دروغ وپندار نادرست، بلای جان ما ايرانيان

آريوبرزن داريوش

rudaruish@gmail.com-www.sarbazan.org

در آخر هفتهء گذشته ليست اندامان منتخب و کانديدای عضويت در شورای «ملی ايران» برای طرفداران، انتشار عمومی يافت. با نگاهی گذرا به خلاصه مشخصات پيوست نام ها، تعدادی از اين افراد که آنها را بطور شخصی مي شناسم، اين پرسمان برای نگارنده مطرح گرديده که آیا، حاکمان ِ زشت پندار، دروغگو و بدسگال ِ جمهوری دستار به سران تهران تا اين حد موفق شده اند تا ضد ارزش های غيراخلاقی، مانند دروغ، جعل و دو رويه گی را بسهولت به عرصهء برون مرزی صادر کرده و کسانی را در اپوزيسيون «مخالفين» بدآن ها آلوده سازند و صفاتی اينگونه زشت را بدبختانه در بين ما گسترش دهند؟ بروز اين صفات ناراست، نزد عده ای در آغاز بسيار خفيف، ناديدنی و قابل اغماض به چشم مي آيد، اما اگر با عدم چشم پوشی و گذشت بيجا، در برابر آنها سدی نسازيم، بزودی آسيب رسان اجتماعی عمده ای در جامعه ايرانيان خارج ازکشور خواهند شد.

همانگونه که بيان شد، اين ناهنجاريهای فردی در آغاز و ابتدا برانگيزندهء حساسيتی خاص و پر اهميت نبوده اما پيشرفت و تداوم آن مي تواند بتدريج فساد و تباهی اجتماعی چشمگيری را در يک جامعه بدنبال خود داشته باشد؛ جامعه ای که افراد آن متاسفانه هیچگاه با برخورداری از شناخت، متمدنانه خويشتن را آگاهی نمائی نکند و بر شخص خود اهمال فرو گذارد، بايد منتظر تولد شخصيت هائی نوظهور شود که دیگر متصف به خصائل راستی و غرور گذشته شان نيستند، و بتدريج در برابر دستاوردهای مادی و بسيار بی اهميت، شکست اخلاقی را بسهولت مي پذيرند.

طرح اين مقدمه در اينجا، دو پرسمان در مورد عملکرد غيرشفاف تدارک کنندگان مجمع عمومی شورای «ملی» را به اذهان متبادر مي نمايد، که:

1 ـ آيا کژکاربری و عدم استفاده از يک سيستم مناسب در تدارک راهبردهای اجرانی کميتهء موقت هماهنگی اسبق و يا اطلاع بعضی از دواطلبان نمايندگی از عدم صلاحيت اطلاعاتی کافی کنترل کنندگان متقاضيان «حقوق دانان قسم خورده!؟» موجب گرديده تا آنها به حربه دروغ و ادای سخنان ناراست، برای بزرگنمائی و موجه جلوه دادن خودشان، و در نتيجه حصول به کسب مقبوليت کاذب و همچنين سهولت در ورود به شورا به آنها توسل جويند؟

2 ـ آيا عضويت در هيئت موسس شورا چنان جا و مرتبه ای رفيع و بلند در صحنهء مبارزه رهائی ايران دارد، که نيل و احراز آن رتبه، دست يازيدن به هراقدامی غيراخلاقی را برای هرکس تبيين و توجيه پذير نموده است؟

در اينکه استراتژی و تاکتيک های اتخاذ شدهء کميته موقت هماهنگی سابق با هدايت و رهبری آن آقا و خانم خاص بطور مستمر اهداف ويژه ای را در پيش روی خود داشته و آنها را با جزميت همواره به پيش مي برده است، البته شک و ترديدی در ميان نيست. اما بی توجهی به تاثير گذاری منفی اين اشتباه کاري ها و اجرائی نمودن تصميمات غلط، توانست بالاخره آينده شورائی را که ايرانيان بي شماری دل به موفقيت آن در آينده و در راه نيل به هدف بسته بودند را به نااميدی بکشاند. 

مردم پايبند به ايجاد نظام مشروطه پادشاهی در ايران بر اين باور راستين هستند که اندامان يک مجموعهء خردورز و انديشه محور بايد هميشه، فعالانه و با توسل به تدبير و برگزيدن سياست هائی موثر و پيشرو از جانبی يار و همراه شاهزاده رضا پهلوی در پيشبرد مبارزه رهائی برای حصول به آزادی ميهن باشند و، از سوی ديگر، کانونی برای بررسي های آسيب شناسی، انجام مطالعات متدولوژيک «کاربردی» و توليد علوم و فنون امروزين برای مبارزه مدنی باشند. حرکت پرموفقيت به سوی انحلال رژيم جمهوری اسلامی، حصول به انتخابات آزاد و ساماندهی يک کشور قانونمند، دمکرات و مدرن در آينده تنها با اينگونه اقدامات تحقق پذير است. و مجموعه هائی از قبل گزينش و چيده شده بطور فعال نمي توانند در عمل کارساز و بسيار موثر باشند.

در ادامهء اين بحث سئوالاتی ديگر برای مردم مطرح شده است که من در مقالات قبلی متذکر آنها شده ام. عده ای اينک از خود مي پرسند، شايد مقصود در پيشبرد اين تدابير آن است که شاهزاده در اين مجموعه به اصطلاح عوام تنها «کلام آخر» را در اتخاذ تصميمات ادا کنند، و بدينوسيله اجرای کليه ماموريت ها و مسئوليت های آتی فقط به ايشان واگذار و محول گردد تا بدون همياری ديگر مبارزان، گران بار مبارزه را به تنهائی بدوش خود بکشند. و يا انکه در خيال و گمان، طرح ريزان در پی ايجاد شرايطی هستند، تا اعضای شورا تنها کسانی بله قربان گو،فاقدقدرت ابتکارعملی و فرديت حقوقی،ودرحقيقت اعضائی ناتوان دراعطای هم کوشی ومساعدت به فرماندهی ومديريت اين نهاد رهائيبخش ملی باشند. شورای «ملی» ايرانيان مسئوليت و ماموريتی بسيار خطير و حساس دارد که بنظر نگارنده هنوز بدرستی شناخته و توضيح داده نشده است. اگر سعی بر آن بود که خدمت گذاران اين نهاد از ترکيبی دانشگاهی، فرهيخته و از بين کاردانان لايق ايرانی انتخاب شده و بکار گمارده مي شدند، به همان ميزان توانائی مي داشت به فرجام خود در عرصه مبارزه روز به روز بيافزايد. تداوم بخشيدن به سياست های گذشته و رايج در اين نهاد، در آينده نه تنها مانع خواهد شد که شورا به مرحله فراگيری ملی، ايجاد وحدت همگانی و يکپارچه نمودن تلاش مبارزان ايرانی نائل شود، بلکه موجب خواهد شد هر روز جذابيت سياسی و ارزش های اجتماعی خود را ذره ذره از دست داده و خرم نهاد نشود.

پنج‌شنبه  22 فروردين  ماه 1392 برابر 11 ماه آوريل 2013

نظر خوانندگان

محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.

بازگشت به خانه