شخصيت های ایرانی  و اتهام تجزيه طلبی به دو حزب سياسی کردستانی

گفتگو با بابک اميرخسروی، عبدالله مهتدی و رضا عليجانی

گزارشگر: بیژن برهمندی

چند هفته پس از انتشار یک پلاتفرم همکاری میان دو حزب "دموکرات کردستان ایران" و حزب "کومله کردستان ایران" این روزها اعتراضات وسیعی علیه مواضع اعلام شده در توافق نامه همکاری این دو حزب بگوش می رسد.

بیانیهء همکاری میان دو حزب، مبارزات مردم کردستان را "جنبش رهائی بخش ملت کرد" نامیده است که در راه اثبات "هویت و حقوق سیاسی ملت کرد" به مقاومت ملی دست زده است. بیانیهء "حق تعیین سرنوشت" را در رأس همهء حقوق سیاسی ملت کرد تعریف می کند.

در روز های اخیر ابتدا سازمان جمهوری خواهان ایران و سپس جمعی از شخصیت های سیاسی ایرانی با امضای نامه ای به برخی مطالب منتشر شده در این توافق نامه میان دو حزب اعتراض کرده اند.

در بیانیهء جمهوری خواهان آمده است که در سند همکاری دو حزب، مبارزه مردم کردستان برای دموکراسی در ایران یکجا فراموش شده است و جنبش مورد نظر آنها تنها به مبارزه در راه اثبات هویت و حقوق سیاسی ملت کرد "که در رأس همهء آنها حق تعیین سرنوشت قرار دارد" فرو کاسته می شود.

بیانیهء جمهوری خواهان عباراتی همچون "مقاومت ملی" و " جنبش رهائی بخش" را که در پلاتفرم دو حزب بکار رفته است، نادرست ارزیابی می کند و این عبارات را مختص ملل زیر سلطه استعمار و یا اشغالگران خارجی می داند.

متعاقب این اعلامیه، روز شنبه 8 سپتامبر، نامه ای با امضای گروهی از شخصیت سیاسی ایرانی منتشر شد که در آن امضاء کنندگان "مرزبندی روشن و قاطع خود را با این توافقنامه" اعلام کرده و آن را زمینهء آشکاری "برای تجزیه و تلاشی ایران" ارزیابی کرده اند.

ماشاء الله آجودانی، دریادار هوشنگ آریان پور، بابک امیر خسروی، مهدی خانبابا تهرانی ، هدایت متین دفتری، مهدی ممکن، حسن یوسفی اشکوری و ابولحسن بنی صدر در زمرهء لیست طویل امضاء کنندگان این نامه هستند.

این نامه تدوین کنندگان بیانیهء همکاری دو حزب را متهم می کند که "بی هیچ پرده پوشی چارچوب نظری و سیاسی تجزیه ایران را ارائه کرده اند."

امضاء کنندگان نامه نوشته اند "در این سرزمین هیچ قومی بر آن نبوده است که اقوام دیگر را با قهر و لشگر کشی به زیر سلطهء خویش در آورد. بنابراین، طرح تزهائی مانند جنبش رهائی بخش ملی نمی تواند پایه و اساس معقولی داشته باشد." آنها نتیجه گرفته اند که در بیانیهء دو حزب "ایده هائی طرح شده که خواه ناخواه یکپارچگی ملی ایران را زیر سئوال می برد."

امضاء کنندگان در پایان "سیاست خشن و سرکوبگر و تبعیض آمیز دولت جمهوری اسلامی علیه اقوام و اقلیت های دینی- فرهنگی ساکن ایران را بویژه در زمینه مذهب و زبان مادری" بشدت محکوم کرده اند.

در میز گردی که به مناسبت انتشار این نوشته ها برگزار کردیم، آقایان بابک امیر خسروی (از بنیادگزاران اتحاد جمهوری خواهان ایران و حزب دموکراتیک مردم ایران) عبدالله مهتدی (دبیر کل حزب کوملهء کردستان ایران) و رضا علیجانی (فعال سیاسی ملی ـ مذهبی) شرکت دارند.

در این گفتگو ها بابک امیر خسروی اظهار نظر می کند که اگر این پلاتفرم روزی اجرا شود، یعنی آرزوی طراحان آن تحقق پیدا کند، باید در ایران حکومت ملی کردستان، حکومت ملی آذربایجان، حکومت ملی بلوچستان، ترکمنستان، عربستان و احیاناً فارس ها هم تشکیل شود. این یعنی تجزیه و تلاشی ایران. او می گوید بخصوص این تزها در مقطع کنونی جهانی که انواع و اقسام تحریکات علیه ایران انجام می گیرد تا این کشور را تجزیه بکنند، بنظر ما یک پلاتفرم بسیار نادرست و خطرناک است و نقد آن و مرزبندی با آن وظیفهء ماست. امیر خسروی تأکید می کند که به همین مناسبت از همهء ایرانیان دعوت کرده اند که با این توافق نامه و مضمون آن مرزبندی کنند. بابک امیر خسروی معتقد است که "خواست های بحق مردم کردستان یا آذربایجان" مورد انتقاد ما نیست، اینکه پلاتفرم دو حزب از "جنبش رهائی بخش" صحبت می کند، از نظر انطباق آن با شرایط امروز ایران، مورد نقد ماست.

عبدالله مهتدی در این گفتگو از اعتراضات امضاء کنندگان بیانیه (که خود می گوید تعدادی از آنها از دوستان نزدیک او هستند) اظهار تعجب می کند. او در توضیح این که چرا بسیاری از مطالب مندرج در این پیمان همکاری، تنها دربارهء کردستان تدوین شده و صحبتی از ایران در آن نیست، می گوید: "این پیمان دیدگاه های سراسری ما را در مورد کل مسائل ایران بیان نمی کند." گر چه او اضافه می کند که این پیمان به صراحت از ایران حرف زده و از یک ایران دموکراتیک و سکولار و فدرال صحبت کرده است. او می گوید این موافقت نامه تأکیدش روی مناسبات دو جانبهء این حزب و جامعهء کردستان ایران است. مهتدی می گوید: "ما از باز شدن باب یک دیالوگ سازنده در این مورد استقبال می کنیم و انتقاد ها را با دقت می شنویم و متنی هم که نوشته ایم از نظر ما آیهء قرآن نیست." وی سپس به موارد متعدد انتقاد ها اشاره می کند و می کوشد مواضع پیمان مشترک را توضیح دهد. او می گوید حق تعیین سرنوشت که از جانب معترضین مورد انتقاد  قرار گرفته مطلقاً ابداع توافقنامهء مشترک نیست. تمام اسناد بیست، سی ،چهل و پنجاه ساله گذشته هر حزب کردستان به این حق اشاره کرده است. او می پرسد آیا اصطلاح "جنبش رهائی بخش" اصطلاحی است که جدیداً از سوی ما ابداع شده یا در کردستان ایران بیش از پنجاه سال قدمت دارد؟ عبدالله مهتدی می پرسد آیا فدرالیسم در چارچوب ایران است؟ و خود پاسخ می دهد که "جواب مثبت است".

او سپس توضیح می دهد که قدیم تر ها شعار کرد ها "دموکراسی برای ایران و خود مختاری برای کردستان " بود. الان ده سالی است که کردها شعارشان را به فدرالیسم تغییر داده اند. به این دلیل که اولاً ساختار دولت را در ایران دموکراتیزه می کند و دوم این که بهترین ضمانت برای تأمین وحدت ایران است. مهتدی می گوید "کسانی می توانند با فدرالیسم مخالف باشند، اما نمی توانند مدافعان فدرالیسم را بسادگی متهم به تجزیه طلبی کنند و یا آنها را به وابستگی به خارج متهم کنند." او در اعتراض به امضاء کنندگان نامه می گوید این ها حکم داده اند که ما قطعاً تصمیم داریم هم ایران را تجزیه کنیم و هم وابسته به خارج شویم. مهتدی با تکذیب صریح این اتهامات می گوید تمام عملکرد حزب ما این را نشان می دهد که ما خواست هایمان را در داخل ایران مطرح کرده ایم و علاقه مندی خودمان را و همبستگی خودمان را با همه مردم ایران و با نیرو های دموکراسی خواه آن نشان داده ایم.

سومین شرکت کننده در این میز گرد رضا علیجانی، فعال سیاسی ملی ـ مذهبی، است که بتازگی به خارج از کشور مهاجرت کرده و در سال های گذشته نزدیک در ایران فعالیت سیاسی می کرده است و از این رهگذر، سال های متمادی نیز در زندان بوده است. در این گفتگو علیجانی توضیح می دهد که گروه آنها در ایران سند مفصلی دربارهء حقوق اقلیت های قومی تهیه کرده است و خود آشنائی زیادی با مسائل مربوط به اقلیت ها دارد. از آنجا که رضا علیجانی جزو امضاء کنندگان نامهء اعتراضی نیست، داوری های مستقلی نسبت به پیمان همکاری دو حزب دارد.

بنظر علیجانی، بیانیهء مشترک دو حزب "ابهامات بسیار جدی دارد." او می گوید در این سند "متأسفانه اتصال و ارتباط با کل جامعه ایران، نه در هدف گذاری و نه در خط مشی مشاهده نمی شود." علیجانی در این گفتگو با ذکر مثال هائی از متن پیمان همکاری دو حزب نتیجه می گیرد که این سئوال برای خوانندهء این پیمان مطرح خواهد شد که آیا اهداف و ایده آل این دوستان فدرالیسم در چارچوب کشور ایران است و یا الگوی عراق مد نظر آنهاست؟ علیجانی می گوید من «کشور در کشور ساختن» را در ایران تقریباً غیر ممکن می دانم. یعنی الگوی عراق در ایران قابل تکرار نیست. رضا علیجانی با اشاره به " ابهامات جدی" که در پیمان همکاری دو حزب موجود است می گوید "آقای مهتدی و دوستان شان بهتر است هر چه زودتر این ابهامات را رفع کنند. " بعقیدهء او جنبش حق طلبانهء کرد های ایرانی نباید میان خود و جنبش سراسری شکاف ایجاد کند.

برگرفته از سايت بخش فارسی راديو فرانسه

نظر خوانندگان

محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.

بازگشت به خانه