سال ششم ـ  شماره 1229 ــ  جمعه 10 آذر ماه 1391 ـ 30 ماه نوامبر 2012

دربارهء سکولاريسم نو      |       دربارهء نشريهء ما فهرست مقالات      |       صفحات اول
آرشيو عکس و مکث     |     آرشيو کوتاه و گويا  تماس     |     جستجو     |       فيلترشکن
English Section  گفتگوهای اختصاصی     |     آرشيو عکس و کاريکاتور

بزنگاه حساس!

چرا نهال دموکراسی در بخش بزرگی از کرهء خاک، از جمله سرزمین های پهناور چین و روسیه، خاورنزدیک و میانه، پاکستان و ایران و... نمی بالد و رشد نمی کند؟ چرا ایران که بیش از یکصد سال پیش پیشتاز آزادی خواهی، عدالت طلبی و حکومت قانون در منطقه بود، اینک در باتلاق بدترین نوع استبداد، بی عدالتی و بی قانونی دست و پا می زند و بطور جدی این بیم وجود دارد که در این دست و پا زدن ها تمامیت و یکپارچگی حفظ شده در درازای هزاره ها را نیز از دست بدهد؟ کمتر از دو قرن پیش، عباس میرزا نایب السلطنه با بهت از سفیرفرانسه (نقل به مضمون) می پرسید: ای اجنبی، بگو و برایم توضیح بده، مگر در کشور تو آفتابی دیگر می تابد که از آن نور دانش و معرفت و پیشرفت و ترقی برمی خیزد اما در سرزمین من، از آن جز جهل و نادانی و عقب ماندگی حاصل نمی شود؟! چرا کشتی استبداد ستیزی و دموکراسی خواهی "بهار عرب" که آن همه باد در بادبان داشت و آن همه امید برمی انگیخت، درحالی که هنوز حتی دو سال از آغاز آن هم نگذشته، چنین در گل نشسته که شخصی مانند محمد مرسی، رییس جمهوری مصر، برای آن شمشیر از رو می بندد و "حکم حکومتی" ولایت مطلقه فقیهی یا فرمان "فرعون وار" صادر می کند؟ چرا؟  چرا؟ چرا؟>>>

پيوندها

فهرست مطالب شماره های اخير

پشت پردهء قدرت درايران

نامهء بيست و هفتم به رهبر

محمد نورى زاد

من در اين نامه، بنا دارم به وجه ديگر آن ”باغبان زيرك“ اشاره كنم. به: شوروى سابق، و: روسيهء اكنون! كه در بلعيدن كشور ما سابقه اى بس وسيع دارد. و عجبا ما انقلابيون، بجاى آن كه از اين دشمن شمالى خود متنفر باشيم - كه از سال هاى دور به اين سوى، جز روفتن اعتبار و آبرو و سرمايه هاى ملى ما هيچ دأب ديگرى نداشته - همهء نفرت تلنبار خود را به سوى آمريكا و اسراييل تلمبه زده ايم و نرم نرم شعار “نه شرقى نه غربى“ را به نفع شوروى و روسيه تعديل و ترميم فرموده ايم: جناب شما بيست و سه سال از عمر و استعداد جمهورى اسلامى را به سويى متمايل فرموده ايد كه اين همسايهء شمالى نه تنها از گردونهء شعارهاى پرحرارت ما جان سالم بدربرده، بل: بنا به توصيهء حضرت شما، ما را به التماس - آرى به التماس - به آغوش او نيز درانداخته است. و او كه برخلاف ما خامان، هفت خط و كارآزموده است، چنان كلاهى بر سر ما نشانده كه ما اكنون، براى آب خوردن در مجامع بين المللى، به ليوان قى كردهء او محتاجيم.>>>

نگرانی آقای «نگهدار» از چيست؟

در اينکه آقای نگهدار طرفدار حفظ رژيم کنونی هستند شکی نيست. در واقع ايشان از معدود کسانی هستند که همواره نقش «مشاور از راه دور» وزارت اطلاعات و نهادهای سياستگزار رژيم را بخوبی بازی کرده اند. اما طبيعی هم هست که وقتی با چهره ای سياسی و کهن کار که ظاهراً از تهران گريخته و در لندن پناهنده است اما از «راه دور» به رژيمی که ياران خود او را درو کرده اينگونه عشق می ورزد، نمی توانيم از طرح اين پرسش خودداری کنيم که دستمايه و گوهر اين عشق در چيست؟>>>

فقر فرهنگی نقد در اپوزیسیون

حسین باقرزاده

در بین نقدهایی که در این چند روزه دیده‌‌ام نوشته آقای فرخ نگهدار بیش از هر نقد دیگری مرا شگفت ‌‌زده و متأسف کرد.  من از مواضع و نظرات آقای نگهدار از طریق نوشته‌‌های ایشان و گفتگوهای شفاهی دو به دو یا چند نفره آگاهم و دلایل مخالفت ایشان را با تحرکات و فعالیت‌‌هایی از این قبیل بارها شنیده‌‌ام.  ولی انتظار من از یک تحلیلگر سیاسی در شأن و موقعیت ایشان این است که دلایل قوی و معنوی برای مدعای خود بیاورد و از توسل به شیوه‌‌های ناپسندی که در مقدمهء این سخن از آن‌‌ها نام برده شد احتراز کند. نوشتهء ایشان، اما، مشحون از صغری کبری‌‌های نامربوط به هم چیدن و مصادره به مطلوب کردن است، بدون این که ایشان سخن خود را مستند کند و بر مدعاهای خود دلیل متقن بیاورد.>>>

در جستجوی زبان مشترک

«پنجاه و هفتی‌ها» نه زبان مشترک بلکه تنها یک جمله مشترک  داشتند: «شاه باید برود!» امروز اما نمی‌توان زبان را به شعار تقلیل داد.  با وجود اختلافات نیروهای سیاسی ظاهرا بر روی یک اصل، توافقی ناگفته وجود دارد: آینده‌ای در راه است که در آن جمهوری اسلامی، دست کم به این شکل، نمی‌تواند وجود داشته باشد. این، الفبای آن زبان مشترک است. شکل‌گیری بقیه آن زبان، نه به مخالفان رژیم بلکه به خود حکومت و تا حدی کشورهای خارجی وابسته است.>>>

بریتانیا ائتلاف مخالفان حکومت سوریه را به رسمیت شناخت

سايت بی.بی.سی.

ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه بریتانیا، در گزارشی به مجلس عوام اعلام کرد که دولت این کشور تصمیم گرفته است تا "ائتلاف ملی نیروهای انقلابی و مخالف سوریه را به عنوان تنها نماینده قانونی مردم سوریه" به رسمیت بشناسد. آقای هیگ گفت که تصمیم به شناسایی ائتلاف مخالفان را با توجه به مصوبه اتحادیه اروپا و براساس اطمینان های به دست آمده از رئیس ائتلاف مخالفان سوریه اتخاذ کرده و به نقل از رئیس ائتلاف گفت که "شناسایی ائتلاف، مسئولیت هایی را برای آن به دنبال دارد" و افزود که بریتانیا پیگیر آن خواهد بود که این تشکل، به تعهدات خود عمل کند.>>>

بیانیه حزب اتحاد کمونیسم کارگری در باره:

پیوستن به حزب کمونیست کارگری- حکمتیست

فراخوان ما به کمونیستهای کارگری، به کارگران کمونیست و سوسیالیست، به فعالین اردوی آزادی و برابری این است که در این تلاش با ما همراه شوند تا با هم و در صفی قدرتمند و متحد پرچم سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی، پرچم انقلاب کارگری و استقرار فوری سوسیالیسم در ایران را برافرازیم. فراخوان ما به طرفداران کمونیسم منصور حکمت و همرزمان دیرینه مان اینست که به حزب تان بپیوندید. حزب کمونیست کارگری - حکمتیست حزب شماست!>>>

سه حکايت و سه نتيجهء اخلاقی پندآموز

مطلب رسيده

پند اول: بوقلمونی ، گاوی بديد و بگفت: «در آرزوی پروازم اما چگونه، ندانم». گاو پاسخ داد: «گر ز تپالهء من خوری قدرت بر بال هايت فتد و پرواز كنی». بوقلمون خورد و بر شاخی نشست. تيراندازی ماهر، بوقلمون بر درخت بديد، تيری بر آن نگون بخت بيانداخت و هلاكش نمود. نتيجهء اخلاقی: با خوردن هر گندی شايد به بالا رسی، ليك در بالا نمانی.

پند دوم: خرگوشی از كلاغی نشسته بر سر شاخه پرسيد كه «آيا من نيز مي توانم چون تو نشسته، كار نكنم؟» كلاغ پاسخ داد : «چرا كه نه». خرگوش بنشست بی حركت. روباهی از ره رسيد و خرگوش بخورد. نتيجهء اخلاقی: لازمه نشستن و كار نكردن بالا نشستن است.

 پند سوم: برای تعيين رئيس، اعضاء بدن گرد آمدند. مغز بگفت كه «مراست اين مقام كه همهء دستورات از من است». سلسلهء اعصاب شايستگی رياست را از آن خود خواند كه «منم پيام رسان به شما، كه بی من پيامی نيايد». ريه بانگ بر آورد «هوا را كه رساند؟.... من! بی هوا دمی نمانيد، پس رياست مراست». و هر عضوی به نحوی مدعی شد تا به آخر كه سوراخ مقعد دعوی رياست كرد. اعضاء بنای خنده و تمسخر نهادند و مقعد برفت و شش روز بسته ماند. اختلال در كار اعضاء پديدار گشت. روز هفتم، زين انسداد جان ها به لب رسيد و سوراخ مقعد با اتفاق آراء به رياست رسيد. نتيجهء اخلاقی: جائی که لازمهء رياست علم و تخصص نباشد، هر سوراخ مقعدی تواند رياست كند.

 (آرشيو کوتاه و گويا)

تا بی‌حسابی باشه، كار ما هم رونق داره

گفتگو با اسمال شرخر

گفتگوگر: هفته نامهء تجارت فردا

هفته نامه تجارت فردا به بهانه افزایش میزان چك‌های برگشتی و تشدید دعاوی مالی، پرونده ویژه‌ای در مورد 'اقتصاد شرخری' گردآوری كرده و درآن با دو شرخر گفت‌وگو كرده است. «اسمال ‌شرخر» را می‌شود جلوی یكی از مجتمع‌های تجاری پایتخت پیدا كرد. نخستین بار كه او را دیدم، منكر شرخری شد اما بعد خودش تماس گرفت. در این حرفه یكی از بهترین‌هاست و پیدا كردنش زیاد وقت نمی‌گیرد. با این حال دوست ندارد عكسش را منتشر كنیم. قدش زیاد بلند نیست اما هیكلش ورزیده است. روی صورتش جای دوزخم دیده می‌شود. یكی روی پیشانی كه نشان از زخمی عمیق دارد و یكی روی گونه سمت راست كه باریك اما طولانی است. می‌گوید بچه سه‌راه آذری است اما عمرش را در نظام‌آباد و یافت‌آباد سپری كرده و حالا شرخر یكی از مجتمع‌های تجاری پایتخت است.>>>

انتشار اينترنتی کتاب

....درد اهل ذمه....

نگرشی بر زندگی اقليت های مذهبی

در اواخر عصر صفوی

نوشتهء با ارزش

يوسف شريفی>>>

کتاب «آلترناتيو»

بقلم اسماعيل نوری علا

بر روی اينترنت منتشر شد>>>

دو کتاب از

اسماعيل نوری علا

مبانی سکولاريسم نو

سکولاريسم نو برای ايران

نحوهء سفارش و خريد >>>

آرشيو مجموعهء

پيوند به نسخهء رايگان اينترنتی>>>

سايت شبکهء سکولارهای سبز>>>

اعلاميهء جهانی حقوق بشر>>>

و پيوند به يک ويدئو>>>

اعلاميه ها

و ميثاق های بين المللی

حقوق خود را بيشتر بدانيد

گزيده هائی از سخنان خمينی

==========

مردانی نيوز

==========

نيلگون

===========

آسمان ديلی نيوز

===========

رضا پهلوی

==========

اصغر آقا

===========

الفبا

=============

اخبار روز

===========

گفتگو

============

هزل (وبلاگ حميدرضا رحيمی)

===========

ايرانسکوپ

 

پيام روشن به تهران،

کالبدشکافی يک نوشته

جواد خادم

گفتگو با فرخ نگهدار در مورد نشست پراگ

فایل صوتی در ایران گلوبال

اتحاد و ایجاد آلترناتیو در اپوزیسیون،

آرزویی محال یا امکانی عملی؟

پايا راستگونيا

آیا این زنگوله به گردن گربه خواهد افتاد؟

)در حاشیه نشست پراگ(

درویش رنجبر

اپوزیسیون نیازمند اسیب شناسی است

محمد زمانی

نهرو و سکولاریسم

دین و دولت در هندوستان (7)

مهرداد صمدزاده

شباهت به کفار با آمدن کت و شلوار

به ايران باب شد

علی‌رضا پناهيان

بزرگ ترين آرزوی

رئيس دانشگاه صنعتی شريف

آن سه قبری که سینه شان را

در پارک زرگنده شکافتند

علی خدایی

اکثريت مردم ترکيه

کشوری سکولارتر و سبزتر می خواهند!

گزارش يک نظرخواهی

در آستانهء تغيير قانون اساسی ترکيه

نوشتهء حسن آلتی نيشيک

در نشريهء اخبار روزانهء ترکيه

جمع آمد خط «اصلاح نظام»

با خط «تغییر رژیم»‌

هم ناممکن است و هم به شدت مخرب

(در مورد نشست پراگ)

فرخ نگهدار

سپاس و توضیح

کمیتهء برگزاری کنفرانس پراک

«اَبـَرمفهوم ها» را جدی بگیریم!

(نقدی بر جعل یک واژه)

ادیب عزیزی

استعمار و سکولاریسم

دین و دولت در هندوستان (۶)

مهرداد صمدزاده

«شاطر تنوری» و ساير انتباهات

حمیدرضا رحیمی

بررسي نقش شوراي تخصصي حوزوي در تدوين سبك زندگي اسلامي – ايراني

خبرگزاری مهر

آزادی بیان: تفسیری بر یک شعر

مجید نفیسی

لحاف ملا!

شهباز نخعی

وقتی آرمان علیه انسان عمل می‌کند

الاهه بقراط

دوگانهء زاينده و يگانهء مسموم

جمعه گردی های اسماعيل نوری علا

پراگ: میرحسین موسوی یا انحلال طلب ها

محسن ذاکری

پيرامون بيانيهء پايانی کنفرانس پراگ

اطلاعيهء شبکهء سکولارهای سبز ايران

روشنفکری دينی و غير دينی و نسل جديد

گفتگو با: فاطمه صادقی

گفتگوگر: عظیم محمود آبادی

موازنهء جدید پس از انتخابات آمریکا

بیژن نیابتی

اکبر شاه، فرمانروای اسلام‌گرا یا سکولار؟

دین و دولت در هندوستان (۵)

مهرداد صمدزاده

© 2007 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fax: 509-352-9630