جلوگيری فعال از آزادی بيان عقايدی که ضد اسلامی تلقی می شوند از طريق
تصويب قوانين بدون اعمال تبعيض و تجاوز به حقوق ديگران ممکن نيست و
دستورات مذهبی ناظر بر نهی از منکر در صورت قانونی شدن منجر به کشتار
کافران و مرتدان خواهند شد. بر اين اساس، چگونه می توان از دولت سکولار
خواست که کاری به کار نهادهای دينی نداشته باشد و اجازه دهد که آنها بر
اساس قوانين مذهبی خود هر بلائی را بر سر مردمی که چون آنان نمی
انديشند بياورند؟
بقيه در آرشيو
من با نظر شما مخالفم
شهباز نخعی
جناب دکتر نوری علای عزیز؛ با درود، با خواندن نوشتار "سفارش های
بی راهکرد" دریغم آمد مخالفت خود را با محتوای آن ابراز نکنم. از
این هم فراتر می روم و اضافه می کنم که اگر از جنبهء "واکنشی" آن
بگذریم، این نوشتار با بنیان باورهایی که خود شما به کرّات ابراز
داشته اید و آزادی بیان در رأس همهء آنها قراردارد در تناقض و تضاد
است. شاید من اشتباه می کنم، ولی شما، با فتوای "ضرورت سنجاق
کردن راهکرد"، عملاً شرطی را به آزادی بیان "سنجاق" می کنید که در
صورت پذیرش عام آن را به صورت "شیربی یال و دم و اشکم" در می آورد.
بقيه در آرشيو
شاید روزی این میخ آهنین در سنگ رفت
طباطبا
سلام؛ جمعه گردی این مرتبه باز معرکه بود. انگشت را درست آنجا
گذاشته بود که میل ما منورالفکر ها نبوده و نیست! یاد آن دهاتی
افتادم که در وصف آخوند تازهء ده و دانش اش سخن سر داده بود که
"نمیدونی ملا چی می گه!" پرسیدند که "خب چی می گه؟" گفت "اگه من می
فهمیدم چی می گه که ملا نبود!". بله، غالبا ما دور گود نشسته ها
طوری می گوئیم گه بقدر کافی قلبمه باشد و کسی حرف مان را نفهمد،
والا به ما روشنفکر نمی گویند! و باز واعظ غير متعيظیم. همهء کارها
البته برای دیگران است نه خود ما. نباید دروغ بگویند، تهمت بزنند،
خیانت و خود فروشی کنند و...، اما اگر خودمان گفتیم و کردیم صد
البته قابل چشم پوشی است!
بقيه در آرشيو
نگاهی به دو يادداشت از کيهان چاپ تهران
درويش رنجبر ـ سرپرست انجمن سکولارهای سن
ديه گو (جنوب کاليفرنيا)
با عرض تبریک برگزاری موفقیت آمیز همایش تورنتو و به امید بر داشتن
گام‌های بلند تر در راه انحلال رژیم جهل و جنون ولایت فقیه به
آگاهی می‌‌رسانم روزنامه دشمن (کیهان تهران) اخيراً دوبار در ستون
خبر ویژه خود از شبکه ما و همايش تورنتو نام برده است. این امر نه
تنها بیانگر تاثیر چشمگیر نشست تورنتو می‌‌باشد بلکه جایگاه شبکه
سکولارهای سبز در میان اپوزیسیون را نشان می‌‌دهد. فراموش نکنیم
که آقای مهندس حسن شریعتمداری، سخنگوی اتحاد جمهوری خواهان ايران،
در پیام خود به همايش تورنتو به دو ویژگی همایش اشاره داشت، یکی
اینکه بر خلاف دیگر نشست‌های اپوزیسیون در سی سال گذشته این همایش
در زمانی برگزار می‌‌گردد که رژیم جمهوری اسلامی در غایت ضعف قرار
دارد و دوم آنکه این شبکه بی هیچ ادعا و در کمال فروتنی و بر خلاف
احزاب سیاسی کلاسیک می‌‌گوید "آی مردمانی که دل در گرو آزادی
ایران دارید، آی مردمانی که در طلب آزادی ایران از شر اختاپوس رژیم
ولایت فقیه هستید.
بقيه در رشيو
سکولاريسم ذاتاً تروريست پرور است!
رحيم پور ازغدی
به گزارش خبرنگار مهر، حسن رحيم پور ازغدی به عنوان يکی از
سخنرانان «کنفرانس بين المللی ائتلاف جهانی عليه تروريسم برای صلح
عادلانه!» که از روز شنبه در محل اجلاس سران کشورهای اسلامی برگزار
شد، به ايراد سخن پرداخت و گفت: «وقتی احساس کردند که خطر انقلاب
های اسلامی در جهان جدی شده و اومانيسم به انتهای راه خود رسيده
است به اين نتيجه رسيدند که بايد اسلام را سرکوب و بدنام کرد».
آقيه در رشيو
یک بام و صد هوا ـ نقد و بررسی
آزمون سراسری ـ بوروکراسی اسلامی
حمیدرضا رحیمی
آيا شما خوانندگان عزیز ضد انقلاب می دانید که چرا حضرات آیات عظام
و حجج اسلام آنگاه که دیکتاتورهای محترم منطقه، تظاهرات مسالمت
آمیز مردم شان را به خاک و خون می کشند، ناگهان و به ترتیب ریش،
شدیداً دمکرات شده و به آنان ناسزا گفته لکن مردم سرزمین های
اشغالی ایران، در نظاهرات مسالمت آمیزشان به همان انگیزه را، به
شدت محبوس، مضروب و مقتول می فرمایند؟>>>
بدون
«جنبش های آلترناتیوساز»
دشواری
ما در همبسته نمودن نیروهای سیاسی همین است که بیشتر طیف های سیاسی
با تعصب مدعی برحق بودن دیدگاه ها و راهبردهای خود هستند. برخی حتا
نمی توانند خود را از یک قفس ایدئولوژیک رها سازند. اختلاف سلیقه
در راهکارها کمترین مسئله ما در زمینهء یک همبستگی ملی است.
هیچکدام از این طیف های سیاسی مدعی، مقبولیت خود را در میان مردم
کشور آزمایش نکرده اند و غالبا این مقبولیت را در گرد هم اندیشان
خود یا گرد دوستان محفلی و برخی فقط در آینه بدست آورده اند، زیرا
زمینه فعالیت آزاد سیاسی در کشور فراهم نبوده است. بنابراین، به
باور من، تنها راه فراهم سازی زمینه فعالیت برای همهء طیف های
سیاسی و ایجاد فرصت برای مشارکت آنها در سیاستگزاری و اداره کشور،
برپایی یک دولت موقت است؛ دولتی که باید بر پایهء خرسند سازی همهء
این طیف های رنگارنگ، و برپایهء یک ساختار پیشرو و جهان پسند با
رعایت منشور سازمان ملل متحد، بیاینهء جهانی حقوق بشر و با هدف
عضویت در خانوادهء کشورهای مردم سالار و پیشرفته، تشکیل شود.
