|
جمعه 14 مرداد 1390 ـ 5 اگوست 2011 |
برنامه اتحاد برای دمکراسی
پيشنهادی از جانب «حقوقدانان جنبش سبز مردم ايران»
بخش اول: هدف از برنامه
اين برنامه با اهداف زير تدوين گرديده است:
الف) گردآوری اساسی ترين مطالبات مردمی (که تا حد ممکن، خواست مشترک طيف گسترده ای از نيروهای آزاديخواه را در برداشته باشد)،
ب) همسوئی، هماهنگی هر چه بيشتر اين نيروها در جهت به کارگيری تاکتيک های موثر برای محو کامل حکومت ديکتاتوری و استقرار حاکميت صندوق رای در تعيين حکومت و سرنوشت مردم ايران
بخش دوم: دعوت از کليه نيروهای آزاديخواه
از همه نيروهای آزاديخواه دعوت می شود تا برای اتحاد و هم افزائی در راستای نيل به استقرار اصول مندرج در بخش سوم، ضمن حفظ تشکيلات سازمانی و اهداف خود که ممکن است با اصول زير مشترکاتی داشته باشد، با بکارگيری هر چه وسيع تر و هماهنگ تر تاکتيک های مندرج در بخش چهارم، تمام توان خود را به کار گيرند تا دست در دست هم، هر چه پرتوان تر، بساط ديکتاتوری در ايران را در کوتاه ترين زمان ممکن جمع کنيم.
بخش سوم: اصول اساسی جنبش اتحاد برای دمکراسی
با توجه به دستآوردها و تجربيات تاريخی جوامع بشری، به ويژه تجربيات دهه های اخير در کشورمان ايران، بر ضرورت بازنگری در کليه قوانين مرتبط از جمله قانون اساسی بر پايه اصول زير تاکيد می کنيم و اين اصول را به عنوان حداقل مطالبات مردم برای دستيابی به يک زندگی شايسته می دانيم:
حاکميت ملت بر سرنوشت خويش بر اساس خرد جمعی جامعه و با بهره گيری از دستآوردهای دانش در جوامع بشری،
رعايت آزادی، برابری و ساير حقوق اساسی بشر، از جمله حقوق مدنی, سياسی, اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در کشور با توجه کامل به ميثاق ها وکنوانسيون های بين المللی از جمله ميثاق حقوق مدنی و سياسی (1966)، ميثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (1966)، کنوانسيون رفع کليه اشکال تبعيض عليه زنان (1979) و کنوانسيون حقوق کودک (1989)، و تدوين مقررات کشور با رعايت اين حقوق،
برخورداری غيرتبعيض آميز زن و مرد از همه حقوق انساني، سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي و تعيين وظايف برای آنان بر اساس عدالت،
ممنوعيت تفتيش عقايد، مواخذه و تعرض به افراد به دليل داشتن يا ابراز عقيده،
ممنوعيت هرگونه گزينش افراد برای مشاغل بر اساس اعتقادات فکری آنان،
آزادی کامل در داشتن اعتقادات مذهبی و غيرمذهبی و انجام مراسم اعتقادی و رعايت احوال شخصيه (ازدواج، طلاق، ارث و وصيت) اديان و مذاهب, تا جائيکه بنا به تشخيص دادگاه ها مخالف قوانين موضوعه کشور, حقوق بشر, نظم عمومی و اخلاق حسنه (به مفهوم حقوقی آن) نباشد,
آزادی داشتن يا نداشتن حجاب يا ساير نشانه های مذهبی و غيرآن،
برخورداری کليه آئين ها, اقوام و گروه ها از حقوق مساوي بدون در نظر گرفتن عواملی چون اعتقادات, رنگ، نژاد، زبان، و مانند اينها،
آزادی کامل تشکيل احزاب، جمعيت ها، انجمن هاي سياسي و صنفي، آزادی راه اندازی رسانه های گروهی، تشكيل اجتماعات و راه پيمايي ها، و آزادی اعتصاب به عنوان مهم ترين ابزارهای احقاق حق،
تضمين حق حيات و امنيت شخصی، و مصونيت حيثيت ، جان ، مال ، حقوق ، مسكن و شغل اشخاص از تعرض،
نفی هرگونه رفتار يا کيفر ظالمانه، غيرانسانی يا تحقيرآميز, و حق دسترسی همه به دادرسی عادلانه،
ممنوعيت هر گونه شكنجه و آزار جسمی يا روحی به هر دليل از جمله براي گرفتن اقرار و يا كسب اطلاعات و يا برای عمل ممنوع تفتيش عقايد، يا هتک حرمت از متهم يا مجرم محکوم، ممنوعيت ايجاد بازداشتگاه های غير رسمی و ضرورت باز بودن درب کليه زندانها به طور شبانه روزی و در تمام روزهای سال به روی بازرسان ويژه سه قوه و نمايندگان مجلس (که توسط مردم به طور مستقيم و بلاواسطه انتخاب می شوند)، و نيز نمايندگان ارگان های رسمی حقوق بشری سازمان ملل متحد، مجتمعاً يا منفرداً، و ضرورت مجازات شديد متخلف از اين موارد،
لغو مجازات اعدام، به هر عنوان، تحت هر شرايط و به هر شکل اعم از تيرباران، حلق آويز کردن، سنگسار، و ديگر اشکال متصور،
تحقق حق برخورداری آحاد جامعه از تندرستی و بهداشت, رفاه مطلوب و شايسته انسان از جمله خوراک, پوشاک, مسکن, خدمات اجتماعی, و تحصيل رايگان،
رعايت و تضمين تفکيک و استقلال کامل قوا، با رعايت اصل حاکميت رای مردم،
اداره امور کشور با اتكاء به آرا عمومي از راه انتخابات مستقيم و بلاواسطه توسط مردم از جمله از طريق انتخاب مقامات عاليه سه قوه مقننه، مجريه و قضائيه، انتخاب مقامات ارشد اجرائی و شوراهای منطقه ای و محلی توسط مردم هر منطقه و محل، و تضمين مشاركت مردم در تعيين سرنوشت سياسي ، اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي خويش, از طريق دخالت مستقيم آنان در امور اجرائی خويش،
در نظر گرفتن راه های قابل دسترس برای بازنگري در قانون اساسي، با توجه به تحول جوامع بشری, تغيير نيازها و دانش بشر, و درک ضرورت تحول در قوانين و مقررات حاکم بر زندگی انسان,
تضمين استقلال و امنيت اقتصادی و سياسی کشور، ضمن داشتن تعامل با ساير کشورها,
احترام به ساير ملل و برقراری روابط صلح آميز با کشورهای جهان،
همکاری با نهادهای بين المللی جهت استقرار و توسعه حقوق بشر، صلح و بهبود شرايط زيستی در ايران و جهان.
بخش چهارم: تاکتيک های پيشنهادی
الف) اصول ناظر بر انتخاب تاکتيک ها:
اصل اول: تاکتيک به ابتکار خود:
مهم ترين اصل در اتخاذ تاکتيک های موثر اين است که هر فرد يا گروهی از افراد، توانائی انجام يک يا چند تاکتيک را دارد. تشخيص توانائی و امکانات هر کس در گامی که بر می دارد بر عهده خود وی خواهد بود. تصور اين که “گام من ناچيز و بی تاثير است” سمی مهلک برای جنبش آزاديخواهی است. گام های هر چند کوچک هنگامی که در کنار گام های ساير آزاديخواهان قرار می گيرد گامی بلند به جلو خواهد شد. هر گام، چه در صحنه های جامعه فيزيکی و چه در فضای مجازی (مانند اينترنت و ساير رسانه ها)، مهم است و نبايد هيچيک را کم اهميت دانست.
اصل دوم: تاريخ مصرف تاکتيک ها:
برخی تاکتيک ها (مانند شعارهای مناسبتی يا شيوه تجمع) تاريخ مصرف دارند و بسته به شرايط زمانی، مکانی، آرايش و وضعيت کمی و کيفی نيروها ممکن است تغيير يابند يا از ليست اولويت ها حذف شوند. در مقابل، برخی ديگر از تاکتيک ها (مانند شعارنويسی های گوناگون، تلاش برای سازماندهی اعتصابات و غيره) می توانند تقريباً در همه حال در ليست اولويت های مبارزه قرار گيرند. تشخيص آن بسته به مورد، با خرد جمعی آزاديخواهان يا تصميم گيری های انفرادی هر مبارز آزاديخواه است. لازم است به طور مداوم، وضعيت موجود از جميع جهات از جمله روحيه و آمادگی عموم مردم، امکانات موجود، نسبت هزينه های مادی و معنوی به دستآورد های ناشی از هر تاکتيک وساير شرايط مورد ارزيابی هوشمندانه قرار گيرد.
اصل سوم: مبارزه مدنی مسالمت آميز ضمن برخورداری از حق دفاع مشروع:
تاکتيک ها بايد عاری از هر نوع خشونتی باشد، اما اين بدين معنا نيست که به هنگام ضرورت، با رعايت کليه موازين شناخته شده مورد قبول جوامع متمدن انسانی، نبايد از خود دفاع مشروع به عمل آورد. دفاع مشروع برای دفع خطر، حق قانونی هر انسان است. دفع خطر تعرض مهاجمين حتی اگر مامورين يک دولت مشروع و قانونی باشند که از حدود وظايف و اختيارات قانونی خود تخطی کرده باشند، ولو اين که منجر به از بين رفتن لوازم سرکوب از جمله ماشين ها، اماکن و وسايل دولتی يا حتی موجب آسيب به مامور خاطی شود تحت شرايطی بلامانع است. از ناموس، جان و مال خود و همرزمانتان بدون درنگ به طور متناسب دفاع کنيد.
ب) برخی از تاکتيک های پيشنهادی:
تاکتيک های ذکر شده در زير تنها تمثيلی است و نبايد خود را محدود به اين تاکتيک ها دانست. به طور مستمر، شرايط محيط خود را بررسی کنيد، تاکتيک های ابتکاری را بيابيد يا خلق کنيد و آنها را از طريق فضای مجازی يا ارتباطات مطمئن خود، در اختيار سايرين قرار دهيد. هر تاکتيک بايد در راستای در هم کوبيدن گام به گام ارکان ديکتاتوری و زمينه سازی برای سرنگونی نهائی آن باشد.
ضمناً بعضی از تاکتيک ها (مانند اسکناس نويسی، شعار نويسی) به طور فردی و در هر زمان که بخواهيد قابل اجراء هستند، در حاليکه برخی ديگر (مانند تجمعات، تظاهرات خيابانی و مآلاً قيام نهائی برای به زيرکشيدن کامل ديکتاتوری)، نيازمند زمينه سازی و يا هماهنگی از طريق ستاد يا ستادهائی هماهنگ با هم است. نداشتن رهبری واحد در جنبش اخير آزاديخواهی مردم ايران (موسوم به جنبش سبز)، در عين حال که از مزايای آن است و خطر سازش و خيانت در سطح چهره های شاخص را کاهش می دهد، از جهت عدم هماهنگی در برخی موارد، تا کنون نقطه ضعف آن بوده است ولی اميد بسياروجود دارد که به تدريج رفع شود.
اساساً تاکتيک ها بايد حداقل با اهداف زير تدوين و اجراء شوند:
مشروعيت زدايی
همبستگی ومقاومت ملی
شکاف در صفوف نيروهای حامی ديکتاتوری و فرسايش حکومت
فلج سازی
ليست اوليه تاکتيک های پيشنهادی برای انجام فردی يا گروهی در هر زمان و مکان (که بر حسب مورد امکان آن وجود داشت يا هماهنگی لازم به وجود آمد) به شرح زير است:
الف) برای همرزمان داخل کشور:
اولين گام: مجهز کردن کامپيوترهای خود به نرم افزارهای امنيتی متعدد (معمولاً يک نرم افزار به تنهائی پوشش امنيتی لازم را به شما نخواهد داد.)
شعارنويسی بر روی هر وسيله و مکان که برای عده ای از مردم قابل ديدن باشد. شعارنويسی ها به گونه ای انجام شود که موجب ايراد خسارت به اموال شخصی مردم نگردد.
طرح بحث و بالا بردن آگاهی و حساسيت مردم در محافل مختلف (و نيز محيط های مجازی) نسبت به بی لياقتی، فساد و جنايات حکومت
بالا بردن اميد در مردم (عقب نشينی موقتی مردم از خيابان ها، و جايگزين شدن تدريجی تاکتيک های به مراتب موثرتر برای به زانو درآوردن ديو سياه استبداد، نبايد موجب ياس شود. نگذاريد حکومت اراذل و اوباش از اين مسئله سوء استفاده کند. يادمان نرود که ملت ايران با مقاومت منفی و اتخاذ تاکتيک های عاقلانه، حکومت خونريز مغول ها را مضمحل کرد.)
از کار انداختن دستگاه تبليغاتی حکومت با افشاگری های مستمر و انجام هر اقدام فيزيکی يا مجازی که منجر به از کار افتادن آن شود.
به زانو در آوردن شبکه اقتصادی حکومت از طريق کم کاری فردی، اعتصابات سفيد (بدون اعلام رسمی) و حرکت به سوی اعتصابات رسمی و سراسری در زمان مناسب.
انجام هرگونه حرکت هماهنگ و غير هماهنگ (فردی)، مانند پخش اعلاميه، نصب تراکت، ديوارنويسی به طور کلی يا برای مناسبت های مختلف و کندن يا محو تبليغات و منصوبات حکومت در اماکن عمومی، در جهت فرسايش نيروهای حکومت.
ايجاد شبکه های محلی و اجتماعی برای انجام موثرتر و کم خطرتر فعاليت ها
ارزيابی توانائی های خود و دوستانتان برای کسب آمادگی هر چه بيشتر برای روزی که مردم برای به زيرکشيدن ديکتاتوری به خيابان ها خواهند آمد. آمادگی روحی، تعيين نقش عملی و فراهم سازی وسايل لازم برای دفاع از خود، اسباب ضروری برای هر قيام موفق است.
اطلاع رسانی وسيع به هر شکل ممکن در هر موردی که فکر می کنيد به تضعيف ديکتاتوری کمک می کند.
…………… (تاکتيک های عملی خود را، حتی اگر توسط يک نفر مورد توجه و اجراء قرار گيرد، به اين ليست اضافه کنيد.) ……………………
ب) برای همراهان خارج از کشور:
اطلاع رسانی اوضاع داخل به هم وطنان خارج از کشور
اطلاع رسانی و درخواست از مقامات سياسی محلی و دولتی کشور محل اقامت خود برای اقدامات جدی و واقعی برای مقابله با نقض گسترده حقوق بشر در ايران
برگزاری تظاهرات، گردهمائی ها و کنفرانس های گوناگون برای ايجاد واکنش در افکار عمومی جهان و تصميم گيرندگان کشورها و سازمان های بين المللی برای اقدام جدی و موثر عليه ديکتاتوری در ايران
مقابله با تاکتيک جديد ايران در تقويت مراکز اسلامی و تکايا در خارج از کشور (بنا بر اطلاعات موثق، دولت ايران با صرف هزينه های زياد، بهره گيری از عوامل خارج نشين خود و اعزام عوامل جديد، در صدد جذب ايرانيان خارج از کشور به اين گونه مراکز و منفعل کردن آنها به وسيله اين مساجد الضرار در قالب مراسم مذهبی و کاملاً غيرسياسی است. با اين تاکتيک ها از طريق افشاگری گسترده و با استفاده از آزادی بيانی که داريد فعالانه اقدام فرمائيد.)
درخواست اتحاد همه طيف های خارج از کشور در برابر ديو سياه استبداد (از هر کس که در رسانه های عمومی بلندگوئی در دست دارد تقاضا داريم درعين برافراشتن پرچم مستقل خود، در صفوف جنبش آزاديخواهی مردم ايران موسوم به جنبش سبز قرار گيرند. جنبش سبز ملک طلق گرايشات راست اصلاح طلب نيست. جنبش سبز در واقع جبهه متحد آزاديخواهان در برابر استبداد است. اگر در مناسبتی مذهبی يا به هر دليلی، جنبش اعلام يک حرکت اجتماعی هماهنگ را نمود، ضمن به رسميت شناختن حق مرزبندی شما با مناسبت يا دليل اعلام شده، مردم را به دليل سکولاريسم يا حتی لائيسيته خود، به عدم شرکت ترغيب نفرمائيد. بيائيد دست در دست هم ديکتاتوری را در هم بکوبيم.)
شناسائی مزدوران حکومت در خارج از کشور و اطلاع رسانی لازم به دستگاه های امنيتی و قضائی کشور محل اقامت آن مزدوران جهت اقدام متناسب آن کشورها عليه آنان.
…………… (تاکتيک های عملی خود را، حتی اگر توسط يک نفر مورد توجه و اجراء قرار گيرد، به اين ليست اضافه کنيد.) ……………………
تدوين و تقديم از: حقوقدانان جنبش سبز مردم ايران
https://greenlawyers.wordpress.com
محل اظهار نظر شما: شما با اين آدرس می توانيد با ما تماس گرفته و اظهار نظرها و مطالب خود را ارسال داريد: |