بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

4 بهمن 1386 ـ  24 ژانويه 2008

مردم در انتخابات فرمايشی شرکت نمی کنند

پرويز داورپناه

من دانم و دلت، که غمان چند / آمد، و ر آشکار نيامد
چندان که غم به جان تو باريد / باران به کوهسار نيامد

) مهدی اخوان ثالث(

"ادامه نظارت استصوابی يعنی مرگ انقلاب و مرگ قانون اساسی."
آيت الله جلال الدين طاهری امام جمعه سابق اصفهان.

"حضور گسترده مردم بسيار به نفع نظام و کشور است و شرط مهم آن برگزاری انتخابات آزاد و سالم، بدون دخالت‌های فراقانونی است."
اکبر هاشمی رفسنجانی

کدام حضور گسترده مردم و انتخابات آزاد و سالم بدون دخالت های فراقانونی با نظارت استصوابی شورای نگهبان در حکومت اسلامی مدّ نظر آقای هاشمی رفسنجانی است؟
مگر نظارت استصوابی شورای نگهبان کوچکترين امکان آزادی انتخابات را در اين نظام ميسر می سازد.؟
مگر اين شورای نگهبان نيست که از چند سال قبل به اين سو، با توسعه سازمان خود، دفاتری در شهرهای مختلف داير ساخته و به جمع آوری اطلاعات و تحقيق درباره افرادی می پردازد که ممکن است روزی داوطلب شرکت در انتخابات گوناگون (مجلس، رياست جمهوری و . . . ) شوند.؟
مگر اين شورای نگهبان نيست که تمام کسانی را که بخواهند وارد سيستم حاکميت شوند، از صافی ( فيلتر) رد کرده کنترل می کند.
مگر در جمهوری اسلامی ايران، امکانات تبليغاتی انتخابات سالم و برابر وجود دارد.؟
رفسنجانی در اجلاس «همايش ملی، راهبردها و سياست ها» می گويد:
«شرايط جهانی نيز به نحوی است که آمريکا لشکرکشی خود را انجام داده است و همه جا مستقـر شده است.
چرا بايد در آستانه انتخابات مجلس نگران تنازعات باشيم؟»
رفسنجانی گمان می کند که با ترفند جديد و وعده های تو خالی و دروغين انتخابات آزاد، می تواند يکبار ديگر مردم را اغفال کند و يک جنبش «ائتلاف برای نجات کشور» بسيج نمايد.
بيجهت نيست که خودی ها اعلام می کنند، بيائيد به اصلاح طلبان رای دهيد و بترسيد از اصولگرايان و بترسيد از خطر جنگ ...، و با اين تبليغات موذيانه، در مردم رعب و وحشت می آفرينند تا در انتخابات شرکت گسترده داشته و پشتوانهء نمايندگان و حاکمان آينده حکومت اسلامی در ميان کشورهای جهان باشند.
از قرائن امر و طبق پيش بينی ها و اطلاعاتی که بدست آمده، اين بار مردم در دام رهبران جمهوری اسلامی نيفتاده و تصميم خود را پيشاپيش گرفته اند که در روز رای گيری در خانه بمانند و انتخابات را تحريم نمايند.
مردم می دانند که با تحريم گسترده انتخابات، و در خانه نشستن در روز رای گيری، به نظام استبداد دينی نه گفته اند و اين نظام ديگر پشتوانهء مردمی و اجتماعی در ايران و جهان نخواهد داشت و محکوم به انحلال و اضمحلال و فروپاشی از درون است.
در هشدار حسينعلی منتظری به متصديان انتخابات آمده است که:
«متصديان انتخابات نيز توجه داشته باشند اگر با تنگ ‏نظری و انحصارطلبی همچون بيشتر انتخابات گذشته عمل نمايند، بيشترين ضربه را به مشروعيت نظام وارد می‏سازند و پشتوانه مردمی آن را ضعيف و طبعاً فاصله نظام را با مردم بيشتر می‏کنند.»
جان کلام نيز همين است که وقتی فقط دو گروه، يکی « اصول گرايان » و ديگری «اصلاح طلبان» حق فعاليت و انتخاب شدن دارند و « خودی » هستند، اما ديگر ايرانيان حق فعاليت و انتخاب شدن ندارند و «غير خودی» هستند، در صورت تحريم فعالانه انتخابات، بيشترين ضربه به مشروعيت نظام می خورد و پشتوانه مردمی آن ضعيف می گردد و چه بسا پايه های نظام از درون متزلزل و از هم می پاشد.
مسئولين نظام هر گز از خود نپرسيده اند که آيا کسانی هم وجود دارند که متعلق به دو گروه اصولگرايان و اصلاح طلبان نباشند؟ تکليف آنها چه می شود؟ و اصولا"چرا بايد مردم در انتخاباتی شرکت کنند که که از انتخاب شدن محروم و فقط بايد به خودی های نظام رای دهند.
ما با نظامی سروکار داريم که تجسم يک ديکتاتوری دينی متحجردرقرن بيست و يکم است.نظامی که حاکميت ملی را از مردم سلب کرده است.
چگونه ممکن است حکومت اسلامی برخلاف ذات وسرشت سی ساله خود پيش شرطهای انتخابات مجلس هشتم «کميته دفاع از انتخابات آزاد، سالم و عادلانه» خوش باوران را پذيرا باشد.؟
راستی چه اتفاقی افتاده است که: «مژدگانی که گربه عابد شد / عابد و زاهد و مسلمانا»
اشتباه نشود که آزاديخواهان هر گز مخالف انتخابات آزاد و سالم و عادلانه نيستند، اما انتخابات آزاد تنها در صورت وجود آزادی‌های سياسی ميسر است
انتخابات آزاد و سالم و عادلانه هنگامی ميسر است که حقوق و آزادی های اساسی مردم طبق معيارهای منشور سازمان ملل متحد و سی ماده حقوق بشر رعايت شود.
انتخابات آزاد زمانی معتبر خواهد بود که همه گروه‌ها و احزاب سياسی، چپ يا راست، با هر عقيده و گرايشی بتوانند با امکانات و حقوق مساوی در فعاليت‌های سياسی و انتخاباتی شرکت کنند و امنيت آنان تأمين و تضمين شده باشد.
اعمال هرگونه نظارت استصوابی نهادهای حکومتی و شورای نگهبان، ناديده انگاشتن حقوق شهروندی است و نسبتی با انتخابات آزاد، سالم و عادلانه ندارد.
درقانون اساسی جمهوری اسلامی مقوله ای بنا م ا نتخابات آزاد توجيه پذير نيست.
فراخواندن مردم به پای صندوقهای رای، معنايی جزمشارکت و تاييد مردم از دستگاهی که حقوق و آزاديهای اساسی آنان را زير پا گذاشته، ندارد.
مردم بخوبی آگاهند که برای مسئولان نظام، تنها حضور گسترده مردم در انتخابات مهم است و هر رای که يه صندوق آرا ريخته می شود، اعم از موافق، مخالف و يا ممتنع، نشان دهنده شرکت گسترده مردم در انتخابات و تاييد نظام می باشد.
خوش باوران سياسی وحقوق بشری داخل وخارج کشور تنها "ناظر انتخابات" شده اند و به اين امر بسنده کرده اند که بگويند، نه در انتخابات شرکت کنيد و نه نکنيد و هرکس آزاد است ، هر گونه که می خواهد عمل کند، آنان از کاربرد مفهوم "شرکت" يا "تحريم" انتخابات امتناع ورزيده اند.
در شرايط کنونی کسانی که اعلام می کنند:" ما ناظر انتخابات هستيم" و از بکار بردن "تحريم انتخابات" سرباز ميزنند، درحقيقت انتخابات شورای نگهبان را تاييد می کنند، بدون اينکه در برابر فيلتر شورای نگهبان و انتخابا ت فرمايشی موضع گيری کنند.
اگر انتخابات تحت نظارت شورای نگهبان، حاصل يک گزينش غير دموکراتيک و مبتنی بر نقض حقوق و آزاديهای اساسی مردم ايران می باشد، چرا بايد از تحريم قاطعانه آن خودداری ورزيد؟.
و اگر تجربه کرده ايم و می دانيم که اين انتخابات نيز با انتخابات گذشته تفاوتی ندارد، چرا مماشات می کنيم؟
چه چيزی را می خواهيم تجربه کنيم؟ سی سال کافی نيست؟
اين سمينارهای مسخرهء "انتخابات آزاد" منتظرالوکاله های بی فرهنگ در خارج از کشور چه دردی را دوا می کند.
آيا هنوز به اين شعور سياسی نرسيده ايم که بدانيم، «آزموده را ازمودن خطاست!».
هر فرد يا سازمان سياسی مخالف نظام کنونی در ايران ، با توجه به اوضاع نابسامان داخلی و خطر تحريم اقتصادی خارجی راهی جز تحريم فعالانه و گسترده انتخابات مجلس هشتم ندارد؛ هر گزينه ی ديگری، دامی است که رژيم بر سر راه مردم گسترده است . دامی بمراتب پر مخاطره تر، پرهزينه تر و جبران ناپذير از دام انتخابات دوم خرداد.
از همين امروز و همين ساعت بايد همراه ملت قهرمان ايران اين "انتخابات" يا انتصابات شورای نگهبان را تحريم کرد.
شرکت در انتخابات جمهوری اسلامی، استراتژی نيست، حتا با حضور چند نماينده "اصلاح طلب" در مجلس اسلامی اگر اجازه دهند، که نمی دهند، نمی نوان تغييرات ساختاری در بنياد جمهوری اسلامی ودموکراسی و عدالت اجتماعی بوجود آورد.
شعار "انتخابات آزاد" خوش باوران، و شرکت در انتخابات مجلس هشتم منتظرالوکاله ها در شرايط نا برابر فعلی تنها وسيله ای برای پنهان کردن ناتوانائی ها و کمبود های سياسی بخشی از مخالفان رژيم می باشد.
همانطور که آقای هاشمی رفسنجانی فرموده اند: «حضور گسترده مردم به نفع نظام و کشور است.» حالا چه کسانی انتصاب می شوند، آن ديگر مربوط به خواص است. مهم آن است که استقبال گسترده مردم را در روز انتخابات و حقانيت و رسميت legitimacy و قانونی بودن Legitimation آن را برخ مردم دنيا بکشانند و روی صفحه تلويزيون ها بياورند و به يدک کشی خوش باوران مباهات کنند که در انتخابات با ساير اقشار مردم حضور گسترده داشته اند.
با آگاهی ازاينکه هر کانديدی و هر قانونی را شورای نگهبان رد خواهد کرد و پذيرش نظر شورای نگهبان، شرط لازم التزام به قانون اساسی است. وتشخيص اين امر در اصل چهارم قانون اساسی بر عهدهء فقهای شورای نگهبان است، سخن گفتن از"انتخابات آزاد و سالم و عادلانه" در نظام جمهوری اسلامی، نوعی عوام فريبی است.
تنها نامی که می شود بر روی اين " انتخابات آزاد" گذاشت، انتصابات شورای نگهبان است و وقتی شما انتصاباتی را از پيش تاييد نمی کنيد و رای نمی دهيد و در خانه می نشينيد، آن هم يک نوع انتخاب است. به چيزی نه گفته شده ولی در عين حال انتخاب ديگری هم انجام گرفته است.
امروز، بيش از هر زمان ديگر، ملت مستاصل و بلاکشيده ايران در مقابل اين حکومت استبدادی ايستادگی می کند و اين راه را برگزيده است.
شهروندان ايرانی پنهان از چشم خودی ها و غير خودی ها و منتظرالوکاله ها و فرصت طلبان برون مرزی تصميم خود را پيشاپيش گرفته اند و با عدم شرکت در انتخابات و خانه نشينی در روز رای گيری، پای به خيابانها و کوچه ها و مساجد و مدارس نمی گذارند و در مضحکه انتخابات فرمايشی شرکت نمی کنند.
شهروندان ايرانی می دانند که در خانه ماندن و رای ندادن، نه تنها اين حکومت را در داخل و خارج بی اعتبار و بی پشتوانه می سازد، بلکه موجب فروپاشی نظام از درون می گردد
انتخابات امسال برای ملت قهرمان ايران و کلّ نظام سرنوشت ساز است، بی جهت نيست که مردم ايران عليرغم سازمان ها و احزاب و گروه های سياسی "مخالف رژيم" انتخابات را تحريم کرده اند و سردمداران نظام سخت به تکاپو افتاده اند و هاشمی رفسنجانی اظهار می دارد: «حضور گسترده مردم بسيار به نفع نظام و کشور است».
بدون ترديد، در خانه نشستن و رای ندادن و تحريم فعالانه و گسترده انتخابات مجلس هشتم از سوی مردم، ضامن آزادی و استقلال ايران، و فروپاشی نظام استبدادی از درون و گذار مسالمت آميز بسوی دموکراسی و مردم سالاری است. از دکتر مصدق است که می گويد: «مردم به آزادی رای داده اند، نه به حفظ و حراست از قوانينی که حقوق مسلم مردم را تامين نمی کند».

 بازگشت به خانه