بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

فروردين   1388 ـ آوريل  2009

پيوند به آرشيو آثار ف.م. سخن در سکولاريسم نو

توضيح سکولاريسم نو: انتشار اين مطلب دال بر موافقت با آن نيست. اما ما در زمانه ای زندگی می کنيم که مطالبی از اينگونه که در اين نامه مطرح شده می تواند براحتی اتفاق افتد.

اميدواريم خود آقای ف.م. سخن گرامی در اين مورد توضيح دهند.

آقای ف.م.سخن را عوض کرده اند!

محسن مشفقيان ـ نيويورک

آقای دکتر نوری علا

ديدم که مژده داده ايد که آقای «ف.م. سخن» دوباره ظاهر شده اند و نوشتن «کشکول» شان را در «گويانيوز» ادامه خواهند داد. من هم خوشحال شدم و با اشتياق سراغ مطلب اين هفته شان رفتم و در پی خواندن آن نکاتی به نظرم رسيد که فکر کردم آنها را با شما در ميان بگذارم، شايد به درد خوانندگان سايت گرانقدر سکولاريسم نو هم بخورد.

          از اينجا شروع می کنم که بپرسم آيا اخيراً وبلاگ زنده ياد اميدرضا ميرصيافی را ديده ايد؟ آدرس وبلاگ همان است که بود اما مطالب آن شده است سراسر شعار به نفع حکومت اسلامی و آقای رهبر. و حتی «آن مرحوم» شروع کرده است به مردم ایميل زدن که «سايت من به روز شد!»

          معنای اين قضيه چيست؟ يک نفر را می گيرند، زندانی و شکنجه می کنند و عاقبت هم او را می کشند و آنوقت، مسئولان وطن پرست شرکت خصوصی خدمت دهنده، کنترل وبلاگ طرف را در اختيار مأموران موزارت اطلاعات می گذارند و آنها هم آنقدر احمق هستند که از طرف مرده ایميل می زنند.

          اين را گفتم تا بپرسم که شما از کجا می دانيد اين آقای ف.م. سخن جديد الظهور همانی است که چند ماه پيش يکباره غيبش زد و هرچه هم که وبلاگ نويس ها درباره اش مطلب نوشتند و اظهار نگرانی کردند، و خود شما هم خبر گم شدنش را داديد ايشان، که گويا در همهء اين مدت همهء مطالب را می خوانده، دم بر نياوردند؛ تا اينکه حالا يکباره سر و کله شان پيدا شده و از همه تشکر کرده اند و تا حالا هم دو تا مطلب نوشته اند که يکیش را شما هم با بوق و کرنا و خوش آمدگوئی از «نويسندهء شيرين قلم» منتشر کرده ايد؟

          حالا اجازه بدهيد که بنده، با گرفتن امدادهای غيبی از دائی جان ناپلئون، اين فرض را مطرح کنم که اين آقای سخن آن آقای سخن سابق نيست؛ ايشان يا اسير است و يا شهيد شده و حالا يک نويسندهء دست دوم ساوامائی را مأمور کرده اند که سايت ايشان را در اختيار گرفته و بجای ايشان مقاله بنويسد و آنها را از تريبون های خوشنامی مثل سکولاريسم نو منتشر کند و در همان حال، بصورت لائی، به تکذيب مخالفين رژيم اسلامی و تعريف از وابستگاه اين حکومت بپردازد.

          من از آقای شهرام همايون و تلويزيونش هيچ خوشم نمی آيد. گاه از تماشای برنامه های ايشان از خودم خجالت می کشم: «آهای مردم! بچه های کرمانشاه پرچم شير و خورشيد را روی فلان پل هوا کرده اند، پس شما برای تشويق آنها به قسمت بازرگانی ما برويد و پول بدهيد!»

آخر اين هم شد حرف؟ اين اگر کلاشی نيست پس چيست؟ اما، از طرف ديگر کمی هم به آن پسر جوانی که با هزار ترس و لرز رفته بالای پل که پرچم شير و خورشيد را «در اهتزار» در آورد فکر کنيد. آيا او در اين ميانه چه نفعی می برد؟ آيا او هم در کلاشی شريک شده است؟ آيا او پول جمع کن آقای همايون است؟ نه! به پير و يغمبر نه! من يقين دارم که آنها در عوالم خودشان دارند شجاعانه مبارزه می کنند.

          اما، حالا، آقای سخن شما، در ظهور مجدد خودش، آمده و همين بچه ها را تخطئه کند و شعار «ما نيستيم» سر بدهد که چه بشود؟ براستی، از کار بچه هائی که روی ديوار شعار می نويسند و پرچم شير و خورشيد هوا می کنند چه ضرری به کسی، و از جمله به ايشان، خورده است که صدای اعتراض بلند کرده اند؟

          آقای نوری علا، شما شاعر و اديب و منتقد ادبی هم هستيد. برداريد همين مطلب اخير ايشان را با مطالب قبل از مفقود شدنشان مقايسه کنيد و فتوا بدهيد که آيا اين قلم همان قلم، اين سبک نگارش همان سبک، و اين محتوا همان محتوا است؟ من که فکر می کنم يک نويسندهء بسيار نازل و مبتذل نويس و بی ابتکار دارد سعی می کند ادای نثر نويسندهء «شيرين قلم» شما را در آورد.

          بهر حال آينده نشان خواهد داد که واقعاً ماجرا چيست. شايد هم اين نويسنده خود آقای سخن قبلی باشد که چند ماهی، برای خوردن آب خنگ، به بند 209 اوين رفته و در آنجا با «حقايق» آشنا شده و بصورت يک تواب طراز نوين به سر کار خود برگشته و بنا بر خواست «تمشيت گران» می نويسد آنچه را که «استاد ازل» به ايشان ديکته می کند. اعترافات ساواکی را ديديد که با چه دقتی نقل کرده اند که بگويند حکومت اسلامی دارد همان کارهای رژيم شاه را تکرار می کند؟!

          غرض من فقط هشدار دادن بود که شما عزيزان زياد هم به اين زودی برای آقای سخن دل فرش پهن نکنيد تا تکليف ايشان روشن شود. آرزو می کنم که حدسيات من غلط باشد و ايشان هم سبک و قلم و فکر خود را با آگاهی عوض نکرده باشند و همان آقای سخن قديمی باشند که هم فکر شيرين داشتند و هم قلم دوست داشتنی، و اين مقالهء اخير را هم بعلت سرماخوردگی شديد و گيجی ناشی از قرص های مسکن اينگونه پريشان و جهت دار نوشته اند.

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه