هیچ
پایانی وجود ندارد
آخرين
گفتگو با
مهرداد مشایخی،
جامعه شناسی در بستر بیماری
گفتگوگر:
فريبا امينی>>>
اطلاعیه
پایانی دومین پلنوم کمیته مرکزی
حزب کومه له کردستان ایران
پلنوم دوم کمیتهء مرکزی کومه له بار دیگر بر ضرورت و مبرمیت شکل
دادن به یک ائتلاف یا اتحاد بزرگ دموکراسی خواهی تأکید می کند و بر
آن است که تغییر نظام، الغای قانون اساسی جمهوری اسلامی، نفی
حاکمیت دینی و جدائی دین از دولت و استقرار حکومتی بر مبنای
دموکراسی و موازین جهانی حقوق بشر باید مبنای تشکیل چنین اتحادی
باشد. حزب کومه له کردستان ایران تأکید می کند که رفع تبعیض علیه
ملیت ها و برسمیت شناختن خواست های برحق آنان نیز باید جایگاه
شایسته خود را در گفتمان دموکراسی خواهی ایران پیدا کند. ما برآنیم
که فدرالیسم به عنوان مناسب ترین ساختار حکومتی برای آیندهء ایران
تضمین بمراتب بیشتری برای دموکراتیزه کردن نظام سیاسی آینده ایران
خواهد بود، حقوق خلق های گوناگون و مشارکت آنها در ادارهء امور را
تامین می کند و نیز بهترین راه حفظ وحدت ایران و همبستگی مردم آن
را فراهم می سازد و لذا باید بیش از پیش از صورت تابو خارج و به
شکل راه حل واقعی برای آینده ایران شناخته شود. حزب کومه لهء
کردستان ایران بر لزوم مشارکت جدی خلق کرد و نیروهای سیاسی آن در
چنین اتحادی پای می فشارد و معتقد است که جنبش حق طلبانهء خلق کرد
با تجربیات و ظرفیت های آن می تواند پشتوانهء نیرومندی برای یک
اتحاد بزرگ دموکراسی خواهی در ایران باشد.>>>
سنندج
حزب
توده در آینه تاریخ
همایون کاتوزیان
اعتراض اصلی انتقادکنندگان داخل حزب بر دو محور قرار داشت: يکی
ديکتاتوری رهبری در داخل حزب، ديگری اطاعت همان رهبری از دستورهای
سفارت شوروی، چنانکه به زودی انتقادکنندگان در ميان خودشان از
اعضای رهبری به عنوان «نوکران سفارت» ياد می کردند. اين انتقاد
کنندگان گروه بزرگی از سازمان ايالتی تهران (و بعضا جاهای ديگر)
بودند- مانند خليل ملکی، دکتر اپريم، احمد آرام، انور خامه ای،
جلال آل احمد، فريدون توللی و غيره ـ که به «اصلاح طلبان» شهرت
يافتند؛ يعنی کسانی که می خواهند رهبری حزب را اصلاح کنند. احسان
طبری، نورالدين کيانوری، احمد قاسمی و غيره نيز در ابتدا با اين
ها بودند ولی سر بزنگاه به آن سو رفتند و به دشمن ترين دشمنان
اصلاح طلبان بدل شدند.>>>
حزب
توده خود را در آينه چگونه می بيند؟
اعلاميه کميتهء مرکزی حزب توده بمناسبت
هفتادمين سال تأسيس حزب>>>
ملاقات های پنهان اردشیر امیرارجمند با مقامات آمریکائی
حسن داعی
طبق گزارشات موثقی که در حاشیه دادگاه فدرال در اختیارم قرار گرفته
اند، در ماه ژوئن امسال، اردشیر امیر ارجمند بهمراه تریتا پارسی با
برخی از مقامات آمریکائی در واشنگتن ملاقات کرده است. در این دیدار
ها، امیرارجمند خود را بعنوان سخنگوی جنبش سبز مردم ایران معرفی
کرده و ضمن مخالفت با تحریم، از حرکت اصلاح طلبانه در چهارچوب نظام
دفاع نموده است...
بقيه در آرشيو
بی بی سی:
نگرانی بریتانیا و آمریکا از 'اعدام قریب الوقوع' یک مسیحی در
ایران.
گودنشین سابق:
والله مثل اینکه بریتانیا و آمریکا هم باید چند تا کورس سکولاریسم
فشرده بردارند تا بفهمند که اعدام، مسیحی و مسلمون ور نمیداره!
سایت هاشمی: آخرین نامهء امام به موسوی : هیچگاه نظرم به شما عوض
نشد.
گودنشین سابق:
ایرانی های آگاه و تاریخ خوان هم هیچ وقت نظرشون نسبت به موسوی عوض
نشد که نشد.>>>
شبکه
سکولار دموکرات ها زیر حمله
مدعیان سکولاریسم و دموکراسی
کامبیز باسطوت
اگر به انتخاب های سیاسی نیروهای سیاسی ظاهراً سکولار در گذشتهء
نزديک ايران توجه کنیم مشاهده خواهیم کرد که آنها همواره از میان
دو انتخاب سیاسی که در پيش رو داشته اند گزينهء سیاسی ـ تاریخی
اشتباهی را، با نتایج وخيم دراز مدت برای مردم ایران، انجام داده
اند. در انقلاب 57 هم آنها بین دو انتخاب سیاسی کاملاً آشکار و
روشن «دولت ملی و سکولار مشروطهء دکتر بختیار» و «رژیم اسلامی
خمینی و حزب الله»، با افتخار خمینی و حزب الله را انتخاب کردند و
در نابودی دست آوردهای انقلاب مشروطیت نقشی تعیين کننده بازی
نمودند.>>>
نفی
کالبد اندیشه نه کالبد شکافی ست و نه نقد اندیشه
سیروس ملکوتی
دوست دیرینه ام آقای عبدالستار دوشوکی در مقاله ای تحت عنوان: «سکولاریسم نو! نواختن شیپور از سر گشاد آن»،
مسائلی را بیان داشته اند که رونمایی از گفتمان سیاسی را با خود
بهمراه دارد. برداشت من از نوشتهء ایشان نمی تواند درکی جز یک
تقابل نامفهوم نظری، آرایش واژگانی بی ثمر در بیانی نامستدل و، از
سویی ديگر، اعلام مواضع در یک تقابل شخصی باشد. متأسفم که ايشان
این سطح از اندیشه پردازی را در راستای داوری خود قرار داده اند؛
اما تأسف بیشترم ناشی از احترامی ست که برای دوست ارجمندم
عبدالستار دوشوکی قائلم و انتظاری که از این انسان مبارز و فرهیخته
داشته و دارم.>>>
چرا با سکولاريسم نو مخالفم
عبدالستار دوشوکی در گفتگو با تلويزيون ميهن
(فايل صوتی)>>>
همه
گونه بد آموزی دیده بودیم الا قلم!
امين موحدی
آقای نوری علای گرامی! من بر خلاف شما بسیار ساده می نویسم و ساده
تر از این نمیشود. دوست گرامی؛ فرموده اید فدرالیزم و سکولاریزم
ابزارهايی برای رسیدن به دموکراسی میباشند! بر خلاف نظر جناب
عالی باید عرض کنم که سکولاریزم و فدرالیزم و هر نوع نظام سیاسی
بر اساس مکتبی سیاسی، نه ابزار که بلکه هدف هستند.این اهداف توسط
طیفهای سیاسی برای تشکیل دولت مد نظر قرار می گیرند. اگر تعریف
شما درست باشد آنگاه باید ابتدا یک نظام مثلاً سکولار تشکیل شود
آنگاه دموکراسی حاکم شود!>>>
مسئولان بلندتر بودن صدای نوری علاء ها
از صدای امین موحدی ها تا به امروز کیستند؟!
کاوه
ارسال شده بوسيلهء آقای اين موحدی
امیدوارم که این دسته دوم از رسانه ها که با درک های غلط شان از
دمکراسی و حقوق بشر و دگراندیش، هیزم بیار آتش نوری علاء ها تا
حالا بوده اند، دو مقالهء امین موحدی و عبدالستار دوشوکی را بدقت
مطالعه و آنها را در میان کارکنان و دیگر رسانه ها پخش کنند تا
مسئولیت و وظیفه ملی خود را نسبت به ایران و جنبش دمکراسی خواهی
سبز ملت ایران و از بیشتر به بیراهه کشانیده شدن این جنبش عمل کرده
باشند.>>>