=======================================================
شماره
323 ـ
شنبه 4 آبان 1387 ـ
25 اکتبر 2008
کاری
از محمد صالحی زاده
منشور کورش و مسئلۀ زن ايرانی
با توجه به اين نکته ی بارها تکرار شده که زنان، در همه ی
کشورهای جهان، نه تنها حاملين درجه اول فرهنگ بوده و هستند، بلکه
در کشورهای سنتی دنيا، همچون کشور خودمان، بيشترين وظيفه را در
انتقال محتوای فرهنگ خود از نسلی به نسل ديگر را بر عهده داشته
اند، من به اين نتيجه و نظر رسيده ام که ارزش ها و دستورالعمل
های مندرج در هر فرهنگی زنان را بيش از مردان هدف گرفته و،
لاجرم، بر زندگی و بود و نبود حقوق آنان اثری به مراتب بيشتر از
زندگی مردان همان فرهنگ داشته است.
=======================================================
بخشی
از حقوق شوهران و معیارهای همسر نیكو از نگاه قرآن
کیهان چاپ تهران
آنچه بيان می شود تنها نمونه هایی كوچك از روش های نیك شوهرداری
است و حتی اگر این كوچك ترین و مصادیق مطرح شده مراعات گردد بسیاری
از خانه ها از وضعیت كنونی بیرون می رود و آرامش در خانه ها
حكمفرما می شود ولی مساله این است كه حتی در همین اندازه مسایل
رعایت نمی شود و در نتیجه طلاق و جدایی در جامعه افزایش می یابد.
به سخن پیامبر(ص) آنچه گفته شده، بخشی از حقوق شوهران است و حق
شوهر بیش از این چیزهایی است كه بیان شده است. البته بدیهی است
كارها و رفتارهای دیگری نیز وجود دارد كه از مصادیق حسن التبعل است
كه برای آشنایی با آنها می توان به كتاب های مربوط به اخلاق
خانواده مراجعه كرد.
=======================================================
قانون،
زن را مایملک شوهر فرض کرده است
مریم صبا
وقتی در روابط زوجین، «ریاست خانواده» از خصایص شوهر دانسته شده
است (ماده 1105 قانون مدنی) از همان ابتدا میتوان تصور یک خانواده
ایرانی را از نظر قانون در سرپروراند. بر اساس این ماده قانونی،
این مرد است که میگوید هر کس در خانواده چه باید بکند و چگونه
باید رفتار کند. زیرا ریاست مرد به خودی خود مدیریت بر امور را نیز
به دنبال میآورد و از همه مهمتر این که وی را وارد حوزه «قدرت»
میکند. در این صورت و به موجب ماده 1105 قانون مدنی، مرد از حقی
فراتر از زن در خانواده برخوردار میشود.
=======================================================
سینما
جای مناسبی برای خانم ها نیست!
فرج الله سلحشور، کارگردان فيلم «حضرت يوسف»
سینمای قبل از انقلاب به دلیل داشتن صحنه های عریانی و ناجور
سینمای لامذهبی بود ولی از نظر ترویج جوانمردی ، غیرت، ناموس پرستی
خیلی از فیلمهای زمان شاه از فیلم های حالا بهتر بود، در فیلم های
امروز نه تنها این فیلم ها با انقلاب و ارزش ها و باورهای مذهبی ،
خودشان را همراه نکردهاند بلکه به عیان دارند مبارزه هم می کنند.
یعنی شما ردی از غیرت، ردی از جوانمردی، ناموس پرستی ، در فیلم های
اخیر نمی بینید. اصلاً زن که ناموس جامعه بود در فیلم های فعلی هیچ
ارزشی برای آن قائل نیستند و ارزش مذهبی برای او قائل نیستند، به
راحتی می تواند زن با هر مردی ارتباط برقرار کند خانه هر مردی
برود، علیه همه باورها و ارزش های جامعه طغیان کند.
=======================================================
سريال
شش ميليارد تومانی حضرت يوسف
کشکول خبری هفته
ف.م. سخن
قصد نداشتم راجع به اين سريال چيزی بنويسم چون مايل نبودم دهانَم
به حرف های تند و زننده باز شود و می خواستم به زندگی عادی خودم در
کنار ساير سريال ها و فيلم های سينمايی و برنامه های مختلف
تلويزيونی ادامه بدهم و با آن ها همزيستی مسالمت آميز داشته باشم،
تا روزی که زليخا چنان از خود بی خود شد که می خواست بر صفحه ی
تلويزيون جمهوری اسلامی ايران، جلوی چشم آقای سلحشور - حزب اللهی
دو آتشه - و آقای ضرغامی رئيس راديو تلويزيون، با حضرت يوسف
"مراوده" نمايد. وای وای وای وای وای! بماند که هنرپيشه ی زليخا و
حضرت يوسف چه زجری از بازی در اين صحنه کشيدند و بماند که ما به
عنوان تماشاگر چقدر سرخ و سفيد شديم و لپ هايمان گل انداخت.
=======================================================