«به کردستان خوش آمدید»

احمد آلتان

مترجم: شیرکوه جهانی

اشاره: "احمد آلتان" روزنامه نگار مشهور ترکیه است. وی یک روز پس از سفر اردوغان به شهر اربیل در جنوب کردستان (کردستان عراق) این مقاله را در روزنامه ی ترکی «طرف» منتشر کرده است. ترجمه ی مقاله از ترکی به کردی توسط صلاح بایزیدی و از کردی به فارسی توسط شیرکو جهانی صورت گرفته است.

دیروز نخست وزیر ترکیه، اردوغان، فردوگاه تازه تاسیس شهر اربیل را که از سوی متحدین ما ایجاد شده، افتتاح کرد. می دانم که این فرودگاه قبلاً در چه وضعیتی بود. کسانی که وارد فرودگاه می شوند، اولین چیزی که با آن برخورد می کنند این جمله است: «به کردستان خوش آمدید». برای کسی که برای اولین بار از ترکیه به این مکان قدم بگذارد، این کلمه بسیار عجیب جلوه خواهد کرد: «کردستان!» این کلمه چنان مورد تبعیض و استعمار قرار گرفته است، چنان از زبان و تاریخ مان محو گردیده است که با مشاهدهء آن تکان خورده و متعجب می شویم که چرا این نام را اینجا نوشته اند! این شوخی نیست. صحبت از جامعه ای است که در دوران حکومت عثمانی ها نام اش "کردستان" بود و امروزه آن را "جنوب شرق ترکیه" می خوانند! سالیان سال کلام کردی را ممنوع کردیم. کردستان را ممنوع کردیم. حتی از این هم بیشتر جلو رفته و صحبت کردن به این زبان را نیز ممنوع نمودیم. خوب که چه؟ به چه نتیجه ای رسیدیم؟

امروز نخست وزیر دولت جمهوری ترکیه، فرودگاهی را افتتاح کرده است که بر سر درب آن جملهء «به کردستان خوش آمدید» نصب است. او از کسانی که این فرودگاه را ساخته اند تشکر کرده و اعلام می کند که از روز چهاردهم ماه آپریل به بعد، راه هوایی و پرواز مستقیم ترکیه به اربیل احداث خواهد شد. همچنان که "نچیروان بارزانی" چند روز قبل در طی مصاحبه ای با "ناشا دوزال"، روزنامه نگار روزنامه "طرف"، ابراز داشته بود که دولت ترکیه میلیاردها میلیارد دلار در آنجا منافع دارد. هم ترکیه به کردستان جهت پیشرفت یاری می رساند و هم سرمایه داران کرد و ترک از ترکیه در آنجا از سرمایه گذاری خود سود برده و همگی راضی و خشنود هستند.

باید نیز این چنین باشد. سالیان سال است که دولت مان از ترس ایجاد یک "حکومت کردی" به خود لرزیده است. همین بارزانی که امروز نخست وزیر اردوغان وی را "رئیس محترم" می خواند و همچنین همین طالبانی که امروز رئیس جمهور عراق است، قبلاً در ترکیه نام شان با توصیفات کریه و زشت بر زبان دولت مردان می آمد. همهء این ها ناشی از یک ترس واهی و بی معنی بود. اکنون که نخست وزیر رجب طیب اردوغان در مراسم افتتاح فرودگاه (بین المللی) اربیل شرکت می کند، برایمان ثابت می شود که ترس ها بی خود و واهی بوده اند. اگر آن دسته از نیروهای نظامی و سیاسی ای که ترکیه را اداره کرده اند، قدرت پیش بینی و درک چنین رویدادی را داشتند، آیا ترکیه با رویدادهایی که در طی سی سال گذشته تجربه کرده است رو به رو می شد؟ بدون شک باید این سوال را امروز مطرح کرده و به پیش کشانید، چرا که با عصر و دوران سخت و متضاد دست به گریبان هستیم.

ما احترام و علاقه خود را به شهروندان دوست و برادر کردمان در کردستان عراق ابراز می داریم اما هنوز آن بخش از سرزمین کردها را که تحت حاکمیت داریم "کردستان" نمی خوانیم. هنوز در داخل ترکیه این کلمه را انکار می کنیم، از این کلمه ترسیده و آن را عامل تجزیه کشورمان می دانیم! و در عین حال رابطهء چندان خوبی با هم میهنان جنوب شرق کشورمان (!) نداریم. هر کاری که از دست مان می آمد، جهت جلوگیری کردن از ایجاد کردستان، دریغ نورزیدیم، اما نهایتاً توفیقی حاصل نکرده و کردستان [عراق] ایجاد شده است. آیا اتفاق بدی رخ داده؟ اکنون همسایه ای داریم که میلیاردها دلار رابطهء تجاری و داد و ستد با ما انجام می دهد. دولت ما بدون هیچ دلیلی مضطرب بوده و ترسیده است. ایجاد خط هوایی مابین ترکیه و کردستان، باز کردن کنسولخانه و شرکت در مراسم افتتاح فرودگاه در کردستان، مسائل خطرناکی نبودند که نگران مان کنند. اکنون دیگر ما از کردستان عراق نمی هراسیم، اما از آنجا که به ترس عادت کرده ایم، از کردستان تحت حاکمیت خودمان (کردستان ترکیه) در هراسیم! به دلیل همین وحشت است که تا کنون دولت حقوق کردها را پایمال کرده است. زندگی دوزبانه را مردود دانسته، حق آموزش به زبان مادری را ممنوع کرده و از آنجا که نمی تواند نام هزاران ساله سرزمینی که عنوان اش "کردستان" است را به زبان بیاورد، آن را "جنوب شرق" کشور می خواند.

پنج تا ده سال دیگر نیز شاهد خواهیم بود که در کردستان تحت حاکمیت خودمان نیز (کردستان ترکیه) فرودگاهی تاسیس خواهد شد که به هر دو زبان ترکی و کردی در همه گوشه و کناره هایش جملهء "خوش آمدید" به چشم خواهد خورد. آنگاه نیز کسانی دیگر خواهند نوشت: ترسمان بیهوده بود. این همه سال را بدون دلیل هدر داده و ضایع نمودیم. انسان های بسیاری، بدون دلیل از بین رفته و آزار کشیدند. واهمهء بی اساس دولت و مصایبی که مردم چشیده اند، بی معنی بودن جنگ و همچنین خون هایی که بیهودی ریخته شده اند، مورد نقد قرار خواهند گرفت. مرور زمان، این واهمهء جنون آمیز را از زندگی تفکیک خواهد نمود. اما تا وقتی که حقیقت پوچ بودن این ترس بر همگان آشکار خواهد شد، انسان های زیادی قربانی شده و رنج خواهند کشید. اینها همان حرف هایی خواهند بود که امروزه ما بر زبان می آوریم: حقوق خلق کرد را فدای واهمه های خود نکنید. با ذهنیتی خشک و دگماتیک، حقوق شان را انکار ننمایید. در راستای ترس و وحشت کاذبی که در خود ایجاد کرده اید، بیش از این زمینهء مرگ و نابودی مردمان را فراهم نکنید.

شما هرگز حتی تصورش را هم نمی کردید که یک روز یک نخست وزیر ترک در کردستان فرودگاهی را افتتاح کند. به همین دلیل یکبار دیگر با کلمات زیادی دست به گریبان شدیم. در عین حال تصور این را هم نمی توانید بکنید که یک روز در ترکیهء خودمان نیز، طی یک مراسم "دو زبانه"، فرودگاهی را افتتاح نماییم؛ و اینگونه به خود آزاری مان ادامه می دهیم.

به آنچه دیروز در فرودگاه اربیل اتفاق افتاد بنگرید و به سخنانی که در آنجا به زبان آمد توجه کنید. اعتراف کنید که واهمهء سابق تان بی مفهوم بوده است. متوجه این امر نیز باشید که ترس کنونی تان نیز بی خود است.

همچنین لازم است که این حقیقت را درک کنید که استقبال کردن از نخست وزیر ترکیه با پلاکاردهائی به زبان کردی در یک شهر تحت حاکمیت ترکیه و استفاده از زبان کردی در یک مراسم رسمی، نه جای ترس و واهمه دارد و نه مایهء نگرانی و تردید است، بلکه چنین رخدادی مایهء سربلندی و افتخار نیز خواهد بود.

منبع اصلی: روزنامه طرف- چاپ ترکیه

برگرفته از سايت «اخبار روز»

بازگشت به خانه