=======================================================
شماره
281 ـ
يک شنبه 24 شهريور 1387 ـ
14 سپتامبر 2008
=======================================================
مراسم تقديم مدال قتل های زنجيره ای!
=======================================================
توبه گرگ
. . .
شهباز
نخعی
نوع نگاه و شیوهء استدلال و نتیجه گیری آقای اکبر اعلمی درباره
حلالیت طلبیدن آیت الله جنتی دارای چندین ایراد اساسی است. نخستین
ایراد این است که آقای اعلمی مفاهیم "نفع" و "حق" را همسان می
پندارند. این همسان پنداری موجب می شود که بحث او جنبهء فردی و،
دست بالا، جناحی پیدا می کند: چون آقای اعلمی رد صلاحیت شده و از
راه یافتن برای بار سوم به مجلس شورای اسلامی محروم گردیده، پس حق
اش تضییع شده است. در حالی که واقعیت این است که در دوره های ششم و
هفتم که او با تایید همان شورای نگهبان به مجلس شورای اسلامی راه
یافته، هزاران نفر دیگر، که به طور بالقوه می توانسته اند از او
دارای صلاحیت بیشتر باشند، توسط شورای نگهبان رد صلاحیت شدند و کک
آقای اکبر اعلمی و دیگر راه یافتگان به مجلس شورای اسلامی هم از
این بابت نگزید و کسی ندید یا نشنید که از این بابت اعتراضی کرده
باشند!
=======================================================
ارتباط
پادشاهی و یک حزب لیبرال دمکرات!
گزارش نشست دفتر پژوهش حزب مشروطه ايران
یک حزب سیاسی ارتباط خاصی با جمهوری یا پادشاهی ندارد. ما شاهزاده
را به عنوان کاندیدای پادشاهی اعلام کرده ایم و پایش هم ایستاده
ایم ولی موضوع مهم اندیشه های یک حزب است. ما شاهزاده را وسط
نگذاشته ایم که از او برای خود استفاده کنیم و مانند دیگران نیستیم
که اگر او با امری موافق بود موافق هستند و اگر چیزی نگفت مخالفت
می کنند. حزب ما می خواهد به نیروی اندیشه و روش خود توده های مردم
را جذب کند و سبب شود که پادشاهی هم در ایران زمینه بهتری پیدا
کند.
=======================================================
سخنی
با محسن نامجو
محمد جلالی چیمه (م.سحر)
در این نوشته قصد من نه حمله، بل دفاع از نامجویی ست که من او را
سخت قربانی ضعف و نااستواری شخص وی دیده ام و مقصد آن بود که بر او
نهیبی زده شود تا آنچه دراو باقی و در وی مکنون است و اصیل ترین و
انسانی ترین بخش از وجود هنرمندِ اوست یکسره پایمال غدرِ روزگار
وطرح های رذیلانهء سیاست فرهنگی یک استبداد مُزوّر و بی رحم ِدینی
نگردد. تا آن نامجوی هنرمند و شوخ وقهقاه زنی که هم عناصر موسیقی و
نمایش وسخنوری سنتی ایران را جذب کرده و هم موسیقی مدرن غربی را
دوست دارد و ازآن تأثیر می پذیرد، با تشَخّص و وقار، ازمهلکه های
تحقیرآمیزی ازین نوع، بیرون آید...
=======================================================
=======================================================
=======================================================
