هم رهبر و هم این هفده دست آموز رهبر می‌دانند که محمد مرسی مسلمانی معتقد است؛ و اسلام را بهتر از آقای دکتر ولایتی می‌شناسد؛ و بنابراین، به قرآن نیز که به زبان مادری او نوشته شده است بیشتر آگاه است. پس این گونه پند و اندرزها از اوج خودخواهی، برای تقویّت میزان اعتقاد دینی آقای مرسی نمی‌تواند باشد؛ بل جدا از تحقیر و خودخواهی، مقصود و منظور حضرات از این نامه نویسی، نوعی عطف توجه آقای مرسی به مسئله‌ء کشوری است به نام سوریه. هفده نفر استاد و دکتر در رشته‌های گوناگون و همه متعصب قشری در مذهب شیعه، در این نامه‌نگاری دو هدف را نشانه گرفته‌اند. نخست، می‌خواهند حکومت کشور مصر از دشمنی با بشار اسد دست بکشد و از حمایت مردم آزادیخواه سوریه صرفنظر کند.◄

ناسازهء سیاست: «تغییر رژیم − مذاکره با رژیم»

دولت اوباما اگر واقعاً به دنبال حل مسائل میان ایران و آمریکا است، باید طرحی جامع برای کلیه‌ منازعات منطقه‌ء خاورمیانه ارائه کند، برای این که مسائل منطقه به یکدیگر وابسته‌اند و بازیگران بین‌المللی و منطقه‌ای به خوبی از این موضوع آگاهند. طرح حلال مسائل و رافع مشکلات دارای ارکان زیر است: یکم- تبدیل منازعات به مذاکرات. دوم- مخالفت با تجزیه‌ کشورهای موجود. سوم- حل مسئله‌ فلسطین: اجرای طرح چهار جانبه‌ آمریکا- اروپا- روسیه و سازمان ملل مبنی بر تشکیل دولت مستقل فلسطینی در کنار دولت اسرائیل. چهارم- مخالفت با جنگ داخلی در کشورها. پنجم- امضای پیمان امنیت جمعی میان کلیه‌ کشورهای منطقه و عدم تجاوز. ششم- سرنگونی رژیم‌های منطقه سیاست دولت آمریکا نیست. مردم تک تک کشورها باید خود درباره‌ رژیم سیاسی فاسد استبدادی تصمیم گرفته و گذار به نظام‌های دموکراتیک ملتزم به آزادی و حقوق بشر را ممکن سازند. هفتم- حمایت از اجرای اعلامیه‌ جهانی حقوق بشر توسط همه‌ کشورهای منطقه.◄

جبههء ملی و انقلاب اسلامی

جبهه ملی ايران را بی‌ترديد می‌توان ستون فقرات نيروهای ملی و دموکرات و سکولار ايران از دوران مصدق تا پيروزی انقلاب اسلامی خواند. به همين علت، جايگاه و موضع ‌گيری‌های اين تشکل سياسی در تاريخ ايران بسيار با اهميت بوده است. در عين حال، در دوران مذکور، وزن سياسی جبهه ملی ايران در صحنهء سياسی ايران رابطه‌ای مستقيم با وضع دموکراسی و حقوق بشر در کشور داشته است: هر چه نقش جبهه ملی ايران در سياست و حکومت ايران بيشتر بوده، به همان اندازه گفتمان سياسی حاکم بر کشور دموکراتيک‌تر بوده و، هر چه گفتمان سياسی حاکم بر کشور دموکراتيک‌تر بوده، همان قدر نقش جبهه ملی ايران در صحنه سياسی افزايش می‌يافته است.◄

حکومت اسلامی ایران، سی و چهار سال است که با اتکا به قوانین قرون وسطایی و وحشیانه اسلامی، دست و پا می برد؛ چشم درمی آورد؛ شلاق می زند؛ سنگسار می کند؛ در زندان ها به زندانیان تجاوز می کنند و زیر شکنجه می کشند؛ زندانیان را مخفی و علنی و در خیابان ها به دار می آویزند؛ این حکومت زن ستیز و آزادی ستیز است؛ کودکان دختر را تشویق به ازدواج می کنند؛ عامل فقر و فلاکت اقتصادی، کار کودک و عامل بسیاری از آسیب های اجتماعی است؛ این حکومت، دشمن درجه یک آزادی بیان، قلم، اندیشه و فعالیت های متشکل آزادی خواهانه و برابری طلبانه و عدالت جویانه است؛ و...◄