بازگشت به خانه  |   فهرست مقالات اين پايگاه

نوشته های شهباز نخعی shahbaznakhai8@gmail.com جمعه 13 آبان 1390 ـ  4 نوامبر 2011

محاکمه در دادگاه صالح!

شهباز نخعی

روزگار غدّار و فلک کج رفتاری است؛ روزگاری که در ریختن شرنگ در کام انسان ها بس گشاده دست و سخاوتمند ولی در رواداری کمترین دلخوشی و شادمانی لئیم و خسیس است؛ روزگاری که هواداران "جنبش اشغال وال استریت" از آن با عنوان يک درصدی ها در برابر 99 درصدی ها یاد می کنند؛  يک درصدی هایی که در کسوت سرمایه دار، بانکدار، سیاستمدار، حاکم و دیکتاتور هر بلایی که دل سیاه شان می خواهد بر سر 99 درصدی های بی پناه – که گناهشان تفرقه، سازمان نیافتگی، بی تفاوتی و بی مسئولیتی است – می آورند و زمانی هم که، با خروش و شورش مردم به جان آمده، روزگارشان به سر می آید، باز انگ خود را بر پایان خویش می زنند و 99 درصدی ها و نظام ارزشی شان را به ریشخند می گیرند.

"سلام بر پایان ِ" معمر قذافی، دیکتاتور دیوانه و جنایتکار لیبی که 42 سال به یاری سازمان های اطلاعاتی- امنیتی غربی بر سرزمین نفت خیز لیبی حکم رانده بود، نمونه ای از به ریشخند گرفته شدن ارزش های جهان شمول 99 درصدی ها توسط يک درصدی هاست که کام همهء کنشگران حقوق بشر را تلخ کرد و باورهایشان در زمینهء رعایت حقوق انسانی – حتی برای جنایتکارترین افراد – را به تمسخر گرفت، نمونه ای که نشان داد باورمندان به حقوق بشر، حتی در زمان پیروزی خود بر يک درصدی ها، – به دلیل پراکندگی، سازمان نیافتگی یا بی تفاوتی شان – همچنان زیر سلطه و مقهور دیکتاتور و منش استبدادی او هستند و حتی در صحنهء پایانی نیز با چاقو فروکردن در ماتحت و زدن گلوله بر شکم و سرش، منویات او را اجرا می کنند.

با پایان گرفتن کار معمر قذافی – آن هم به این صورت زشت و ناهنجار که موجب تلخکامی و شرمساری همهء باورمندان به حقوق بشر است – آسیابان روزگار جنایتکاری دیگر را که نوبتش فرارسیده برای آسیاب کردن آردش به پیش می خواند.  این جنایتکار نوبت فرارسیده، بشار اسد رییس جمهوری رژیم خودکامه سوریه است که بیش از 7 ماه است به انواع جنایت درحق مردم شریف، شجاع و مقاوم سوریه دست زده و بنا بر گزارش "العربیه" به نقل از سایت "شهیدان انقلاب سوریه" تا پایان ماه اکتبر 4135 نفر را به قتل رسانده که 3948 نفر مرد و 187 نفر زن بوده اند.

پایان کار قذافی و فراغت نیروهای نظامی "ناتو" از انجام عملیات در لیبی، این امید را در دل مبارزان سوریه پدید آورد که بتوانند با یاری گرفتن از نیروهای بین المللی سدّی در برابر ماشین کشتار بشار اسد که هر روز ده ها قربانی می گیرد، بوجود آورند و در پناه آن مبارزات خود برای سرنگونی بشار اسد جنایتکار را به سرانجام برسانند. برای واقعیت بخشیدن به این امید، هفتهء گذشته مبارزان سوریه در شعار محوری خود خواستار برقراری "منطقهء پرواز ممنوع" شدند. در شرایط بی پناهی مطلق و در حالی که "جامعهء جهانی" عملاً در چند ماه گذشته از انجام هرگونه اقدام موثر و جدّی برای جلوگیری از کشتار در سوریه عاجز بوده و اقدام آبکی اش برای کشاندن موضوع به شورای امنیت سازمان ملل و صدور قطعنامهء محکومیت حکومت بشار اسد هم با وتوی چین و روسیه خنثی شده، داشتن چنین امیدی را نمی توان بر مردم شجاع سوریه که پایداری و ایستادگی شان اعجاب جهانیان را برانگیخته خرده گرفت.  امّا، در روزگار ما بین داشتن امید و برآورده شدن آن فاصله بسیار است. کمی پس از شعار خواستاری "منطقهء پرواز ممنوع" در تظاهرات هفتهء گذشته مردم سوریه، "آندرس فوگ راسموسن" دبیرکل ناتو در جریان سفرخود به طرابلس در پاسخ یک خبرنگار در مورد احتمال مداخلهء نظامی ناتو در سوریه گفت: «شرایط سوریه و لیبی متفاوت است. مابراساس مجوّز شورای امنیت و با حمایت کامل کشورهای عربی در لیبی مداخله کردیم. چنین شرایطی هنوز در سوریه فراهم نشده است و به همین دلیل درحال حاضر برنامه ای برای مداخله در این کشور نداریم».

همزمان با بیان این مطلب، به گزارش 30 اکتبر خبرگزاری فرانسه: «اتحادیه عرب به رژیم بشار اسد هشدار داده است که اگر میانجیگری این اتحادیه برای خاتمه دادن به خشونت های سوریه با شکست روبرو شود، مداخلهء نظامی بین المللی دراین کشور اجتناب ناپذیرخواهد بود». دراین زمینه، پیش تر هم اتحادیهء عرب یک اخطار دو هفته ای به حکومت سوریه داده و قرار بود نمایندگان این اتحادیه و حکومت سوریه در قطر گفتگو کنند. اما چند ساعت پیش از انجام این گفتگوها، بشار اسد در مصاحبه با نشریهء انگلیسی "ساندی تلگراف" به تهدید و رجزخوانی پرداخت.  مطالبی که بشار اسد در این مصاحبه مطرح کرد، کم و بیش تکرار مطالبی بود که او در دیدار دو ماه پیش خود با احمد داود اوغلو، وزیر امور خارجهء ترکیه، در دمشق عنوان کرده بود.  محور این مطالب تهدید و رجزخوانی های توخالی است و مشابه آنها را بارها از زبان دیکتاتورهای در حال سقوط، از جمله صدام حسین و معمرقذافی، شنیده ایم و گاه و بیگاه سرداران سپاه پاسداران نیز مشق آن را می نویسند. 

بشار اسد در مصاحبه با نشریهء انگلیسی "ساندی تلگراف" به کشورهای غربی هشدار داد که در صورت مداخلهء نظامی در سوریه زمین لرزه ای در کل منطقه ایجاد خواهد کرد که نه یک بلکه ده افغانستان بوجود خواهد آورد. بشار اسد در واکنش به اقدام نظامی احتمالی کشورهای غربی، خطاب به آنان گفت: «سوریه اکنون به کانون زمین لرزه در کل منطفه تبدیل شده و اگر بخواهید با آن بازی کنید آتش بزرگی را درکل منطقه خاورمیانه شعله ور خواهید ساخت».

برای مقابله با چنین تهدیدی که آشکارا به معنای به خطر انداختن صلح و امنیت در یک بخش حساس و پرآشوب از دنیاست، منشور سازمان ملل پیش بینی هایی – از جمله در مواد 41 و 42 فصل هفتم – کرده است.

مادهء 41 منشورسازمان ملل، زیرعنوان "اقدام در موارد تهدید علیه صلح، نقض صلح و اعمال تجاوز" می گوید: «شورای امنیت می تواند تصمیم بگیرد که برای اجرای تصمیمات آن شورا مبادرت به چه اقداماتی که متضمن به کارگیری نیروهای مسلح نباشد لازم است و می تواند از اعضای ملل متحد بخواهد که به این قبیل اقدامات مبادرت ورزند.  این اقدامات ممکن است شامل متوقف ساختن تمام یا قسمتی از روابط اقتصادی و ارتباطات راه آهن- دریایی- هوایی- پستی- تلگرافی- رادیویی و سایر وسایل ارتباطی و قطع روابط سیاسی باشد».  در مورد سوریه، صدور قطعنامه برای اجرای همین بند 41 است که در ماه آوریل امسال شورای امنیت سازمان ملل نشستی دربارهء رویدادهای خونبار سوریه برگزار کرد و کشورهای فرانسه، انگلیس، آلمان و پرتغال پیش نویس بیانیه ای را برای محکومیت رژیم بشار اسد در کشتار مردم معترض تهیه کردند که این بیانیه با مخالفت کشورهای چین و روسیه روبرو شد و به نتیجه نرسید. در همان ماه آوریل، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجهء روسیه، ضمن دادن هشدار دربارهء دخالت کشورهای خارجی در امور سوریه گفت که روسیه در کنار دمشق ایستاده و از رژیم بشار اسد حمایت می کند.

آنچه که سازمان "ناتو" در لیبی انجام داد، و هفتهء گذشته تظاهر کنندگان سوریه با شعار "منطقه پرواز ممنوع" خواستار آن شدند، به مادهء 42 منشور سازمان ملل متحد مربوط می شود. این ماده می گوید: «در صورتی که شورای امنیت تشخیص دهد که اقدامات پیش بینی شده در مادهء 41 منشور کافی نخواهد بود یا ثابت شده باشد که کافی نیست می تواند به وسیلهء نیروهای هوایی- دریایی یا زمینی به اقدامی که برای حفظ یا اعاده صلح و امنیت بین المللی ضروری است مبادرت کند.  این اقدام ممکن است شامل مانور و محاصره و سایر عملیات نیروهای هوایی- دریایی یا زمینی اعضای ملل متحد باشد».

ورای این که نیروهای نظامی بین المللی به سوریه حمله کنند یا نکنند، در یک نکته کمتر می توان تردید کرد و آن سقوط حتمی و قطعی رژیم بشار اسد است.  تهدید و رجزخوانی های او در مصاحبه با "ساندی تلگراف" هم بیش از آنکه خاصیت ترساندن دیگران را داشته باشد، نشانگر ترسیدن خود اوست.  به ویژه این که به نظر می آید مهم ترین حامی و پشتیبان بشار اسد، یعنی حکومت اسلامی، که در واقع پوست خربزه تشدید سرکوب و کشتار را زیرپای او انداخته، چندی است که دارد گام به گام از او فاصله می گیرد و به روزهای پس از سقوط او می اندیشد.  روزنامه فرانسوی "لوفیگارو" در مقاله ای نوشته است که در پایان ماه آگوست یا اوایل سپتامبر نمایندگانی از سپاه پاسداران با نمایندگانی از امریکا در یکی از شهرهای اروپایی دیدار و مسائل سوریه پس از سقوط رژیم بشار اسد را بررسی کردند.  همین چند روز پیش محمود احمدی نژاد در گفتگو با فرید زکریا، گزارشگر و فرستاده سی.ان.ان به ایران گفت که بیش از 20 بار به بشار اسد گفته که به خواست معترضان گردن نهد. روز دوشنبه 31 اکتبر نیز علی اکبر صالحی در گفتگو با "ایرنا" می گوید: «انتظار است کشورهای منطقه و کشورهای عربی کاری کنند که تحولات سوریه پایان خوشی داشته باشد. هم خواسته های مشروع مردم تأمین شود و هم نظام سوریه پایدار بماند و بشار اسد سکاندار اداره امور این کشور باشد».

"تأمین خواسته های مشروع مردم سوریه و سکاندار بودن بشار اسد در این کشور" جمع اضدادی است که اگر هم عملی شود موقتی و در کوتاه مدّت خواهد بود. این امکان منتفی نیست که، بنا بر مصلحت، توافق هایی به عمل آید امّا در «میان و دراز مدّت» تداوم چنین توافق هایی، اگر بر مبنای ماندن بشار اسد بر مسند قدرت باشد، تقریباً غیر ممکن است. دلیل تهدید و رجز خوانی های بشار اسد، هنگامی که نمایندگان اش در قطر در برابر اتحادیهء عرب نرمش به خرج می دهند، آگاهی از بسیار بعید بودن امکان ماندگاری اش و تلاش برای از این ستون به آن ستون کردن است.  ابراز امیدواری آبکی وزیرخارجه حکومت اسلامی را نیز در همین زمینه می توان تفسیرکرد.

بنا بر گزارش روز سه شنبه اول نوامبر تارنمای صدای آلمان، در حالی که خبر شکست مذاکرات در قطر منتشر شده بود، تلویزیون العربیه به نقل از وزیر خارجهء الجزایر خبر داد که اتحادیه عرب با حکومت سوریه در مورد پایان دادن به خشونت ها به توافق هایی رسیده است.

مخالفان حکومت سوریه که دروغ گویی ها و پیمان شکنی های مکرّر بشار اسد را با دادن قربانی های پرشمار تجربه کرده اند، با هوشمندی در مورد افتادن در دام رژیم بشار اسد هشدار داده اند. آنان می گویند که دمشق تلاش می کند که مذاکرات را کش دهد تا بتواند اعتراض ها را با خشونت خاموش کند. هم اتحادیهء عرب و هم مخالفان حکومت سوریه به خوبی می دانند بشار اسد که پیش از این بارها نقض عهد و پیمان شکنی کرده و دروغ گفته، طرف مذاکرهء قابل اعتمادی نیست و دلبستگی به نتیجه این مذاکرات نیز از حد انتظار از یک مسکّن برای تسکین یا کاهش درد کشتارهای روزمرّه فراتر نمی رود.

بنابراین، نتیجه توافق ها هرچه که باشد، دورنمای سرنوشت و آیندهء بشار اسد چیزی جز سقوط و سرنگونی نیست و باورمندان به حقوق بشر این امید را دارند که مردم شجاع و مقاوم سوریه، به رغم داغ های پرشماری که بر دل دارند، از پایان زشت و ناهنجاری که معمر قذافی بر مردم لیبی تحمیل کرد درس بگیرند و در روز سقوط و سرنگونی بشار اسد از افتادن در دام کینه توزی و انتقامجویی شخصی بپرهیزند و اجازه دهند که او با برخورداری از همهء حقوق قانونی در یک دادگاه صالح محاکمه شود!

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه