سيف، معاون فرهنگي دانشگاه تهران: فقط يك‌ درصد دانشجويان مانكن هستند

بازگشت به خانه پيوند به نظر خوانندگان

چهارشنبه 28 تير 1391 ـ 18 ماه ژوئيه 2012

گفتگو با دكتر سيف، معاون فرهنگي دانشگاه تهران

اين روزها كه بحث حجاب داغ است و از دور و بر زياد در اين مورد مي‌شنويم، با توجه به هدف گذاري خبرگزاري به سراغ دكتر سيف، معاون فرهنگي دانشگاه تهران، رفتيم كه به قول خودشان تمام تلاششان را براي رفع اين موضوع انجام داده اند. متن ذيل مصاحبه «خبرگزاري دانشجو» با معاون فرهنگي بزرگ ترين دانشگاه كشور است

پرسش: دانشجویان عقیده دارند دانشگاه از نظر پوشش و حیا وضعیتی بحرانی دارد، اما مسئولان دانشگاه تهران از جمله دکتر رهبر و دکتر کلانتری نظری عکس این مطلب دارند و وضعیت فرهنگی دانشگاه را وخیم نمی بینند. نظر شما به عنوان معاونت فرهنگی دانشگاه تهران چیست؟

پاسخ: اینکه بگوییم وضعیت بحرانی است، خیر، این طور نیست؛ بحران به زمانی اطلاق می شود که بدحجابی شایع شود. ما می پذیریم، درصدی از دانشجویان را داریم که مانکن هستند. ما این وضعیت را از بین 5000 دانشجو، یک درصد می دانیم؛ یعنی می شود 350 نفر که در چند دانشکده پخش هستند. ما در حال برخورد با این یک درصد هستیم، زمانی که من معاون فرهنگی شدم، وضعيت برخی دانشکده ها بحرانی بود. مثل دانشکده های هنر، علوم اجتماعی و مدیریت، به همين خاطر در این دانشکده ها دو خانم کارشناس محجبه گذاشتیم كه با افراد بدحجاب برخورد می کنند.

پاسخ: برخوردها به صورت تذکر است. به يك خانم بدحجاب تا پنج مرتبه تذکر می دهيم، بعد از پنج مرتبه خانواده را دعوت می کنیم و مشاوران امین نهاد رهبری با آنها صحبت می کنند. از خانواده می خواهیم تلاش کنند تا مشکل حل شود. اگر به بار بعدی رسید، او را به کمیته انضباطی دعوت می کنیم. اگر دیدیم اوضاع خیلی خراب است، می توانیم دانشجو را اخراج کنیم. بعضاً نیز این کار را کرده ایم. بسیاری را به صورت موقت محروم از تحصیل کردیم و بسیاری را نیز برای اخراج دائم پیشنهاد دادیم. یعنی ما از ارزش های اسلامی و ملی کوتاه نمی آییم. به جز این یک درصد، گروهی را داریم كه غافلند. ما در حال اطلاع رسانی از طریق اساتید، کارمندان، دانشجویان و تشکل ها هستیم و به وسيله آنها نمونه ها را معرفی می کنیم، قوانین را تذکر می دهیم و از اين قبيل اقدامات. اگر به اکثر دانشجویان بدحجاب، اطلاع رسانی شود، رعایت می کنند. به نظرم مناطق مانکن خیز ما مثل دانشكده هاي هنر بسیار تغییر کرده است و مثل گذشته آن وضعیت رها را شاهد نیستیم. انشاالله با تذکر كارشناسان خانم، تذکر به خانواده ها، پیگیری، برنامه هایی که در آینده داریم و با معرفی نمونه پوشش و همچنین پیگیری جدی در سطح اساتید و کارمندان، شاهد دانشگاهی عاری از مشکلات و یک درصد مانکن باشیم.

پرسش: آقای دکتر! ما آن تغییری را که شما می فرمایید در سطح دانشگاه ندیده ایم. حتی از اعمال ساده ترین قوانین، مثل جلوگیری از ورود غیر دانشجویان به دانشگاه نیز اثری نمی بینیم. نمونه آن جشن چایی دانشکده علوم اجتماعی است. زمانی که از ورود افراد غیر دانشجو به داخل دانشگاه نیز ممانعت به عمل نمی آید، چه انتظاری از برخورد قانونی با دانشجویان خاطی می توان داشت؟

پاسخ: نه. نه، اصلاً این طور نیست. ما با خیلی ها برخورد کردیم، اما روشمان این نیست که اعلام کنیم. با بسیاری از افرادی که اصلاح ناپذیر بودند، برخورد کردیم، برخی را محروم و بعضی را توبیخ کردیم.

پرسش: ما می دانیم که در دانشگاه تهران، بخصوص برخی دانشکده های حساس مثل دانشکده علوم اجتماعی این طور نیست که دانشجویی محروم از تحصیل یا حتی توبیخ شود و دیگر دانشجویان از آن مطلع نشوند؛ چرا كه حتی احضار گمنام ترین دانشجویان دانشگاه نیز دست مایه اعتراضات و اعتصابات قرار می گیرد.

پاسخ: بناي ما در این دو سه ماه بر این بوده که توضیح دهیم؛ يعني این افراد را به کمیته انضباطی آورده، هشدار دهیم و با خانواده ها ارتباط بگیریم، ولی از ترم بعد قطعاً برخورد می کنیم.

پرسش: یعنی ما از ترم آینده شاهد برخورد خواهیم بود؟

پاسخ: بله قطعاً؛ تذکر دادن، اطلاع رسانی کردن و تذكر به خانواده ها دیگر برایمان قابل تحمل نیست؛ ما در برابر اين افراد ایستاده و پیگیری خواهیم کرد.

پرسش: بنابراین ما از طرف خبرگزاری پیگیر این مباحث خواهیم بود.

پاسخ: بله انشاالله اتفاق خواهد افتاد، ولی خودمان هم پیگیر هستیم.

پرسش: عموماً مسئولان برای اجرای قوانین، نگران تنش های دانشجویی هستند. شما با تنش های احتمالی چه می کنید؟

پاسخ: در حال برنامه ریزی هستیم؛ البته در اين زمينه خود دانشجویان و تشکل ها را درگیر می کنیم؛ به طوري كه با تشکل های دانشجویی و کارمندی جلساتی داریم تا آماده شان کنیم؛ زمینه سازی و فرهنگ سازی را آنها انجام دهند، ولي برخورد از طریق ما باشد؛ یعنی ما مستقیم وارد نمی شویم، بلكه ابتدا تشکل ها برخورد و معرفی مي کنند، سپس ما به جهت ابزاری که داریم وارد می شویم.

پرسش: اما همین جا مشکلی پیش خواهد آمد. تشکل های دانشجویی که به این راحتی وارد نمی شوند. اتفاقاً یک از نقدهایی که تشکل ها خصوصاً بسیج دانشجویی دارد، این است که دانشگاه و مسئولان، برخوردها را برعهده دانشجویان می گذارند و در موقعیت های حساس دانشجویان را درگیر کرده، خود را کنار می کشند که اسمشان خراب نشود.

پرسش: خب اساتید چقدر درگیر می شوند. خودتان نیز می دانید که در همین دانشکده هایی که نام بردید، دانشکده های هنرها، علوم اجتماعی، مدیریت و دیگر دانشکده های دانشگاه، از جمله اقتصاد و روان شناسی اساتید وارد نمی شوند.

پاسخ: بله. آنها سعی می کنند که مسئوليت را به عهدهء دانشگاه بگذارند كه دانشگاه نیز راهکار می گذارد؛ یعنی این نیست که ما خود را کنار بکشیم و مسئولیتمان را انجام ندهیم، اما بخش های مختلف را درگیر می کنیم. یک بخش، دانشجویی است، یک بخش کارمندی، یک بخش هیئت علمی است، یک بخش نیز مسئولان دانشگاه هستند. انشاالله درگیر می شوند و قضیه را جمع می کنیم.

پرسش: شما جمله مهمی بيان كرديد. گفتید که دیگر وضعیت برایمان قابل تحمل نیست. یعنی می پذیرید که قبل این در رابطه با مسئله حیا و عفاف، اهمال صورت گرفته است؟

پاسخ: بله. آن یک درصد، بی حیایی می کردند و مانکن بودند كه با اینها برخوردی صورت نگرفته بود، اما در این چند ماه شروع کرده ایم.

پرسش: شما این خانم ها را جهت تذکر در دانشکده های مختلف به كار گرفته اید، اما در موارد گوناگون دیده ایم که هر کجا احتمال تنش بوده، از سر خود باز کرده اند و تا آنجا که می توانستند، امر را به دانشجویان واگذار کرده و خود را کنار کشیده اند.

پاسخ: خب کارهای فرهنگی ناگهانی و چکشی نیست. ما داریم آرام آرام پیش می رویم و امیدواریم با این حرکت آرام به نتیجه برسیم. قطعاً ما از مهر ماه شاهد یک حرکت عظیمی هستیم. تا به حال زمینه سازی کردیم. انشاالله از مهر در فضای مجازی و در فضای دانشگاه اطلاع رسانی می کنیم و با راهکارهایی که داریم مانع هنجارشکنی می شویم؛ یعنی قرار است از مهر چند بسته را اجرا کنیم.

پرسش: اين خبرگزاری هفته گذشته با دکتر کلانتری مصاحبه داشت که آقای دکتر طی آن موانع بیرونی و مسئولان خارج از دانشگاه را اصلی ترین مانع اجرای قوانین معرفی کردند. در مصاحبه دیگری مطلع شدیم حتی خود دکتر احمدی نژاد مانع حضور افراد جهت امر به معروف در دانشگاه شده اند. شما جگونه این مانع را رفع می کنید؟

پاسخ: بله. راست می گویند، مسائلی از این دست داشته ایم. ما اعتقاد داریم اگر رو [مستقیم] کار کنیم، این مشکل پیش خواهد آمد، اما بعضی دانشجویان انتظار دارند، مستقیم عمل کنیم، در حالي كه در این صورت موضوع به رئیس جمهوری می کشد و ما نمی خواهیم جایی را حساس کنیم.

پرسش: یعنی شما می گویید اگر مستقیم عمل کنید مسئولان دولتی مانع می شوند؟

پرسش: متوجه نمی شوم آقای دکتر. چگونه مانع اجرای قوانین می شوند...

پاسخ: یک مثال بزنم. چگونه دولت گشت ارشاد را حمایت نمی کند...

پرسش: قوانین مربوط به گشت ارشاد را دولت وضع نکرده، در حالی که قوانین مربوط به حجاب و عفاف مصوبهء خود دولت و وزارت علوم است. چگونه آنها مانع از اجرای قوانینی می شوند که خود به دانشگاه ها ابلاغ کرده اند؟

پاسخ: خب آنها که مانع می شوند، می گویند چرا در دانشگاه تهران، بگیر و ببند می کنید، در حالی که بگیر و ببند هم نیست، ولی ما به این رسیدیم برای آن که این حساسیت ایجاد نشود، کارمان را با مطالعه و به صورت برنامه ریزی شده انجام دهیم که آنها هم مانع نشوند و کار را معطل نکنند.

پرسش: اما جناب دکتر! اجرای قوانین، یعنی رو بازی کردن.

پاسخ: خب بله. برای اجرای قوانین باید زمینه اش هم باشد. تا به حال شرایط و اراده ای وجود نداشت که این قوانین را اجرایی کند، بنابراين اگر به یکباره بخواهیم کاری انجام دهیم، موضع سخت می گیرند، به اين ترتيب ما آرام آرام حرکت می کنیم. در حال حاضر، جلساتی را در دانشکده های مختلف با اساتید و تشکل های مختلف تشکیل دادیم و زمینه روانی را فراهم ساختیم؛ یعنی من مطمئن هستم گرفتاری هایی که تا به حال داشته ایم را ترم بعد نخواهیم داشت.

پرسش: شما از «برنامه هایی که در آینده دارید» و «راهکارهای پیش رو» صحبت كرديد. این برنامه ها را بیشتر توضیح دهید.

پاسخ: علاوه بر اتاق های فکری که در باب عفاف و حجاب داشته و برنامه ای تهیه کرده ایم، مدل هایی از لباس های دانشجويان در دانشگاه های مختلف در کشورهای گوناگون مثل آمریکا و اروپا و نوع پوشش برای آقایان و خانم ها و همچنین لباس های فرم را در این دانشگاه ها دیده ایم. البته قصد نداریم لباس هايي مثل آنها بپوشيم، بلكه تصمیم گرفتیم مدلی را بر مبنای فرهنگ اسلامی- ایرانی خودمان طراحی و آن را تجویز کنیم.

پرسش: یعنی شما می خواهید لباس فرم طراحی کنید؟

پاسخ: نه ما لباس فرم نمی دهیم، بلكه اين كار، مقدمه این است که ما نوعی لباس آراسته و سنگین از مانتو گرفته تا مقنعه را پیشنهاد دهیم و به دانشجویان بدهیم که تشویق شوند به این سمت بیایند.

پرسش: یعنی شما برای دانشجویان ورودی هدیهء لباس خواهید داشت؟

پرسش: آقای دکتر، انشاالله اواخر شهریور ماه از طرف خبرگزاری پیگیر این ماجرا خواهیم شد.

پاسخ: مشکلی ندارد. ما خودمان هم پیگیر هستیم.

پرسش: آقای دکتر کلانتری در مصاحبه شان اعلام کردند اگر دانشجویان وارد شوند، اثر بهتری در دانشگاه خواهد گذاشت.

پاسخ: بله. تصمیم ما این است که دانشجویان را در این طرح سهیم کنیم نه اینکه مستقیم درگیرشان کنیم.

پرسش: اما مسئله همین است. آقای دکتر کلانتری به این سؤال پاسخ ندادند. این وضعیت، به تنش نخواهد انجامید.

پاسخ: سعی ما این است که با برنامه واردشان کنیم. یعنی آنها نیز قسمتی از برنامه باشند؛ به طوري كه كار بين دانشجويان و مسئولان دانشگاه تقسيم شود.

پرسش: شما وضعیت فرهنگی دانشگاه تهران را به نسبت دیگر دانشگاه ها چگونه می بینید؟

پاسخ: نسبت به دانشگاه های دیگر بد نیست. آن یک درصد هستند که کار ما را خراب کرده اند. اگر با آن ها برخورد کنیم می توانیم بگوییم که از همه دانشگاه ها برتریم.

پرسش: بنده باز هم تأکید می کنم، آيا آن یک درصدی را از ترم آینده در دانشگاه تهران قطعاً نخواهیم دید؟

پاسخ: قطعاً. با کارهایی که داریم می کنیم قطعاً آن یک درصد را جمع می کنیم.

پرسش: جناب دکتر! ما از این نوع وعده ها قبلاً نیز شنیده ایم. بهار سال گذشته جلساتی در باشگاه دانشجویان دانشگاه تهران برگزار شد. در آنجا نیز وعده داده شد از ترم آینده هیچ مشکلی نخواهیم داشت.

پاسخ: مسئله این است که عموماً در بهار به علت گرمای هوا حجاب کمتر می شود و در مقابل وعده های مسئولان نيز آغاز می گردد، پس از تعطیلات تابستان هم که به سرمای هوا می رسيم، وعده ها فراموش می شود تا سال آینده. ما ادعا نمی کنیم، اما می گوییم برنامه ما این است که کار را پیش ببریم. قسمت هایی از برنامه که در اختیار ماست را انجام می دهیم و قسمت هایی نیز که در اختیار ما نباشد، اعلام خواهیم کرد؛ بنای ما بر رفع تکلیف نیست، بلكه تماماً پیگیری می کنیم تا انجام شود.

پرسش: جناب دکتر سیف! مسئولان خارج از دانشگاه می گویند قانون به دانشگاه ها ابلاغ شده و مسئولیت به عهده آنهاست. مسئولان دانشگاه می گویند موانع بیرونی اجازهء اجرای قوانین را نمی دهند و این هر دو، دانشجویان را مسئول بسترسازی در دانشگاه می دانند. دانشجویان نیز مسئولان را عامل اجرا نشدن قوانین معرفي مي كنند. شما اولین مسئولی هستید که مسئولیت خودتان را پاس نمی دهید. بنابراین روند کار را از شما پیگر خواهیم بود.

پاسخ: بله ما کارهایمان را شروع کردیم. مثلاً شما از پردیس فنی یک گزارش تهیه کنید. مسئول پردیس یک حرکت انقلابی انجام داد. به مسئول اداری- مالی دانشکده دستور داد كه جلسات عروسی در پردیس شمالی (دانشکده فنی واقع در خیابان امیرآباد) برگزار نشود. همچنین آن جا یک نمازخانه بزرگ ایجاد کردند.

پرسش: بنابراین ما دیگر مسائلی از این دست در دانشگاه نخواهیم دید؟

پاسخ: نخواهیم دید؛ چون مسئول پردیس به ما نامه زد، بنابراين برگزاری عروسی و رفت و آمد خانم های آن چنانی به دانشکده ممنوع شده است.

پرسش: پس افراد غیر دانشجو از این پس وارد هیچ یک از دانشکده های دانشگاه نخواهند شد.

پاسخ: نخواهند شد. یعنی در مناسبت ها و برنامه ها دیگر کسی نخواهد آمد که اختلاطی صورت بگیرد.

پرسش: به عنوان مثال، جشن چایی دانشکده علوم اجتماعی که در ابتدای مصاحبه اشاره شد، چگونه می شود؟ در این گونه برنامه ها نیز افراد غیر دانشجو وارد دانشگاه می شوند.

پاسخ: خیر. یعنی ساماندهی می شوند؛ به این معنی که نمی توانند برنامه را شروع کنند و هر طور که مایل بودند، آن را برگزار کنند.

پرسش: بنابراین ما از ترم آینده شاهد اجرای کامل – تأکید می کنم کامل- قوانین خواهیم بود؟

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.