بازگشت به خانه  |   فهرست مقالات اين پايگاه

نوشته های شهباز نخعی shahbaznakhai8@gmail.com جمعه 6 آبان 1390 ـ  28 اکتبر 2011

زایش موش از کوه «بهار عربی»!

تنها چشم مسلح به تجربهء نقش "بنگاه خبر رسانی بیطرف و حرفه ای بی بی سی" در "انقلاب" 1357 می تواند نقشی را که این بنگاه سخن پراکنی در نشر اخبار انتخابات تونس ایفا می کند دریابد.  ده ماه پس از آن که جوان دانشگاه دیدهء میوه فروش دوره گرد تونسی در اعتراض به رفتار خشونت آمیز و تحقیر کنندهء پلیس خود را به آتش کشید و با این کار اجرای مراسم "سلام به پایان" را برای دیکتاتورهای منطقه اعلام کرد، روز یکشنبه 23 اکتبر، اکثریت چشمگیری از مردم تونس با پای صندوق های رأی رفتند تا از میان خیل حدود 11000 نامزد، 217 نمایندهء مجلس موسسان خود را برگزینند تا آنان به نوبهء خود دولت موقت را برای تهیهء پیش نویس قانون اساسی جدید و برگزاری انتخابات عمومی انتخاب کنند.

همانند سال 1357 در مورد آیت الله خمینی، "بی بی سی" در عین تظاهر به بیطرفی و خبر رسانی حرفه ای، ترسیم چهره ای میانه رو و معتدل از حزب اسلامگرای "نهضت" و رهبر 70 سالهء آن "راشد غنوشی"، که حدود 20 سال در لندن اقامت داشته، را وجههء همت خود قرار داده و همهء کهنه کاری استادانه خود را دراین راه خرج می کند.

برای این چهره پردازی هنرمندانه، بی بی سی دو روز پس از برگزاری انتخابات و در حالی که هنوز نتیجهء نهایی شمارش آراء اعلام نشده، ضمن اعلام خبر پیروزی حزب اسلامگرای "نهضت" می نویسد: «مقام های ارشد حزب "نهضت" می گویند که در پی سیاست های افراطی نیستند، به اصول دموکراتیک احترام می گذارند و احزاب دیگر را در قدرت سهیم خواهند کرد».

بی بی سی برای آنکه بتواند نرم و ملایم و "تی تیش مامانی" بودن مقامات ارشد حزب "نهضت" را راحت به خورد مخاطبان دهد، به چند شاهد عادل نیاز دارد: «هیأتی از ناظران اروپایی می گوید این انتخابات آزادانه و منصفانه برگزار شد»، «نماینده دیده بان حقوق بشر آن را نمونه ای درخشان خواند» و «باراک اوباما آن را گامی مهم به جلو نامید»!

بی بی سی، که استاد "رهبر سازی" است، خوب می داند که برای "حقنه" کردن یک رهبر باید مرتب با او مصاحبه کرد و رهنمودهای او را به خورد خلق الله داد: «هیچکس در "نهضت" نیست که در اسلام شکی داشته باشد.  اسلام مرجع ماست و هیچکس در این مورد اختلاف نظری ندارد.  هیچکس در "نهضت" تردیدی در دموکراسی ندارد. هیچکس در "نهضت" تردیدی در برابری زن و مرد ندارد.  هیچکس در "نهضت" نمی گوید که فلان حزب را باید منحل کرد چون کمونیست و مخالف ماست».

تنها چشم و گوش مسلح به تجربه "انقلاب" 1357 است که در می یابد این گفته های دموکرات منشانه چگونه می توانند در اندک زمانی پس از سوار شدن بر خر مراد تغییر ماهیت دهند و گوینده اش یا بگوید "ما اشتباه کردیم که آزادی دادیم" و یا، اگر با سماجت مخاطبان طلبکار روبرو شود، حیا را بخورد و آبرو را قی کند و بگوید: "خدعه کردم"!

ملت ها مانند نسل ها هستند.  همان گونه که نسل جوان را نمی توان از تکرار اشتباهات نسل پیشین منع کرد و به درس آموختن از تجربیات آنان واداشت، ملت ها نیز غالباً رغبتی به آموختن درس از تجربهء ملت های دیگر نشان نمی دهند و البته مانند نسل جوان حق آنان است که خود با پرداخت بها به کسب تجربه های خاص خود بپردازند. راهبرد بنگاه سخن پراکنی بی بی سی بر اساس آگاهی بر این اصل تنظیم شده است: مردم تونس حق دارند که تجربهء حکومت اسلامی خمینی و میراث داران اش را به فراموشی بسپارند و بخواهند که خود "راشد غنوشی" و حزب "نهضت" او را با همکاری و همیاری ِ اگر نه "صادقانه"، دستکم صمیمانهء بی بی سی خود تجربه کنند. در ارائهء این خدمات صمیمانه است که بی بی سی روز 25 اکتبر، در حالی که هنوز شمارش آراء به پایان نرسیده و نتیجهء نهایی انتخابات مشخص نشده اعلام می کند که «نتیجهء انتخابات تونس: اسلامگراها با اختلاف بسیار پیروز شدند»!

در همین روند "رهبر تراشی" است که مهرداد فرهمند، فرستادهء بی بی سی به تونس، مصاحبه ای با راشد غنوشی رهبر "نهضت" انجام داده که حاوی نکته هایی هشدار دهنده است. برخی از این نکته ها برای ما که صابون بی بی سی به جامه مان خورده و حکومت اسلامی را با گوشت و پوست و استخوان تجربه کرده ایم، معنایی ورای ظاهر کلمات دارند. فرستاده بی بی سی در این مصاحبه با زدن نعل وارونه از راشد غنوشی می پرسد: «نگرانی هایی دربارهء ماهیت اسلامگرای حزب نهضت ابراز شده است. پاسخ شما به این نگرانی ها چیست؟» و پاسخ غنوشی حاوی کلماتی مهندسی شده و صیقل خورده برای کسانی است که نمی خواهند از تجربهء دیگران استفاده کنند: «به گمان من، نظام اسلامی نظام شوراست و امروزه نزدیکترین نظام به آن، نظام دموکراتیک است؛ نظامی که کسی را به قدرت می رساند که مردم این قدرت را با شیوهء صحیحی به او سپرده اند. نظام شورا، همهء ابزار دموکراتیک را به کار می گیرد، مثل انتخابات و مجلس و اکثریت و اقلیت و غیره. بنابراین، دموکراسی نزدیک ترین نظام به نظام اسلامی شوراست».

خبرنگار بی بی سی به "رهبر" حزب اسلامگرای "نهضت" می گوید: «بین مردم افرادی می گویند که حزب نهضت اکنون از آزادی و دموکراسی حرف می زند، امّا اگر به قدرت برسد، افراطی و تندرو می شود» و رهبر حزب نهضت پاسخ می دهد: «حزب نهضت حزب بزرگی است... امّا این حزب بزرگ در مورد موضوعات بزرگ و اصلی اتفاق نظر دارد». در بخش دیگری از گفتگو، خبرنگار بی بی سی مستقیماً قلب موضوع را نشانه می رود: «می خواهم نظرشما را دربارهء ایران و شیوهء حکومت اسلامی در آن کشور بپرسم؛ به نظرشما این شیوه شکست خورده یا موفق بوده است؟». برای پاسخ به این پرسش، راشد غنوشی خود را به در و دیوار می کوبد: «نمی توانیم به این آسانی حکم صادر کنیم. ناکامی و کامیابی دو چیز نسبی هستند و ایرانی ها هم در چیزهایی موفق شدند و درچیزهایی هم نه.  مثلاً، در فناوری موفق بودند. ایران توانسته است در برابر محاصرهء بین المللی پایداری و با وجود تحریم ها در فناوری پیشرفت کند... اینها موفقیت های ایران است، امّا ناکامی هایی هم داشته است». خبرنگار بی بی سی می پرسد: «و نمونه ناکامی هایش چیست؟». غنوشی پاسخ می دهد: «مثلاً، انتخابات گذشته اوّلین انتخاباتی در ایران بود که بر سرش اجماع وجود نداشت، در حالی که همهء انتخابات قبلی در ایران مورد اجماع بود. نشانهء سلامت انتخابات این است که مخالفان نتیجه آن را قبول کنند، امّا اگر مخالفان نتیجهء انتخابات را قبول نکنند، یعنی مشکلی وجود دارد».

این نظر حکیمانه راشد غنوشی او را سزاوار لقب "رهبر فرزانهء انقلاب تونس" می کند. بنابراین نظر، که می توان آن را الگوی انتخاباتی رهبر حزب نهضت تلقی کرد، جز در مورد انتخابات ریاست جمهوری 1388، بقیهء انواع به اصطلاح انتخابات در حکومت اسلامی به دلیل آنکه در مورد آنها اجماع وجود داشته، بدون اشکال بوده اند و نظارت استصوابی شورای نگهبان و گزینش فرمایشی نمایندگان مجلس شورای اسلامی که به گفته یکی از نمایندگان آن را "تبدیل به شعبه ای از بیت رهبری کرده" هم نمی تواند این نظر حکیمانه را تغییر دهد. حتماً رهبر معظم انقلاب تونس هم وقتی با یاری بی دریغ بی بی سی بر مسند قدرت مستقر شد و در رأس "مردم سالاری دینی" قرار گرفت، انتخاباتی از همین قماش برگزار خواهدکرد!

چهره پردازان و مشاطه گران بی بی سی از هر شگردی برای مقبول و موجه جلوه دادن چهرهء رهبر حزب نهضت بهره می جویند: «اکنون بسیاری او را شخصیتی میانه رو و طرفدار اصلاحات می دانند» و «آقای غنوشی و سایر رهبران حزب نهضت دلشان می خواهد که حزب نهضت با حزب حاکم عدالت و توسعه در ترکیه مقایسه شود».

چنانکه پیشتر نیز گفته شد، مردم تونس حق دارند که از پذیرفتن تجربهء تلخ مردم ایران در قبول اسلام به عنوان نظام حکومتی سرباز زده و بخواهند آن را خود تجربه کنند. امّا، بد نیست که پیش از انجام این کار دستکم نگاهی به تاریخ بیش از یک دهه جنگ داخلی (1991 – 2002) کشور همسایهء خود الجزایر با 150 تا 200 هزار تلفات و قربانی و قتل عام های وحشیانه اسلامگرایانی از قماش همین راشد  غنوشی بیندازند و گفته های زیر را از زبان "علی بلهادی" فرد دوّم و معاون "جبههء نجات اسلامی" الجزایر با گوش جان بشنوند که در مورد اسلام و نوع حکومت آن نظری کاملاً متفاوت و حتی متضاد با بی بی سی و راشد غنوشی دارد: «(در اسلام) چیزی به نام دموکراسی وجود ندارد، مردم منبع قدرت نیستند، بلکه تنها منبع قدرت الله است که از طریق قرآن قدرت خود را به ما می نمایاند. اگرمردم بر ضد قوانین خداوند رأی بدهند، مرتکب کفر و توهین به مقدسات شده اند. در این صورت، لازم و ضروری است که بی دینان را با استناد به این دلیل متقن که آنها می خواهند سلطه و قدرت خودرا جانشین سلطه و قدرت خداوند بکنند، به هلاکت رساند». (برگرفته از دانشنامه ویکی پدیا).

تلاش بی بی سی در صحنه گردانی اگر چه استادانه است، امّا فاقد عنصر نوآوری است.  باید منتظر روند رویدادها ماند و دید که آیا نسل جوان و نوآور تونس و دیگر کشورهای شمال افریقا و خاورمیانه اجازه خواهند داد که بی بی سی و رهبران ساخته و پرداخته شده ای از قماش راشد غنوشی از کوه "بهار عربی" موش بزایانند! 

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه