 |
|||
|
|
|
|||
|
کند شدن شمشیردودم!
ده سال پیش، زمانی که فعالیت های پنهان هسته ای حکومت آخوندی ظاهراً توسط سازمان مجاهدین خلق افشاء شد، با این پیش بینی که در آینده این پرونده خبرساز باشد و مدتی به درازا کشد، به این فکر افتادم که خبرهای مربوط به آن را گردآوری و نگهداری کنم تا شاید بعدها بتواند دستمایه نوشتن یک کتاب شود. تنبلی، عدم پیگیری و نداشتن پشتکار لازم سبب شدند که این برنامه، مانند بسیاری از برنامه های دیگر، به بوتهM فراموشی سپرده شود. امروز از آن تنبلی و نداشتن پشتکار خوشحالم زیرا این صفات منفی سبب شدند که وقت خود را برای مسئله ای که امروز به یک فکاهه و مضحکه چندش آور– در حد گیرکردن سر گاو ملانصرالدین در خمره – بدل شده تلف نکنم.
در طول ده سال گذشته، پروندهء هسته ای نظام ولایت مطلقه فقیه تبدیل به کلاف سردرگمی شده که در عین حال که همه را به خود مشغول و حتی کلافه کرده، سفرهء سیاست بازان دنیا را نیز رنگارنگ و پررونق کرده و همه از این سفره لقمه های چرب و نرم برداشته اند. بیش از همه، این پرونده به حکومت تبهکار، اهریمنی و ناکارآمد آخوندی کمک کرده تا با پوشاندن ضعف و ناتوانی های خود ژست پهلوان پنبه ای به خود بگیرد و با شعارهایی چون: "انرژی هسته ای، حق مسلم ماست" به تحریک احساسات مردم ایران بپردازد و آنان را از مطالبهء حقوق انسانی شان بازدارد.
پس ازحکومت آخوندی، سیاست بازان سودپرست و خوش اشتهای اروپایی هستند که پس از آن که سال ها بر سر خوان یغمایی که حکومت آخوندی برایشان گسترده بود نشستند و لقمه های چرب و نرم برداشتند، یکباره با تغییر موضع به میزبان خوان گستر خود پشت کردند و به یاد خطرهایی که آخوند اتمی می تواند برای دنیا داشته باشد افتادند.
در این میان، خلق و خوی سلطه جو و خودرهبربین امریکا هم در بحبوحهء لشکرکشی و جنگ با اسلام بنیادگرا گل کرد و جرج دبلیو بوش رییس جمهوری وقت امریکا با قراردادن حکومت آخوندی در "محور شرارت" کوشید سرنخ پروندهء هسته ای را در دست گرفته و از آب گل آلود شده ماهی های درشت و تازه بگیرد.
روسیه و چین هم هر یک به شیوهء خود پروندهء هسته ای را تبدیل به ابزاری دوکاره، از یک سو سرکیسه کردن و سودجویی مستفیم از حکومت آخوندی و از سوی دیگر باج گیری و امتیاز ستانی در داد و ستد های بین المللی کردند و در هر دو مورد هم به موفقیت های شایان دست یافتند.
باورنکردنی است اما حتی کشورهای کوچک، فقیر و دورافتاده ای چون توگو و جزایر کومور هم از خوان گسترده پروندهء هسته ای بی نصیب نماندند. اما ورای همهء اینها، بهره مند بزرگ از پروندهء هسته ای ولایت مطلقه فقیه اسراییل است که با ترفندی زیرکانه موفق شد وضعیت بسیار دشوار خود به عنوان دولتی متجاوز و اشغالگر در افکارعمومی دنیا را تبدیل به یک قربانی مظلوم که حکومت آخوندی می خواهد آنرا از نقشه دنیا حذف کند نماید.
درآن روی سکه، قربانی و بازندهء این روند طولانی و فرساینده مردم نگونبخت ایران هستند که هم پس از انتظار طولانی و صرف میلیاردها دلار از ثروت شان حتی هنوز نتوانسته اند برق تولید شده در نیروگاه بوشهر را در شبکهء تولید خود ببینند و هم گرفتاری های ناشی از انواع تحریم ها را تحمل کرده و می کنند.
در این ده سال، دریغ از یکبار که حکومت نابخرد آخوندی لازم دیده باشد که به مردم توضیح دهد به چه دلیل هایی داشتن چرخه کامل سوخت هسته ای برای کشوری که منابع کافی سنگ اورانیوم ندارد و در عوض دارای منابع سرشار نفت، گاز، انرژی خورشیدی و... است "حق مسلم" و از نان شب واجب تر است و چرا کشوری که همین امسال – که توسط مقام معظم رهبری "سال تولید ملی" نامیده شده – 24 میلیارد دلار واردات دارد و عسل را از چین، تخم مرغ و برنج را از هند، پیاز را از پاکستان، لیموی خشک (عمانی) را از سومالی، گلابی را از آندورا و زیمبابوه، موز را از موزامبیک و سریلانکا و دسته بیل را از اندونزی وارد می کند، باید اینقدر برای تولید اورانیوم – که در بیشترین حد مصرف در چندین نیروگاه اتمی واردات آن از یک درصد واردات 24 میلیارد دلاری یعنی 240 میلیون دلار بیشتر نمی شود – اینچنین پافشاری و خیره سری کند و وقت و پول و نیرو هدر دهد؟!
آخرین مرحله از این روند فرساینده و تباه کننده این هفته با مذاکراتی که نمایندگان کشورهای موسوم به 1+5 با نمایندگان حکومت آخوندی در بغداد دارند رقم می خورد. این دیدار پیآمد مذاکراتی است که چندی پیش دو طرف در شهراستانبول ترکیه داشتند و نتیجهء آن را "رضایت بخش" اعلام کرده بودند. روز دوشنبه 22 می، درست پیش از آغاز مذاکرات بغداد، یوکیو آمانو، مدیرکل آژانس انرژی اتمی، سفری ناگهانی و از پیش اعلام نشده به تهران کرد که مقامات آژانس هدف از آن را "افزایش ضریب تفاهمات" توصیف کرده بودند. مدیرکل آژانس پس از ترک تهران اعلام کرد که با حکومت تهران به توافق رسیده است. اما، خبرگزاری فرانسه گزارش داد که: «اعلام خبر توافق میان آژانس بین المللی انرژی اتمی و رژیم تهران با بدبینی مواجه شده است. برخلاف آنچه که پیش از سفر مدیر کل آژانس انتظار می رفت، توافقی میان آژانس و رژیم تهران امضاء نشده است و به گفتهء مدیرکل آژانس قرار است بزودی امضاء شود». خبرگزاری فرانسه توضیح نداده که به فرض اينکه چنین توافقی امضاء شده بود، امضاء حکومتی که قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل را "کاغذ پاره های بی ارزش" می خواند چه ارزشی می تواند داشته باشد؟! بجای این توضیح، خبرگزاری فرانسه گفتهء یک دیپلومات غربی را نقل می کند که: «آنچه در تهران بدست آمده، تنها قول همکاری است که رژیم تهران در گذشته نیز از این قول ها زیاد داده است».
دربارهء دستیابی مدیرکل آژانس به هدف از سفر به تهران، یعنی "افزایش ضریب تفاهمات"، نیز می توان گفتهء او پس از بازگشت از سفر را نقل کرد: «آژانس نقطه نظراتی دارد و رژیم تهران نیز نقطه نظرات خاص خود را دارد»! در این مورد، سخنگوی کاخ سفید واشنگتن هم "نقطه نظرات" خاص خود را دارد: «ما منتظرعملی شدن وعده های رژیم تهران هستیم و با توجه به اقدام عملی آنها اقدام خواهیم کرد».
"نقطه نظرات" خاص امریکا را می توان از مصوبهء روز دوشنبه 22 می مجلس سنای امریکا نیز درک کرد. به گزارش "رویترز": «سنای امریکا روز دوشنبه به اتفاق آراء با اعمال مجموعه ای از تحریم های تازه علیه رژیم تهران موافقت کرد. این بستهء تحریمی در دسامبر سال گذشته بصورت لایحه در مجلس نمایندگان امریکا تصویب شده بود. تمرکزاین تحریم ها بر صنعت نفت، عملیات بانکی الکترونیکی و خدمات ماهواره ای است. این تحریم ها به رییس جمهوری اجازه می دهند هر کشور یا شرکتی را که در زمینهء توسعه و کمک به حوزهء نفتی یا اورانیوم با جمهوری اسلامی همکاری نماید تحریم کند».
محور مذاکرات بغداد چیست و طرفین از هم چه می خواهند؟ پاسخ این پرسش را تارنمای "بازتاب امروز" چنین گزارش می دهد: «در مذاکرات بغداد طرف های غربی خواستار "دسترسی کامل و سریع به پارچین"، "تحویل کل اورانیوم غنی شدهء 20 درصدی" و "تعلیق غنی سازی اورانیوم بیش از 5 درصد" هستند و در قبال این سه امتیاز "تنها قرار است یک امتیاز کوچک داده شود و آن هم تعویق در تحریم کامل نفتی خواهد بود"».
بسیار بعید به نظرمی آید که از مذاکرات بغداد نتیجهء مثبت و روشنی بدست آید و به فرض هم چنین شود روی پایبندی نظام ولایت مطلقه فقیه به قول و قرار و تعهدهایش نمی توان حساب باز کرد. اما، به هرحال، این مذاکرات یک نتیجهء ملموس خواهد داشت و آن کند شدن شمشیر دو دمی است که حکومت آخوندی در همهء سال های گذشته با یک تیغهء آن مردم ایران را مرعوب و سرکوب و با تیغهء دیگر از دنیا باج خواهی کرده است!
محل ارسال نظر در مورد اين مقاله:
توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.
کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.
|
New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fxa: 509-352-9630 |
