هزینهء آمریکا ستیزی خامنه ای

شاهین فاطمی

عکس العمل بی سابقه و سریع خامنه ای به انفجاروبمب گذاری در ماراتن بوستون همراه با محکوم کردن مشروط آن برای پاره ای از مفسران سؤال انگیز بوده است. چطور شد این بار خامنه ای با چنین سرعت و شتابی پیش از دیگران و پیش از آنکه اطلاعات کافی در این مورد انتشار یافته باشد عجولانه به چنین اقدامی دست زد و در این اظهار تأسف، طبق معمول، ضمن تظاهر به محکوم کردن این حادثه، روضه کشتتار "بیگناهان" در سوریه، عراق و افغانستان را هم تکرارکرد.

پس از خامنه ای عوامل دست نشانده او، مشتی آخوند دزد و مفتخوار، که به نام "ائمه جمعه جماعت" در سراسرکشورمنصوب شده اند، همزمان و همصدا همان گفته های بی سروته خامنه ای را یکی پس از دیگری تکرار کردند. همدردی واقعی، همراه با صمیمیت و عزت کاری بود که جوانان ایرانی، شمع در دست، در شامگاه یازده سپتامبر دوهزارویک با راه پیمایی آرام و ساده خودکردند وتوجه و تحسین جهانیان را موجب شدند. مظاهر راستین همدردی ملت ایران با آسیب دیدگان و ملت آمریکا در آن حرکت طبیعی و انسانی منعکس بود و آن نوع تظاهرات با صحنه سازی های مضحک امثال خامنه ای زمین تا آسمان تفاوت دارد. اظهار تأسف آمیخته به تنفر و انزجار آقای خامنه ای دردی از دردهای مردم آمریکا را پس از این فاجعه انسانی التیام نمی بخشد و چه بسا که این پیشدستی نه برای اظهار تأسف انسان منشانه بلکه به دلیل ترس از متهم قرار گرفتن رژیم تروریستی تحت فرماندهی او بوده است.

تفاله تبلیغات "کا-گ-ب" در جنگ سرد

چگونه می توان از کسی که به فرمان او سال های سال است بر در و دیوار مملکت شعار مرگ بر آمریکا نوشته شده است و در خیابان های پایتختش مردم برروی پرچم آمریکا لگد می کوبند، این نوع تظاهر به اصطلاح دوستانه را پذیرا بود؟ آیا خامنه ای از معنای شعار سخیف "مرگ بر آمریکا" بی اطلاع است؟ چگونه می توان به خود اجازه داد که از سوی ملت بزرگ و متمدن ایران این چنین وقیحانه به ملت وکشوردیگری اهانت شود؟ به ویژه به کشوری که هرگز نه با ایران سابقه خصومت داشته و نه مرتکب تجاوزی نسبت به حقوق ملت وآب وخاک ایران شده است. آقای خامنه ای شاید از خواندن و فهمیدن تاریخ ناتوان باشد، در غیر اینصورت او باید می دانست که دشمن تاریخی ایران روسیه است، چه در چهارچوب رژیم استعماری تزاری و یا سلطه طلبی استالینی تحت نقاب کمونیسم و یا اکنون که روسیه پوتینی ایران را بد تر از هر مستعمره ای مورد استثمار، جاسوسی و بهره برداری قرار داده است. آیا آقای خامنه ای نمی داند که دشمن تاریخی ایران همواره روس و انگلیس بوده اند نه آمریکا؟ چطور است که اکنون وزیر حکومت پوشالی آقای خامنه ای از هر فرصتی برای چاپلوسی و عذرخواهی نسبت به دولت فخیمه انگلستان برای بازگشایی سفارت خانه آن کشور در تهران استفاده می کند ولی آقای خامنه ای همچنان به آمریکای "جهانخوار،توسعه طلب،استعمارگر و متجاوز" در حال دشنامگویی و آرزوی مرگ کردن است؟ چرا حتی برای یکبار هم که شده است خامنه ای به مردم ایران نمی گوید آمریکا علیه منافع ملت ایران چه خیانتی، چه خطائی و چگونه تجاوزی مرتکب شده است که باید این چنین مورد کینه، عداوت، خشم و غضب ابدی قرار گیرد؟ آیا این حملات وجملات خصمانه خامنه ای بازمانده همان تفاله تبلیغات عوامل "کا-گ-ب" در دوران جنگ سرد نیست؟

آیا این آقای خامنه ای نیست که قادر نیست خود را از چارچوب فکری توده ای- کمونیستی دوران جنگ سرد نجات دهد و برای یکبار هم که شده است واقعیت های دنیای پس از سقوط کمونیسم و آزاد شدن کشورهای اروپای شرقی و تغییر مسیر دولت کمونیستی سابق چین را درمحاسبات وموعظه های خود منظور دارد؟ تا چه حد ممکن است کسی گرفتار کندفکری و تعصبات غرض آلود دوران نوجوانی باشد که نتواند واقعیت های دنیای امروز را درک و لمس کند؟ چگونه می توان باور کرد که کسی امروز بر سرنوشت و مقدرات مردم ایران حکومت می کند که نتوانسته است از تحول عظیمی که طی پنجاه سال گذشته جامعه آمریکا را متحول کرده است بی خبرمانده باشد. آیا آقای خامنه ای نمی داند که امروز در رأس حکومت آمریکا و در کاخ سفیدِ ریاست جمهوری یک سیاه پوست نشسته است که تا پنجاه سال پیش حق ورود به دانشگاه های پاره ای از ایالات آمریکا را نداشت ؟ چگونه می شود آسوده خوابید و فراموش کرد که سرنوشت یک کشور باستانی با هفتادوپنج میلیون ایرانی غیور و شرافتمند امروز در دست کسی است که در زیر فشاررسوبات ایدئولوژیک قرن گذشته آنچنان کورکورانه اسیر وسرسپرده است که از درک روشنایی و درخشندگی جهان قرن بیست ویکم این چنین عاجز است.

مدل زندگانی با باجگیری وشرارت

آیا هرگز آقای خامنه ای و عوان و انصارش سعی کرده اند با یک حساب سرانگشتی هزینه این آمریکا ستیزی مستمر برای مردم ایران را محاسبه کنند؟ فاجعه آنقدر عمیق است که رژیم جمهوری اسلامی و به اصطلاح رهبر آن رفتار و اعمال سران حکومت عقب مانده وکمونیستی کره شمالی را سرلوحه رفتار خود قرار داده اند. بسی تاسف وشر مندگی برای هر ایرانی. تأسف نه تنها از اینکه چنین انتخابی معرف عدم شایستگی این جماعت برای حکومت در ایران معا صر است بلکه حتی بیشتر به خاطر کندی مسئولین رژیم تهران که از درک انگیزه واقعی ودلایل مانورها و رفتار فتنه آمیز کره شمالی عاجز مانده اند. اگر کره شمالی امروز این چنین عربده می کشد و دنیا و مافیها را مورد تهدید قرار می دهد دلیل آن روشن است. کره شمالی کشوری است فقیر با رژیمی وامانده که نمی خواهد قدرت از کنترل اش خارج شود. این صحنه سازی ها و شاخ و شانه کشیدن های کره شمالی فقط به خاطر باجگیری و اخاذی است. کره شمالی دقیقاً همان کاری را انجام می دهد که یک لات چاقوکش سر گذربا ارعاب مردم بی گناه باج ستانی می کند. مطمئن باشید کره شمالی نه بمب اتم منفجر خواهد کرد و نه به کشور دیگری حمله خواهد برد زیرا میداند که چنین حماقتی به نابودیش خواهد انجامید. این همه سر و صدا به خاطر آن است که آمریکا و دیگر کشورهای غربی در محاسبه سود و زیان میان سرکوب این کشور و یا پرداخت باجی ناچیز باز برای مدتی سرو صدای این غائله را بخوابانند. بزودی خواهید دید که چگونه کره شمالی سر میز مذاکره خواهد نشست و با نمایندگان آمریکا و کشورهای غربی دست خواهد داد و پس از دریافت مقدار کافی باج سبیل برای چند سالی ساکت و آرام خواهد ماند.

ایران نیازمند توسل به چنین شیوه های باجگیری و اخاذی نیست. ملت ایران از چنان سرمایه هنگفت انسانی و مادی برخوردار است که اگر سرنوشتش در دست این جماعت نابکار، جنایت پیشه و فاسد نبود نیازی به تکدی؛ اخاذی و باجگیری نداشت. نگاه کنید به کشور همسایه ما ترکیه که بدون کوچکترین امکان مادی از نوع آنچه ایران برخوردار است چگونه توانسته است برای خود کسب اعتبار و و جهه بین المللی کند. در آن سوی جهان کشور اندونزی که آن هم از نظر منابع طبیعی به پای ایران نمیرسد وباید جمعیتی بیش ازدو برابر جمعیت ایران را اداره کند، امروز اقتصادش به جایی رسیده که درآمد ملی آن کشور از یکهزار میلیارد دلار در سال گذشته است. اندو نزی هم پس از ترکیه دومین کشور به اصطلاح اسلامی است که توانسته است در کنار امریکا و اروپا وارد کلوپ معتبر کشورهای گروه بیست شود. به جای آنکه از ترکیه یا اندونزی نسخه برداری کنند آقای خامنه ای و دستیارانش مسیر کره شمالی و بازی «رولت روسی» را انتخاب کرده اند.

تعجب در این است که تاکنون رهبران، مفسران، نویسندگان و سیاست مداران ایرانی این جنبه خطرناک سیاست خارجی جمهوری اسلامی را نادیده انگاشته اند. شاید یکی از دلایل این سکوت مرگ آسا در برابر آمریکا ستیزی بی دلیل و منطق خامنه ای همان زمینه های سموم تبلیغات زمان جنگ سرد است که در اعماق فکر روشنفکر ایرانی آنچنان رسوب کرده است که ناخودآگاه خود را دشمن "آمریکای امپریالسیت" می داند. آیا زمان آن نرسیده است که در مورد سیاست خارجی با نظری باز و افقی به وسعت جهان قرن بیست و یکم و در چهارچوب منافع ملی دوست و دشمن را شناسایی کنیم و اجازه ندهیم افکار پوسیده، مسموم و فرسوده جمعی ایدئولوژی زده که شناختی از منافع واقعی ملت و نسل های آینده در سر ندارند این چنین با مقدرات یک ملت بزرگ قمار کنند؟

نظر خوانندگان

محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.

بازگشت به خانه