بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

18 خرداد 1385 ـ  8 جون 2006

خواست من نظامی سکولار است

رضا پهلوی

مصاحبه با نشريهء «فیگارو»

فیگارو: آیا پیشنهادهای قدرت های بزرگ کمکی به حل بحران خواهند کرد؟

پهلوی: خیر! چرا که نظام فعلی با پذیرفتن چنین پیشنهادهایی، نه تنها چیزی دستش را نخواهد گرفت، که همه چیز را نیز از دست خواهد داد. برای پا برجا ماندن، نظام مجبور است تا برجناح بنیادگرای خود تکیه کند. از طرف دیگر، نپذیرفتن پیشنهادهای مورد نظر منجر به اعمال تحریم های بین المللی خواهد شد و این در حالی است که اقتصاد کشور هم اکنون نیز در شرایط بسیار بدی به سرمی برد. پس، در این صورت نیز بازنده خواهد بود. اکثر حکومت های خارجی دچار اشتباه می شوند، چرا که فکر می کنند که با نظامی متعارف در طرف اند. حال آن که، برای نظام حاکم بر ایران منافع ملی هیچ به شمار می روند و، در چنین شرایطی، مشوق های اقتصادی نمی توانند کارآیی لازم را دارا باشند. از دیدگاه آنها، حزب الله لبنان و یا حماس در فلسطین از اهمیت بس بیشتری برخوردارند تا سنی های ایرانی و یا کردها، بلوچ ها و آذری ها و یا هریک از دیگر اجزای ملت ایران. (*)

فیگارو: در نتیجه شما هیچ نوع سازشی را ممکن نمی دانید؟

پهلوی: برای من خیلی سخت است باورکنم که نظام تن به عقب نشینی دهد. بویژه در زمینهء غنی سازی که به یک شعار محوری بدل شده است. بلاخص از زمانی که احمدی نژاد به قدرت رسیده است. جا زدن برای او خودکشی سیاسی خواهد بود.

فیگارو: ازدیدگاه شماه چانه زنی با سردمداران کنونی ایران کار عبثی است؟

پهلوی: بله! سه سال است که تروئیکای اروپایی بدون هیچ نتیجه ای به دنبال چانه زنی های بی حد بوده است. من مشوقی نمی بینم که بتواند نظام را از این بی خردی خارج کند. آنها صرفا به دنبال خریدن زمان بیشتری هستند تا نهایتا بمب اتمی ای را که در پی اش هستند بسازند. دنیا در این میان وقت خودش را تلف می کند.

فیگارو: با این وجود دولت بوش آمادگی خود را برای گفتگو با تهران اعلام نموده است.

پهلوی: بله، ولی در چهارچوبی کاملا مشخص. به عقیدهء من، آنچه را که آمریکایی ها به دنبالش هستند این است که به دنیا نشان دهند که در پی حل و فصل یک جانبه این معضل نیستند، و، درعین حال، ایران را مجبور کنند تا اردوگاه خود را انتخاب کند. این نوعی اتمام حجت است به آنهایی که با هرگونه تحریم مخالفند.

فیگارو: بنابراین، جامعه بین المللی می بایست تحریم هایی را در این زمینه اعمال کند؟

پهلوی: از این فراتر رفته، می گویم که همه چیز به تغییر نظام در ایران بستگی دارد. این نظام، مشکل کلیدی جامعه ما، منطقه و جهان بشمار می رود. بهترین راه حل این خواهد بود که نقطه پایانی به عمر آن گذاشته شود و به جای آن روی دموکراسی و آینده آن در ایران سرمایه گذاری شود. تا زمانی که این نظام پا برجاست، هیچ یک از مشکلات اصلی جهانی، از صلح میان اسرائیل و فلسطین گرفته تا بنیادگرایی مذهبی، تروریزم و گسترش تسلیحات تخریب دستجمعی، هیچ یک از این مشکلات قابل حل و فصل نخواهند بود. مسابقه با زمان است: ایران سریع تر دموکراتیک خواهد شد و یا نظام اسلامی زودتر به سلاح هسته ای خواهد رسید؟ تمام مسئله در این نهفته است. کشورهای غربی باید از جنبش های دموکراتیک حمایت کنند، همانطور که در آفریقای جنوبی، در اروپای شرقی و یا درآمریکای لاتین شاهدش بودیم.

فیگارو: با این حال، در عراق تحمیل دموکراسی نتیجه ای شبیه به جنگ داخلی داشته است...

پهلوی: ایران و عراق را با هم مقایسه کردن همانند این است که سیب و پرتقال را با یکدیگر به رشته قیاس درآوریم. به هر صورت، ما به دنبال یک لشگرکشی خارجی نیستیم. چنین کاری اصلا سازنده نخواهد بود. وقتی که آمریکا، در پی حوادث یازدهم سپتامبر دریافت که با صدام حسین مشکل دارد، درعین حال، فراموش کرد که مقصر اصلی تروریزم و بنیادگرایی در کجاست. بیست و هفت سال است که دنیا آتش نشان های خود را به این سو و آن سو می فرستد تا آتش ها را خاموش کنند. بالاخره روزی خواهد رسید که باید توجه مان را به کسانی معطوف کنیم که قوطی کبریت را در دست دارند : یعنی جمهوری اسلامی ایران.

فیگارو: آیا میان ایران و القاعده رابطه ای وجود دارد؟

پهلوی: القاعده اردوگاه های آموزشی در ایران در اختیار داشته است و بسیاری از اعضای القاعده از طریق ایران عبور و مرور می کنند.

فیگارو: آیا مسئله ایران پیش از مسئله عراق می بایست مورد بررسی و چاره جویی قرار می گرفت؟

پهلوی: من در پی این نیستم که مسئولیت صدام حسین را دست کم بگیرم. ولی واقعیات را نیز نمی شود نادیده گرفت. بخش عمده مشکلات ما امروز، از قیمت نفت گرفته تا تروریزم، گسترش تسلیحات تخریب دست جمعی، بنیادگرایی و دیگر مسایل، جملگی به نوعی با جمهوری اسلامی گره خورده اند.

فیگارو: تغییر نظامی را که در نظردارید، از درون خواهد بود و یا از بیرون؟

پهلوی: صرفا از درون. نیروهای واقعی در درون هستند. هزاران گروه در درون مرزهرچه از دستشان ساخته است انجام می دهند تا نافرمانی مدنی بدور از خشونت را دامن بزنند. برای پیروزی در این راه به امکانات بسیاربیشتری نیازمند می باشند. از همین رو، آنها به کمک و همیاری برون مرز و کشورهای خارجی نیازمنداند. ما ایرانیان امیدواریم که دنیا بالاخره انتخاب خود را خواهد کرد: تضمین بقای نظام کنونی و یا حمایت از استقرار و نهادینه شدن دموکراسی و جدایی دین از دولت در ایران.

فیگارو: آیا فرانسه از جمله کشورهایی است که از تداوم وضعیت کنونی دفاع می کنند؟

پهلوی: نمی دانم که آیا عمداً این کار را می کنند یا خیر. ولی به وضوح فرانسه و آلمان از زمره این کشورها هستند. با این حال، من سرآغاز یک تغییر جهت را نیز می بینم. فرانسه نیز خود را در برابر دو گزینه و یک انتخاب می بیند : مردم سالاری یا دین سالاری در ایران؟ همواره بین ایران و فرانسه پیوندهایی وجود داشته اند. فرانسه می تواند امروز نقش بس بسزایی را در احیای وجهه ای ایفا کند که تا بحال نادیده گرفته شده است : وجهه اخلاقی قضیه.

فیگارو: مخالفان ایران، که بسیار پراکنده به نظرمی رسند، آیا توانایی همبستگی و اتحاد با یکدیگر را دارا هستند؟

پهلوی: مخالفان ایرانی امروز متحد هستند. این اواخر، یک تغییر کیفی در امور رخ داده است. چندی پیش در لندن نمایندگان جریان های فکری و سیاسی بسیار متفاوت برحول محوری مشترک گرد هم آمدند. سوای مجاهدین خلق، همه گروه ها با یکدیگر در گفتگو قرار گرفته اند.

فیگارو: نقش شما در این میان چیست؟

پهلوی: نقشی فدراتیو و تسریع کننده. توان ما در اتحاد ماست. خواست من شخصا، نظامی است سکولار که در آن جدایی دین از دولت به طور واضح و مشخص صورت پذیرفته باشد. نظام ی مبتنی بر منشور جهانی حقوق بشر. شکل نظام آینده را، می خواهد پادشاهی پارلمانی باشد یا جمهوری، مردم ایران تعیین خواهند کرد. تا آن جا که به من مربوط می شود، فکر می کنم که نظام پادشاهی مدرن می تواند به نهادینه کردن دموکراسی در کشوری همچون ایران کمک کند. نمونه من در این راه نقشی است که خوآن کارلوس پادشاه اسپانیا در آن کشور پس از فرانکو ایفا کرد. هدف من خدمت به میهنم است.

(*) در این جمله در متن فرانسه، حتی پس از تصحیح مقاله، به غلط از " اقلیت های قومی" یاد شده است که بدینوسیله در متن فارسی باردیگرتصحیح میشود. مترجم

برگرفته از سايت «نيروی سوم»:

www.iran-3.com/affiche.php?type=messages&id=1958

نظر:

چرا اظهار نظرات در مورد شازده را  رو نمی کنید؟  معلوم شد که شما همان سلطنت طلب ها هستید، با اسم سکولاریسم نو (بدون ذکر نام)

*****

ای کاش تمام سران اپوزسیون ما در داخل و خارج اینچنین با صراحت صحبت می کردند. متاسفانه برخی از ایشان هنوز دل در گرو جمهوری اسلامی و یا جمهوری خلق کمونیستی دارند و دغدغه اولشان نه دموکراسی و حقوق بشر بلکه پیروزی ایدئولوژی حزب متبوشان است. تنها عامل شکست جمهوری خواهان در مقابل سلطنت طلبان در آینده می تواند همین عدم شفافیت برخی سران به اصطلاح جمهوری خواه باشد که منافع حزبی را به منافع ملی ارجح میدانند. (داوود)

****

بازگشت به خانه