اسلامگرایان علیه هالیوود، هالیوود علیه چهارشنبه سوری

مجید محمدی

غیر از تهدیدهای معمول پلیس ایران مبنی بر برخورد پلیس با تجمعات مردم در شب چهار شنبه سوری، شبکه‌های تلویزیون دولتی این کشور هر سال در این شب با نمایش انبوهی از فیلم‌های هالیوودی تلاش می کند جوانان را به جای انجام مراسم چهارشنبه سوری و شرکت در اعتراضات احتمالی در برابر دستگاه تلویزیون بنشاند.

در ساعات دو و نیم بعد از ظهر (پس از تعطیلی زود هنگام مدارس) تا حدود 10 شب چهارشنبه سوری سال 1389 یعنی دوره زمانی که افراد شروع به جمع شدن تا متفرق شدن می کنند، فیلم‌های رابین هود، میمون‌های فضایی 2، داستان اسباب بازی 3، اژدهاتونو چطور آموزش بدین، پارک ژوراسیک 1، حد نهایی و طعمه (همه بجز یکی محصول ایالات متحده) از شبکه‌های مختلف به نمایش درآمدند. (تابناک، 23 اسفند 1389) بالاخص دو فیلم تازه به نمایش در آمده در بازار جهانی یعنی داستان "اسباب بازی 3۳" و "اژدهاتونو  چطور آموزش بدین" برای ساعات اوج مراسم یعنی 5 و 6.5 بعد از ظهر انتخاب شده بودند.

در چهارشنیه سوری سال 1390 هم تجاری ترین فیلم‌های آمریکایی برای پخش درنظر گرفته شدند. زنبور وحشی، یوگی خرسه، اگه بخوای می‌تونی، پاندای شجاع، رانگو، ترون، منطقه 51، و مهاجمین در جدول پخش آخرین سه شنبه سال 1390از شبکه ‌های یک، دو، سه، چهار، تهران و شمای تلویزیون دولتی گذاشته شدند.

البته پخش فیلم‌های آمریکایی به چهارشنبه سوری محدود نمی شود. به عنوان نمونه از ۲۵ فیلم سینمایی درنظر گرفته شده برای نوروز سال 1391 در شبکه دوی تلویزیون دولتی 10 فیلم از تولیدات سینمای آمریکا هستند. از 10 فیلم سینمایی اعلام شده برای پخش در شبکه 4 تلویزیون دولتی نیز چهار فیلم محصول ایالات متحده بوده‌اند.

انحطاط بشر در خدمت اسلام

نمایش‌ تجاری ترین فیلم‌های سینمای آمریکا در تلویزیون دولتی در کشوری صورت می گیرد که مقامات رسمی آن سینمای هالیوود را تحت سلطه صهیونیسم می دانند و صنعت سینما در ایالات متحده را بخشی از ابزارهای سلطه جهانی این کشور معرفی می کنند: " هالیوود به عنوان مرکز سینمای جهانی در خدمت انحطاط بشر است" (آیت الله خامنه‌ای، 26 مهر 1390) یا "کسانی که در هالیوود کار می‌کنند... برای این موضوع درست شده‌اند که این تجاوز و سرکشی‌های نظام سرمایه‌داری را توجیه کنند." (احمدی نژاد، تابناک، 13 بهمن 1390) یا "تمام سینمای هالیوود و اسکارمتعلق به رژیم صهیونیستی است." (فرج الله سلحشور، سینمانگار، 18 اسفند 1390)

استفاده ابزاری از فیلم‌های هالیوودی علیه جشن‌ ملی چهارشنبه سوری در کشوری صورت می گیرد که نهاد ریاست جمهوری‌اش برای مقابله با هالیوودیسم سمینار برگزار می کند و در آن از منتقدان سینمای هالیوود در سراسر جهان دعوت به عمل می آورد. ("دومین کنفرانس بین المللی هالیوودیسم و سینما" با حضور محمود احمدی نژاد در محل نهاد ریاست جمهوری ایران آغاز به کار کرد، ایسنا، 13 بهمن 1390)

تلویزیون دولتی و روسپی خانه

حتی مشابهت بازیگران زن سینمای ایران به بازیگران آمریکایی باعث می شود آنها فاحشه خوانده شوند: "آمدن آنجلینا جولی به ایران اتفاق خوبی است، برای سینمایی که فاحشه خانه است باید برای ادامه فعالیت خود نیز فاحشه بین المللی بیاورد... خانواده سینما صهیونیستی و هالیوودی است و باید اذعان کرد که سینمای ایران برای ایران نیست، سینمای ایران عضوی از سینمای دنیا است و اگر علاقه نشان دهد که یک بازیگر بین المللی به ایران بیاید طبیعی است چون خود سینمای ایران عضوی از جامعه بین المللی هالیوود است... سینمای ایران هالیوودی است و بازیگران آن نیز هالیوودی هستند." (فرج الله سلحشور، 23 مهر 1390)

ممکن است مقامات تلویزیون دولتی نظری متفاوت با فرج الله سلحشور داشته باشند، اما نمی توانند بر خلاف نظر ولی فقیه عمل کنند. ولی فقیه هم سینمای آمریکا را منحط می داند و هم کار نمایندگانش در تلویزیون دولتی را که پر فروش ترین آثار این سینما را برای پخش در شب چهارشنبه سوری اختصاص می دهند تایید می کند. تلویزیون دولتی عملا از انبوهی از محصولات "روسپی خانه غرب" برای به حاشیه بردن یک سنت ملی استفاده می کند.

دشمن علیه دشمن

از این ترفند در دوران مابعد انتخابات ریاست جمهوری در روزهایی که جوانان معترض در خیابان ها حضور پیدا می کردند به کرات استفاده شد. این کار از چه واقعیت‌هایی در نگرش و ایدئولوژی حکومت دینی حکایت دارد؟

مقامات جمهوری اسلامی ایالات متحده را دشمن اصلی خود می دانند و هالیوود را ابزاری برای تهاجم فرهنگی و شبیخون فرهنگی دشمن. از سوی دیگر همین مقامات هرگونه حرکت اجتماعی در داخل کشور را که با فرهنگ رسمی همخوانی نداشته باشد به دشمن نسبت می دهند. ("پشت موضوع آب بازی اهداف دیگری وجود دارد که تعدادی از جوانان وسیله رسیدن به آن شده‌اند،" احمد رضا رادان، جانشین فرمانده نیروی انتظامی، مهر 13 شهریور 1390) حرکت جوانان در شب چهارشنبه سوری هم  در مواردی به تحریکات دشمن نسبت داده شده است. اگر این دو واقعیت را در کنار هم بگذاریم، رفتار تلویزیون دولتی در پخش فیلم‌های پر بیننده آمریکایی در شب چهارشنبه سوری به کار گیری محصولات دشمن (ایالات متحده) علیه دشمن (جوانان ناهمرنگ با فرهنگ رسمی) از طریق سرگرم کردن عوامل آن است. 

عدم اعتماد به نفس

نتیجه دیگری که از اقدام مذکور می توان گرفت اعتماد به نفس فرهنگی و هنری بسیار پایین مقامات جمهوری اسلامی است. آنها بهتر از همه می دانند که آثار تولیدی جمهوری اسلامی در میان توده مردم و جوانان خریدار ندارد و اگر اعتماد به نفس داشتند و واقعا تصور می کردند که آثاری جذاب را برای بشریت که تشنه ایده‌های آنان است تولید می کنند، حداقل باید یکی از فیلم‌های تولیدی دستگاه‌های دولتی و توسط خودی ها را در شب چهارشنبه سوری در تلویزیون دولتی پخش می کردند.

حذف اعیاد و جشن‌های ملی

 کشوری که می خواهد با فرهنگ دیگر کشورها رقابت کند از ظرفیت‌های ملی‌اش بهره می گیرد. اما مقامات جمهوری اسلامی تیشه برداشته و در حال تخریب فرهنگ ملی هستند. به همین دلیل با اعیاد و جشن‌هایی مثل مهرگان، نوروز، شب یلدا و چهارشنبه سوری مخالفت می شود: "از دیدگاه ائمه اطهار چهار عید فطر، قربان، غدیر و روز جمعه؛ اعیاد اصلی ما هستند." (امام جمعه قزوین، تابناک، 16 آبان 1390) در جریان مخالفت با اعیاد و جشن‌های ملی نیز ظاهرا چاره‌ای بجز این ندیده‌اند که از فرهنگی که قرار است با آن مبارزه شود استفاده ابزاری کنند.

محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.

بازگشت به خانه