پيوندها | مطالب شمارهء قبل | سال چهارم ـ شماره 985 ـ جمعه 5 فروردين 1390 ـ 25 مارچ 2011 | |
اين سايت دوشنبه ها، چهارشنبه ها و جمعه ها به روز می شود
روايت صوتی کامل با صدای آقای اسماعیل قادر پناه>>>
پيوند به نسخهء رايگان اينترنتی>>>>
=========== =========== نژادپرستی و تبعيض (حاوی پيوندها) =========== ============= ========== ========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== ============= =========== ============= ============= ============= ============ =========== ============= ============= =========== =========== =========== ============ =========== =========== =========== =========== =========== ===========
|
شبکهء سکولارهای سبز از همهء معتقدان به لزوم انحلال حکومت مذهبی و استقرار حکومتی سکولار و مبتنی بر اعلاميهء حقوق بشر در ايران دعوت می کند تا به آن بپيوندند.
گفتگوی تلويزيونی با دکتر آرام حسامی مدير تلويزيون ايران ما>>>
رهبری جنبش آزادیخواهی و آلترناتیو >>>
چاپ واشنگتن (فايل پی.دی.اف)>>>
20 بهمن 1389 مذاکرات هيئت اعزامی شورای هماهنگی شبکه با شخصيت های سياسی در زمينهء فراهم کردن مقدمات تشکيل کنگرهء ملی ايرانيان آغاز شد تفصيل اين خبر بزودی منتشر خواهد شد
اسماعيل نوری علا سکولار سبز چه کسی است؟
ويدئو، فايل کوچک صدا
مراحل نظری وعملی آلترناتيوسازی (ويدئو)
پيشنهاد ائتلاف گسترده حول سه محور ماشااله سلیمی - منوچهر مقصودنیا تا کی احزاب و نیروهای سیاسی خارج از کشورمی خواهند فقط با خودی ها سر یک سفره به نشینند؟ تا کی می خواهند در چهار دیواری خانه خود محصور مانده و از ایجاد تماشای شهر زیبا وبزرگ ائتلاف همگانی جهت تجات کشور محروم بمانند؟ ما اگر بتوانیم چنین شهر بزرگی را بنا نهیم آنوقت است که می توانیم پارلمان آن را انتخاب و هیئت اداره کننده اش را که تکیه بر ده ها هزار نفر از فعالین سیاسی خارج از کشور خواهد داشت، به جهانیان معرفی کنیم. آنوقت است که چنین پارلمان و هیئت اداره کننده اش، از سوی دولت ها و نهادهای بین المللی جدی گرفته خواهند شد. اگر ما موفق به چنین کاری بشویم، دیگر دولت ها و نهادهای مماشات گر با حکومت جمهوری اسلامی نمی توانند افکار عمومی مردم کشور خویش را فریب داده و اعمال خودرا توجیه کنند. >>>
اگر ایرانیان آزاده و میهن دوست در برونمرز که نگران سرنوشت کشورشان هَستند، بجای به هدر دادنِ زمان و فرسودن نیروهایِ زاینده شان در گفتگوی های ستیزه جویانه در فیس بوک، و یا از راه درگیری های شاخه ای و زیان آور باهم، رویِ برنامهء برپایی یک دولت گُذرا سرمایه گُذاری کُنند، بزودی خواست همهء آنها برآورده خواهد شد که آرزویِ رهایی ایران از سه دهه کابوس حکومت اسلامی دارند. این برنامهء سودمند زمانی می تواند انجام گیرد که هر ایرانی آزاده و میهندوست بخشی از وظیفه و مسئولیت کار را کوشا بپذیرد، در گُسترش این اندیشه در میان هم میهنانش بکوشد و تنها به خواندن این یاداشت بَسنده نَکُند. >>>
با شروع فازجدید بحران درون حکومتی سوالات مهم و جدیدی در برابر ما قرار گرفته است: آیا زمان مداخلهء مستقیم سپاه در سیاست فرا رسیده است یا همچنان سپاه به صورت غیر مستقیم و تحت پوشش نهادهای رسمی عمل خواهد کرد؟ دست بالا را در این دور از نبردهای درون حکومتی کدام طرف خواهد داشت؟ دولت و سپاه و یا اصول گرایان و روحانیت ؟ موضع نهائی ولی فقیه در این کشاکش چه خواهد بود و آیا این شتر به در خانهء ولی فقیه هم خواهد رسید؟ آیا نبردهای آتی، همچون تاکنون در قالب سیاسی خواهد ماند یا آنکه با ظهور یک قدرت و حزب مسلح و ذینفع در تحولات سیاسی می تواند فراتر رفته و چه بسا خونین هم بشود؟ و آیا نیروی سپاه پاسداران قادر خواهد در این کشاکش ها به صورت نیروی یک پارچه عمل کند و یا آنکه خود می تواند- باتوجه بازتولید سریع "بورژواهای سپاه و پرولترهای سپاه" ـ دچارانشقاق گردد؟ نه فقط شقه شدن بدلیل موضع گیری های متفاوت در برابر رقبا بلکه هم چنین بین مقامات و فرماندهان بوروکرات- بورژوا و بدنهء محروم آن. >>>
|
فضا در ایران بیش از پیش سیاسی و سیاست زده است و بسیاری با استفاده یا با سوء استفاده از یک فضای سیاسی ـ امنیتی فعالیت میکنند و چالشهای متعددی را دامن میزنند، اگر این طوری نگاه کنیم، به نظر میآید که از میان فعالان جنبش زنان آنهایی که در داخل ماندهاند، در واقع از همه کاری محروم هستند. یا فشار حاکمیت بیشتر بر این است که جنبش زنان ایران را محدود کند به همان فعالیتهای حقوقی و فعالیتهای مدنی و خانواده. سرمان گرم باشد به همان صیغه و چند همسری و نمیدانم ختنهی دختران و اینها که امروزه به نظر من در واقع جایی ندارد. یعنی زنان ایرانی در برابر تبعیضات قانونی و حقوقی خودشان با دور زدن خانواده و بالا بردن آمار طلاق به 8/8 درصد و کسب رتبهی چهارم طلاق در جهان، این قوانین تبعیضآمیز را دور زدهاند و برنمیتابند.>>>
مدت هاست که من هم به عنوان عضوی از جامعه با روند رو به افزایش این دختران در سرچهارراه ها و گذرها به هراس افتاده ام و سخت نگرانم. مدت های مدیدی می شود که هربار با دیدن دختران کار و خیابان که در سرما و گرمای زمستان و تابستان در سر هر کوی و برزنی و سر هر چهار راهی به دنبال لقمه نانی به پیاده و سواره التماس می کنند تا متاع شان را بفروشند، با خود می گویم، چرا جامعه چشم هایش را بر روی این فاجعه بسته است؟ تا اینکه در یکی از همین روزهای زمستانی که مسیر خانه تا میدان ونک را طی می کردم یکی از آنها آمد توی زندگی ام... >>>
موضوع زن در اسلام با موضوعهای مختلفی گره خورده است. در این نوشته "اسلام" همچون عنوانی بر مجموعهای از مسئلههای اجتماعی و فرهنگی در نظر گرفته میشود. تبعیض در مورد زنان جزئی است از یک نظام تبعیضی. آنگاه که این نوع تبعیض در همپیوندیهایش بررسی شود، مبرمیت مسئلهای که شاخص آن است، نمایانتر میشود. این نوشته، حاوی نکتههایی است یادداشتشده برای سخنی که رانده شد در جلسهای (در دانشگاه بوخوم به تاریخ 6 مارس 2011) به مناسبت 8 مارس، روز جهانی زن. >>>
جدایی دین از دولت، فقط امری مربوط به شکلی از یک نظام سیاسی نیست و در پس این شعار، موضوع "نفی امتیاز" نهفته است؛ نفی امتیازی که به نام دین، مردانگی، مذهب یا هر نام دیگری توجیه میشود. جدایی دین از دولت، به معنای این است که انسانها در برابر قانون و دولت برابر هستند و دولت باید در برابر انسانها، مستقل از تعلق جنسی، قومی یا مذهبی آنها رفتاری یکسان داشته باشد. با در نظر داشتن این واقعیات، میتوان نتیجه گرفت که بین سکولاریسم و برابری زنان و مردان، رابطهای تنگاتنگ وجود دارد و نمیتوان تصور کرد که نظامی دینی بر جامعه حاکم باشد و زنستیزی، از اصلیترین حوزههای تبعیض در این نظام نباشد. >>>
چرخش 180 درجه ای: از بااونا به باما! هدف از این نوشتار تخطئه یا کاستن از ارزش موضع گیری باراک اوباما در پیام نوروزی سال 1390 نیست. تردید نیست که رستاخیز مردم ایران از پشتیبانی هر فرد عادی نیز نیرو می گیرد و این پشتیبانی اگر از جانب رییس جمهوری قدرتمندترین کشور جهان باشد اثرش به مراتب بیشتر خواهد بود. هدف یادآوری و جلب توجّه به این نکته است که در ارزیابی و بها دادن به این گفته ها نباید دچار ذوق زدگی شتابزده شد. فزون براین، آنچه باراک اوباما در پیام نوروزی امسال گفته، حرف های تازه ای نیستند و در نزدیک به دو سال گذشته بسیاری همه آنها را گفته و بازگفته اند و به قول عوام باراک اوباما دوزاری اش دیر افتاده است! >>>
|
مقاومتی فرهنگی، در پشت پرده های بسته در بهار سال ها قبل گزارشی تلويزيونی در مورد وضعيت و مقاومت زنان در افغانستان طی دوران طالبان ديدم؛ گزارشی تکان دهنده. يکی از راه های مبارزه ی زنان افغانستان با طالبان، اين بود که در خانه ای گرد هم می آمدند و پشت ديوار های بسته، به آرايش يکديگر می پرداختند. يا در خانه ای گرد آمده و برای دختران کوچک کلاس درس برقرار کرده و برای آنها تدريس می کردند. حال، در اين ويدئو، در رژيمی که سراسر به نوحه و ناله و غم پراکنی می پردازد، پشت ديوارهای بسته در آباده، خانواده ای به شادی پراکنی می پردازد. ببينيد پرده های خانه را. ببينيد همه چيز در يک اتاق بسته صورت گرفته، و اين نشان مقاومت يک ملت است. ما، از بزرگ و کوچک، به فرهنگ غم، ناله و ندبه، گريه و نوحه خوانی تسليم نخواهيم شد.
جام زهری که احمدی نژاد و مشایی خواهند نوشید برگزاری برنامه ها و جشن های مختلف مذهبی ـ سنتی البته که نمی تواند اشکالی داشته باشد. همان گونه که مراسم سنتی هر گروه و قوم و ملتی. اما عنوان کردن این جشن ها به نام «جشن نوروز»، که علاوه بر این که جشنی زمینی و فرامذهبی و ملی است، متعلق به تمامی مردمان ایران و حتی سرزمین های دیگری نیز است، نوعی مصادره کردن جشن های ملی، معوج کردن آن و در واقع اهانت و دهن کجی به مردم است. هرچند که اين گونه کوشش ها، خوشبختانه، نشان دهنده شکست مفتضحانه ی حکومت اسلامی نيز هست؛ شکستی که مستبدینی از جنس افراد همین حکومت در دوران های مختلف تاریخ آن را تجربه کرده اند بی آنکه به علت بی خردی و سماجت بتوانند از آن تجربه ها درس بگیرند.>>>
جنگی که در گلوی جهان گیر کرده بود! صدام حسین فدای بلوف اتمی خود شد. امثال بنعلی و مبارک فدای توهم و گوشهای کر خود میشوند. و قذافی؟ درست است که رسانههای جمهوری اسلامی با فراموش کردن و انکار پیوند تاریخی، فکری و خونی خود با قذافی و انقلابش، در پشتیبانی از «انقلاب اسلامی» مردم لیبی داد سخن میدهند، ولی نمیبینند توهم و پافشاری قذافی بر موضع خود اتفاقاً از جنس ایستادگی و توهم رهبر جمهوری اسلامی است. همین ایستادگی در برابر مسیر تاریخ و همین خوشخیالی متوهمانه که «مردم» حاضرند جان خود را برای چنین رهبرانی فدا کنند، سرنوشت آنها را به هم گره میزند. امثال قذافی و رهبران جمهوری اسلامی، فدای سر مردم خود میشوند.>>> چه کسی از وزن کشی سياسی می ترسد؟ يکی از مبهم ترين اصطلاحات سياسی ما عبارت «رهبران سياسی اپوزيسيون خارج کشور» است. هيچ معلوم نيست اين رهبران از کجا آمده اند، چگونه به رهبری رسيده اند، در اين مقام چه کسانی را رهبری می کنند، حرف شان پيش مردم چقدر در رو دارد؟ و خودشان تا چه حد می توانند بدانند که «مردم» از «رهبران» شان چه توقعاتی دارند؟ در نتيجه، کار سياسی تاکنون تنها در درون حلقه های بيشمار اما کوچکی جريان پيدا کرده که اعضائش همديگر را می پذيرند تا خود نيز پذيرفته شوند. >>>
واقعیت اصلی این است که اکثریت جامه ایرانی از حکومت اسلامی خسته و خواهان تغییر آن است، ولی این اکثریت شامل گرایشهای بسیار مختلف حتا در مواردی متضاد سیاسی، عقیدتی و قومی است. اگر آینده ایران بر پایه دموکراسی قرار است بنا شود، یعنی در آینده این گروه ها، در کنار هم قرار است فعالیت و رقابت کنند، اگر به شعار ایران برای همه ایرانیان باور داریم، یعنی در آینده ایران، یک طلبه شیعه می تواند روزنامه داشته باشد همانطور که یک بهایی می تواند انجمن داشته باشد، پس چه گونه است که امروز بیرون از ایران و در شرایطی که دشمن مشترکی در حال نابودی کشور است، نمی توانیم یک دیگر را تحمل کنیم؟ >>>
آلترناتیو جمع عددی افراد سرشناس و سیاسی نیست هر پروسهء مبارزاتی نیروی اجتماعی و اپوزیسیون آلترناتیو و یا هر دولت موقتی را خواهد ساخت. آلترناتیو ساخته شده چون از دل مبارزات مردمی بیرون بیاید مورد اقبال و توجه قرار خواهد گرفت. آلترناتیو جمع عددی یک سری افراد سرشناس و سیاسی نیست که بصورت گروه های جداگانه، بدون تکیه بر اتحاد و همبستگی و بدون ارتباط با داخل و جنبش های مردمی، در خارج کشور شکل گیرد، اگر اینگونه بود که تا کنون ده ها آلترنایتو ساخته شده در خارج می بایستی حکومت را ساقط کرده باشند. اهمیت مسئله در این است که نطفهء آلترناتیو و رهبری جنبش در بستر مبارزاتی بسته می شود که رهبران اش امتحان خود را در طول مبارزه داده اند. >>>
نقش کوشندگان سیاسی در گرفتاری و نجات ملت ايران! برای اینکه ملت ایران گرفتار سرنوشت شوم رژیم جمهوری اسلامی بشود کوشندگان سیاسی چگونه نقشی داشتند؟ و چگونه نقشی می توانند داشته باشند تا مردم را نجات دهند؟ برای یافتن جواب بخش اوّل این سئوال هر کوشندهء سیاسی نیاز به بازگشت به گذشته دارد؛ گذشته ای که اگر کوشندهء سیاسی نگاهش به آن آمیخته به انتقاد باشد کجروی ها و اشتباهای سیاسی فراوانی را آشکار می نماید. و برای پیدا کردن جواب پیش گویانهء بخش دوّم این سئوال به چشم انداز و افق سیاسی در آینده نيازمند است. در پارهء اول، این کوشندهء سیاسی منتقد از خود تنها می تواند جوابی را بیابد که چیزی را از گذشته را تغییر نمی دهد. مگر اینکه نتيجهء اندیشه گرایی انتقادی همین کوشنده از تجربهء سیاسی مایوس کنندهء گذشته جوابی امیدوار کننده برای آیندهء سیاسی اش داشته باشد.>>>
پسزمینه لازم برای پیدایش و دوام مردمسالاری در ایران در بررسی شرایط نابسامان سیاسی ایران، اکثریت قریب به اتفاق مخالفین جمهوری اسلامی راه حل هایی را ارائه می دهند که مبتنی بر سکولاریزم و اصول دموکراسی است. علت این گزینش، موفقیت سکولاریزم و دموکراسی در جوامع غربی در ایجاد تفاهم اجتماعی و رشد استعدادهای فردی و گروهی و نتیجتاً رشد اقتصادی و اجتماعی می باشد. به نظر ما اگر چه سکولاریزم و دموکراسی از شرایط لازم برای حل بحران های سیاسی کنونی است ولی نه تنها برای حل این بحران ها کافی نیست بلکه ریشه شرایط امروزی در نابسامانی دیگری قرار دارد که هنوز مورد بررسی جدی و همه جانبه قرار نگرفته است.>>>
نقش رسانه های آلترناتیو و شبکه های اجتماعی سیمای جریان اصلی رسانه های ایرانی خارج از کشور در اغلب موارد به سود جریان سیاسی اصلاح طلبان است و نظام دروازه بانی خبری و رسانه ای آنها نيز اصولاً متکی بر بازنمایی انحصارگرایانه است. بسیاری از روزنامه نگارانی که در دو سال گذشته از کشور خارج شده اند یا ناچار شده اند در چارچوب همین سیاست رسانه ای تک صدایی به استخدام این رسانه های بزرگ درآمده و به کارمند تقلیل یابند یا اصولا از دائره رسانه های بزرگ کنار گذارده شوند. به این ترتیب به نظر می رسد روزنامه نگاران ایرانی هم در داخل کشور و هم خارج از کشور با مشکل فقدان آزادی بیان دست به گریبان هستند.>>>
عکسی يادگاری از عصر طلائی امام خمينی
تقاضای کمک حسن داعی از مردم(پيام ويدئوئی)>>>
|
© 2007 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fax: 509-352-9630 |