=======================================================
شماره
324 ـ
يک شنبه 5 آبان 1387 ـ
26 اکتبر 2008
=======================================================
کشور
تبديل به یک زندان و قبرستان بزرگ شده است
عباس امیرانتظام
امروز مردم حتی از صحبت در مورد مسائل سیاسی سرخورده شده اند و این
سرخوردگی ناشی از آن همه شور و شوق مصنوعی است که مردم در سال
57
در مورد مسائل سیاسی مملکت و شرایط جهانی داشتند، است. مردم امروز
می بینند که نتیجه آن همه آرمان گرایی و شوق و ذوق سال
۵۷
این بوده که عملا کشور تبدیل به یک زندان و قبرستان بزرگ شده است.
به نظر من در حال حاضر شرایط جهانی نیز برای تغییر در ایران مساعد
نیست. من در نامه ام به دبیر کل سازمان ملل به دنبال نتایج این
نامه بودم. من از بازخوردی که از نامه ام گرفتم مطمئن شدم که امروز
شرایط جهانی برای تغییر در ایران مساعد نیست مگر این که این
تغییرات خیلی سطحی باشد...
=======================================================
انتخاباتی
دیگر، در
فقدان آزادی های فردی واجتماعی
مهدی مؤید زاده
نظارت استصوابی حق شرکت آزادانهء مردم رادر انتخابات از آنان سلب
نموده است و تقلب های انتخاباتی در حدی بوده است که شخصیت های طراز
اول نظام راه چاره را پناه بردن بخدا دانسته اند. تجربهء سه دههء
اخیر نشان داده است که شرط اول انتخابات آزاد جدائی دین و دولت است
و تا زمانی که این دو نهاد درهم آمیخته اند و حکومت از دین
استفادهء ابزاری می کند آنچه انجام می گیرد انتخابات نیست بلکه
گزینشی است که در آن حقوق انسانی برای گروهی قابل تصوراست که
اکثریت را با دخالت دولت کسب کرده و برای اقلیت (کسانی که آراء
کمتری دارند) هیچگونه راه رشد و تلاش برای رسیدن به آرمان های خود
متصور نیست.
=======================================================
چاه
«هنرى» گوتنبرگ در آستانهء انتخابات!
گفتگو با شهلا نورى
این دعوا دستکم از کنفرانس برلین تا امروز ادامه دارد و اینها جواب
استدلال هایشان را گرفته اند. حقایق هم به هزار شکل روشن شده و جای
هیچگونه موش و گربه بازی را باقی نگداشته است. تصویر سازی قلابی
اینها از این جدال، مبنی بر مدافعین آزادی بیان و مخالفین آن، را
هیچ کسی که ذره ای شعور سیاسی دارد، جدی نمی گیرد. مسئلهء اصلی بر
سر این است که دو خرداد دوباره در جامعهء ایران در آستانهء مضحکهء
انتخابات رئیس جمهور فعال شده است. بدنبال آن، دو خردادی های خارج
کشور نیز از خانه های خود با مأموریت معین سیاسی بیرون آمده اند.
در زمان ریاست جمهوری خاتمی، کمونیسم کارگری این سیاست را افشاء
کرد. این بار نیز ما یک لحظه از افشای این سیاست ارتجاعی و ضد
مردمی دست بر نخواهیم داشت...
=======================================================
گرسنه:
900 میلیون ـ انفجار از سیری: 75
میلیون نفر
شهباز نخعی
پنجشنبه و جمعه هفتهء گذشته، 16 و 17 اکتبر، به ترتیب "روز جهانی
غذا" و "روز جهانی ریشه کنی فقر" نام گذاری شده بودند. بانی این
نام گذاری ها سازمان ملل متحد است. به این مناسبت مراسم کم رمق و
رنگ باخته ای برگزار شد که با اهمیت موضوعی آنها ـ بر مبنای اثری
که بر سرنوشت صدها میلیون انسان دارند ـ تناسب نداشت. دلیل عمده
این عدم تناسب بویژه این بود که همزمان با برگزاری این روزها
رهبران مهمترین و قدرتمندترین کشورهای دنیا چنان سرگرم اتخاذ
تدابیر جدی برای نجات بانکداران و بورس بازان بودند که وقت و بودجه
ای برایشان نمانده بود تا چاره ای جدی برای "جزییات" ی چون "غذا" و
"ریشه کنی فقر" بیندیشند!
=======================================================