=======================================================
شماره 221 ـ چهار شنبه
26 تير 1387 ـ
16 ژوئيه 2008
عاجز از
افزودن شرح و بيان!
=======================================================
خشونت دولتی،
شاخصی در تحلیل اوضاع جامعه مدنی
لادن برومند
با در نظر گرفتن مشکلات کار تحقیق در جو خفقان و ارعابی که در
ایران حاکم است، تعجب آور نیست که تأثیر تبلیغات یک رژیم تمایت
خواه بر چگونگی تجزیه و تحلیل غربیان از ایران، چنین گسترده و
دامنگیر باشد. معذالک دیده بانی اوضاع ایران می باید و می تواند
بهتر از این باشد. مثلاً ناظران می باید به جای اینکه ذهن خود را
در چنبر انتخابات پیچیده و شدیداً تحت کنترل گرفتار کنند، توجه
بیشتری به جنب و جوش فعالان جامعه مدنی ایران داشته باشند. در هیچ
زمانی شکاف میان جامعه مدنی و حکومت در ایران چنین عمیق نبوده است؛
خود حکومتیان نیز بر چنین جوشش و غلیانی آگاهی دارند و در واقع
برای سرکوب آن به دروغ و خشونت دیوانه وار متوسل می شوند.
=======================================================
در
دفاع از جامعه مدنی ایران
نقدی بر نظر پرویز صیاد درباره سینمای بعد از انقلاب
دکتر مهرداد مشایخی
چندی پيش «کانون دوستداران فرهنگ ایران» در واشنگتن میزبان پرویز
صیاد، هنرمند پرسابقه ایرانی بود. در گفت و شنودی که آن شب با آقای
صیاد صورت گرفت مسایل و نکته‌های بسیاری در مورد پیشینهء
هنری و خاطرات ایشان از سال‌های پیش از انقلاب مطرح شد. آنچه مرا
واداشته است تا مختصری در مورد این جلسه بنویسم بیان یک اظهار نظر
از سوی آقای صیاد درباره، سینمای بعد از انقلاب در ایران بود که در
طول دو ساعت و نیم آن نشست چندین بار توسط ایشان تکرار شد و آن این
بود که: «من اصولا میانه خوبی با سینمای بعد از انقلاب ندارم.»
=======================================================
سکولاریسم
در مصر:
به چالش کشیدن "روایت های مردانه" و شرق
شناسی جدید
نادیه
ا ل- علی
بسختی می توان دید که مفهومی به اندازه ی سکولاریسم اینقدر موجب
چالش، اعتراض و آشفتگی شده باشد. در
طول دهه ی اخیر، روشن فکران، سیاست مداران و
مقامات دینی در مصر در گیر بحث های غالبا شدیدی درباره ی خاستگاه،
معنی و ارزش
سکولاریسم شده اند. دانشگاهیان و روزنامه نگارانی که از خارج اظهار
نظر می کنند، به
میزان زیادی موجب بالا رفتن سطح آشفتگی و ابهامی که درباره ی مفهوم
سکولاریسم وجود
دارد، شده اند. مایه ی تعجب است که
بسیاری از کسانی که درباره ی مفهوم سکولاریسم می
نویسند، اشاره ای به برداشت و تعریف
شان از این مفهوم نمی کنند. این فقدان تعریف،
اغلب بطور موازی با ارائه ی تصویری همگون ویکدست از هواداران
سکولاریسم همراه است.
=======================================================
واتیکانیزهء
مافیای روحانیت: پاداش سی سال تبهکاری
سيامک مهر
آقای اسماعیل نوری علا، در
نوشتاری باعنوان «خدمت ناخواستهء ولايت فقيه به سکولاريسم» بحث
تکراری و شناخته شده ای را مرور کرده اند که اساسش بر مقایسهء دین
اسلام و مذهب شیعه با دیانت عیسی و مذاهب مسیحی و نیز بر مقایسهء
تاریخ اسلام و تاریخ مسیحیت استوار است. بحث یک کاسه کردن اجتهاد و
برساختن نمونهء پاپ برای تشیع و سپس نشاندن دینکاران شیعه در
واتیکان قم، که از سوی ایرانیان به صورت یک آرزو کم و بیش مطرح
گردیده، به رغم ظاهر عام آن، اما بحثی عمیقاً درون دینی است و به
حوزه کار دینکاران و یا لااقل نواندیشان دینی مربوط است و آنچنان
در تضاد با منافع دکان داران دین قرار دارد که در معنای تاریخی
هرگز به آن تن نخواهند سپرد.
=======================================================
سازمان ميراث فرهنگي هرگز کارنامه روشنی نداشته
بيانيهء بيش از 24 سازمان غير دولتی از نابودی ميراث فرهنگي
ما بر اين باوريم که سازمان ميراث فرهنگی هرگز کارنامهء روشنی از
گنجينه های کشورمان نداشته و ندارد. برای نمونه همان بس که
ننوانسته از سنگ نوشتهء ارزشمند جزيرهء خارک بيشتر از 199 روز
نکاهداری نمايد. همچنين هنوز هم مردم بزرگوار ايران خاطرهء تلخ
زبوده شدن «لوح زرين تخت جمشيد» از همين گنجينهء ملی ايران و سپس
پخش خبری مبنی بر آب کردن آن را از ياد نبرده ايم.
=======================================================
