طبرزدی اسم رمزآزادی

محمد مسعودسلامتی

اگر به کاروان کوشندگانی که در داخل کشور عمرخود را صرف مبارزه نموده اند چشم بدوزیم، به درستی چهره هایی ممتاز از دیگران را در این صف پرافتخار خواهیم یافت. در واقع در دوران کنونی حشمت اله طبرزدی یکی از شاخص ترین این چهره هاست. اما چه ویژگی هایی است که از طبرزدی مبارزی برجسته ساخت؟

شجاعت: اين یکی از این صفات درخشان است. در روزگاری که در این بوم و بر روزنامه خوانی، به دلیل خالی شدن صفحات جراید از حقایق موجود جامعه و فقدان محتوای آگاهی بخش، از سوی بخش قابل توجهی ازملت بایکوت شده بود، او با شجاعت هفته نامه ای منتشرکرد که برکشیدن پرده های تزویر از سیمای باند قدرت در جای جای آن نمودار بود. «پیام دانشجو» ی طبرزدی فساد ژرف اما پنهان اقتصاد حاکم را برملا ساخت و این تلنگری شد تا ساختاری که موجد این اقتصاد و پیامد های آن است مورد مداقهء روشن اندیشان جامعه قرار گیرد. قلم شجاعانهء طبرزدی اقبال توده ها را به سوی مطبوعات بازآورد و این مهم زمینه ساز روی آوری کوشندگان سیاسی و اجتماعی خواهان تغییر به این عرصه گشت تا با زایش عصر مطبوعات مستقل استقرار رکن چهارم دمکراسی را پی جویند.

پیشتازی در «خود انتقادگری»: اين خصلت دیگری است که چهرهء ممتاز او را نمایاند. به عنوان نمونه، در پی آشکار شدن نارسایی ها و بن بست های ایدئولوژی نگری، داوطلبانه به شکستن این حصاراقدام نمود و بعلاوه نسبت به ایامی که اینگونه می اندیشید بی پروا به نقد نشست. تا جایی که با صدور چند بیانیه تحت عنوان «ناگفته ها» درسال 76 برخی از اصلاح طلبان او را متهم به خود زنی کردند.

قدرت تشخیص سیاسی: بسیاری ازکسانی که تحلیل ها و راهبردهای او طی ده سال اخیر را تندروی، انتظارات غیرواقعی از جامعه و یا برخلاف مصلحت جامعه مدنی تلقی می کردند طی 7 ماههء اخیر در عمل از همان مسیر گذر کردند. آنها راهبرد صندوق رای را در سایهء ساختارحاکم راه نجات می دانستند و خیابان را بیراهه؛ اما انتخابات 88 نشان داد که در جامعهء ما کدام تحلیل برای گذار از حاکمیت توتالیتر به حاکمیت دمکراتیک واقعی تراست. طبرزدی، با دریافت ناکارآمدی حاکمیت دینی در پاسخگویی به نیازهای زمان، به درستی بر مشی سکولار و تفکیک نهاد دین از نهاد دولت پای فشرد و آن دسته از رهبران حرکت های مدنی که او را به نشناختن درست بافت جامعه و عدم توفیق این سمت گیری متهم می نمودند در ماه های اخیر به عینه دیدند که توده ها در راهپیمایی های خود شعارمی دادند: «شعارملت ما، دین ازسیاست جدا» و آنگاه که برخی رهبران اصلاحات سخن از «جمهوری اسلامی» به میان آوردند مردم در راهپیمایی ها باز هم «جمهوری ایرانی» را فریاد زدند. آنهایی که در پاسخ به شعار «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» دانشجویان دانشکده فنی گفتند کدام زندانی سیاسی؟ امروز یگانه خواستهء خود را آزادی این زندانیان بیان می کنند و همآنان تا یک سال پیش تغییر قانون اساسی را خیانت می دانستند اما امروز آن را وحی منزل نمی دانند. طبرزدی از معدود رهبران مبارزه بود که به لحاظ تشخیص صحیح سیاسی از همه این آزمون ها سرفراز بیرون آمد.

پرداخت هزینه: تا دو سال پیش کمتر مبارزی بود که به زندان اوین گرفتارشده اما آشنایی تنگاتنگ با طبرزدی نداشته باشد. این نه فقط به دلیل 7 سال حبس او بود که دو سال قبل پایان یافت و اینکه هر مبارزی که به زندان اوین می رفت پیش از هر چیز سراغ او را می گرفت؛ بلکه درخارج از زندان نیز او از معدود افرادی بود که برای رساندن صدای تمامی زندانیان ـ فارغ از نوع فکر سیاسی و عقیدتی ـ تلاش وافر می نمود. بهمین جهت تلفن منزل او دربسیاری از اوقات شبانه روز میهمان صدای یک زندانی بود.

طبرزدی در زندان هایی که بود ـ از اوین، توحید جمهوری اسلامی (کمیتهء مشترک ضد خرابکاری زمان شاه)، زندان عشرت آباد و... به رغم تحمل سختی ها، در زمرهء مبارزینی بود که هیچگاه به اعترافات نمایشی تن نداد و نه تنها خود مدام در بستر مبارزه زیست بلکه اکثر افراد خانواده اش نیز در تحمل رنج مبارزه شریک اش بودند.

به رغم آنکه برخی از افرادی که هزینه های کمتری در مبارزه متحمل شدند از سوی مجامع گوناگون بین المللی به دریافت جایزه های متعدد نایل آمدند، طبرزدی از معدود چهره هایی است که اعتقادی به رایزنی با آن مجامع در این خصوص نداشته و از همین روی تا به امروز هیچ تقدیری از وی نشده است.

طبرزدی براین باور است که مردم ایران شایسته ترین افراد برای تقدیرکردن فرزندان مبارزه اند و بدرستی هرگاه محصول کار او، نظیر نشریه «پیام دانشجو»، «هویت خویش» یا «گزارش روز» به جامعه عرضه شد بیشترین استقبال از او گردید. به نحوی که، به گفتهء مسوول خرید کاغذ پیام دانشجو در آن دوران کسادی مطبوعات، هرگاه پیام دانشجو توقیف می گردید یا باز نشرمی یافت به دلیل حجم کاغذ مورد نیاز این نشریه بهای بازار کاغذ جابجا می شد. یا زمانی که «هویت خویش» منتشرشد از شهرستان ها خبرمی رسید به دلیل اتمام نسخه های آن مردم از برخی صفحات نشریه کپی می گرفتند و دست به دست می چرخید.

اینها شمه ای از ویژگی های طبرزدی است؛ مردی که بیش از30  روز قبل درخانهء مسکونی اش بازداشت شد و تاکنون اطلاعی از اتهام او دردست نیست. از همین جهات به نظر می رسد دفاع از طبرزدی دفاع از یک فرد نیست دفاع از یک مسیر مبارزه است؛ دفاع از آزادی همهء زندانیان سیاسی است؛ دفاع از اسم آزادی است.

http://rozaneh1.blogspot.com/2010/01/blog-post.html

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه