اپوزیسیون خارج در محاصره جمهوری اسلامی

امین موحدی

چند روز قبل خبری  خواندم مبنی بر اینکه وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی تلاش و سرمایه گذاری گسترده‌ای برای نفوذ در میان اپوزیسیون خارج کشورآغاز کرده است .به نظر مي آيد، جمهوری اسلامی  نه تنها چنین پروژه اي رااز مدتها قبل کليد زده بلکه در اینکار بسیار هم موفق بوده است .

نگاهی‌ به روند شکل گیری جریانات وگروههاي سیاسی همسو و برگزاری انواع و اقسام کنفرانس،کنگره و شوراهاي متوالی‌ و متوازی که ظاهراً  هرکدام با دست آویزی متفاوت به میان آمده اند نشان میدهد که استراتژی رژیم ایجاد سر در گمی و رقابت حذفی در ميان اپوزيسيون خارج کشور  می‌باشد.

البته هرگز این ادعا را نداریم که افراد و شخصیّتهای حاضر در این گروه‌ها و جریانات سیاسی همگی‌ وابسته به جمهوری اسلامی میباشند بلکه منظور، ایجاد کنندگان و گردانندگان اصلی‌ پشت پرده چنین جریاناتی میباشد که همواره مورد سوال بوده است  و حساب افراد از حساب انرژی محرکه و منبع مولد تولیدات سیاسی بی‌ اثر به حال اپوزیسیون و روند مبارزه ،از همديگر کاملأ جدا می‌باشد.

وقتی‌ از رقابت صحبت میشود باید آنرا امری مثبت دانست اما وقتی‌ رقابت به شکل حذفی پيش رود بنحويکه   گروه یا فردی اقدام به حذف رقیب نماید این موضوع تبدیل به معضلی جدی میشود که اساس روح  ادعای مدعیان یعنی‌ دموکراسی  در آن نقض میشود .

چگونه ممکن است فرد یا گروهی ادعای دموکراسی و مبارزه دمکراتیک داشته باشد اما از روش‌های حذفی در مشی مبارزاتی خویش استفاده کند؟این امر تنها به یک شکل ممکن است و آن اینکه چنین جریانات به ظاهر مخالف استبداد دینی حاکم بر ایران و خواهان استقرار دموکراسی ، توسط اتاق فکر وزارت اطلاعات  رژیم شکل گرفته شده باشد .با این روش و ظهور و حضور ناگهاني افرادی با تفکّرات حذفی و افراطی در میان اپوزیسیون و حتا به عنوان افراد مورد اعتماد در کنار تشکیل دهندگان و  سخنگویان شورا‌ها و کنگره‌ها و افراد برجسته سیاسی ،میتواند جای بحث فراوان  باشد.

جا انداختن ادبیات پادگانی در گفتمان سیاسی اپوزیسیون خارج کشور جایی‌ که باید الگویی برای درون کشور از حیث دموکراسی باشد ،نهایت آرزوی جمهوری اسلامی بوده واست تا بتواند بدین وسیله هم مردم داخل کشور را به آنها بی‌ اعتماد سازد و هم اینکه موجب واگرایی گروه‌ها و افراد سیاسی در خارج کشور از همدیگر شود.

و البته در اینراه نیز موفق شده است .روزی نیست که در سایت‌ها و رسانه‌های خارج کشور کسی‌ متهم به خیانت نشود ،روزی نیست که در تلوزیونها و رسانه‌ها شاهد فراخوانی توام با تهدید نباشيم تهدیداتی نظير اينکه " هرکس  به آنها نپيوندد خيانتي غير قابل بخشش مرتکب ميشودوبه اصطلاح تاریخ در مورد آنها قضاوت خواهد کرد و از این قبیل "اتهامات تهدیدی" غير اخلاقي ديگر.

توجه شما را به چند مثال مشهود در ارتباط با تاثير شکل گيري اين جريانات بر افزايش ادبيات پادگاني وتهديد وتخريب منجر به واگرايي نيروها در خارج کشور جلب می‌کنم:

ببینید در طی‌ یک‌سال اخیر ميان طیف سلطنت طلبان چه انشقاق عظیم و عجیبی‌ رخ داده است ،این گروه که تا یک‌سال قبل حول محور شاهزاده رضا پهلوی جمع بودند ناگهان  به گروه های کوچکي  نظیر هوادران راستین شاهزاده رضا پهلوی،سلطنت طلبان ،پادشاهی پارلمانی طلبان،پهلوی طلبان و گروههای ریز و درشت دیگر تبديل شده اند،یا اینکه اگر نگاهی‌ به روند شکل گیری شبکه سکولار‌های سبز بیندازیم که حقیقتا در نوع خود حرکت بسیار موثری  بود و توانست نور امیدی در دل نیروهای سکولار انداخته وتا حدود زيادي آنها را گرد يک ميز جمع نمايد ،ناگهان با پدیده‌ای‌هايی موازی با خود همچون سکولار دموکرات‌ ،سکولار  فدرال ،سکولاریزم ودموکراسی و حقوق بشر برای ایران،کنگره دموکراسی خواهان سبز ایران و...روبرو  ميشود ،حزب مشروطه که حزبی ریشه دار و قدیمی‌ می‌باشد ناگهان مواجه با انبوهی از گروههای ریز و درشتی میگردد که کلمه مشروطه را با خود یدک میکشند نظیر سازمان پرچمدران انقلاب مشروطیت،سازمان مشروطه خواهان ایران خط مقدم و.. ،جبهه‌ ملی‌ رانگاه کنيد که با انبوه احزاب و تشکلهای رنگارنگ ملي روبه رو ميباشدنظیر سازمان جوانان جبهه‌ ملی‌ خارج کشور ،اتحادیه ملی‌ برای دموکراسی ایران ،جبهه ملی‌ با پیشوند‌ها و پسوندهای فراوان و شاخه‌های مختلف ..و همینگونه سازمانها و تشکلهايي با اسامی دمکراتیک و دمکراسی و جبهه‌ و جنبش  نظير جبهه‌ آزدیخوهان مردم ایران ،جنبش بختیاری، جنبش رهاي بخش لرستان ،جنبش آذربایجان ،جنبش  کوروش جبهه متحد بلوچستان و جنبش فرزندان رستم و زال و الي آخر که در همه آنها نه تشکیل دهندگان گروهها معلوم هستند و نه اعضای آنها  .

و در این میان بسیار قابل توجه است که عمده ادبیات به کار رفته توسط این گروه‌ها و افراد، ادبیاتی پادگانی و تحکّم آمیز است که گاه در طرفداری از افراد سیاسی یا گروهی خاص علیه دیگران به کار می برندY تا آنجا که J به طور مثال J وقتی‌ آقای نوری علا به تحلیل شرایط زندگي سیاسی شاهزاده رضا پهلوی و مشکلاتی که ایشان با آن روبه رو هستند مي پردازد، ناگهان افرادی به طرفداری کور از رضا پهلوی بر می آیند، با ادبیاتی بسیار رادیکال و تند علیه آقای نوری علا. بطوریکه در نگاه اول چنین استنباط می شود که گويا آقای نوری علا مخالف سر سخت شاهزاده بوده و اینان به هوا خواهی شاهزاده قدم به میان گذشته اند!

اين در حالي ست که همگان می دانیم در حسن نیت و خوشبینی آقای نوری علا به شاهزاده رضا پهلوی هیچ شکی‌ نیست و این را حتا شاهزاده رضا پهلوی هم به خوبی‌ می‌دانند و در قبال انتقادات و تحلیل های نوری علا هرگز حالت تدافعی به خود نمی گیرند اما، بر عکس شاهزاده، هوادران ایشان نه تنها سریع به لاک دفاعی فرو می روند بلکه بلافاصله از حالت دفاعي به تهاجم روی می‌آورند و در این راه از چنان ادبیاتی استفاده میکنند که آدمی‌ از حیرت انگشت به دهان میماند و نمی‌داند که اینان قصدشان دفاع از رضا پهلوی است یا تخریب ایشان؟ قصدشان خط و نشان کشیدن به نوری علا مي باشد یا اینکه میخواهند نوری علا را مایه عبرت دیگران سازند؟!

بر هیچ اندیشمندی پنهان نیسیت که  برخورد پادگانی و استفاده از ادبیات تهاجمی نه تنها کمکی‌ به همگرایی نمی کند بلکه به واگرایی بیشتر نیز می انجامد؛ مگر اینکه همگرایی مدّ نظر حمله وران، همگرایی پادگانی باشد که سود این نیز عاید جمهوری اسلامی خواهد شد تا به مردم داخل کشور نشان دهد که دموکراسی و واگرایی و اتحاد حقیقی‌ در میان اپوزیسیون خارج از کشور وجود خارجی‌ ندارد.

با این تفاسیر  و با این همه نفوذ و پیشروی  تفکر پادگانی که از طرف اتاق فکر  وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی طراحی‌ و به مورد اجرا گذاشته شده است، اگر اندکی‌ دیر به خود آییم از اپوزیسیون ریشه دار خارج کشور اثری باقی‌ نخواهد ماند و به جای آنها گروه‌ها و افراد دست ساز رژیم جایگزین خواهند شد. اگر بخود نيامده و در صدد جلوگيري از نفوذ فيزيکي و پيشروي فرهنگ پادگاني جمهوري اسلامي بر نيائيم، ديري نخواهد پاييد که نه از تاک نشان ماند و نه از تاک نشان.

نظر خوانندگان

محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.

بازگشت به خانه