بازگشت به خانه                    پيوند به نظر خوانندگان                     آرشيو  مقالات                  آرشيو صفحات اول                جستجو

چهارشنبه 29 خرداد ماه 1392 ـ  19 ماه ژوئن 2013

تقاضا از مسئولین سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)

یک معترض: «چه کسی صدای ما می شود؟»

یک معترض به انتخابات ضددموکراتیک در ایران

از مسئولین اخبار روز تقاضا دارم که این چند خط گلایگی را منتشر کنند. به جای اسم من می توانید بنویسید: یک معترض به انتخابات غیردموکراتیک در ایران.

اطلاعیه ی تبریک سازمان فدائیان فدائیان خلق ایران (اکثریت) را خواندم و شگفت زده شدم. فرض را بر این بگذارید که من یکی از کسانی بوده ام که بنابر رهنمود این سازمان در این انتخابات مشارکت نجسته ام. پیام این سازمان به من چیست؟ حالا که مسابقه ی تبریک به «خلق قهرمان» درگرفته و هر کس سعی می کند خودش را از سیاست «عدم شرکت» و «تحریم»، مستقیم و یا غیرمستقیم تبرئه کند، خوب است رهبران سازمان و حزب هایی که رهنمود به عدم شرکت دادند، کمی هم به این مساله فکر کنند، که آن ها قرار بوده است صدای اعتراض کسانی باشند که به این انتخابات معترض هستند و به دلیل همین اعتراض در آن شرکت نمی کنند.

طبق آمار رسمی حدود 13 میلیون در انتخابات شرکت نکرده اند، طبیعتا همه ی ان ها پیام «اعتراض» نداشته اند. اما همه ی آن 37 میلیونی که در انتخابات شرکت کرده اند و حتی آن 18 میلیونی که به حسن روحانی رای دادند نیز پیام «تغییر» نداشته اند. روی تقلب و بالابردن میزان مشارکت به ضرر عدم شرکت هم بحث نمی کنم. همین دو رقم را اما به عنوان دو نمود و نشانه می گیرم. صحبت اینجاست که در پیام سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) صدای ما – 13 میلیونی که شما هم مشوقمان بودید، کجاست؟

به فرازهای زیر از این اعلامیه که اساس آن است، توجه کنید:

«مردم ایران بار دیگر در انتخابات شگفتی آفریدند. آنها در انتخابات وسیعا شرکت کردند، به کاندیداهای اصولگرایان "نه" گفتند، مخالفت خود را با سیاستهای حکومت ایران در عرصه داخلی و خارجی ابراز کردند و با انتخاب آقای حسن روحانی به "تغییر" رای دادند.»

«پیروزی در انتخابات، امید به "تغییر" را در مردم زنده کرد.»

«ما پیروزی در انتخابات را به مردم ایران تبریک میگوئیم، با تلاش آنها برای تغییر سیاستهای کلان کشور همراه هستیم و امیدواریم که آقای روحانی به وعدههای خود عمل کند، به مطالبات مردم پاسخ مثبت دهد و برای برونرفت کشور از وضعیت بحرانی، گامهای موثر بردارد.»

بگذریم از این که، آن ها چنان نوشته اند که انگار در صف اول این «پیروزی» قرار داشته اند. مساله ی من اما چیز دیگری است. هر چه در این اطلاعیه گشتم، خودم را پیدا نکردم. خودی که قرار بوده است فدائیان خلق صدای آن و نماینده ی آن باشند و به آن فراخوان داده بودند.

آیا ما باید در این موجی که به راه افتاده و در مسابقه ای که در «تبریک گویی» برپا شده است، فراموش شویم؟ ما صدای اعتراض در این انتخابات غیردموکراتیک بودیم. چه کسی صدای ما را فریاد می کند؟

متاسفم که باید بگویم برخورد هیات سیاسی – اجرایی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) نهایت فرصت طلبی است.

تقاضا دارم مسئولین سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) به سوال من پاسخ دهند.

http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=53507

 

نظر خوانندگان

 

 

محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.

 

بازگشت به خانه