بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان

خرداد   1388 ـ جون 2009

پيوند به آرشيو آثار نويسنده در سکولاريسم نو

توضیح در بارهء خبر کناره گیری استاد برومند از همبستگی

حشمت الله طبرزدی ـ سخنگوی همبستگی

روز های گذشته، در برخی سایت ها، خبری دال بر کناره گیری استاد ادیب برومند از «همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران» درج گردید. پس از مشاهدهء این خبر، با برخی اعضای شورای اجرایی رایزنی کردم تا در نحوهء ایضاح این موضوع گزارش بدهم؛ برای این که هیچ گزینه ای جز شفاف سازی را نمی پسندم و این مشی «همبستگی» خواهد بود. دربارهء تحولات چند ماه گذشته، و اعمال فشار گستردهء نیرو های امنیتی، برای ممانعت از شکل گیری این حرکت، به زودی دبیر اجرایی گزارش مفصلی را تقدیم خواهد کرد؛ اما من بر حسب وظیفه ی سخنگویی نکاتی را بیان خواهم کرد.

بدون تردید این «همبستگی» با محوریت شخصیت هایی از جبههء ملی شکل گرفت و اگر غیر از این می بود من در آن شرکت نمی کردم. برای این که از همان ابتدا که جلسه ها در دفتر عیساخان حاتمی، عضو شورای مرکزی جبههء ملی، و با حضور کسانی چون دکتر باوند، مهندس درودی، دکتر رشیدی، مهندس زعیم و... تشکیل شد، من شخصاً این مسئله را ابراز داشتم که تنها با محوریت تشکلی مردمی و کهن مثل جبههء ملی ایران است که می توان مردم را حول یک ائتلاف ملی گرد آورد. بر همین اساس بود که دکتر باوند را به ریاست شورای اجرایی گزینش کرده و تلاش کردیم اصول ۱۲ گانه با اصول ۹ گانهء جبههء ملی هماهنگ باشد و اعضای محترم این جبهه، به ویژه شخصیت فرهیخته ای چون دکتر باوند، بر این امر نظارت دقیق داشته باشند.

اما، پس از مدتی، و با پیشرفت کار، نیرو های امنیتی وارد کارزار شده و بنای تهدید را گذاشتند تا به دست خودمان این حرکت را متوقف کنيم. آنها، در این راستا، تا آنجا پیش رفتند که دفتر عیسا خان را تعطیل نموده و بارها و بارها او را تهدید کرده و حتا به تهدید همسر من پرداختند، تا بلکه ما دست از این کار بر داریم که موفق نشدند.

اما، همزمان، دو جبههء دیگر گشودند؛ جبههء فشار و اختلاف افکنی از درون، و جبههء راه اندازی سایت، و اعلامیه، جعلی و شایعه پراکنی به نام ائتلاف ملی. در جبهه ی فشار و اختلاف افکنی از درون، کار را به جایی رساندند که به برخی از شخصیت های محترم جبههء ملی چنین گفته شد که گویا این ائتلاف برای انحلال جبهه ی ملی یا حد اقل انشعابی از آن است. در جبههء انتشار سایت و اخبار جعلی نیز نام کسانی را در زیر اعلامیهء ائتلاف درج کردند که اصلاً در این حرکت دعوت نشده بودند؛ مثل نهضت آزادی. ولی آن ها عمداً چنین کردند تا آن ها تکذیب کنند و تفرقه به راه بیفتد و ائتلاف، پیش از اعلام، از هم بپاشد.

این در حالی بود که آن ها از این امر آگاه بودند که ما تلاش می کردیم تا وقتی سوء تفاهم ها در درون جبههء ملی برطرف نشده این «همبستگی» را اعلام نکنیم و، به این لحاظ، فرصت خوبی برای امنیتی ها و برخی نیرو های همسو پیش آمده بود تا بیش از پیش در شیپور دروغ، تفرقه افکنی و شایعه بدمند.

این امر چند ماهی به درازا کشید و اعضای محترم «همبستگی»، صرفاً به احترام دیدگاه برخی از اعضای محترم جبههء ملی، اعلام آن را به تأخیر انداختند تا مبادا با این اقدام بهانه به دست دستگاه سرکوب برای اختلاف افکنی داده شود.

آن گاه که زمان قطعی اعلام «همبستگی معین» شد، من، به همراه دکتر ملکی و آقای اسماعیل مفتی زاده، به دیدار استاد ادیب برومند رفته و به ایشان اعلام کردیم: نه تنها افتخار ما این است که «همبستگی» با محوریت جبههء ملی ایران حرکت کند بلکه از شما درخواست می کنیم که رهبریت عالیهء این جنبش را پذیرفته و از اعضا دعوت کنید تا در همین منزل شما حضور یابند و این همبستگی توسط شما اعلام شود. ایشان استقبال کرده و، با بزرگواری، چنین مهمی را به پایان رساندند که بار دیگر از ایشان سپاسگذاری می کنیم. استاد محبت کرده و زیر سند «همبستگی» را امضا کردند؛ که من چنین امری را یک اتفاق میمون تلقی می کنم و مطمئن هستم در جنبش برای دموکراسی و آزادی کارساز خواهد بود.

قرار شد ۳ روز بعد، اولین جلسهء شورای اجرایی در منزل استاد و با حضور ایشان برگزار شود. اما ۲ روز پیش از برگزاری، و زمانی که دکتر موسوی اعلام کرد که در همبستگی حضور ندارد، با خبر شدیم که استاد کسالت دارد و ناگزیر به خانهء دختر خانم خود رفته است. به همین دلیل، جلسهء ما در جای دیگر تشکیل شد و بعد از آن نیز خبر کناره گیری ایشان از رهبری عالیه، که به تعبیر خودشان یک سمت سمبولیک است، را شنیدیم.

من، به عنوان سخنگوی این «همبستگی»، بار دیگر اعلام می کنم که این حرکت با هماهنگی با حرکت کلی جبههء ملی ایران پیش خواهد رفت و برای دروغ پراکنی دستگاه امنیتی و فشار های غیر قانونی آن بر اعضای این همبستگی هیچ ارزش و وجاهتی قایل نیستیم. ما کار خود را به سامان خواهیم رسانید و این حق ما است که از  رهبری عالیهء بزرگانی چون ادیب برومند بهره مند شویم. برای این که چنین شخصیت هایی به همهء مردم ایران تعلق دارند. و نه رژیم، و نه هیچ فرد دیگر، نمی تواند از این امر جلوگیری کند.

 ما البته شرایط استاد را درک می کنیم.  هر روز مبارزان و شخصیت های دیگری به «همبستگی» می پیوندند. بنا براین، هم میهنان، به ویژه کسانی که در ایران زندگی نمی کنند، آگاه باشند که ما در چه شرایطی هستیم. توصیهء ما بر این است که عجولانه در مورد افراد و مسائلی از این دست داوری نکنند. ما احترام بزرگان و اساتید خود در هر شرایطی را خواهیم داشت؛ اما عوامل زبون دستگاه نیز بدانند که با دروغ پراکنی و بازی در میدان امنیتی ها نمی توانند کار ناپسند خود را پنهان کنند.

من بار ها گفته ام که جبههء ملی ایران و دکتر مصدق و بزرگانی چون ادیب برومند به مردم ایران تعلق دارند؛ و دستگاه جبار حکومتی باید بداند که نمی تواند با ترفند های گوناگون و با به حاشیه راندن آن ها این سرمایه های ملی را به نفع خود مصادره کند.

امروز بخشی از آزادیخواهان تصمیم گرفته اند تا با ایجاد همبستگی برای مردم ایران نقطهء امید و پایگاه قابل اتکایی ایجاد کنند و این حرکت در جهت تقویت جبههء ملی ایران و همهء نیرو های آزادیخواه و وطن پرست است. دستگاه امنیتی البته با شایعه سازی و اعمال فشار نمی تواند ما را از این راه باز بدارد. این دستگاه مجبور خواهد شد از شیوهء همیشگی، یعنی زور و زندان، استفاده کند که ما برای آن روز نیز آماده ایم.

حشمت اله طبرزدی

سخنگوی «همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران»

۱۳/خرداد ماه/۱۳۸۸/خورشیدی

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه