برده با کارگر تفاوتی ندارد

به مناسبت روز کارگر

و با احترام و ستايش به کارگران سرزمينم

به راستی آيا روزگار کارگران وطن مان را با کدام يک از کارگران جهان می توان مقايسه کرد؟ نه، لازم نيست اين مقايسه با کارگران کشور آمريکا باشد، يا کشورهای اروپايي ـ يعنی کشورهايي که ده ها سال پيش جنبش های کارگری از آنها برخاستند و اکنون می توان گفت که کارگران شان ـ با توجه به سيستم های حکومتی خود، چه بد و چه خوب ـ تقریباً وضعيت مناسبی دارند و حداقل از بخشی از رفاه و امکاناتی که در اعلاميه حقوق بشر برای يک کارگر پيش بينی شده برخوردارند. سخن از مقایسه ی کارگران ايرانی با کارگران کشورهايي است که حتی يک صدم ثروت ملی را هم ندارند، سخن از مقايسه با کشورهایی همچون ترکيه، مصر، مالزی و امثال آن ها است.>>>

گرچه بخشی از اپوزیسیون «جمهوری‌خواه» تمایلات اصلاح ‌طلبانه دارد و امیدوار است حاکمان جمهوری اسلامی به راه راست هدایت شوند و قدرت را دو دستی در اختیار آنها بگذارند، اما بخش‌‌های دیگری که معتقدند این رژیم اصلاح ‌ناپذیر است، هنوز نتوانسته‌اند «یکی» شوند. احتمالاً نمی‌توان از آنها که مایل هستند به اصلاح‌ طلبان نزدیک شوند انتظار داشت که «انحلال ‌طلب» باشند. گمانم هدهد هم وقتی به سراغ پرندگان رفته بود با پاسخ‌های متفاوتی از پرنده‌هایی که وضع‌شان راضی بودند یا از تلاش بیش از حد بدشان می‌آمد روبرو شده بود. اما بخشی از اپوزیسیون که لا اقل می‌داند چه نمی‌خواهد، چرا نمی‌تواند محوری برای توافق پیدا کند؟>>>

آنچه به نام "قانون اساسی" در نظام حاکم، توسط خبر گان دست چین آخوندی به نگارش در آمده، ضمن بی اعتقادی نگارندگان و دست اندرکاران به آن و اینکه بر سردمداران این رژیم تحمیل شده، در تعارض جدی درونی بین حقوق مردم با حقوقی است که این قانون اساسی برای "ولی فقیه" قائل شده است. درست است که در این قانون اساسی موادی در مورد دمکراسی، عدالت، جمهوریت و... نیز وجود دارد، ولی چنانچه به قانون اساسی نظام حاکم بر کشور، بعنوان یک تمامیت نگریسته شود، بروشنی دیده می شود  که در این مجموعهء متناقض، قوانین مربوط به حقوق شهروندی و سایر قوانین مثبت آن، هم در هماهنگی با سایر قوانین و هم با تفاسیر متضاد آخوندهای مستقر در نهادهای قانونی تفسیر کننده قانون (مانند شورای نگهبان، مجلس خبرگان و شورای تشخیص مصلحت نظا ) بکلی از حیز انتفاع ساقط می شوند.>>>

ما اندک هستیم اما شما قطب نما ندارید!

محسن ذاکری

مرور زمان، شرایط بین المللی و موضع دولت باراک اوباما سر انجام اپوزیسیون برونمرز را به صریح گویی درباره راهکار «برخورد» با جمهوری اسلامی  کشانده است. هدف همه، اگر بتوان به قول و فعل شان اعتماد کرد، حرکت دادن ایران به جهتی است که در آن بهبود شرایط اجتماعی / سیاسی برای مردم ایران فراهم شود. آری، همه بهبود شرایط را خواهان هستند. اما، همه خواهان دموکراسی و آزادی، جامعه ای بر مبنای حقوق بشر و سکولاریسم برای ایران نیستند. دست کم آقای اوباما نیست، و لایهء متمدن اصلاح طلبان هم نیستند.>>>

انشا نويسی و انديشهء سياسی

سوء ظن و عشق در دیکتاتوری

ترجمه ونداد زمانی

دو روز بعد از آن‌که رمان «پارانویا» بر روی قفسه کتاب فروشی‌های پایتخت «جمهوری بلاروس» قرار گرفت به شکل مرموزی نایاب شد. فروشندگان و متقاضیان کتاب نیز جواب مشخصی برای این حادثه ندارشتند. گویی اصلاً کتابی با این نام، توسط «ویکتور مارتینوویچ» نوشته نشده است. ولی رمان «پارانویا» در واقعیت وجود دارد و رسماً در مسکو به زیر چاپ رفته و توسط انتشاراتی معروف (آسترال س.پ.ب)، به بازار کتاب فروشی‌های پایتخت بلاروس «مینسک» فرستاده شده و، با وجود ناپدید شدن نسخه‌های چاپی، با سرعت تمام در دنیای اینترنت، تکثیر شده است.>>>