بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

24 بهمن 1386 ـ   13 فوريه 2008

سی و هفتمين سالگرد سازمان فداييان خلق ايران ـ اکثريت

گزارش و عکس از اختر قاسمی

روز شنبه بيست بهمن، سی و هفتمين سالگرد تولد فداييان خلق ايران ـ اکثريت در شهر بن ـ آلمان برگزار شد. در واقع سی و هفتمين سالگرد سازمان چريک های فدايی خلق ايران بود که از سال ۱۳۴۹ شمسی از جنگل های سياهکل مبارزات مسلحانه خود را بر عليه رژيم شاهنشاهی ايران آغاز کردند. اين سازمان در جريان انقلاب و مدت ها بعد از انقلاب تنها جريان سياسی چپ ايران بود که از نيرويی مردمی و توده ای چشم گيری برخوردار بود. بعد از انقلاب ايران اين سازمان به پشتيبانی از انقلاب مبارزه مسلحانه را کنار گذاشت و به حمايت از خط ضد امپرياليستی رهبری انقلاب پرداخت که همين امر موجب تجزيه و انشعاب سازمان چريک های فدايی خلق ايران شد که به دوجناح اقليت و اکثريت تقسيم گرديد. اقليت راه مبارزه چريکی و مسلحانه بنيان گذاران سازمان همچون بيژن جزنی و مسعود احمد زاده را در پيش گرفت و اکثريت هم به دانشجويان پيرو خط امام و حزب توده ايران نزديک شد.


اين دو سازمان که هر کدام نام سازمان فدايی را حمل می کنند و هر کدام خود را وارث بنيان گذاران آن می دانند باز تقسميات و انشعاب های ديگری را تجريه کردند. بخشی از اقليت به همراه مهدی سامع به شورای ملی مقاومت به رهبری مسعود رجوی پيوست و بخش ديگرهم منفعل شدند. در سازمان اکثريت هم علی کشتگر به همراه فراکسيون خود از اکثريت جدا شد که اتحاد فداييان از اين جدايی شکل گرفت. موج دستگيرهای رژيم نه تنها اقليت و ديگر سازمان های چپ را فرا گرفت بلکه حاميان انقلاب و حاميان خط رهبر انقلاب را هم تحمل نکرد. بخش عظيمی از نيروهای هر دو سازمان در سال
۶۷ در اعدام های جمعی به جوخه های اعدام سپرده شدند و بخشی هم به تبعيدی ناخواسته به خارج کشور پناه بردند. فداييان اکثريت بخش عظيمی از رهبری اش به اتحاد جماهير شوروی سابق پناهنده شدند که بعدها به غرب اروپا آمدند. گرچه بعد از اين ضربات هيچکدام از اين سازمان هايی که از سازمان چريک های فدايی خلق منشعب شد در عرصه سياسی حضور فعال نداشتند ولی هر کدام خود را ادامه دهنده راه بنيان گذاران خود می دانند.

البته تنها جريانی که اين روز را هر سال به شکل وسيع جشن می گيرد سازمان فداييان خلق اکثريت است که در سالگرد بنيان گذاری اين سازمان جشنی را برگزار می کند که هميشه چند ساعت قبل از جشن را اختصاص به ميزدگرد سياسی می دهند تا با حضور جمعی از اعضای رهبری سازمان و ديگر نيروهای سياسی اپوزيسيون، از منفرد تا تشکيلاتی، در مورد مسائل سياسی روز بحث و گفتگو کنند. امسال آقايان: رضا اکرمی عضو اتحاد فداييان خلق، زربخش از شورای موقت سوسياليست ها، ف.تابان سردبير اخبار روز، مهرداد درويش پور از مسئولين جمهوری خواهان دمکرات و لاييک، بهزاد کريمی عضو کميته مرکزی فداييان خلق اکثريت و مهدی فتاپور عضو کميته مرکزی سازمان فداييان خلق اکثريت که رهبری ميزگرد را به عهده داشت، حضور داشتند.
 

ميزگرد از ساعت پنج ونيم بعداز ظهر شروع شد که تا ساعت ۸ ادامه داشت. بعد از ميزگرد پيام های چند سازمان سياسی به مناسبت سی و هفتمين سالگرد سازمان فدايی خوانده شد. در اين موقع من فراخوانی را که برای بزرگداشت صد سالگی نفت در ايران (۲۶ مای ۲۰۰۸) و تولد صد سالگی اولين چاه نفت در ايران و خاور ميانه ـ مسجدسليمان که قبلا از طريق سايت گويا نيوز به چاپ رسيده بود، به مسئولين برگزاری جشن سازمان فدايی دادم و خواهش کردم که به منظور آگاهی رساندن به هم ميهنان و تقاضای کمک برای همياری و برگزاری باشکوه صدمين سال نفت در ايران اين اطلاعيه را بخوانيد. متاسفانه چون برگزار کننده جشن صد سالگی نفت در ايران، يک فرد بود آن ها مسئله را شخصی بررسی کردند و گفتند که ما د ر جشن سازمان چنين اطلاعيه ای نمی خوانيم و از خواندن اطلاعيه سرباز زدند. اين حرکت نه تنها موجب تعجب و تاسف من بلکه عده ديگری هم قرار گرفت. چرا که هيچ کس اين انتظار را نداشت که سازمانی که مدعی مبارزه برای دمکراسی است از خواندن اطلاعيه جشن صد سالگی نفت که شريان حياتی مملکت است خود داری کنند. با خود فکر کردم اگر اين سازمان های مدعی حقوق سياسی اجتماعی مردم مسئله صد سالگی نفت مسئله شان نيست؟ در واقع چه چيز مسئله شان هست؟ سوالاتی که پاسخی نيافتم.

بعد از پيام های همبستگی نوبت به جشن برنامه رسيد. سيما خواننده ساکن کلن به همراه اسکندر آبادی ويلون و عارف ـ پيانو سرودها و ترانه های خاطره انگيز خواند که جو خشک سياسی ميزگرد را شکست و تغيير داد. سپس آهنگ های آذربايجانی خوانده شد و بعد هم خانم گيتا دورتموند آهنگ هايی شاد را اجرا کرد. در پايان هم اسکندر آبادی با خواندن آهنگ های شاد و خاطره انگيز جمعيت را به شور و وجد آورد. در صحبتی که با بعضی از شرکت کنندگان داشتم علت عدم استقبال هواداران سازمان را همچون سال های گذشته پرسيدم که عمدتا در اين نکته مشترک بودند: "سازمان فداييان خلق اکثريت برنامه ای جديد و نو ندارد و هر سال تکرار گذشته است که اين خود انگيزه شرکت را از علاقه مندان سلب می کند." يکی از شرکت کنندگان پيشنهاد تغيير شکل برگزاری را می داد و يکی هم معتقد بود که يا بايد برنامه سالگرد سياسی باشد يا فقط جشن باشد. هردو با هم از ساعت ۴ بعدازظهر تا پاسی از شب برای شرکت کنندگان راه دور سخت است و يا امکان پذير نيست. برخی هم با خنده پاسخ می دادند که برای ديدن دوستان و رفقای قديمی شان به اينجا آمده اند.
برنامه جشن تا ساعتی بعد از نيمه شب ادامه داشت.
فراخوان جشن صد سالگی نفت را در دست داشتم و ضمن اينکه سالن را ترک می کردم به کلمات نوشته شده در فراخوان نگاه کردم و با خود فکر کردم: براستی اگر نفت در اين سرزمين نداشتيم چه سرنوشتی داشتيم؟

برگرفته از سايت «گويا نيوز»:

http://news.gooya.com/politics/archives/2008/02/067997.php

پيوند به پيام هيئت سياسی - اجرايی سازمان فداييان خلق ايران (اکثريت)، به همين مناسبت:

http://news.gooya.com/politics/archives/2008/02/067781.php

بازگشت به خانه

محل اظهار نظر شما:

شما با اين آدرس ها می توانيد با ما تماس گرفته

و اظهار نظرها و مطالب خود را ارسال داريد:

admin@newsecularism.com

newsecularism@gmail.com

 

و يا مستقيماً از وسيله زير استفاده کنيد:

(توجه: اين ایميل ضميمه نمی پذيرد)

 

نام شما:

اگر مايل به دريافت پاسخ هستيد آدرس ای - ميل خود را ذکر کنيد:

پيام شما:

بازگشت به خانه

 

New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fxa: 509-352-9630