
دایره
بسته و مافیایی جمهوری اسلامی
پس از انقلاب اسلامی، افرادی روی کار آمدند که هنوز و همچنان بر سر
کار هستند. اگر هم افراد جوانتری در نظام دیده میشوند، از فک و
فامیل همان قدیمیها هستند، وگرنه بقیه، نقش روبنای نظام را بازی
میکنند. به این معنی که هرگاه تبهکاریهای سیاسی و اقتصادی
زمامداران لو رفت، افراد این روبنا را که معمولا جوان هستند و
نسبتی با خانوادههای مافیایی حاکم ندارند، قربانی میکنند و اگر
لو نرفت، که هر دو طرف سود خود را میبرند. دولت شیخ حسن روحانی که
معرکه است: یک کابینه سالخورده با چهرههای تکراری که عمدتا در
تبهکاریهای رژیم دست داشتهاند.◄

خشونت
پرهیزان غیور یا انحلالخواهان خجول
نگاهی به آراء چند تن از سکولار دموکراتهای خشونتپرهیز
امیرحسین آمویی
کدام جنبش رهایی بخش و کدام تظاهرات خیابانی را، که پیام اش با
جدیت اما با آرامش علیه سردمداران ظالم بوده و کنار رفتن آنان را
خواهان شده، سراغ دارید که هدف هجوم و خشونت صاحبان ظالم قدرت قرار
نگرفته باشد؟ آیا از تظاهرات آرام سبز که حتی مردمی مظلوم با
دهانهای بسته به خیابانها آمدند و حتی از دادن شعاری پرهیز کردند
و نشستند، نمیخواهیم درس بگیریم؟ آیا هنگامی که از خشونت پرهیزی
مطلق صحبت می کنید، چهرۀ خون آلود و چشمان «ندا آقاسلطان»ها
را در خیال خود می بینید؟>>>

دموکراسی
به روایت ما
محمدعلی مهرآسا
آنچه به نام دموکراسی چندین دهه است نامش در میان ما رایج است و پی
به وجودش بردهایم، تنها حربهای شده است برای بستن دهان حریفان و
قفل اذهان مخالفان. مدتهاست چون با دنیای غرب و مهد دموکراسی در
مراودهایم و به بهرهوری از دانش غرب در تلاش و سرگرمیم، به ظاهر
دموکرات و آزادیخواه شدهایم؛ ولی چون از رسیدن به آن درماندهایم،
با نام و نشان آن میخواهیم منقدان عقیدهی خود را اگر گردن نزنیم،
دستکم ساکت کنیم. گویا دموکراسی و آزادی و دگراندیشی را
شناختهایم، اما تنها برای خویشتن خویش.◄
