ضرورت اتحاد سکولار دمکرات های خارج از کشور

برای برقراری حکومتی دمکرات در ایران

کامبیز باسطوت

سکولار دمکرات ها برای در اختیار گرفتن و ساختن آینده ایران نیازی بی چون وچرا برای اتحاد با یکدیگر دارند. به واقعیت پیوستن این اتحاد امید و انرژی سیاسی در مردم ایجاد خواهد کرد که یک دگرگونی بنیادی سیاسی را در ایران امکان پذیر می کند و نقطهM پایانی به رژیم اسلام سیاسی می گذارد. سکولار دمکرات های پراکنده با نیروی سیاسی محدود بعد از این دهه های غم انگیز یکه تازی اسلام سیاسی متحجر و خون آشام باید به این نتیجه رسیده باشند که اتحاد و انسجام زیر پرچم سکولار دمکراسی متکی به بیانیهM حقوق بشر تنها حرکتی است که آنها می توانند انجام دهند تا مردم سرزمین مقدس ایران را از چنگال بزرگترین رژیم دشمن مردم ایران و جهان نجات دهند. پذیرفتن و باور داشتن سکولار دمکرات ها به اتحاد با یک دیگر و گذاشتن چنین هدفی را در سرآمد حرکت های سیاسی شان جوُ سیاسی را در میان کوشندگان سیاسی و نجات دهندگان مردم ایران از حکومت اسلام سیاسی ایجاد مینامید که امکان چنین اتحادی را بشدت بالا میبرد و آن را عملی می نماید.

ما نباید فراموش کنیم که آنچه منجر به پیروزی حکومت اسلامی در انقلاب 57 شد متلاشی شدن وحدت نیروهای سکولار دمکرات و مترقی در برابر متحجرین اسلام سیاسی بود. نیروهای مترقی سکولار دمکرات با اتحادی منسجم در دوران انقلاب مشروطیت توانستند نیروهای اسلام سیاسی و دربار قاجار را شکست دهند. این پیروزی سکولار دمکرات ها در نهایت اتحاد دربار و اسلام سیاسی را ویران کرد. دیکتاتوری سیاسی حکومت پهلوی ها حافظهء تاریخی سکولار دمکرات ها را آنچنان تیره و تار کرد که در انقلاب 57 بخشی از دمکرات ها و تمام چپ ها بسوی ارتجاع مذهبی خمینی رفتند و در برقراری حکومت اسلامی بر ایران شریک شدند و مردم را گرفتار سرنوشت شوم حکومت اسلامی کردند. نیروهای سکولار دمکرات با دوباره تجربه کردن شرایط سیاسی و اجتماعی ایران پیش از انقلاب مشروطیت یک بار دیگر احساس می نمایند که به همان اتحادی احتیاج دارند که سکولار دموکرات های پیش از انقلاب مشروطیت داشتند.

 در دوران پیش از انقلاب مشروطیت اسلام سیاسی حقوق اجتماعی بانوان را زیر پا می گذاشت و محرومیت های حقوق انسانی بیشماری را به آنها تحمیل می کرد. همینطور حکومت اسلامی از اولین روز تأسیس خود برای از بین بردن حقوق بانوان که در رژیم مشروطه کسب کرده بودند یک لحظه آسوده نبوده است. حکومت اسلام سیاسی همواره بزرگترین دشمن آزادی های فردی اجتماعی مردم ایران بوده است پیش از انقلاب مشروطیت و همچنین بعد از تشکیل حکومت اسلامی. پیش از انقلاب مشروطیت دادگاه ها شرعی بود و آموزش تنها در مکتب خانه ها وجود داشت، مردم ایران بعد از انقلاب مشروطیت از دادگاه های مدنی و آموزش پرورش سکولار بهره بردند و شرف انسانی خود را از تجاوز قوانین شرم آور شرع حفظ کردند. در دوران حکومت مشروطیت آموزش و پرورش سکولار روشنگری و روشنفکری را در ایران گسترش داد که پیش از آن مردم از آن محروم بودند و حالا بعد از تشکیل حکومت اسلامی مردم ایران از شکوفائی فرهنگی و فکری محروم شده اند. سکولار دمکرات های خارج و داخل با وجود شرایط سیاسی و اجتماعی امروز مردم ایران احتیاج به همان اتحادی دارند که سکولار دمکرات های پیش از انقلاب مشروطیت ایجاد کردند.

امروز در خارج سکولار دموکرات هائی هستند که برای اتحاد سکولار دموکرات های خارج از کشور تلاش میکنند و معتقدند این اتحاد راه نجات ایران از حکومت جمهوری اسلامی است. آنچه مسلم است برای از جا کندن رژیم دیکتاتوری فقاهتی جمهوری اسلامی یک جنبش ملی بزرگ ضروری است. رژیم دیکتاتوری فقاهتی اسلام سیاسی متکی به اوباش حزب اللهی که از هر جنایتی در حق مردم ایران کوتاهی نمی کنند بخوبی نیروهای نظامی خود را سازمان داده اند. برای روبرو شدن و از میان برداشتن رژیم جمهوری اسلامی سکولار دموکرات ها به وسیع ترین اتحاد ممکن احتیاج دارند؛ درست مانند همان نیروهائی که برای رژیم مشروطیت مبارزه می کردند. اندیشهء سیاسی که در میان مخالفان جمهوری اسلامی بخوبی شکل گرفته است وابستگی آنها به دموکراسی، سکولاریسم متکی به جقوق بشر است. این وحدت نظر در میان گروه های سیاسی امکان پایه ای را برای اتحاد سکولار دمکرات ها فراهم می نماید. باور داشتن به اتحاد در میان نیروهای سیاسی سکولار دمکرات برخورد این نیروها را در ادبیات سیاسی شان دوستانه می نماید و زمینهء ضروری برای همکاری سیاسی را فراهم می کند. این برخورد دوستانه در میان نیروهای پراکنده سکولار دمکرات می باید در سطح تمام کادرهای آنها گسترش یابد تا اتحاد منسجم سکولار دمکرات ها را در پی داشته باشد. اتحاد سکولار دمکرات ها می تواند شتاب قابل ملاحظه ای برای مبارزه برای سرنگونی حکومت اسلامی فراهم کند.

در گسترهء سپهر سیاسی دشمنان و مخالفان حکومت اسلامی، آن دسته از جریان های سیاسی که خود را سکولار دمکرات می دانند اما برای سرنگونی عملی حکومت اسلامی راه های متفاوتی را انتخاب کرده اند، در چارچوب اتحاد می باید خود را بازبینی کنند. در حالی که نیروهای سیاسی سنتی پشتیبان انقلاب 57 در حال دگردیسی هستند بی آنکه هنوز نتوانسته باشند مسئولیت و شرم پشتیبانی از انقلاب ارتجائی 57 را بپذیرند، نیروی سیاسی سکولار دمکرات و لیبرال در حال شکل گرفتن است. رهبری سیاسی که نیروی سکولار دمکرات در ایران و خارج برای مبارزه با حکومت اسلامی ارائه داده است طیف وسیعی از اسلامی های سیاسی را بسوی سکولار دموکراسی کشانده است که اتحاد آنها را با سکولار دمکرات های غیر مذهبی اتحادی طبیعی و اجتناب ناپذیر می کند. جایگزینی که سکولار دمکرات ها در کلیت خود آن را پیشنهاد می کنند نیروهای سیاسی سنتی چپ، پادشاهی خواه و جبهه ملی ها را زیر فشار گذاشته است تا به سکولار دمکرات ها بپیوندند و آخرین ریسمان های سیاسی ارتباطی خود را با رژیم اسلامی را (که برای کمونیست ها مبارزات ضد آمریکائی و امیریالیستی است، برای جبهه ملی ای ها مبارزات ضد استعماری و غربی است و برای پادشاهی خواهان متلاشی شدن یک پارچگی ایران با سرنگونی دیکتاتوری سیاسی جمهوری اسلامی است) پاره کنند. سکولار دمکرات ها طبیعت این ریسمان های سیاسی پوسیده و دشمن دمکراسی را برای مردم در ایران و خارج آشکار کرده اند.

 با آشکار شدن این واقعيت که آیندهء سیاسی ایران بعد از سرنگونی جمهوری اسلامی در اختیار نیروهای سکولار دمکرات است، و این سنت درخشان انقلاب مشروطیت در حال رستاخیزی دوباره است، نیروهای سکولار دمکرات مشاهده می کنند که نیروهای سنتی هر چه بیشتر به آنها نزدیک تر می شوند اما خمیر سیاسی گذشته آنها هنوز در حال تخمیر است و خشک نشده. دلیل و مانع اساسی اتحاد نیروهای سیاسی مخالف جمهوری اسلامی زیر پرچم سکولار دمکراسی با وجود دیکتاتوری بی چون وچرای رژیم اسلامی نیم نگاه نیروهای سنتی به باز یافتن مکان سیاسی خود در جمهوری اسلامی و پاسداری از اندیشهء سیاسی آنهاست که بشدت رنگ باخته است. شاید نیروهای سیاسی که قاطعانه سکولار دموکرات هستند می باید نیروی خود را بیشتر برای توضیح دادن خود به مردم ایران و جذب کردن آنها بکار ببرند و نه اينکه انرژی خود را صرف جذب نیروهای سیاسی سنتی سکولار دموکرات نیم بند کنند. بايد آنها را رها کنند تا در گذشته خود غرق شوند. نیروهای سنتی سیاسی باید ببیند که سکولار دمکرات ها طناب سیاسی نجات آنها را از غرق شدن بسویشان انداخته اند و استفاده از آن در اختیار آنهاست. شاید اتحاد سکولار دمکرات ها باید تنها در میان آنهائی باشد که بیشتر از همه زیر فشار دیکتاتوری اسلامی ها هستند؛ مانند بانوان، جوانان، دانشجویان و اقلیت های قومی. سکولار دموکرات ها و مردم ایران باید پی ببرند که تنها مانع جنبش سراسری ضد جمهوری اسلامی برای آزادی و دموکراسی آن مجموعهء سیاسی است که ما به نام اصلاح طلبان و نیروهای سیاسی سنتی متحد آنها میشناسیم. تا وقتیکه این بازی طولانی امکان اصلاحات با وجود دیکتاتوری بنام فقیه ادامه دارد چپ، جبهه ملی ها و پادشاهی خواهان از اتحاد قاطع و کامل با سکولار دمکرات ها خود داری خواهند کرد.

سرازیری قهقرای اخلاقی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی که رژیم جمهوری اسلامی مردم ایران را در آن سو می برد بیش از سه دهه است که ادامه دارد و باندازهء کافی برای مردم ایران طاقت فرسا شده است. مردم در خواست می کنند و انتظار می کشند تا نیروهای متحد سکولا دمکرات لیبرال و ملی رهبری سیاسی را عرضه کنند که مردم را از رژیم ننگین و متجاوز اسلام سیاسی آسوده کند. اتحاد نیروهای سکولار دمکرات پاسخی است که مردم در انتظار آن هستند تا با اتکا به رهبری آن آزادی و دمکراسی را برای مردم  به ارمغان بیاورند. جدائی و تک روی سکولار دمکرات ها باندازه کافی عمر رژیم اسلامی را بدرازا کشانده است وقت آن است که با اتحاد و بریدن امید از اصلاح اسلام سیاسی رژیمی آزادیخواه و دمکرات را که مردم سزاوار آن هستند در ایران برقرار کرد.

مبارزه درخشان مردم بعد از انتخابات تقلب آمیز ظرفیت ضد رژیم اسلامی مردم را بما نشان داد. مردم ایران رهبری سیاسی را درخواست می کنند که با ظرفیت مبارزه سیاسی آنها برای آزادی و دمکراسی برابری کند و سرنوشت آتحاد سکولار دمکرات ها فراهم کردن چنین رهبری است. برای آزادی و سربلندی مردم ایران سکولار دمکرات ها باید متحد شوند تا رهبری سیاسی را که مردم ایران میطلبند فراهم کنند. بنابراین شعار این مرحله از مبارزه برای آزادی و دموکراسی باید این باشد که سکولار دمکرات های ایران متحد شوید.               

بازگشت به خانه