بانگ عـُرفی

شعری از مجید نفیسی

 خدا زوری نیست

خدا زوری نیست

زوری نیست بردن نام خدا.

خسته ام از نیایش بامدادی مدارس

خسته ام از نماز نیمروزی ادارات

خسته ام از خطبه های نماز جمعه

خسته ام از امر و نهی های خیابانی

خسته ام از توسری ، تازیانه ، سنگسار

خسته ام از مجلسی شدن مسجد

خسته ام از مسجدی شدن مجلس .

خوشا جدایی دین و دولت

خوشا آزادی دین و بی دینی

خوشا نادینی: نظام عـُرفی* .

خدا زوری نیست

ناخدا زوری نیست

زوری نیست دین و بی دینی.

چنین گفت بانگوی ی نادینی:

شاعر عرفی.

17 اوت 2012

*  Secularism

نظر خوانندگان

پرتو نوری علا: مجید نفیسی، شاعر بدعت گزار شعر معاصر فارسی، در این شعر کوتاه، کلمه فارسی "بانگ" (ندا) را در مقابل اذان عربی، به معنای رساندن آگاهی به گوش، و "بانگ گو/ بانگو" را در مقابل کلمه عربی مؤذن، قرار می دهد. او در برابر اذانِ مؤذن، که به زبانِ شرعی و امری از شنونده می خواهد تا به وحدانیت خدا، پیامبری محمد، رسالت علی، برگزاری نماز و رستگاری بشتابد، در زبان عُرفی و آزاد، خستگی های خود، خستگی مردم ایران را از زور و توهین و امر و نهی و سنگسار و "مسجدی شدن مجلس" برمی شمرد. این بانگوی عُرفی، ندا می دهد که باور به هیچ چیز، حتی باور به خدا، "زوری نیست." مجید نفیسی با مهارت، استفاده از فرمِ "اذان" و تعدد و تکرار اوامر مؤذن را، به آزادی و اختیارِ مخاطب، بَدل و تکرار می کند و در فرازی بدیع، باوری سکولار و دمکرات را به راحتی در قالب شعر، خوش باد می گوید؛ "خوشا آزادی دین و بی دینی."

محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.

بازگشت به خانه