می دهند که"ما"ی آنها با"ما"ی ما فرق دارد. اما"ما"ی ما همراه "ما"ی شمقدری برای اسکار جشن خواهيم گرفت. بازيگر جوان خود را بدست سرنوشت و حرفه خواهيم سپرد. بهار و عيد در راه است. راه مبارزه بسته است.>>>

تصویر یک جارختی بر دیوار

محسن حیدریان

واقعيت این است که اندیشه ها و ادبیات ضد امپریالیستی، توتالیتر و ضد آزادی حزب در این دوران بسی بیشتر از توان سازمانی محدود اما منسجم آن، هم در اسلامگرایان و نیز در بخش اصلی جنبش چپ ایران، نظیر دو شاخه فداییان خلق، نفوذ یافت... حزب توده به رهبری کیانوری، صادق خلخالی را "آیت الله خلخالی" کرد، در انشعاب سازمان فدائیان خلق تاثیر داشت، کانون نویسندگان ایران را به انشعاب کشاند، در دولتی کردن بیشتر اقتصاد ایران و در فراگیر کردن بسیاری از شعارهای انقلابی در سراسر کشور اثر جدی گذاشت. اما زیر بنای استراتژیک حزب در باره محورهای پنج گانه "خط امام" بازتاب ذهنیات کیانوری بود و هیچ نسبتی با واقعیت و باورهای آیت‌الله خمینی نداشت.>>>

چرا با سرنگون شدن حکومت اسلامی مخالفم؟

چگونه با متحد شدن اپوزیسیون می‌جنگم؟

البرز کاشانی

من، منم! بی هیچ توضیح و تفسیری! به این فکر افتاده اید که دور هم جمع شوید، اختلاف ها را کنار گذاشته، کینه ها را فراموش کنید و برای سرنگون کردن جمهوری اسلامی هم‌قسم شده و دست دوستی و اتحاد یکدیگر را بفشارید؟ نه خیر به این ساده‌گی‌ها هم نیست! شما نباید و نمی توانید یک صدا شوید. اگر این اقدام شما موجب فراگیر شدن جنبش مردم ایران و درنهایت سقوط رژیم اسلامی شد چه؟ !من تا نفس دارم برای حفظ این نظام تلاش خواهم کرد. ...

(بقيه در آرشيو)

آرشيو

© 2007 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fax: 509-352-9630