تاریخ مشروطه، دادگاه ایران است

همنشین بهار

اينکه آیا همه کسانی که به جای سلطان و رعیت، دم از مشروطه و ملت می‌زدند و می‌گفتند: «مشروطه عین اسلام و اسلام همان مشروطه است»، از موضع ترقی خواهی جانب امثال صوراسرافیل و ستارخان را می گرفتند یا نه، موضوعی جدا است... تکفیرنامه اصحاب قلم و افرادی چون جلیل محمدقلی‌زاده (سردبیر ملانصرالدین) را  نه شیخ فضل الله نوری و ملاقربانعلی زنجانی مشروعه خواه، بلکه آیت الله محمد کاظم خراسانی (صاحب کتاب ارزشمند کفایه الاصول) و آیت الله عبدالله مازندرانی مشروطه خواه مُهر زده اند.>>>

قیام در سوریه هر روز خونین تر می شود و هرچه بیشتر پرسشی خود می نمایاند: چرا جامعۀ بین المللی همانند لیبی دخالت نمی کند؟ پاسخ در موقعیت منطقه ای بسیار ویژۀ سوریه نهفته است. لیبی از نظر بین المللی تنها به دو جهت جالب است: منابع عظیم نفت دارد و پایگاه مهمی برای مهاجرت از آفریقا به اروپاست. سوریه برعکس از نظر راهبردی منطقه ای مین گذاری شده را می ماند. یک نکته همسایگی این کشور با اسرائیل و ارتفاعات جولان است که از سال 1967 در اشغال نیروهای اسرائیلی است. در مرز دو کشور با وجود لفاظی های جنگ طلبانه بین سوریه و اسرائیل، از 40 سال پیش گلوله ای شلیک نشده است. درعمل حکومت سوریه ضامن آرامش و ثبات در مرز با اسرائیل است. و دومین برگ برندۀ سوریه پیمان سیاسی اش با ایران است.>>>

از زمانی که اثری که از یکی از مؤمنین به شرح زیر صادر شده است، اینجا در ممالک محروسه ی خاج پرستان، همه جای فدوی را گرفته اند که مؤمن مذکور شدیداً شکر خورده و قند شکسته که بدون اجازه، از آنان مایه گذاشته است: «در كشور عشق مقتدا خامنه ای است / فرماندهی كل قوا خامنه ای است / ديروز اگر عزيز مصر يوسف بود / امروز عزيز اين جهان خامنه ای است!» و فلذا فدوی را به مصداق این بیت معروف: گنه کرد در شرق آهنگری / به LA زدندی سر مسگری!؛ شدیداً به قول عوام Sue کرده اند!..>>>

چرا نباید پذیرفت که مجاهدین دیگر نمی‌خواهند تروریست باشند؟ خود ایرانیان که در این زمینه به اندازه کافی تجربه دارند! آیا کسانی که برای باقی ماندن این سازمان در آن لیست کذایی تلاش می‌کنند، میل دارند مجاهدین تروریست بمانند؟! اگر آنها در این لیست بمانند و خود را به «جنبش سبز» بچسبانند که بدتر است زیرا در مقام  یک گروه تروریست این کار را می کنند!  ولی آیا نام یک سازمان در لیست اروپا و آمریکا دلیل واقعی برای تروریست بودن یا نبودن آن است؟! یعنی اگر مجاهدین در لیست بمانند، تروریست‌اند و اگر نباشند، تروریست نیستند؟!>>>

فرض را براین بگیریم که اعمال جنایتکارانه حکومت بشار اسد "جنایت علیه بشریت" نباشد – که هست – و "مسئله داخلی" باشد – که نیست -، حتی با چنین فرضی هم از آنجا که همهء شواهد حاکی از آنند که سقوط بشار اسد حتمی و قطعی است و مردم دلیر و مقاوم سوریه بزودی این "مسئله داخلی" را به سود خود حل خواهند کرد، باز هم گرهی از کار فروبستهء بشار اسد و سیّدعلی خامنه ای گشوده نخواهد شد. سقوط محتوم رژیم بشاراسد و پیروزی مردم سوریه طبعاً فرصتی مناسب برای مردم ایران پدید خواهد آورد تا بپاخیزند و شرّ حکومت ولایت مطلقه فقیه را از سر خود دور کنند و همین است که لرزه بر اندام ولی فقیه می اندازد!>>> 

در زبان انگليسی ضرب المثلی هست مبنی بر اينکه «اسب را پشت درشکه نمی بندند». دليل هم روشن است: اسب قرار است درشکه را بکشد و آن را با سرنشينان احتمالی اش به مقصد برساند؛ اما اگر اسب را به پشت درشکه يا درشکه را به جلوی اسب ببنديم هيچکس به مقصد نخواهد رسيد. اين اصطلاح، مثل هر اصطلاح ديگری، کاربردهای مختلفی دارد و می توان آن را در موارد گوناگونی در راستای روشن کردن مقصود به کار برد؛ و من هم اين روزها آن را در راستای روشن کردن پيچ و خم های مسئلهء غامض اتحاد نيروهای سياسی بسيار رسا و مبين می بينم.>>>

آنچه امروزه طرح این سوال را در ذهن پرسشگر انسان تقویت می کند اخبار و گزارش هایی است که چند صباحی است از گوشه و کنار منطقهء خاورمیانه و شمال آفریقا با آنها روبرو هستیم. به عبارتی این علامت سوال و پرسش در زمينهء خیزش مردم در کشورهایی مانند تونس و مصر و پایداری مردم در سوریه، لیبی و اسراییل برجسته و نمایان تر می شود و شاید اگر بخواهیم شاهد کوچکی بر این امر داشته باشیم، مقایسه سه شنبه های اعتراض در ایران و جمعه های تجمع در سوریه و میزان پایداری هر یک از آنها بخشی از واقعیات موجود را ملموس تر می کند.>>>