|
|
|||||
 |
|||||
|
|||||
|
فهرست مقالات | صفحات اول | دربارهء سکولاريسم نو | دربارهء نشريهء ما | تماس | جستجو | فيلترشکن | English Section |
|||||
|
گفتگوهای اختصاصی | آرشيو عکس و کاريکاتور | آرشيو عکس و مکث | آرشيو کوتاه و گويا | آرشيو جمعه گردی ها |
|||||
 |
|||||
|
پيوندها |
فهرست مطالب |
سال پنجم ـ شماره 1133 ـ چهارشنبه 2 فروردين 1391 ـ 21 مارس 2012 |
|||
|
به پيشنهاد بنياد ميراث پاسارگاد
پيوند به نسخهء رايگان اينترنتی>>>>
و پيوند به يک ويدئو>>>
=========== ========== ========== ========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== ============= =========== ============ =========== =========== =========== ===========
|
|
کاری از مانا نيستانی
نوروزتان مبارک باد. من لاغگو خوشحالم که امسال زودتر از پرزیدنت اوباما و خانم کلینتون نوروز را به ایرانی ها شادباش میگویم! البته برای ملت ایران شادباش گوئی یک لاغگو هرگز آن اهمیت تبریکی رئیس جمهور آمریکا و وزیر خارجه اش را ندارد. نمیدانم چرا! شاید شادباش نوروزی هرچه حیله گرانه تر و هدفمندتر و ایرانی فریب تر باشد بیشتر می چسبد و هرچه صادقانه تر و بی پیرایه تر باشد چسبش زودتر ورمیآید. من که به این فارسی شیرین و از صمیم دل میگویم، تبریکم در هیچ رسانه ای منعکس نمیشود و رادیوچی ها با آن و تاب نمیخوانند و تلویزیونی ها با قر و قربیله نشانش نمیدهند اما تا چند روز دیگر مال اوباما و هیلاری را ترجمه شده و ترجمه نشده، روی سرشان میگذارند. ما ملت اصلاً بیگانه پرستیم! من که مثلاً برای صنار سمنو باید خودم را از حومۀ استکهلم به مغازۀ ایرانی برسانم و از پول پناهندگی، سنجد سه تا یک دلار بخرم، عکس سفرۀ هفت سینم هیچ کجا منتشر نمیشود (اصلاً عکسی ازش گرفته نمی شود) اما حالا ببینید چه جوری خبرگزاری ها عکس سفرۀ هفت سین کاخ سفید را با یک تغار سمنو و یک دیس سنجد و یک میوه خوری سیب مخابره خواهند کرد. من که نه صدای آمریکا پخش میکنم و نه مشاورم را مأمور سانسورش میکنم و نه جمشید چالنگی را اخراج میکنم و نه سرباز افغانیکش آمریکائی را از افغانستان فرار میدهم و نه دستی در سوریه دارم و نه پائی در سودان و نه انگشتی در جمهوری اسلامی، باید تنهائی بنشینم سر هفت سینم سماق هایش را بمیکم، اما ... اما به هرحال اصرار دارم که از این کاخ سفید جمع و جور خودم، از اتاقی که حتی از پناهندگی من قدری کوچکتر است، نوروز را به همۀ شما کاربرهای گویا و لاغخوانان عزیز، شادباش بگویم و از همسرم هم بخواهم که به جای هیلاری کلینتون، به همۀ شما «عایدش ما مباراک» بگوید! سال خوش.
سال نود، سال سخت و پرمشقتی برای اکثریت مردم ایران، به ویژه مزدبگیران بود. در این سال، حکومت اسلامی ایران بیش از گذشته، در همه عرصه های ضد انسانی رتبه های بالایی را به شرح زیر کسب کرده است: * اعدام: رتبه دوم جهان بعد از چين و به نسبت جمعيت رتبه اول * آمار مهاجرت نخبگان از ميان 91 كشور: رتبه اول جهان * خطرناك ترين كشور برای وبلاگ نويسان: رتبه سوم جهان * آزادی مطبوعات: رتبه ۱۷۲ از ۱۷۵ كشور * در زمينه فساد دولتی: رتبه 168 * از نظر شاخص توسعه انسانی: رتبه 88 * ارزش گذرنامه ايرانی در قعر جدول جهانی اعتبار * جهانی در تامين سلامت مردم: رتبه ۱۲۳ * رتبه 219 نرخ تورم در ميان 225 كشور * ايران بالاتر از آنگولا در «انتهای جدول» جاذبه های تجاری * رتبه جهانی 101 سهم زنان ايران در مديريت ميان 120 كشور * خودكشی زنان: رتبه سوم جهان * فضای كسب و كار ایران در جهان: رتبه 144 * رتبه 186 در سرعت اينترنت * ايران رتبه 172 از ميان 176 كشور را برای آزادی رسانه كسب كرده است. و ريال ايران سومين پول بی ارزش جهان!>>>
مسأله اصلی اصلاح طلبان نه آقای خاتمی است و نه موسوی، کروبی، سخنگويان شان يا شورای هماهنگی راه سبز اميد. علت مشکلاتی که بعد از انتخابات اسفندماه ديگر به وضوح قابل رؤيت است اساساً ورای اين مسائل شخصی و تشکيلاتی است. واقعيت اين است که اصلاح طلبان ايران بايد جسارت پيدا کنند و بطور صريح و روشن، يکبار برای هميشه با جمهوری اسلامی وداع گويند و از جمهوری سکولار حمايت کنند، کاری که اصلاح طلبان اسلامی در ترکيه بالاخره انجام دادند. اين کار نظير جسارتی است که آيت الله خمينی از خود نشان داد و زمانی از جمهوری دفاع کرد که حتی اپوزيسيون سکولار جبهه ملی و ملی مذهبی های نهضت آزادی حاضر نبودند صريح و روشن از جمهوری برای آينده ايران دفاع کند. زمان موضع گيری روشن اصلاح طلبان در دفاع از ايجاد جمهوری سکولار برای ايران، فرا رسيده است.>>>
در حین گفتگو با برنامه‌ی افق در صدای آمریکا، جناب آقای «حسین قاضیان» در اشاره به آقای احمدی‌نژاد از تعبیر «پوپولیست» استفاده کردند. در حاشیه‌ای به صحبت‌های ایشان؛ خواستم که اگر ممکن است معادلی فارسی برای آن نیز پیشنهاد کنند تا آنگاه اگر لازم شد، من نیز صحبت‌هایی داشته باشم وگرنه که خیر. که ایشان معادل «مردم نگر ـ مردم مدار» را برای «پوپولیست» به‌کار بردند (نه، مثلاً، «مردم‌فریب»، «عوام‌فریب» یا...) و این شد که دیگر لازم ندیدم در حاشیه‌ی گفته‌های ایشان، توضیح اضافه‌ای داشته باشم. چراکه توضیحات جدید ایشان، واجد همه‌ی آن امتیازاتِ مثبتی بود که من مایل بودم درباره‌ی آقای احمدی‌نژاد از زبان کسی و از جمله ایشان، و آن‌هم از یک تریبون عمومی به پرمخاطبی صدای آمریکا بشنوم.>>>
احمد کسروی کشتهء روحانیت است. فقیهان نام‌داری در نجف و مشهد و قم آرزو و طرح قتل او را در ذهن پروردند. سرانجام سید مجتبی میرلوحی، معروف به نواب صفوی، جوان آتشین مزاج عوامی را برانگیختند تا او را بکشد. قتل کسروی، قتل جریان نقد تاریخی مذهب و روحانیت در آن دوره است... روحانیان از کمتر کسی چون کسروی این اندازه کینه به دل گرفتند. نام کسروی هنوز هم نماد دشمنی سرسخت با روحانیت است. این همه کینه و کدورت از چه بود؟>>>
هجوم مغول ویرانگرتر بود یا هجوم کورش؟ سکولاريسم نو: آدمی گاه از وقاحت شيادانی که خود را تاريخدان معرفی می کنند حيرت زده می شود. نمونهء اينگونه راهزنان دانش آقائی است به نام رضا مرادی غياث آبادی که يکی دو سالی با مردمفريبی خود را به مبارزان عليه حکومت اسلامی نزديک کرد تا قيمت خود را در بازار مکارهء نوکران اين حکومت بالا برد و سپس به خدمت و استخدام شان در آمد و اينک در تلويزيون و سايت های اينترنتی به خيانت آشکار به تاريخ و فرهنگ ايرانزمين مشغول است و چندين تن سست عنصرتر از خود را نيز به اين کثافت آلوده است. محض نمونه تکه ای از نوشته های اين خيانت پيشه را در اينجا نقل می کنيم تا خوانندگانمان بدانند که در روزهائی که مردم ايران پاسارگاد را قبلهء آرزوها و آبروی خود کرده اند، انيرانيان دربارهء بزرگمرد تاريخ شان چه می نويسند و چگونه می کوشند هر شرف و عزتی را به پای اربابان خود قربانی کنند ...>>>
|
|||
|
© 2007 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fax: 509-352-9630 |
|||||
نگاهی به وضعیت اقتصادی، سیاسی و
اجتماعی ایران
چرا
آمدم؟ یا چرا رفتم؟
پيشنهاد
يک راه حل ساده برای اصلاح طلبان ايران
سخنی
با روشنفکران برخاسته از میان «توده‌ء بی‌شکل»
کسروی؛
حلاج تاریخ
