|
|
|||
|
فهرست مقالات | صفحات اول | دربارهء سکولاريسم نو | دربارهء نشريهء ما | تماس | جستجو | فيلترشکن | English Section |
|||
|
گفتگوهای اختصاصی | آرشيو عکس و کاريکاتور | آرشيو عکس و مکث | آرشيو کوتاه و گويا | آرشيو جمعه گردی ها |
|||
 |
|||
|
پيوندها |
فهرست مطالب |
سال پنجم ـ شماره 1134 ـ چمعه 4 فروردين 1391 ـ 23 مارس 2012 |
|
|
به پيشنهاد بنياد ميراث پاسارگاد
پيوند به نسخهء رايگان اينترنتی>>>>
و پيوند به يک ويدئو>>>
=========== ========== ========== ========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== ============= =========== ============ =========== =========== =========== ===========
|
|
تحويل سال 1391 در پاسارگاد پيوند به بقيهء عکس ها در سايت نجات پاسارگاد>>>
تفاوت «تولد» با «تولدی ديگر» آن است که ذهن آن کس که متولد می شود لوحی سفيد و نانوشته است، اما آنکه به «تولدی ديگر» می رسد ـ مثلاً، در مورد هجرت آقای تقی رحمانی به خارج کشور ـ کوله باری از تجربه و عقيده و ايمان و ايدئولوژی را با خود حمل می کند. به همين دليل ما مجبوريم که در احوال اين «مهاجر» که در لحظه عبور از مرزهای خاکش آرزوی رسيدن به دموکراسی را در سر و دل می پرورانده تعمق کرده و باطن آن آرزو را بشکافيم؛ بخصوص که لااقل در اين سه دهه ديده ايم که «دموکراسی» مفهوم گل و گشادی است که ظالم و مظلوم، و حاکم و محکوم، همگی خود را خواستار و مجری آن دانسته اند.>>>
در شرایط کنونی، اقتصاد و بحران اقتصادی پاشنهء آشیل رژیم است و امکان به حرکت درآمدن سونامی مطالباتی در زیر فشارهای داخلی و بین المللی در حالی که یارانه ها بدلیل افزایش تورم و مشکلات مالی دولت در معرض آب رفتن قرار دارند و تحریم های نفتی و بانکی اوضاع مالی و تجاری رژیم را در تنگنا قرار می دهد، یک احتمال واقعی است. طرح مطالبات فراگیر و حرکت های اعتراضی گسترده حول آنها و به اشکال متنوع، اعم از اعتصاب و تظاهرات و انواع تجمعات می تواند نقطهء شروع مناسبی برای به حرکت درآمدن مجدد جنبش اعتراضی و این بار با حضور فعال تر و گسترده تر لایه های کارگران و زحمتکشان باشد.>>>
امروزه، در دیسکور سیاسی اپوزیسیون ایران، دو مقوله‌ی سیاسی سر زبان‌ها افتاده‌اند: «اتحاد بزرگ» و «آلترناتیو حکومتی». این دو، از دیر باز و به ویژه در عصر مدرنی که با دموکراسی، دولت‌‌گرایی و تحزب برای کسب قدرت سیاسی سرشته شده است، همواره مبانی «سیاست» را تشکیل داده‌اند. حد‌اقل از هابز اگر نه از افلاطون و ارسطو تا کنون، «سیاست» را چون حاکمیت بر مردم یکپارچه توسط نیروی برینی که خدایی یا زمینی است، تعریف و تبیین کرده‌اند. پس نخستین بار نیست که از «اتحاد بزرگ» یا «آلترناتیو قدرت» سخن می‌رود و آخرین بار نیز نخواهد بود. آن چه که در زیر به صورت ملاحظاتی مقدماتی می‌آید، نگاهی اجمالی بر مقدرات دو مقوله‌ی نامبرده از زاویه‌‌ی نظری و تاریخی است.>>>
تنها یک هدف و استراتژی (به مفهوم عام و کلی آن) برای تحقق یک جامعه مدرن وجود دارد و آن همانا: گردش آزادانه و سالم اطلاعات و انرژی است، بگونه ای که همۀ مردم امکان استفاده از آنها را داشته باشند؛ و طبیعتاً و البته بطور قانونمند، مبارزه (به اشکال گوناگون) با عواملی است که راه و مسیرِ گردش درست اطلاعات و منابع حیاتی را سد کرده اند. این راه البته توسط بسیاری از روشنفکران دینی هنوز هم "چپ روی" (با اشاره به یادوارهء وحید میرزاده توسط آقای رضا علیجانی) و تند روی محسوب شده و می شود و در مقابل همچنان بر استراتژی کهنه شدۀ آگاهی بخشی اصرار می گردد.>>>
ناصر رزازی ـ خوانندهء ترانه های کردی در گفتگو با برنامهء «به عبارت ديگر» بی.بی.سی. ما تجزيه طلب نيستيم. اين آن چيزی است که احزاب کردی نتوانسته اند روشن کنند. ايران يک کشور چند مليتی است. اگر اين مليت ها، همه با هم و مثل هم، از يک حقوق مساوی برخوردار باشند چرا اين مسئله پيش بيايد؟ اگر ايران هم مثل امريکا، مثل سوئيس، مثل آلمان اداره بشود خواست من استقلال کردستان نيست. من خيلی خوشحالم که ايرانی هستم. ولی متأسفانه ملت کرد هميشه جواب اين مسئله هايش را با گلوله گرفته... من گله دارم از روشنفکران و شاعران و حتی دولتمردان ايرانی. اينها بايد کاری می کردند که کردهای کشورهای ديگر را هم به ايران متصل می کردند. کرد نه ترک است و نه عرب. فارس هم نيست اما با فارس همريشه است. با فارس «عمو زاده» است. ولی آيا کسی برای اين هدف حرکت کرده است؟ البته اين کم کاری از مردم ايران نيست از طرف حکومت است.>>>
چپ و اپوزیسیون جمهوری‌خواه در ایران در ایران، در برابر پیشرفت به سوی آزدی و عدالت اقتصادی معضلات زیادی وجود دارند. در میان عوامل بازدارنده، علاوه بر سیاست‌های سرکوبگرانه از طرف رژیم ارتجاعی ولایت فقیه و تداوم مناسبات استثماری سرمایه داری، می‌توان به سیاست‌های چپ‌روانه و غیر واقع‌گرایانه در میان بخشی از جنبش سوسیالیستی و کارگری نیز اشاره نمود. متاسفانه، امروزه این جریانات به جای اینکه با استفاده از تحلیل‌ها و روش‌های عقلانی/ انتقادی به دنبال راهکارهای منطقی برای مبارزه باشند که در عین حفظ پرنسیب‌های آزادی‌‌خواهانه و عدالت‌خواهانه، با واقعیت وجود پلورالیسم اندیشه‌ها و عقاید خوانایی داشته باشد، هنوز از گرفتاری ناشی از بینش سیاسی دگماتیک و خواسته‌های مافوق رادیکال رها نگشته‌اند.>>>
مسئلهء «حقوق بشر» در ایران از تهران مهمترین دلیل افول ارزش های جامعه ایرانی و فرهنگ حقوق بشری در بین مردم را می توان چنین بر شمرد: استقرار حکومت مبتنی بر ارزش های مذهبی اکثریت جامعه و ضرورت انطباق همهء تصمیمات و مقرارت و حتی ظاهر مردم با اصول شریعت شیعه، و ارائهء قرائت مشخصی از این شریعت، و عدم تحمل عقیدهء سایر مسلمانان شیعه و سایر افراد جامعه و ضرورت التزام همه به نظام اسلامی و ولایت مطلقهء فقیه، و به روز نبودن قواعد اسلامی، و اجبار در اجرای آنها و برخورد با هر صدای مخالفی، نقض بسیار و بسیاری از حقوق اولیهء مردم، بخصوص غیرمسلمانان را بدنبال داشته است.>>>
در پایان سال 1390 که از سوی مقام معظم رهبری بنام سال جهاد اقتصادی نام گذاری شده بود، جا دارد که با در نظر گرفتن دست آورد های عظیم اقتصادی این نظام مقدس، نظیر اختلاس های چند میلیاردی و گم شدن چند صد میلیارد دلار از پول ملت ایران، نگاهی بیاندازیم به جمله درخشان حضرت روح الله الموسوی الخمینی (س)، که در کمال خضوع و افتادگی فرمودند که «اقتصاد مال خره». از آنجایی که علم تفسیر یکی از «علومی» است که روحانیون شریف این کشور، بمدد آن ما را به این درجه از سربلندی رسانده اند، ما نیز نباید دست از دامان این «علم» بداریم و باید تا آنجا که می توانیم، بخصوص در خصوص فرمایشات بزرگان این آیین و این نظام، آن را بکار گیریم. لذا اینجانب، با در نظر گرفتن جمله گهربار آن یار سفر کرده، تفسیر زیر را خدمت شما عزیزان تقدیم می کنم: امام راحل فرمودند که اقتصاد مال خر است. پس نتیجه می گیریم که جهاد اقتصادی یک جهاد خرکی است. لذا باید قبول کنیم که پس خرها هم اقتصاد می دانند، و هم جهاد می کنند. امری که به این معنی است که خری که جهاد می کند، احتمالاً اقتصاد دان هم هست و یا بر عکس آن اقتصاد دانی که جهاد می کند احتمالاً خر هم است. براستی اگر به کنه استدلال و تفسیر بالا پی ببریم، براحتی شرایط اقتصاد شکوفای امروز کشورمان را درک می کنیم و در ضمن بهتر می فهمیم که این آیین همه اش شهد است و شکر. خداوند همه مریض های اسلام را شفا عنایت بفرماید.>>>
|
|
|
© 2007 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fax: 509-352-9630 |
|||
ما
تجزيه طلب نيستيم؛ اما...
جدایی
«ما» از «جهان»
