 |
|||
|
|
|
|||
|
رابطه زیاده روی و تندروی!
هنگامی که حدود 16 ماه پیش، 17 دسامبر 2011، کیم جونگ ایل رهبر کرهء شمالی از دنیا رفت و دو روز بعد پسر 28 ساله اش کیم جونگ اون با لقب "وارث کبیر" جانشین او شد، برخی با خوشبینی ابراز امیدواری کردند که رهبر جوان، که سال هایی را نیز در سوئیس تحصیل کرده بود، دست از ستیزه جویی اتمی دیوانه وار پدر - که بهای سنگین آن را مردم نگونبخت کره شمالی با گرسنگی و مرگ و میر ناشی از سوء تغذیه و تن دادن به زندگی فلاکت بار زیرسلطه یک دیکتاتوری خشن نظامی- امنیتی می پرداختند - بردارد و امکان بازگشت کرهء شمالی به جمع کشورهای آزاد و درحال توسعه جهان را فراهم سازد.
برخی از خوشبینان حتی ازاین هم پیشتر رفتند و گفتند با توجه به تجربهء موفق وحدت آلمان شرقی و غربی و این که کرهء جنوبی از نظر اقتصادی در شرایط مناسبی است، حتی به این نیز می توان امید داشت که روزی کرهء شمالی و جنوبی به صورت کشوری یک پارچه درآیند و مردم محروم و به فقرکشیده شده کرهء شمالی نیز بتوانند از رفاه و رونق اقتصادی کره جنوبی بهره ببرند.
این خوشبینی ها چندان به درازا نکشید. بزودی جوان 28 ساله درس خوانده در سوئیس نشان داد که نه تنها در خودکامگی و ترویج کیش شخصیت دست کمی از پدر ندارد و مصمم است که کشته های او را با شتاب هرچه بیشتر دروکند، بلکه از اندک مدارا و مصالحه گری او نیز بی بهره است.
کمی بیش از یک سال پس از به قدرت رسیدن "وارث کبیر"، در 12 فوریه سال جاری کرهء شمالی به رغم ممنوعیت و تحریم های بین المللی دست به سومین آزمایش هسته ای خود زد و با این کار حلقه تحریم ها علیه خود را تنگ تر از پیش کرد.
تشدید تحریم ها موجب خشم رهبر جوان کره شمالی شد و او روز جمعه گذشته به دستاویز پرواز دو هواپیمای بی-2، که قابلیت حمل بمب اتمی دارند، بر فراز خاک کره جنوبی در جریان یک رزمایش مشترک ایالات متحده و کره جنوبی، به واحدهای موشکی خود فرمان داد به منظور حمله به خاک و منافع ایالات متحده و کره جنوبی به حالت آماده باش کامل درآیند. رهبر کره شمالی در فرمان خود شمشیر را از رو بست و گفت: «زمان تسویه حساب نهایی با امپریالیست های امریکایی فرارسیده و پرواز هواپیمای بی-2 روی خاک کره جنوبی از حد نمایش قدرت فراتر رفت و به منزله آن است که امریکایی ها برای آغاز جنگ هسته ای به هرقیمتی که تمام شود آماده شده اند».
درفرمان کیم جونگ اون گفته شده که در صورت بروز «هرگونه اقدام تحریک آمیز از سوی ایالات متحده، نیروهای کره شمالی باید بیرحمانه به خاک اصلی ایالات متحده و پایگاه های نظامی این کشور در اقیانوس آرام، ازجمله هاوایی و گوام و کره جنوبی حمله و آنها را نابود کنند».
در توضیح دلیل خشم مهار گسیختهء "رهبر عالیقدر" 29 ساله، روز جمعه گذشته خبرگزاری رسمی کره شمالی در تفسیری نوشت: «ارتش و مردم جمهوری دموکراتیک خلق کره از خشمی مهار نشدنی به خود می لرزند که دلیل آن اقدام اوباش نظامی امریکا و کرهء جنوبی است که جرأت جسارت به حریم رهبر عالیقدر را به خود داده و مذبوحانه در صدد آغاز جنگ و رویارویی برآمده اند».
بنابر استدلال موجود در این "تفسیر"، «جسارت به حریم رهبر عالیقدر» آنقدر سهمگین و غیرقابل تحمل است که می تواند یک جنگ اتمی با میلیون ها قربانی را توجیه کند.
شاخ و شانه کشیدن دیوانه وار و مهار گسیختهء "رهبر غالیقدر" با واکنش هایی چند روبرو شد: "چاک هگل"، وزیر دفاع امریکا، تأکید کرد که: «واشنگتن برای مقابله با تهدید های جنگ طلبانهء کره شمالی آماده است»؛ و برای نشان دادن عملی این آمادگی، روز دوشنبه اول آوریل اعلام شد که بمب افکن های رادارگریز اف 22 امریکا برای شرکت در رزمایش مشترک با کرهء جنوبی به این کشور فرستاده شده است. رییس جمهوری کرهء جنوبی نیز تهدیدهای کرهء شمالی را "بسیار جدی" خواند و از ارتش کشور خود خواست در صورت بالا گرفتن بحران به شدت واکنش نشان دهد. روسیه و چین هم از طرفین درگیری خواستند از هر اقدامی که بتواند به رویارویی خطرناک منجر شود خودداری کنند. سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجهء روسیه هشدار داد که تنش در منطقه ممکن است از کنترل خارج شود. سخنگوی وزارت خارجه چین هم از امریکا و کره شمالی خواست برای تغییر شرایط پرتنش کنونی تلاش کنند.
شماری از ناظران و تحلیل گران براین باورند که شاخ و شانه کشیدن های "رهبر عالیقدر" پشتوانهء واقعی ندارد و بیشتر برای مصرف داخلی است و نباید به آن بهایی بیش از رجزخوانی های توخالی سرداران سپاه پاسداران و کارگزاران حکومت آخوندی داد. این نظر می تواند درست یا نادرست باشد اما در هر حال جای آن دارد که ابرقدرت ها و مدعیان رهبری جهان - که به چیزی کمتر از بلعیدن یک جای همهء دنیا راضی نیستند – از خود بپرسند که چه کرده یا نکرده اند که بادهای مسموم آزمندی، غارت و بی عدالتی که کاشته اند چنین توفان هایی برمی انگیزند و دنیای پرآشوب و آشفته ای ساخته اند که در چهار گوشهء آن یک جا به خود بمب و مواد منفجره می بندند تا انسان های بیگناه را کشتار کنند، در جایی دیگر، دیکتاتوری جنایتکار با حمایت مستبدی جنایتکارتر از خودش خانه های مردم خود را به بمب و توپ خمپاره می بندد و بر سرشان خراب می کند، در نقطه ای دیگر، موجودی مفلوک، خطاکار و بیمار، که خود را نمایندهء خدا بر روی زمین می پندارد، ثروت مردم خود را صرف حفظ "محور مقاومت" می کند و مردم را به فقر و فلاکت می کشاند و در کرهء شمالی هم جوجه دیکتاتوری که تازه سر از تخم درآورده، با ادعای این که «اوباش نظامی امریکا و کره جنوبی جرئت جسارت به حریم رهبر عالیقدر را به خود داده اند» می خواهد جنگ اتمی براه اندازد و میلیون ها انسان را فربانی کند؟
آیا واقعیت تلخ این نیست که حداقل تعادلی که لازمهء نظام طبیعت است با سیری ناپذیری قدرتمداران از جهان رخت بربسته و آن زیاده روی ها در آزمندی و غارتگری علت این تندروی های بیخردانه و خطرناک است؟
نظر خوانندگان
محل ارسال نظر در مورد اين مقاله:
توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.
کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.
|
New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fxa: 509-352-9630 |
