آقای خامنه ای، بدون مقدمه شروع می کنم...
نامه حشمت الله طبرزدی به رهبر حکومت اسلامی
من چیزی ندارم از
دست بدهم و اگر به شکنجه گاه افتادم دست به اعتصاب نخواهم زد و
خوشبختانه صحیح و سالم هستم. من اعلام می کنم که از دسیسهء دستگاه
امنیتی علیه خود و خانواده ام آگاهی ندارم و ممکن است این ها
برنامهء
کشتن من را طراحی کرده باشند.
من از این طریق به سازمان های بین
الملل اعلام می کنم که من و خانواده ام امنیت جانی نداریم. از کجا
بدانم در برخورد با من و خانواده ام من را از بین نبرند و بعد
اعلام نکنند که کار گروه های خود سر بوده است؟ امروز دستگاه
اطلاعات اقای احمدی نژاد به سراغ همسر و حریم خانوادگی من حمله ور
شده و هر آینه این امکان هست که به درون خانه بریزند و من را به
عکس العمل وا بدارند. این بازی خطرناک را دستگاه امنیتی ولی فقیه
شروع کرده و مسئولیت آن نیز با شخص رهبر خواهد بود.
پيامی به همهء سازمان ها و احزاب
و شخصيت های سياسی:
مراقب باشيد! نوبت شما هم خواهد رسيد
اسماعيل نوری علا
بعنوان يک نويسندهء فعال در زمينه های اجتماعی و سياسی، و يکی از
باورمندان به اصول مندرج در اعلاميهء حقوق بشر، از شما، چه در داخل
و چه در خارج کشور، مجدانه تقاضا می کنم نامهء تلخ آقای مهندس حشمت
الله طبرزدی را آنگونه بخوانيد که خود را بجای ايشان فرض کنيد؛
تصور کنيد که حراميان تا در خانهء شما آمده اند و می خواهند همسر
شما را ـ که در هيچ فعاليتی شرکت نداشته ـ با خود ببرند. پيش آمدن
اين وضعيت، در اوضاع کنونی ايران، برای هيچکس ناممکن نيست و اگر
شما اکنون در مورد وضعی که برای مهندس طبرزدی پييش آمده خاموش
بنشينيد، در واقع، اعلام رضايت کرده ايد که مأموران وزارت اطلاعات
با اعضاء خانوادهء شما نيز هر کاری که بخواهند انجام دهند. دوستان!
نتايج اين گفتهء خسران بار هزاربار تکرار شده را بياد
آوريدکه «اين شخص به گروه ما ربطی ندارد». در ديکتاتوری هميشه برای
همه نوبتی در تظر گرفته شده است. پس، هم اکنون، برای حفظ حريم
خانوادهء خود هم که شده، بايد برداريد و، چه طبرزدی را دوست داشته
باشيد و چه نه، نسبت به اين حرکت زشت و غيرانسانی مأموران ولی فقيه
اعتراض کنيد. بقول سعدی: «حرم
در پيش است و حرامي در پس. اگر رفتي بردی وگر خفتي مُردی!» |