توضيح سکولاريسم نو: آقای برقعی همراه با اين مقاله يادداشت کوچکی هم فرستاده اند با اين واژگان: «سلام و احترام. نظر به آنکه اعامیه ای بر علیه من در آن نشریه محترم آمده سپاسگزار می شوم اگر پاسخ مرا هم نشر دهید. محمد برقعی». سکولاريسم نو مقالهء «توده ای های جديد» را منتشر کرده است اما از اعلاميه که ايشان در مقالهء کنونی بدان پاسخ داده اند بی خبر است و ايشان هم نشانی خاصی در اين مورد نداده اند. با اين همه مطلب کنونی ايشان واجد نکاتی است که انتشارش را در اين نشريه نيز بی مناسبت نمی کند.

توضیحی پیرامون اعلامیهء دبیران پیشین کنفدراسیون جهانی دانشجویان

محمد برقعی

مقالهء من، "توده ای های جدید"، سبب رنجش خاطر  جمعی از نام آوران کنفدراسیون جهانی دانشجویان  ایران شده.است. از این روی توضیحی چندلازم است. 

این که این جمع  قابل ملاحظه از فعالان سیاسی به نام، مطلب مرا خوانده بودند باعث شادی و غرور من شد. اما جای تاسف است که این عزیزان با کج خوانی نوشته ام خاطر زود رنج شان  آزرده شده و از سر بی انصافی مرا با چنین لحن تندی به شدت عتاب کرده اند. همان گونه که در مقاله آمده، برای رد نظر کسانی که امروز گرفتن کمک مالی از دول و نهاد های سیاسی بیگانه را درست و لازم می دانند، به چند مورد اشاره کرده ام و گفته ام که آنان بدون نیاز به این کمک ها قادر به مبارزات وسیع و طولانی مدت شده بودند و کنفدراسیون جهانی دانشجویان را  به عنوان یک نمونه بارز این استقلال ذکر کرده بودم. اما گویی بجای آنکه بگویم آنان اصلاً و ابداً کمکی نگرفته اند این مطلق را شکسته و گفته ام به "ندرت کمک گرفته اند." شاید نکات زیر برای رفع این کج خوانی و خشم مهار گسیخته  لازم باشد

1. چندین سازمان ویا افراد شاخص عضوکنفدراسیون بارها در رسانه هااعتراف کرده اند که از دول دیگر از جمله لیبی و آلبانی برای مبارزات خود کمک مالی گرفته اند . از جمله آقای حسن ماسالی در مصاحبه خود با رادیو ایران در لس آنجلس  در نقد صادقانه از گذشته خود به این مورد اشاره کردند که سبب شد موجی از طرفداران نظام پهلوی تلفن کرده و مغرورانه بگویند ما نگفتیم که این دشمنان نظام شاهنشاهی ایران جیره خوار بیگانگان بودند و به تحریک آنان کارنامه ان نظام را خراب میکردند. و چون ایشان به عنوان یک فعال به نام کنفدراسیون و در آن رابطه مصاحبه میکردند لذا بسیاری را، که چون من پیش از انقلاب در خارج از کشور نبودند و از نزدیک به ریز سازمان بندی کنفدراسیون آشنا نبودند به اشتباه انداختند و متوجه نشدند که احتمالاً ایشان از کمک گرفتن یکی از سازمان های عضو کنفدراسیون سخن می گفتند نه خود کنفدراسیون. البته مشابه اینگونه ایجاد شبهه ها را پیشتر هم از سوی چندین چهره شاخص کنفدراسیون  شنیده بودم .

به یاد دارم پس از شنیدن آن مصاحبه به چند تن از فعالان به نام کنفدراسیون تلفن کردم و گفتم این وظیفه شما است که در دفاع از کنفدراسیون و رفع این اتهامات اقدام کنید اما هیچ یک از آنان  آن قدر اهمیت ندادند که حتی مرا به عنوان یک دوست و فعال سیاسی هم از اشتباه به در آورند چه رسد به آن که اعلامیه ای بدهند و روشنگری کنند.

2. همین چند سال پیش آقای امیرعباس فخر آور سازمانی را با همین نام کنفدراسیون جهانی دانشجویان  ایجاد کردند که هنوز هم به همین نام فعال است وسمینار  میگذارد و بیانه میدهد. چند سال پیش  شاعر نامدارمان آقای اسماعیل خویی به دعوت همین سازمان در کنفراسی در آلمان شرکت کردند با شناختی که از ایشا ن داشتم بسیار بعید می دانستم که ایشان آگاهانه دعوت کسی را به پذیرفته باشد که وابسته به راست ترین جناح سیاسی  نو محافظه کاران آمریکا و مدافعان سر سخت اسراییل است و این موضع خود را هم بی ریا و آشکارا اعلام میکند. از این روی با ایشان تماس گرفتم و همان گونه که حدس می زدم ایشان از هویت مدعوین خود بی اطلاع بود و گفتند این کار بر خطایی بوده و چون درسطح عام انجام شده توضیح عمومی هم لازم دارد که طی اعلامیه ای چنین کردند

با توجه به این موارد آنچه که مرا به شگفت داشته و سوالی ایجاد کرده  در حدی که سبب این نوشته کنونی شده است آنستکه چگونه آین بزرگان در برابر آن همه شبهات  و سوئ استفاده از نام سازمان خود  برافروخته نشدند و افشاگری نکردند یا  برخوردی  چنین کوبنده نکردند اما در مورد مطلب من که در تجلیل پاکی و استقلال آن سازمان است و در اوج خود فقط  مطلق پاکی و طلای ناب ناب بودن آن را خدشه دار کرده است  یکباره جمع بزرگی ازدبیران سابق کنفدراسیون  بسیج شده اند .و آن  هم چنان تند وخشمگین که گویی با تمام قوا به مصاف یک توطئه گر ودشمن سرسخت  کنفدراسیون رفته اند و نوشته اند:

"ما امضاکنندگان زير، دبيران پيشين کنفدراسيون جهانی، اظهار نظر اين فعال سياسی مقيم ايالات متحده ی آمريکا را تهمتی ناروا و افترايی بزرگ عليه تاريخ مبارزات دموکراتيک کنفدراسيون جهانی ونيز توهين عظيمی به هزاران دانشجوی عضو کنفدراسيون دانسته، آن را سخت تقبيح می کنيم."

و چون این تنبیه را هنوز هم کافی ندانسته اند در پایا ن اعلامیه خود با همان شور و هیجان دوران جوانی از مردم  ایران خواسته اند بر من ترحم نکنند  و درسرکوب این مفتری بزرگ با آنان همراه شوند تا نگذارند تاریخ در مورد این گناه بزرگ ساکت بماند و از گناه نا خشودنی من در گذرد و با قاطعیت تمام  مبارزاتی نوشته اند: "با توجه به اين تاريخچه، ما دستجمعی اين افترای برزگ عليه کنفدراسيون جهانی را تهمتی نابخشودنی عليه نسل های مختلف عضو در کنفدراسيون جهانی می دانيم و از همه ی ايرانيان شريف می خواهيم آن را محکوم کنند".

بازگشت به خانه