از مجموعه مقالات منتشر شده در سکولاريسم نو

جمعه 10 تير 1390 ـ 1 جولای 2011

«سبز لینک» نگه‌دار، بیشتر از این مزاحم نمی‌شم

بهمن زاهدی، مدیر سامانهء حزب مشروطهء ایران

از زمان تولد انترنت در سال 1993، بخاطر اینکه در قسمت تکنیک اطلاعات(1) مشغول بکار هستم، سامانه‌های بسیاری را دیده‌ام که آمده‌اند و رفته‌اند، یا مانده‌اند. سیر تکاملی و سرعت تبادل اطلاعات آنچنان شتابدار شده است که مابین همکاران اصطلاحاتی رایج شده است و مثلاً می‌گویند: "آیا دانش شما در حالت اُفت‌لاین (2) همانند حالت آنلاین (3) است؟" و "اگر آپلود(4) شدی خبر بده"، و یا اینکه "اگر سه ماه متوالی آپ تو دیت نشوی باید رست(5) بشوی". در این حرفه باید هر روز بدنبال این بود که تکنیک اطلاعاتی جدیدی را آموخته و از امکانات بوجود آمده بهترین استفاده‌ها را کرد.

از سال 2004 مسئولیت مدیریت سامانه حزب مشروطه ایران را شورای مرکزی به من محول کرد. در آن زمان هنوز «حملات انترنتی» مابین ایرانیان معمول نشده بود و درست کردن «لشگرهای انترنتی» را حوزهء علمیهء قم به آخوندها نیاموخته بود. بهتر بگویم، علمای عالم اسلام در پی کشف این بودند که آیا انترنت حلال است یا حرام؟ آیه‌ای در کتاب خاطرات محمد (قران) دربارهء انترنت یافت نمی‌شد (شاید حالا پیدا شود). حدیثی از کسی در جائی نوشته نشده بود. روایتی هم وجود نداشت. اما مسئله آنچنان شرعی شده بود که قم تبدیل به بزرگترین بنگاه کامپیوتری و انترنتی با سرعت بالای جمهوری‌اسلامی شد.

کم‌کم، بعد اینکه روحانیت همیشه مبارز، برای کلاه گذاشتن بر سر مردم، دریافت که از طرف انترنت امکان دارد که مردم به اطلاعاتی دست‌یابی پیدا بکنند که باعث شود که دیگر کسی بدنبال آقایان نرود و خود "انترنت" مرجع تقلید بشود و همین تکنیک زمانی هم ویکیپدیا(6) را به توضیح المسائل تبدیل کند و آنگاه انترنت به عرش اجتهاد برسد و مجتهدین بیش از اینها تُهی از ماهیت کاذب خود شوند، روحانیت دشمنی خود را با این تکنیک غربی آغار کرد.

از سال 2008 حملات متشکل انترنتی از طرف علمای عالم اسلام شروع شد (تکنیک فیلتر کردن در ایران را آلمانی‌ها به همکاران عزیز خود در جمهوری‌اسلامی آموختند). اینک که دو سالی از جنبش سبز می‌گذرد لشگرهای گمنام امام زمان با «آی‌پی»‌های(7) مخفی اسلامی حملات خود را از رم، پاریس، آمستردام، دنور و شیکاگو سازمان دهی می‌کنند. بسیاری از سامانه‌های ایرانی زیر این حملات از بین رفته اند. غرب هم با شناسایی آنان فقط در فکر این است که قدرت تخریب این سربازان گمنام امام زمان از حد تعارفات دیپلماسی بالاتر نرود و تا زمانی که برای این اهداف در اروپا و امریکا پول خرج می‌شود حتا از این سربازان گمنام امام زمان قدر‌دانی همه جانبه هم می‌شود.

اما اینکه اين داستان به سامانهء حزب مشروطهء ایران (لیبرال دمودکرات) چه ربطی پیدا می‌کند را در همین جا توضیح می‌دهم. این سامانه در حال حاضر روزانه بیش از 3000 حملهء انترنتی (دیجیتالی) را دفع می‌کند. یاهو(8) و چندین شرکت امریکایی یک سالی می‌شود که ایمیل سرور(9) سامانه را بایکوت کرده و در جواب نامه‌های حزب سکوت اختیار کرده اند (پول نفت چه کارهای که نمی‌کند). حالا، این همه دردسری که برای نگه‌داری از سامانه داشته‌ایم به کنار، سامانهء "سبز لینک" هم ما را بسته است ( هنوز تاتی‌تاتی کردن در انترنت را نیاموخته‌اند دیگران را سانسور می‌کنند). به چه دلیلی؟ باید از گرداندگان سبز لینک در کانادا و امریکا پرسید.

شوربختانه صفحهء "تماس با ما" ی سبز لینک هم از کار افتاده است و هیچگونه راه تماسی با آن سروران گرامی وجود ندارد. تا آنجا که من اطلاع دارم چند صباحی "ابر بر چسب" سبز لینک کار نمی‌کرد. از زمانی که شروع بکار دوباره کرد بر چسب "حزب مشروطه ایران (لیبرال دمودکرات)" در کنار بر چسب "جنبش سبز" می‌درخشید (10). شاید، صد قرآن در میان، گردانندگان سبز لینک فکر کرده‌اند که می‌توانند این دو ابر برجسب را از هم جدا کنند.

این سوال را بهتر است از جنبه سیاسی آن پیگیری کنیم. یکی دو ماهی می‌شود که سامانه‌های ایرانی علیه همدیگر جبهه‌گیری می‌کنند. هر کدام می‌خواهند ثابت کنند که سبزتر از دیگری هستند. اصلاح‌طلب‌تر هستند. آگاه‌تر و با هنرتر. آزادیخواه‌تر و دموکراسی‌خواه‌تر و ایرانی‌ترند. عده‌ای در پاریس ادای امام زمان را در می‌آورند و در غیاب خود شورایی را تشکیل داده‌اند. آقای کدیور و اشکوری با سامانهء تلاش هم پیاله شده‌اند (ازدواجتان مبارک، امیدوارم «همایونی» باشد) و می‌خواهند این جملهء ناقابل را از منشور حزب [مشروطهء ایران (لیبرال دمودکرات)] حذف کنند: «به عقيدهء ما سرنگونی رژيم جمهوری اسلامی نخستين مرحلهء پيکار است.» ( ناشر صاحب اندیشه شده).

فدارلیسم هم آنقدر قدرت مالی (اسرائیلی و امریکایی، اسلامی) در پشتش خوابیده که نگو. همه یکباره با فدرال و اسلام رحمانی بدنیا آمده‌اند. چپ ضد امپریالیسم امریکا و اسرائیل حرف لنین را ـ که طرفدار خلق‌های زحمتکش بوده ـ با فدرالیسم امریکائی برابر کرده‌اند و، در فکر کمک‌های مالی امپریالیسم از طریق کشور فدرال کُردستان عراق سابق،خمار و در انتظارند. آشفته بازاری ست که درازگوش در آن صاحبش را نمی‌شناسد. قدرت مالی، «حق تعیین سرنوشت» را به بازی گرفته. در هر کنفرانسی تجزیه ‌طلبان از قبل جای خود را رزرو کرده‌اند و بحث‌ها را به «فدرالیسم قومی» می‌کشانند. کسی به فکر مبارزه با جمهوری ‌اسلامی نیست، هر کسی می‌خواهد از این منابع مالی گمنام و بیشمار استفاده‌ای ببرد. ایران را به حراج گذاشته‌اند. تورنتو در کانادا شده قم در تبعید، و بزودی حوزهء علمیهء تورنتو هم تأسیس خواهد شد. البته تورنتو از قبل یکی از پایتخت‌های جمهوری‌اسلامی بود. این است انترناسیونالسم در عمل.

برای اینکه حداقل سامانه حزب مشروطه ایران (لیبرال دمودکرات) صدمه‌‌ای در این ماجرا نبیند می‌خواهم تیتر آهنگ زیبای گروه کیوسک را به صورت زیر تغییر دهم و از «سبز لینک» خداحافظی کنم و دیگر مزاحم مبازهء آنان با خودشان نشوم:

«سبز لینک» نگه‌دار، من همین جا پیاده می‌شم،

محل اظهار نظر شما:

شما با اين آدرس می توانيد با ما تماس گرفته

و اظهار نظرها و مطالب خود را ارسال داريد:

newsecularism@gmail.com