در موقعيت کنونی صلاح کشور ما بطور کلی، و اپوزيسيون حکومت اسلامی بطور اخص، در آن است که بپذيرد در آيندهء ايران هر که در «رأس» می نشيند ـ چه شاه باشد و چه رئيس جمهور ـ صرفاً جنبه ای نمادين داشته و اين دو نوع حکومت قابل جابجائی هستند. چرا که اگر پادشاهی خواهان و جمهوری طلبان بر اين اصل توافق کنند که «در حکومت آيندهء ايران، چه جمهوری باشد و چه پادشاهی، رياست کشور منصبی تشريفاتی و فاقد مسئوليت خواهد بود و قدرت واقعی در دست نمايندگان مردم و مسئولان قوای سه گانه قرار خواهد داشت» آنگاه راه برای ايجاد ائتلاف وسيعی از مخالفان انحلال طلب حکومت اسلامی باز می شود.>>>

در سیاست رمانتیک و مبارزه نمادین چون زبان بیش از عقل در تکاپوست، کسی هم مسئولیت  پیامدهای آن را بر عهده نمی‌گیرد. رمانتیسم در سیاست، ضد روشنگری و خردستیز است و بر خلاف پوپولیسم نه بر احساسات رقیق مخاطبان بلکه بر رقّت احساسات گوینده تکیه دارد. هر دو اما هدفمند هستند و در جمهوری اسلامی حتا هدف‌شان یکی است: هر دو «بسیجی خیبر»ند و می‌خواهند «نظام و انقلاب» خود را «نجات» دهند! تمام مسئله بر سر همین «نظام و انقلابم» است! نظام و انقلابی که من نیز مانند میلیون‌ها ایرانی دیگر آن را از خود نمی‌دانم.>>>

بیش از چهار صد روز از آغاز بپاخیزی دلاورانهء مردم سوریه در برابر رژیم سفاک و آدمکش بشار اسد می گذرد و هفتهء آینده این قیام چهاردهمین ماه خود را پشت سر خواهد گذاشت. رستاخیز مردم شجاع و استوار سوریه که تاکنون به بهای جان بیش از 11 هزار انسان، زندانی شدن هزاران نفر، آوارگی ده ها هزار و خانه خرابی صدها هزار نفر دیگر، غالبا غیرنظامی و بی دفاع، تمام شده و ایستادگی و پایداری بی نظیر مردم سوریه حاوی درس هائی گرانبها برای بسیاری از ملت های اسیر چنگال خودکامگان، از جمله نظام شرور و اهریمنی ولایت مطلقه فقیه است که آموختن این درس ها بر روند از بین رفتن نظام های استبدادی و جلوگیری از تداوم و استمرار آنها اثر ژرف خواهد گداشت.>>>

کارشناسان علوم اجتماعی

یا مراجع تقلید حوزه عمومی

مجید محمدی

انتقاد نه دوستی است و نه دشمنی. انتقاد کارکرد طبیعی عقل نقاد است و دولت یا اپوزیسیون یا هیچ رخداد و فرد و گروهی را مستثنا نمی کند... انتقاد از مخالفان نیز در فضای عمومی ضروری است اما اگر افرادی فقط به انتقاد از مخالفان می پردازند و حکومت از معادله‌ی تحلیل‌های آنان حذف شده یک جای کار اشکال دارد... علوم اجتماعی نه طرفدار محافظه کاری، نه طرفدار اصلاح طلبی و نه طرفدار انقلابی گری‌اند.>>>

چرا آنها از ما متنفرند؟

منی الطهاوی

برگردان از: سحر جلوه

البته که زنان در تمام جهان مشکلاتی دارند و البته که آمریکا هنوز یک رئیس‌جمهور زن نداشته است. البته که با بسیاری از زنان در بسیاری از کشورهای غربی همچنان به مثابه شیئ برخورد می‌شود. این جایی است که معمولاً مکالماتی از این دست به آن ختم می‌شود، وقتی تو تلاش می‌کنی بحث کنی که چرا جوامع عربی از زنان متنفرند. بیایید این مسئله را که آمریکا با زنان چه می‌کند یا نمی‌کند کنار بگذاریم. یک کشور عربی را نام ببرید و من فهرستی از سوءاستفاده‌هایی که از زنان براساس ترکیبی زهرآگین از فرهنگ و مذهب در این کشورها می‌شود را برخواهم شمرد؛...>>>