آگاهينامه درخصوص کاندیداتوری در انتخابات آینده

عباس امیرانتظام

دوستان، یاران و هموطنان گرامی

ضمن عرض تبریک مجدد به مناسبت آغاز سال نو و پدیدارشدن بهاری دیگر، فرصت را مناسب دانسته تا نظراتی چند را با شما عزیزان در میان بگذارم.

شکی نیست که دریافت پیام ها وپیشنهادات پر مهر شما برای اینجانب تا چه حد دلگرم کننده و حیات بخش است. مانند همیشه شرمنده الطاف صادقانه همگی شما هستم، لیکن گشودن باب گفتگو در مورد انتخابات پیش رو و پیشنهاد کاندیداتوری اینجانب حقیقتاً برایم تعجب برانگیز بوده است. لذا یادآوری  می نمایم، حتی فکر کردن به حضور اینجانب در انتخاباتی با قوانین و مؤلفه های ساری و جاری بر آن در شرایط کنونی جامعه مان را باید تفکری محال پنداشت.

از سوی دیگر، حتی اگر ما در شرایطی متفاوت به لحاظ امکان تشکیل احزاب مختلف و حضور تفکرات متفاوت سیاسی در عرصهء چالش های انتخاباتی نیز به سر می بردیم، اینجانب با توجه به بیماری های عدیده ای که به آنها دچارم و بخصوص کسالت بسیار سهمگین اخیر که از سال گذشته تاکنون شرایطی طاقت فرسا برایم بوجود آورده، چگونه می توانستم بر وجدان خود فائق نیامده وبه حضور فعال در انتخابات بیاندیشم؟

شاید اکنون برای همگان تا حدی روشن شده باشد، بیش از سه دهه اسارت در راه اعادهء حیثیت ملی ام و در راه آزادیخواهی تقدیم جسم آزاده از آنچه بر من طی این سال ها گذشت می تواند یک افتخار مبتنی بر رضامندی درونی ام باشد که مرا هیچگاه از آن دریغی نیست. ولی هموطنان، صحبت از پذیرش مسئولیت اجرایی و بدست گرفتن سرنوشت یک ملت و مملکت است. این دیگر شوخی نیست! مگر می شود به موضوع مدیریت حال و آیندهء یک جامعه بسان مساله ای سهل و پیش پا افتاده نگریست؟

به نظر اینجانب، اگر چنین برداشتی از موضوع پذیرش مسئولیت های خطیر اجرایی داشته باشیم، دچار خطایی می گردیم که برای جبران اش هزینه ها باید پرداخت.

بنابراین، با سپاس مجدد از ابراز الطاف قابل ستایش از سوی برخی از هموطنان، بار دیگر یادآور می شوم که حضور اینجانب در انتخابات آینده به هرشکل و در هر صورت امری محال می باشد.

لیکن همواره آرزومند فرارسیدن روزی هستم که بتوانم تجربیات و نظرات حاصل از سال های فعالیت میهن دوستانه را در اختیار دولتمردی قرار دهم که برگزیدهء جمعی یک ملت بوده و درد وطن و هموطن داشته باشد؛ دولتمردی که در آمال اش نگنجد مگر سربلندی ایران و ایرانی در جامعهء جهانی و به گونه ای عمل کند که کمترین آسیب به موقعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و جغرافیایی ایران در سطح جهانی وارد نیاید.

این امر با تمام سختی محال نمی باشد زیرا دولتمردی مدیر و مدبر می تواند با استفاده بهینه و مآل اندیشانه از ثروت ملی، که از سه منبع اقتصادی، علمی و تجارب تاریخی ذخیره گردیده، ضامن ساختن آینده ای روشن تر و امیدوار کننده برای ما باشد.

در پایان، اینجانب نیز همانند هر فرد ایران دوست دیگری همواره برای سربلندی ایران تلاش کرده و هر نفسی که از سینه ام بر می آید یادآور تعهدی است که با خدای خود، وجدان خویش و هموطنانم دارم.

اگر مجالی باشد همواره تلاش خواهم کرد که بسان خدمتگذاری کوچک در خدمت هموطنان عزیز بوده و تا حد توانم حامی و مدافع حقوق فردی و مدنی آنها، تا هستم، باقی بمانم.

با ارادت فراوان

عباس امیرانتظام

تهران ـ فروردین ماه 92

نظر خوانندگان

محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.

بازگشت به خانه