انتخابات آزاد و دوازده تفاوت در انتخابات ایران و آمریکا

مصطفی تاجزاده

خوشبختانه پیروزی اوباما باعث شد تا بهانه برای تند کردن فضا در داخل و خارج گرفته شود ولی جالب اینجاست که در این زمینه هم دو گروه داخلی و خارجی به نحوی خواهان پیروزی رامنی بوده اند. یک گروه کسانی که طرفدار حمله نظامی آمریکا به ایران هستند و مدلی مثل لیبی و سوریه را در ایران دنبال می کنند و گروه دیگر اقتدارگرایان داخلی ؛ یعنی در این زمینه هم براندازان خارجی و داخلی درون حاکمیت کاملا با هم هماهنگ عمل کرده اند. اینها در محاسبات خود اعلام این که مذاکرات ۵+۱ را بعد از انتخابات آمریکا انجام می دهند را به نوعی آخرین تیر ترکش به اوباما و حرکتی به سود رامنی ارزیابی می کردند.

نکته دیگر اینکه اقتدارگراها با اشاره به تبریک گفتن رامنی به اوباما معتقدند که اصلاح طلبان باید رفتار درست بازندهء انتخابات را یاد بگیرند، این پیشنهاد خیلی خوبی است که ایران از انتخابات آمریکا درس بگیرد و نامزد شکست خورده بلافاصله به نامزد پیروز تبریک بگوید اما بایدبه تفاوت های انتخابات آمریکا با انتخابات برگزار شده در کشورمان نیز توجه داشت. برخی از این تفاوتها به شرح زیرند:

1- در آمریکاکسی از نیروهای نظامی ستاد انتخابات رقیب را ستاد دشمن نمی‌خواند و فکّ و از کارانداختن ابزار‌هایش از جمله قطع شبکه ارتباطی ناظرینش راعنایت امام زمان نمی‌نامد.

2- آن‌ها رهبری ندارند که شکست یک نامزد را شکست خودش بخواند تا به این ترتیب طرفدارانش با استفاده از ابزارهای غیرقانونی و غیراخلاقی برای پیروزی یک طرف و ناکامی نامزد دیگر امکانات کشوری و لشکری را مورد سوء استفاده قرار دهند.

3- آمریکایی‌ها شورای نگهبان ندارند که هفت عضوش که باید ناظر و داور مسابقه باشند به نفع یک نامزد موضع گیری کنند و سخن گوی این شورا در می‌تینگ انتخاباتی یک نامزد شرکت کند.

4- در جریان انتخابات میلیارد‌ها پول بیت المال در چندماه تبلیغات انتخاباتی به سود یک نامزد در بین مردم توزیع نمی‌شود.

5- روز برگزاری انتخابات، ستاد انتخاباتی رقیب مورد تهاجم نیروهای خودسر با حکم دادستانشان که یک مرجع قضائی است، قرار نمی‌گیرد.

6- احکام بازداشت فعالان ستاد انتخاباتی رقیب سه روز قبل از برگزاری انتخابات صادر نمی‌شود. خبر دستگیری آن‌ها هم توسط خبرگزاری رسمی کشور آن هم به دروغ در روز انتخابات منتشر نمی‌شود.

7- به شکایات منتقدان در انتخابات گذشته کاملا رسیدگی می‌شود. نه اینکه رئیس جمهور و رئیس مجلس سابق نامه بنویسند و خواهان بازشماری تعدادی از صندوق‌ها در انتخابات قبل (مجلس هشتم) بشوند و هیچ توجهی به این درخواست نشود و همه راه حل‌های قانونی برای شکایت بسته باشد.

8- شبکه‌های رادیو-تلویزیون در اختیار نامزدهای مختلف و هواداران آن هاست و در انحصار یک جناح نیست به گونه‌ای که نامش رسانه ملی باشد و نزد مردم به رسانه میلی معروف شود.

9- تظاهرات مسالمت آمیز مردمی حق شهروندان محسوب می‌شود نه اینکه با گلوله به مصاف معترضان و منتقدان بروند.

10- بازداشت شدگانشان به کهریزک فرستاده نمی‌شوند و متهم ردیف اول کهریزک به مناصب بالاتری منصوب نمی‌شود تا به قول خود آقایان در فتنه بعدی، دادستان‌های بعدی جرأت کنند بازداشت کنندگان را به جاهایی مثل کهریزک بفرستند.

11- نامزد پیروز و حامی اصلی او طرفداران نامزد رقیب را خس و خاشاک و میکرب نمی‌خوانند.

12- نامزدهای انتخاباتی رقیب را در حصر غیرقانونی قرار نمی دهند.

قطعا اگر انتخابات آزاد و سالم باشد، اصلاح طلبان زودتر از هرکس دیگر به رأی ملت تمکین می کنند ولی مادام که انتخابات را با نظارت نظامی- استصوابی برگزار کنند و سردار مشفق به نمایندگی از کودتاگران بیاید و گزارش عملیات بدهد که چگونه با مهندسی انتخابات، رقیب را شکست داده اند، این انتخابات مخدوش است.

من امیدوارم اکنون که همه به این نتیجه رسیده اند که انتخابات آزاد تنها راه نجات کشور است، به خصوص با پیروزی اوباما و احتمال تشدید تحریم ها و فشارها علیه کشور، رهبری نیز به سوی گزینهء انتخابات آزاد و قانونی حرکت کند و امیدوارم که قدر لحظات را بدانند و حساسیت ها را درک کنند. الآن انتخابات آزاد فقط خواست جنبش سبز و اصلاح طلبان نیست. خوشبختانه در شرایط فعلی از مراجع گرفته تا بسیاری از چهره های اصول گرا و راست سنتی و از آقای هاشمی گرفته تا احمدی نژاد همه خواستار انتخابات آزاد هستند!

انتخابات ریاست جمهوری پیش رو

ما به دلیل اصلاح طلب بودن خود، به خاطر بهبود وضعیت بحرانی کشور، حاضریم از بخشی از حقوق خود بگذریم تا حق بزرگ تری که همانا حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشورمان و امنیت ملی و بهبود وضعیت مردم و پیشرفت کشور است، دست پیدا کنیم. و موارد فوق الاشاره از حقوقی که از ما ضایع شده به مراتب مهم تر است و حتی مهم تر از این است که رهبری و گروه تحت امرش بیایند و از فجایع سال ۸۸ و اشتباهات قبل و بعدش و به خصوص فراهم کردن شرایط تحریم همه جانبه علیه کشورمان، عذرخواهی کنند!

دو سال روزه داری و تشکر از پیام های محبت آمیز و دغدغه های انسانی

اکنون که در اعتراض به شرایط غیرقانونی خود و فشارها و تضییقات حقوقی خود دو سال روزه داری را پشت سر گذاشته ام، در ارتباط با اظهار نگرانی های مردم و شخصیت ها و گروه ها از امکان ایجاد مخاطرات ناشی از روزه داری های مستمر با تشکر از همهء کسانی که پیام های محبت آمیز و دغدغه های انسانی شان را به اینجانب رسانده اند، اعم از مراجع عالیقدر، علما و فضلای حوزه عملیه و اساتید و دانشجویان دانشگاه ها، خانواده معظم شهداء، خانواده های زندانیان سیاسی، زندانیان سیاسی قبل از انقلاب، فرهنگیان، هنرمندان، نویسندگان و شعرا، احزاب، فعالان سیاسی و حقوقی و مدنی در داخل و خارج کشور و نمایندگان اقشار مختلف کشور، باید بگویم:

بی شک این اظهار نگرانی ها ناشی از مهر و محبت دوستان عزیزی است که این جانب را از سال های دور خدمتگزاری می شناسند و بدان معنا نیست که جامعهء دینی ما از سایر اتفاقات ناخوشایند در زندان های جمهوری اسلامی ایران غافل مانده و دغدغه های انسانی و شرعی خویش را به دست فراموشی سپرده است.

حقیر نیز ضمن تشکر از این توجه و هم دلی یاران همیشه همراه، به همهء عزیزان اطمینان می دهم که تلاش خود را برای حفظ صحت و سلامت خود، در حدّ مقدورات خویش، خواهم کرد و در عین حال باید بگویم که به واقع، پربارترین دوران عمر من ایام زندان و انفرادی و تنهایی بوده است. اکنون هم به یاری خدا مشکلی ندارم و از همهء یاوران معنوی خویش می خواهم که دعا کنند این حال و هوایی که اینک در آن به سر می برم، که فقط دوری از خانواده و دوستان آن را سخت کرده است، پس از آزادی احتمالی هم از من گرفته نشود و هم چنان استمرار داشته باشد.

باری شدائد و سختی های روزگار می گذرد و روسیاهی برای کسانی می ماند که ظلم و ستم را به مردم مظلوم و رهبران محصور جنبش سبز تحمیل کرده اند. «چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند!»

برگرفته از سايت نوروز

نظر خوانندگان

محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.

بازگشت به خانه