ندو، نخند، نپر، نرقص و نخوان

زنگ «پنج فرمان» مدارس دخترانه به صدا درآمد

مریم نورائی‌نژاد

چرا نقاشی نکشیدیم و خط ننوشتیم؟ اینقدر نقاشی نکشیدیم و خط ننوشتیم که حالا هرجا مداد رنگی می‌بینیم دل‌مان می‌خواهد از فرط هیجان جیغ بکشیم و بازهم نمی‌کشیم. چرا برای همه نمره‌های خوبی که می‌گرفتیم جایزه هم داشتیم اما هیچ وقت اجازه نداشتیم مثلا صدای‌مان را حتا برای همدیگر به معرض داوری بگذاریم؟ شاید اگر می‌توانستیم گاهی وقت‌ها و فقط گاهی وقت‌ها که دلمان خواست، فقط کمی آواز بخوانیم؛ الان در حلقه دوستان‌مان با بیش از یک "آیناز" با یک صدای رویائی روبرو بودیم. باز هم حتماً چون ما دختر بودیم و برای دخترها خیلی از کارهای عادی هم ممنوع بود و هست. کارهای ساده‌ای مثل دویدن، خندیدن، پریدن، رقصیدن و خواندن...>>>

کشورهای قدرتمند که پیشرفت خود را از جمله مدیون اصل جدایی دین از دولت به شکل سکولاریسم یا لائیسیته هستند، اصرار دارند کشورهای مسلمان‌ نشین دین را در حکومت و دولت خویش سهیم سازند و «دمکراسی» خویش را بر اساس احکام اسلامی و شریعت بنا نهند! این کشورها فکر می‌کنند از این راه می‌توانند بنیادگرایی و تروریسم اسلامی را توسط حکومت‌های خود آن کشورها مهار کنند و کُشت و کشتار آنها را بین خود کشورهای اسلامی تقسیم و به مرزهای آنها محدود کنند. در واقع، مالِ بد، بیخ ریش صاحب‌اش!>>>

بنظر میرسد گفتگو و توافق بر سر خواستهای معین سیاسی سهل ترین و کم هزینه ترین روش همکاری برای ایجادِ یک اتحّاد پایدار و یک نهاد اپوزیسیونال قدرتمند علیه نظام اسلامی حاکم بر کشورمان باشد. تجربیات همه جنبش های رهائیبخش در جهان و بویژه اتحّاد گروه های اپوزیسیونِ سکولار در خاورمیانه در دوران اخیر بیانگر این واقعیت است که هم پیمانی و عقد پیماننامه مشترک حول محورهای معین سیاسی مابین نیروهای مترقی، مسیر رسیدن به آزادی را هر چه سریعتر هموار خواهد کرد.>>>

حق ناحق!

چندی پیش محمود عباس رییس تشکیلات خودگردان فلسطین اعلام کرد که درخواست عضویت کامل کشور فلسطین را به مجمع عمومی سازمان ملل، که این هفته در نیویورک برگزار می شود، ارائه خواهد کرد.  با اعلام خبر این درخواست، که به نظر می آید با موافقت اکثریت کشورهای عضو سازمان ملل – 120 تا 160 کشور – روبرو شود، اسراییل مخالفت خود را با آن اعلام کرد و ایالات متحده هم به شیوه ناپسند همیشگی خود که پشتیبانی بی چون و چرا از اسراییل است، اعلام نمود که با استفاده از حق وتو راه را بر موجودیت کشور مستقل فلسطین خوهد بست>>> 

ایران در تمام این مدت که خیزش‌های مردمی، همسایگان عربش را به هم ریخت ساکت و خاموش نگاه کرد. حتی شش ماه خیزش خونین در نزدیکترین کشور دوست ایران یعنی سوریه نتوانست مخالفان نظام را به صف‌آرایی توده‌ای علیه رژیم بسیج کند. نیروهای تا بن دندان مسلح امنیتی ایران هر گونه کوشش هواداران جنبش سبز را برای سازمان دادن به تظاهرات گسترده به شیوه تظاهرکنندگان مصری ماه مارس گذشته سخت سرکوب کردند. اکنون اما مخالفان رژیم تهران احساس می‌کنند که سرانجام راه موثر مبارزه با حکومت را پیدا کرده‌اند که همانا نافرمانی مدنی است.>>>

سکولاريسم نو: اين مقاله در سايت آفتاب چاپ شده و بالطبع دارای نوعی مثبت انديشی ناگزير نسبت به عقايد متفکران اسلامی است. اما، انتخاب آن برای انتشار در سکولاريسم نو بدان جهت است که نويسنده به خوبی نشان می دهد که چگونه و چرا بين عقايد متفکران غربی و متفکران اسلامی (دکتر شريعتی و مرتضی مطهری) تفاوتی عميق وجود دارد. متفکر غربی ايدئولوژی را تعريف می کند، بدان نظری تحقيری دارد و آن را مفهومی علمی نمی داند و کارکردش را در جوامع انسانی منفی ارزيابی می کند؛ حال آنکه نوشته های متفکران اسلامی پر از تحسين و تکريم ايدئولوژی است. و در ست بدين خاطر هم هست که علمای مذهبی فرقه شيعهء اثنی عشری مانعی در ايدئولوژی خواندن مذهب خود نمی بينند و برای هر کاری دست به برگزاری «آزمون ايدئولوژی» می زنند.>>>

از دید بنده، از روز اولی که خیزش ملت ایران شروع شده، همهء اسلامیست ها، آخوندهای دست دوم، مکلا های که امیدشان به قدرت را از دست دادند، عمله های مطرود جمهوری اراذل (ج.ا) که آینده خودشون رو در خطر میدیدند، و همچنین جاسوس های خود رژیم (انشا الله که کسی رو جا ننداخته باشم!)، بر این شدن که، عین سال 57،  انقلاب  و خیزش ملت ایران را یک جورایی هاپولی کنن و به زبان خودشانی ها «به غنیمت ببرند»  و مردم رو هم بگذارند سر کار؛ کاری که متاسفانه باید گفت که در نبود آلترناتیو و کاهلی اپوزیسیون ایرانی (منظورم امیر خرم و کدیور و اینها نیستند ها) و بمدد تکنیک ها و خدعه هایی که از دوران طلایی امام راحلشون به یاد دارند، خوب از پسش بر اومدند.>>>

اگر روزی اصلاح طلبان موفق به گرفتن قدرت از دست ولی فقیه شدند، اصلاحات شان در زمینه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی به همان اندازه و قد و قواره رفرمی خواهد بود که در بالای مطلب خدمت تان عرض شد. یعنی به اندازه باز کردن گوشه چادرها و ارائهء مقنعه ای سورمه ای یا کوتاه کردن ریش ها تا حد جوانه های گندم نوروزی و خیلی هنر کنند تا حد رفرم ملی ـ مذهبی ها، یعنی بسر کردن شال به جای مقنعه و اگر شانس بیاوریم حتی زدن کراوات در مواقع ویژه! اما هرچه هستند، هرکه هستند، باشند برای خودشان فقط من فکر میکنم اگر چه آنها ایرانی اند، اما ما را از خود نمی دانند و خیلی از ما نیز خودشان را از آنها نمی دانند. زیرا هر آدم ایدئولوژیک، آن هم از نوع الله ایش همیشه صاحب امتیازاتی غیر و بیشتر و بسیارتر از دیگران است وگرنه داشتن عقیده خشک و خالی که رهی به جايی نمی برد. اینان رهروان پیامبران اند یا به قول خودشان، از خواص اند، همه سیدند و یا سیده!. فقط خداوند باید به ما رحم کند.>>> 

اصلاح طلبان، همانگونه که از اسم اینها پیدا است، دنبال اصلاح رژیم موجود هستند نه تغیر اساسی. حالا چرا مردم به این شاخه خشکیده کرمو و شکننده آویزان میشوند، دلیلش را باید در نبود آلترناتیو قویتر از ان جویا شد. رژیم بقدری در این سی و سه سال توحش به انسان های صاحب فضیلت نشان داده است که آنها یا مجبور به سکوت شده اند یا مجبور به خروج از کشور. کشور ماند و دو گروه بزرگ به اسم روحانیون مبارز (که تقریبا نیمه جان پیش میرود تا جایگاه از دست رفته خود را باز یابد) و روحانیت مبارز. که هر دو گروه در اصل با هم اشتراکات زیادی دارند ولی در فرع اندک اختلافی در زمینه مسائل حریم خصوصی و آزادیهای فردی داشتند. جبهه سوم و چهارمی که بعد ها قدرت پیدا کرد، سپاه و احمد ی نژادیها هستند که میخواهند گوی سبقت را هم از خود وهم از ان دو گروه روحانی بربایند. در چه زمینه ای؟ در زمینه کنترل عامه مردم با تحدید آزادیهای اجتماعی، فردی، برای غارت اموال ملی، در زمینه خروج ارز و ذخیره در بانکهای خارجی برای خود و دهها نسل بعد از خود و... حال اگر به آلترناتیو های اصلاح طلبان نگاه کنیم میبینیم همگی در حال تضیف و تخریب همدیگر هستند، دقیقا همان چیزی که جمهوری اسلامی حتی بدون پرداخت هزینه به آنها نصیبش میشود، توده ای ها، کمونیست ها، مجاهدین خلق ها، سلطنت طلب ها، همه اینها مثل خود رژیم، یک جور ایدئولوژی و فرد گرایی را دنبال می کنند، به نظر عامه مردم اینها قابل اطمینان نیستند و در ثانی بقدری کوچک اند که کسی حاضر به همکاری با آنها نیست که هیچ، خودشان هم با هم نمیتواند اعتلاف کنند تا یک آلترناتیو قدرتمند را به نمایش بگذارند. بنابرین با تمام اکراهی که نسبت به اصلاح طلبان وجود دارد یا بهتر بگویم با تمام بدبینی که مردم به خاطرفرصت سوزیها وعملکرد بسیار ضعیفی که تا کنون داشته اند،متاسفانه متاسفانه متاسفانه فعلا میدیوم مناسبتری برای گذار به دموکراسی پیش پای مردم فهیم ایران قرار ندارد. هر وقت گروهی روشنفکر صاحب اندیشه سکولار بدون وابستگی به کتابی مقدس و فردی مقدس توانستند یک جبهه فراگیر تشکیل دهند آنگاه شاید امیدی به خلاص شدن از خیر قلیل و شر کثیر اصلاح طلبان بود.>>>

بام اسلامي و هواي فوتبال!

ايراندخت دل آگاه

ساعتي پيش در ميان همه خبرهاي بمب گذاري در اينجا و آنجا و در ميان بهار عربي و حضور سران كشورها در سازمان ملل و مذاكرات پشت پرده شان و... رويدادي را در تلويزيون هاي تركيه به تماشا نشستم كه نمي شود بي لبخندي معنادار از كنارش گذشت. موضوع از اين قرار است كه دولت تركيه دستور داد كه فقط زنان و كودكان – بدون حضور مردان - تماشاگر يكي از بازي هاي مهم ميان دو تيم سرشناس آن كشور يعني “گالاتاسراي” و “فنر باغچه” باشند و زنان آن كشور هم سنگ تمام گذاشته و به همراه فرزندان خود ورزشگاه را مملو از تماشاچي كردند. دليل دستور فدراسيون فوتبال مبني بر حضور زنان آن كشور در ورزشگاه، به جريمه تماشاگران دو تيم باز مي گردد.>>>

گودنشین سابق: خامنه ای: چشم احمد جون! اصلاً منم اين همه سال منتظر همین نامه شما بودم تا بفهمم که کی موقعشه.>>>