 |
||||||
|
||||||
|
|
||||||
|
||||||
اشاره ی روشنی به آزادی
دوشنبه، 12 سپتامبر 2011
دیروز میلیون ها پرچم ملی آمریکا، و هزاران هزار بنرهای رنگین، با شعارها و گفته هایی از عشق و همبستگی مردم آمریکا به کشورشان در کوچه و خیابان و آسمان آمریکا موج می زد و نشان از گرامیداشت یاد 3000 هزار زن و مردی را داشت که ده سال پيش در چنین روزی قربانی تروریسم شدند.
پرزیدنت اوباما در دهمین سالگرد حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر، و در یک سخنرانی سرشار از عاطفه گفت که آمریکا این فاجعه را نه تنها به خاطر آمریکا که از آن جهت به یاد می آورد که :«حمله ای به جهان و بشریت و امیدهایی بود که ما در آنها اشتراک داریم». رییس جمهور آمریکا تاکید کرد که در آن روزهای ده سال پيش «جهان مانند یک تن واحد گرد هم آمد» تا در همدردی با مردم آمریکا به پا خیزد.
در همين حال، وبلاگ فارسی وزارت امور خارجه ی آمریکا نیز از همدردی مردم جهان در آن روزهای سخت یادآوری نموده و از مردم ایران به طور خاص سپاسگزاری کرد و نوشت: «هرگز مهربانی مردم ایران را در آن روزهای دشوار فراموش نخواهیم کرد».
به طور کلی، آنچه می شود از لابلای گفته ها و نوشته های رهبری این قدرت بزرگ جهانی در ارتباط با سالگرد حمله ی تروریستی یازدهم سپتامبر دریافت این است که زنان و مردانی که در حال حاضر موتور حرکت سیاست ها و روش های جهانی را در دست دارند آرزوها و هدف هایشان کاملاً متفاوت از هم پايه گان خود در قرن بیستم است. آن ها دیگر از بالا به مردمان جهان نگاه نمی کنند و به قول اوباما در همین سخنان اخیرش: «علیرغم اختلافات نژادی، قومی، پیشینه ای، و اعتقادی، ما از طریق امید مشترک به این که می توانیم جهان را به مکان بهتری برای نسل های آینده تبدیل کنیم، به هم پیوسته ایم».
و این همه نشان از آن دارند که جنبش های آزادی خواه در سرزمین های دیکتاتور زده به خاطر ماهیت ضد خشونت خود، و به خاطر جوهر هوشیارانه ی موجود در خواست های این جنبش ها ـ یعنی خواستاری رفع تبعیض از انسان و جوامع بشری ـ تا چه اندازه جهان پیشرفته ای را که شاد و آسوده بر کناره نشسته بود و از «غرق شدگان در دریا» خبری نداشت، تکان داده است. آن ها کم کم می آموزند که حتی اگر بخواهند فقط منافع خود را هم در نظر بگیرند ناچارند که به جای ايستادن در کنار حکومت های دیکتاتور کنار مردمان بایستند؛ زیرا این مردم درست همانند همان قربانیان یازدهم سپتامبری هستند که، به صورتی هر روزه هدف ترور و وحشت و ویرانی حکومت ها قرار گرفته اند؛ حکومت هایی که نه به مفاد اعلامیه حقوق بشر اهميت می دهند، و نه به هیچ يک از قوانین انسانمدار تدوين شده در کنوانسیون های بین المللی.
من باور دارم که این درک تازه ی سیاستمداران غربی از وضعيت مردمان رنج دیده ی خاورمیانه، و نیاز به نشان دادن پیوستگی با آن ها، و آماده شدن برای برداشتن دست خود از پشت دیکتاتورها، می تواند برای مردمان سرزمین ما، و به خصوص اپوزیسیون حکومت اسلامی اشاره ای روشن باشد؛ اشاره ای که اگر به درستی به آن توجه شود می تواند برای گشودن درهای آزادی بسبار کارآ و کارساز باشد.
برگرفته از سايت نويسنده
|
محل اظهار نظر شما: شما با اين آدرس ها می توانيد با ما تماس گرفته و اظهار نظرها و مطالب خود را ارسال داريد:
|
|
New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fxa: 509-352-9630 |
