بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

مهر   1387 ـ   سپتامبر  2008

سخنی چند با دوستان

جبهه ملی ایران - آلمان

نظر به اینکه اخیرا با انتشار مطالبی، با ادعای وجود اختلاف عقیده در درون جبههء ملی، آگاهانه سعی بر ایجاد تشنج در صفوف جبههء ملی و تحریک فضای عمومی علیه جبههء ملی می شود، بر آن شدیم با برخوردی صریح ، صادقانه و دموکراتیک به این مطالب پاسخ گوییم.

لازم به تذکر است که اصولاً وجود بینش ها و  نظریات متفاوت و برخورد سالم آنها  با یکدیگر، یک تشکل پویا و مردمی را زنده نگاه می دارند.

مورد مناقشه، پس از مصاحبهء تلویزیونی یکی از اعضای جبهه ملی  ایران - آلمان آغاز و با اتهام "اسب ترویا"، که تا بحال ثابت نشده است، ادامه پیدا کرد و انتشار بیانیهء « هشدارنامه» از طرف دوستان هیات رهبری جبهه ملی ایران در داخل کشور به شدت و تلاطم موضوع  شدت بخشید.

مطالب مورد بحث ما بیشتر مربوط به نظریات اشخاصی است که یا اصولاً در چارچوب جبهه ملی فعالیت نداشته و متعلق به جناح های چپ و غیر ملی بوده اند و یا آنهائی که از جبهه ملی خارج شده و در چارچوب دیگر سازمان های ملی به فعالیت پرداخته اند. این دوستان، تا همین اواخر، از بردن نام جبههء ملی ایران نیز احساس ناخشنودی می کردند  و خواهان آن نبودند که این سازمان ملی و قدیمی دوباره جان تازه ای بگیرد.

این آقایان موارد مطرح شده در مصاحبه و « هشدارنامه» ی مذکور  را چنان مورد تبلیغات سیاسی خود قرار داده اند که گویا  فراموش کرده اند که آنان عضویتی در جبههء ملی ایران ندارند و امور داخلی جبههء ملی به آنان مربوط نمی شود. لازم به تذکر است که آنچه که پیش آمده مشخصاً به اعضای جبههء ملی ایران و هواداران آن مربوط می باشد، که البته می بایست می کوشیدند با منطق و تأمل بیشتر موضوعات را ارزیابی کرده و اگر هم اشتباهی رخ داده است، آن را  با دقت و درایت  کافی  بررسی کنند.

بار ها  از تعدادی از این دایه های مهربان تر از مادر دعوت به همکاری کردیم و در جلسات متعدد آمادگی خود را برای کار مشترک در زیر سقف جبههء ملی به آنان اعلام داشتیم. اما هبچگاه جواب مساعد و صریح از آنان دریافت نکردیم.  اکنون  همصدائی آنان با کیهان شریعتمداری در پرخاش به جبههء ملی قابل تعجب و تاسف بسیار ما می باشد.

آیا عاقلانه تر نبود این آقایان که برای خودشان کوله باری از مبارزهء سیاسی را حمل می کنند با صبوری و تأمل به مسائل برخورد کرده و چنین غیر مسئولانه به داوری  نمی نشستند  و در ایجاد جو مسموم سیاسی همصدا با دشمنان نیروهای ملی نمی گشتند؟

ما تکرار می کنیم که جبههء ملی ایران پایگاهی است برای نیروهای ملی با نظرات و عقاید گوناگون که در اصول کلی که همانا حاکمیت ملی و استقرار دمکراسی می باشد متفق القول هستند.  آنانی که از جبهه ملی تصوری حزبی از نوع استالینی آن را دارند، باید بدانند که جبههء ملی ایران مرکزی برای تفتیش عقاید نبوده، نیست و نخواهد بود.

آقایانی که ادعای  ورود و رخنهء ساواکی ها و سلطنت طلبان را به درون جبهه ملی ابراز می دارند، باید بدانند با این اتهامات شان عملاً آگاهانه و یا ناآگاهانه در خدمت  سیاست  رژیم  جمهوری اسلامی حرکت می کنند.  اپوزیسیون اکنون با رژیمی روبروست که به شدت از تشکل و تجمع وحشت دارد و در نابودی آن کوشاست. حال، چه در درون و چه در برون ایران. به ویژه در این برهه از زمان که جبههء ملی و آرمان ملی گرایی  در میان ملت ایران از مطلوبیت خاصی برخودار است، اینگونه اتهامات فقط همسویی مدعیان را با نظام حاکم بر ایران اثبات می کند و از حقانیت جبههء ملی به هیچ وجه نمی کاهد.

در مورد اعضای ما، با هر سمت و مسئولیت تشکیلاتی، لازم به تذکر است که این هموندان معتقد به حاکمیت ملی و اصول هفتگانهء جبهه ملی ایران می باشند و این پیش شرط را برای عضویت و انتخاب شدن در هر مسئولیت سازمانی قبول کرده اند.  بنابراین مسئله بحث و ابراز عقیده است نه اعتماد سازمانی.

بار دیگر تکرار می کنیم: جبههء ملی ایران سازمانی جهت تفتیش عقاید نیست و معتقد به برخورد آزاد نظریات کلیه ایرانیان آزادیخواه و ملی می باشد.

مسئلهء عمده دیگر تفاوت سنی مابین اعضای جبهه ملی ایران است. هموندانی  که انقلاب را در ایام خردسالی و یا نوجوانی تجربه کرده اند  بینش و نگاه متفاوتی به مسائل سیاسی و  تاریخی دارند.  برای آنان بسیاری از امورات  و رویداهای سیاسی صرفاً تاریخی است و در مورد تاریخ می توان نظرات مختلفی ابراز داشت.  شاید برخورد احساسی و سنتی ای که برخی کهنسالان با مسائل سیاسی دارند، برای جوانان ملموس نباشد. اما این شانس تاریخی را باید برای همه ی هموندان قائل شد که خود تجربهء سیاسی  اندوزند و در محیطی ازاد و سالم  نظرات خود را ابراز دارند. 

در خاتمه، ما اعضای جبهه ملی ایران  ـ  آلمان،  آمادگی خود را برای هرگونه بحث خلاق و منطقی در مورد مسائل ملی و آینده  ایران اعلام می کنیم. از کلیهء نیرو های ملی و هموطنان خواستاریم از پرداختن به امور فرسایشی و باز دارنده بپرهیزند و  توجه و نیروی خود را معطوف به مبارزه با استبداد مذهبی نموده و در جهت استقرار حاکمیت ملی گام بردارند.

پاینده ایران                26.09.2008

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه