حضور گسترده اعضای انجمن

 سکولارهای سبز ایران - تورنتو

در روز دفاع اززندانیان سیاسی>>>

جمعه 8 بهمن 1389

در خاورميانه چه می گذرد و

چهارشنبه 29 دی 89:

دکتر فرخ زندی، سرپرست شورای

 هماهنگی شبکهء سکولارهای سبز

در تلويزيون صدای آمريکا

دربارهء وضع اقتصادی ايران>>>

شبکهء جهانی سکولارهای سبز ایران

 اولین قدم به پیش را برداشت

کامبیز  باسطوت>>>

گزارش انتخابات داخلی شورای هماهنگی شبکهء سکولارهای سبز>>>

تدفین مردگان و ادای احترام و وداع با خویشاوندی که به قلمروی مرگ رفته است از دوران باستان، مراسمی داشته است که در خلال تاریخ دیده ایم توسط دیکتاتورها مدام نادیده گرفته شده است، گویی دیکتاتور پس از مرگ هم دارد از جنازه دگراندیش و یا از بازماندگان مقتول انتقام می گیرد. در تراژدی آنتیگون، نمایش هنگامی آغاز می شود که برادرش پولینوس در نبرد با برادری دیگر کشته شده است و جنازه اش به دستور کرئون در بیرون شهر مانده است تا خوراک کرکسان شود. عاطفه و مهر خویشاوندی (قانون قلب) حکم می کند که آنتیگون از دستور کرئون سرپیچی کند و تنهایی به دفن جنازه برادر اقدام کند (اگر چه نگهبانانی مراقب اند تا این امر صورت نگیرد). تمام نمایشنامه در راه انجام مراسم سوگواری آنتیگون برای برادر و سرپیچی او از فرمان کرئون و قدرت زمانه استوار شده است. این تراژدی در ایران هر روز اتفاق می افتد. جوانان را می کشند و خانواده هایشان را از سوگواری منع می کنند. دیکتاتور از طریق رسانه ها و مهره هایشان، دیگران را به خیانت متهم می کند. دیکتاتوری خود را قادر برحق می بیند و هیچگونه نافرمانی را تاب نمی آورد و از سوی دیگر به هیچ مرامی پایبند نیست و از مرده ها انتقام می کشد و با انحصاری کردن جنازه و منع سوگواری آبرومندانه، و در واقع با تحقیر مقتول به تحقیر مضاعف دودمانش برمی خیزد. آیا می توان بر عواطف و رنج مردم حکمرانی کرد؟ بی حرمتی به انسان زنده و انسان مرده و توهین به مناسک مردمی و جلوگیری از انجام مراسم آبرومندانه، برای تسلط بر بازماندگان نشان دهنده میل رهبری و حاکمیت بر قلمرو زندگی و مرگ شهروندان است. گرچه آنتیگونه استوار است و از مهر به برادر لبریز، اما در پایان او را به جرم سرپیچی از فرمان، در غاری زنده زنده به گور می سپارند. در این تراژدی باستانی همه با هم خویشاوند اند و آنتیگونه نیز خواهرزاده کرئون است و به دستور دائی اش زنده به گور می شود. صدای پر از بغض برادر صانع یادآور تمامی این تراژدی بربریت بود. «جنازه اش را به ما تحویل نمی دهند. نمی گذارند جنازه اش را دفن کنیم». نگذاشتند آن جوان (صانع) که می خواست هنرمند باشد توسط دانشگاهیان و هنرمندان به خاک سپرده شود، برایش کارت جعلی بسیج درست کردند و بر دوش بسیجیان حمل شد و پسرخاله حراستی اش، آتش بیار معرکه بود. دیپلمات های باستان دانستند که تا ابدیت نمی توان خونخواهی کرد و حتا بر قلمرو مرگ نیز فرمان راند پس این تحقیر مردگان جای خود را به ادای دین نسبت به رقیب یا دشمن متوفی داد. در دوران جمهوری باستان فرمانروایان نسبت به دشمن و رقیب خود سوگی در خور مقام او روا می داشتند و از این رو بود که اسکندر مقدونی پس از مرگ داریوش، جسد او را به پاسارگاد برد و مراسمی درخور مقامش و با تشریفات رسمی به خاک سپرد و برخی از درباریانی که در برابرش نجنگیده بودند را به کار گماشت . در نمایشنامه هملت، نمایش هنگامی آغاز می شود که هملت مرگ پدر (قتل) را شنیده و برای شرکت در مراسم به خاکسپاری پدر مخفیانه به دانمارک برگشته تا در مراسم شرکت کند. تاریخ نمایش پر است از بی حرمتی به بشر، به بشر زنده، و به بشر مرده، و تئاتر با زبانی نمایشی این بیدادها را نشان می دهد. مرگ بر دیکتاتور.

پیکر بیجان «صانع ژاله»

بيشتر از شهادتش رژیم را رسوا کرد

امین موحدی>>>

عمل غیر انسانی‌ «جنازه ربايي» و استفاده ابزاري از  پیکر جانباخته بيست و پنجم بهمن ماه توسط رژیم اسلامی حاکم بر ایران ؛نه تنها سودی نصیب آنها ننمود بلکه در افشای ماهيت پلید و ضدّ انسانی‌ حاکمیت تردیدی باقی‌ نگذاشت. متعاقب اين حادثه شوم، سخنان شجاعانه «قانع ژاله» برادر جانباخته وباز تاب سخنان مظلومانه وي در رسانه‌ها و افکار عمومی سبب جریحه‌دار شدن وسیع احساسات عمومی و محکومیت بیش از پیش  حاکمیت گردید. بی‌ شک اگر «جنبش سبز» ماه‌ها برنامه‌ریزی و اعلام تجمع می‌کرد هرگز نمی‌توانست تا بدین حد در اثبات حقانیت جنبش و مظلومیت شهداي خويش موفق گردد که رژیم با این اشتباه در محاسبه و اقدام غیر انسانی‌ خویش در دزدیدن «پيکر پاک جانباخته» ناخواسته، کمک بزرگی‌ به جنبش سبز نمود تا انگیزه و عزم عمومی برای تداوم مبارزه با چنین حاکمیتی دوچندان شود. اینک"صانع ژاله" به عنوان شهید مظلوم جنبش سبز و نماد مظلومیت جنبش سبز بشمار می‌رود. همان گونه که «ندا» به عنوان سمبل شجاعت زنان و مردان ایران شناخته شد ژاله نیز سمبل حقانیت جنبش و مظلومیت شهدای این جنبش است که غیر از مچ‌بندی سبز و حنجره‌ای‌ مملو از آزادی سلاحی ندارند وحتی پیکر‌های بی‌جان‌شان نیز از توهين وحمله «عمله‌هاي استبداد» بي‌نصيب نمي‌ماند‌. مبارزه جواناني چون صانع ژاله با مرگ آنان متوقف نمي‌شود وآنها حتي با پیکرهای بیجان خويش، بر سر استبداد فریاد کشیده و ديکتاتور را رسوا مي‌کنند. بدون شک شهادت و تشییع جنازه صانع ژاله نقطه عطفی در سرعت بخشی و تداوم اعتراضات بحساب آمده وجمهوري اسلامي، تاوان سختی بابت اقدام زشت و نفرت انگيزخود خواهد پرداخت و صفوف مبارزین هر روز فشرده‌تر از قبل خواهد شد. در آخر باید گفت: سخنان برادر صانع ژاله با وجود مظلوميتي که در لحن وی موج می‌زد، اما آمیزه  شجاعت  و مظلومیت این «سخنان افشاگرانه» همان‌قدر توفنده و ویران‌گر خواهد بود که خطابه شجاعانه توام با مظلومیت «حضرت زینب» بود که در بعد از «روز عاشورا» عليه عبيدالله بن زياد، حاکم ديکتاتور شهرکوفه، ايراد گرديد و طومار بني‌اميه را در هم پيچيد.

بخشی از وظیفه ی فعالین جنبش، بازنگری (مداوم) در روند جنبش و تلاش نظری برای فهم بهتر مختصات کنونی و به طور کلی ماهیت سیالِ جنبش است تا از بررسی دشواری ها و امکانات کوتاه مدت جنبش و چشم اندازهای میان مدت آن، جستجوی راهکارهای مناسب برای تحقق اهداف بلند مدت جنبش و نیز تحقق پتانسیل های درونیِ رهایی بخش جنبش میسر گردد. این نوشتار در پاسخ به چنین ضرورتی و نیز بر مبنای باور به اهمیت تفکر مستقل هر یک از فعالین جنبش و لزوم تعامل این اندیشه های انتقادی در فضای عمومی عرضه می گردد؛ با این توضیح که برخی از جنبه های مهم وضعیت کنونیِ جنبش به صورت نکاتی مجزا تنظیم شده است.>>>

اينک ترانهء آزادی، اينک سرودن مردم!

شاهین نصیری

گذشته از نکات خوبی که می‌شود در یادداشت سبز «"برانداز" در مقابل سبز "مصونیت‌طلب"»، نوشته‌ء نیک‌آهنگ کوثر خواند، روی یک نکته اما بهتر است نقادانه تأمل کرد: «کسانی هم که تا دیروز مدعی بودند که جنبش سبز فاقد رهبر است، دیگر نمی‌توانند چنین ادعایی کنند. وقتی دو نفر بیانیه می‌دهند و گروهی به همین خاطر به خیابان می‌آیند، پس به رهبری این دو نفر را پذیرفته‌اند». به باور من، یکی از عوامل پراکندگی و منسجم‌نبودن اعتراض‌های خیابانی در روزهای اخیر، حضور یک رهبری رادیکال و با برنامه در راس جنبش است. این درست باز می‌گردد به فقدان اعتماد بسیاری از مردم به موسوی و کروبی.

مشاهدات مهدی خزعلی در خصوص تظاهرات 25 بهمن

ويدئوئی از شهرام فريدونی>>>